Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ

Μισός αιώνας έχει περάσει από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973, κι όμως η εξέγερση δίνει ακόμη και σήμερα φωνή και προοπτική στους αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας.

Το Πολυτεχνείο αποτέλεσε το αποκορύφωμα του αντιδικτατορικού αγώνα και κατάφερε να ραγίσει το αιματοβαμμένο καθεστώς του γύψου και να οδηγήσει στην κατάρρευση της χούντας, μετά και την τραγωδία της Κύπρου που υπέγραψαν ιμπεριαλισμός και δικτατορία. Η εξέλιξη της ιστορίας δεν θα ήταν η ίδια χωρίς την εξέγερση, που διέρρηξε το πείραμα της «φιλελευθεροποίησης» της χούντας, ξήλωσε τις εξουσίες που διατηρούσαν σε όλη τη μετεμφυλιακή περίοδο τα σώματα καταστολής, ο στρατός, οι υπηρεσίες ασφαλείας, τα ιμπεριαλιστικά και παρακρατικά κέντρα, και γέννησε μια περίοδο κοινωνικών κατακτήσεων και ελευθεριών στη Μεταπολίτευση.

Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει κηρύξει τον πόλεμο στο Πολυτεχνείο, θέλοντας να απαξιώσει και να σβήσει από τη συλλογική μνήμη του λαού τη σημασία της εξέγερσης. Κάθε χρόνο επί 50 χρόνια, η 17^η Νοέμβρη και ο τριήμερος εορτασμός καταφέρουν να βγάζουν στους δρόμους χιλιάδες λαού και νεολαίας, να συγκινούν ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, με αποκορύφωμα τη μεγάλη παλλαϊκή αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση που καταλήγει στην αμερικάνικη Πρεσβεία. Το Πολυτεχνείο αποτελεί διαρκή υπόμνηση της επικαιρότητας των αγώνων για ψωμί, για παιδεία, για ελευθερίες, αλλά και του αγώνα ενάντια στην υποταγή στον ιμπεριαλισμό. Μια διαρκής υπόμνηση ότι και στις πιο δύσκολες συνθήκες, ο λαός μπορεί να ανατρέψει βάρβαρα καθεστώτα και πολιτικές. Η διατήρηση της ιστορικής μνήμης απέναντι στη διαστρέβλωση και της πολιτικής κληρονομιάς του Πολυτεχνείου, είναι ένας αγώνας που πρέπει να δώσουμε σήμερα για να υπερασπιστούμε τα κοινωνικά και πολιτικά κεκτημένα των εργαζομένων και της νεολαίας απέναντι στη σαρωτική επίθεση της ΝΔ.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κλιμακώνει σήμερα την επίθεση στις λαϊκές τάξεις με μια κυνική, αντιλαϊκή, νεοφιλελεύθερη πολιτική. Θεωρεί ότι έχει το περιθώριο να κινηθεί με αυτόν τον τρόπο, έχοντας βγει ενισχυμένη από σειρά εκλογικών αναμετρήσεων (δύο βουλευτικές, και τις αυτοδιοικητικές εκλογές), που κατάφερε να μην εισπράξει φθορά από τις πολιτικές που έχει ασκήσει ως κυβέρνηση. Αλλά επιπλέον, κατάφερε να αναδειχθεί ως ο μόνος αξιόπιστος πόλος εκπροσώπησης των συμφερόντων του κεφαλαίου. Τα εκλογικά αποτελέσματα επιτάχυναν την κρίση στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκεται σε διάλυση, αλλά και οριστικό διαζύγιο ακόμη και της όποιας διακηρυκτικής σχέσης είχε ως κόμμα με το αριστερό παρελθόν και τα λαϊκά συμφέροντα. Το δε ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να παρουσιάζει σοβαρές τάσεις ανόδου από την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ. Σε ένα τέτοιο φόντο, η κυβέρνηση της ΝΔ κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό, και σχεδιάζει την κλιμάκωση των αντιλαϊκών πολιτικών.

Συστρατεύεται πλήρως με τα εγκλήματα πολέμου που διεξάγει το Ισραήλ στη Γάζα και τη γενοκτονία που πραγματοποιεί ως πάνοπλος ΝΑΤΟϊκός τοποτηρητής στην περιοχή σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού. Όχι απλώς δεν δίστασε ο Μητσοτάκης εν μέσω πολέμου εθνοκάθαρσης από το Ισραήλ, να επισκεφθεί και να στηρίξει το Νετανιάχου, αλλά έφτασαν στο σημείο να μην ψηφίσουν καν στον ΟΗΕ το ψήφισμα για την κήρυξη εκεχειρίας και τη διάνοιξη ανθρωπιστικών διόδων, φτάνοντας σε ντροπιαστικό σημείο υποτέλειας στον αμερικάνικο, νατοϊκό ιμπεριαλισμό, και εμπλέκοντας τη χώρα μας σε επικίνδυνα, τυχοδιωκτικά παιχνίδια των ιμπεριαλιστών στην περιοχή. Ο ελληνικός λαός, όπως και διεθνώς οι λαοί, με ογκώδεις διαδηλώσεις, διατρανώνουν την αλληλεγγύη τους στον Παλαιστινιακό λαό και τον αγώνα του για ανεξαρτησία, ειρήνη και ζωή, και δηλώνουν ότι τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού δεν μπορούν να γίνουν στο όνομά τους.

