Την πρόθεση της να προκαλέσει νέα πολύνεκρα ναυάγια, όπως αυτό της Πύλου, εξαγγέλλει στην πραγματικότητα η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ξεσπώντας πάνω στους πρόσφυγες από την Αφρική το μένος της για το ηχηρό διπλωματικό φιάσκο με την αποπομπή Πλεύρη από τον ηγέτη της ανατολικής Λιβύης, Χαλίφα Χαφτάρ.
Ο ρατσιστής υπουργός μετανάστευσης με το ναζιστικό παρελθόν (ή και παρόν), ο οποίος σε φεστιβάλ του περιοδικού “propatria” είχε εκφράσει ανοιχτά την άποψη του ότι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες πρέπει να δολοφονούνται στα σύνορα για να ανακοπούν οι προσφυγικές ροές, ανακοίνωσε ότι αναστέλλει, παράνομα και ενάντια σε κάθε διάταξη του Διεθνούς Δικαίου και της Συνθήκης της Γενεύης, κάθε εξέταση αιτήματος ασύλου για τους πρόσφυγες από την βόρεια Αφρική, καθώς και την παράλληλη δημιουργία νέων προσφυγικών κέντρων κράτησης, δηλώνοντας την πρόθεση του να επανεξετάσει ακόμα και το μενού το προσφυγικών δομών, στα οποία, κατά την γνώμη του, οι πρόσφυγες πρέπει να τρέφονται μόνο με «παξιμάδια» (https://www.ethnos.gr/Politics/article/372816/pleyrhsepanexetazetaitomenoystisdomesmetanastondeneimastexenodoxeio).
Εμπνεόμενος, μάλλον, από τον λιμό που έχει επιβάλει στους Παλαιστίνιους ο αγαπημένος σύμμαχος της ελληνικής κυβέρνησης και εγκληματίας πολέμου, Μπ. Νετανιάχου, ο οποίος ονειρεύεται να μετατρέψει σε πρόσφυγες το σύνολο του παλαιστινιακού λαού.
Η κίνηση αυτή της ελληνικής κυβέρνησης γίνεται αφενός σε μία απέλπιδα επίδειξη «πυγμής» έναντι του Χαφτάρ, με στόχο να ξεπλύνει το φιάσκο από τον πρώην σύμμαχο της, με τον οποίο πολλές χώρες της ΕΕ διατηρούν στενές σχέσεις, και αφετέρου για την κατασκευή ενός αποπροσανατολιστικού δήθεν «εσωτερικού εχθρού», που τάχα αποτελούν οι πρόσφυγες που έρχονται στην Ελλάδα.
Σε μια χώρα που βουλιάζει από τον τουρισμό, όπου από το κέντρο των πόλεων εκδιώκονται οι κάτοικοι για να αυξηθούν τα τουριστικά καταλύματα, αλλά δεν μπορεί, υποτίθεται, να φιλοξενήσει μερικές χιλιάδες απελπισμένους που έρχονται εδώ για να γλυτώσουν τις ζωές τους από τους πολέμους και την ακραία φτώχεια που έχει προκαλέσει ο Δυτικός ιμπεριαλισμός στις χώρες τους. Ο ίδιος ιμπεριαλισμός που έχει αναθέσει στην χώρα μας τον ρόλο της αποθήκης ψυχών για χιλιάδες ανθρώπους, των οποίων ο τελικός προορισμός δεν είναι η Ελλάδα.
Είναι πλήρως γνωστές οι ακραία απάνθρωπες συνθήκες που βιώνουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στην Λιβύη, προτιμώντας σε πάρα πολλές περιπτώσεις ακόμα και να πέσουν για να πνιγούν στην θάλασσα, από το παραδοθούν στο Λιβυκό Λιμενικό όταν εντοπίζει τις βάρκες με τις οποίες προσπαθούν να διαφύγουν. Είναι πάρα πολλά τα ντοκουμέντα και οι μαρτυρίες από τα βασανιστήρια που υφίστανται οι υπερστοιβαγμένοι σε παράνομα κέντρα κράτησης πρόσφυγες που φτάνουν στην Λιβύη, οι φωτογραφίες και τα βίντεο που τους δείχνουν να πουλιούνται ως δούλοι σε δημόσια σκλαβοπάζαρα, ενώ μία στις δύο γυναίκες που διασώζονται από πλοία ανθρωπιστικών οργανώσεων είναι έγκυος από βιασμό.
Σε αυτούς τους de facto πρόσφυγες ξεσπά το μένος της η κυβέρνηση. Επιχειρώντας όχι μόνο να ξεπλύνει το φιάσκο, αλλά και να ενισχύσει τον ρατσισμό μέσα στην κοινωνία για να σκοτώσει την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη. Γιατί η ύπαρξη μιας κοινωνικής πλειοψηφίας με αλληλεγγύη και συνοχή, που δεν υποτάσσεται στον κοινωνικό κανιβαλισμό, αλλά αναγνωρίζει αυτούς που πραγματικά την εξαθλιώνουν και δεν διοχετεύει την οργή της στους πιο αδύναμους, είναι μια κοινωνία επικίνδυνη για τους κρατούντες, μία κοινωνία που μπορεί να αντισταθεί.
Όχι στο όνομα μας. Κάθετα αντίθετοι/ες στις ρατσιστικές πολιτικές της κυβέρνησης, καταγγέλλουμε κάθε προσπάθεια για την τιμωρητική αντιμετώπιση της προσφυγιάς με την δημιουργία κέντρων όχι φιλοξενίας, αλλά κράτησης.
Διεκδικούμε το δικαίωμα όλων των προσφύγων των πολέμων και της φτώχειας στην ελεύθερη και ασφαλή μετακίνηση προς τις χώρες όπου επιλέγουν να ζήσουν, με μονομερή καταγγελία όλων των διεθνών συνθηκών που τους εγκλωβίζουν στην Ελλάδα.
Διεκδικούμε ανθρώπινες συνθήκες ζωής και εργασίας των προσφύγων σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της χώρας μας, με ισότιμη πρόσβαση στην υγεία, στην παιδεία και στην κοινωνική ζωή.
Διεκδικούμε, σε τελευταία ανάλυση, το Διεθνές Δίκαιο και η Συνθήκη της Γενεύης να μην γίνουν επετειακά κουρελόχαρτα ενός ζοφερού παρόντος, που προετοιμάζει ένα ακόμα πιο ζοφερό μέλλον. Για όλους μας, όχι μόνο για τους πρόσφυγες.

Το Γραφείο Τύπου 10.7.2025