Ο λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με την αυξανόμενη ακρίβεια, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των ελεύθερων χώρων, τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων με την επιδιωκόμενη παράκαμψη του αρ. 16Σ, με τη λαίλαπα των πλειστηριασμών και εξώσεων ακόμη και από την πρώτη κατοικία για να θησαυρίζουν οι τράπεζες και τα funds. Οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες βλέπουν τα δικαιώματά τους να συρρικνώνονται, ενώ το χτύπημα στο συνδικαλισμό και τη συλλογική διεκδίκηση, θέλει να τους αφήσει εντελώς απροστάτευτους απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία. Αποκορύφωμα των αντεργατικών πολιτικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν η ψήφιση του νέου εργασιακού νόμου, που νομιμοποιεί την «εργασιακή ζούγκλα» και στερεί από τους εργαζόμενους ακόμα και την στοιχειώδη προστασία που παρείχε η ήδη υποβαθμισμένη από τις πολιτικές της ίδιας και των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων εργατική νομοθεσία.

Η δημόσια υγεία απαξιώνεται συνειδητά, με σκοπό τα κέρδη των ιδιωτών της υγείας, διακυβεύοντας το δικαίωμα του λαού στην περίθαλψη, ενώ στην ίδια εγκατάλειψη βρίσκεται η πολιτική προστασία, με αποτέλεσμα ένα ακόμη καλοκαίρι καταστροφικών πυρκαγιών, αλλά και τις φονικές πλημμύρες που κόστισαν τη ζωή σε δεκάδες συμπολίτες μας. Η κυβέρνηση δίνει γη και ύδωρ στα μεγάλα καπιταλιστικά ολιγαρχικά συμφέροντα και αφήνει να διαλυθούν οι κοινωνικά χρήσιμες υπηρεσίες και υποδομές για τους πολλούς και το περιβάλλον.

Για να θωρακίσει την αντιλαϊκή πολιτική της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη κλιμακώνει την καταστολή και την επίθεση στις δημοκρατικές ελευθερίες. Το αστυνομικό κράτος που έχουν χτίσει οδηγεί στην καθημερινή παραβίαση των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας, την αποχαλίνωση της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, όπως αποδείχθηκε και πρόσφατα με έναν ακόμη νεκρό ανήλικο Ρομ από πυρά αστυνομικού στη Βοιωτία. Στόχος της καταστολής είναι οι κοινωνικοί αγώνες και η διασπορά της τρομοκρατίας στον κόσμο του αγώνα, και ιδιαίτερα στη νεολαία, που καταφέρνει να αποσπά νίκες και να ακυρώνει όψεις της πολιτικής της, με το στήσιμο σκευωριών και ανυπόστατων διώξεων σε βάρος αγωνιστών και αγωνιστριών. Το κίνημα της νεολαίας και οι αγώνες υπέρ των δημοκρατικών ελευθεριών έχουν καταφέρει μεγάλες επιτυχίες, με κορυφαίες νίκες την de facto ακύρωση του νόμου για την απαγόρευση των διαδηλώσεων στο δρόμο, αλλά και την ματαίωση της εφαρμογής του μέτρου της πανεπιστημιακής αστυνομίας, που αποτέλεσε στοίχημα της κυβέρνησης της ΝΔ για να ακυρώσει το διαχρονικό ρόλο της νεολαίας, ως πυροδότη ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων.

Εναπόκειται στην αριστερά να διαδραματίσει τον κρίσιμο ρόλο της οργάνωσης των αναγκαίων κοινωνικών αντιστάσεων για την προάσπιση της επιβίωσης και των δικαιωμάτων του λαού. Το ΚΚΕ παρά τις επιτυχίες σε εκλογικό επίπεδο που αναλογούν και σε ευθύνες, ακολουθεί μια τακτική διάσπασης και αντιπαράθεσης προς τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς και του κινήματος, επιδιώκοντας μικροπολιτικά να κυριαρχήσει. Αυτή η στάση μόνο να επιδεινώσει μπορεί τον κατακερματισμό, την ηττοπάθεια και την απογοήτευση.

Η ριζοσπαστική αριστερά παρουσιάζει αδυναμίες και τα γνωστά προβλήματα της πολυδιάσπασης, που απομακρύνουν τις λαϊκές τάξεις από τις παρεμβάσεις της. Απέναντι στον κίνδυνο να βουλιάξουμε στην απογοήτευση ενός αρνητικού συσχετισμού, είναι ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη οργάνωσης των παρεμβάσεων στους χώρους δουλειάς, στη νεολαία και την αυτοδιοίκηση, με αναγκαίο το στοιχείο της ενότητας και της πάλης για τα καθημερινά προβλήματα των λαϊκών τάξεων. Οφείλουμε, επίσης, να παλέψουμε για την πολιτική προοπτική των αγώνων με την ανασυγκρότηση της ριζοσπαστικής αριστεράς και της πολιτικής της πρότασης, ώστε να γίνει πειστική, ελκυστική και να εμπνεύσει νέες, μεγάλες ανατροπές. Η ΛΑΕ – ΑΑ θα συνεχίσει, παρά τις δυσκολίες, στο δρόμο της ενότητας με σκοπό τη μεγαλύτερη συσπείρωση δυνάμεων και αγωνιστικού δυναμικού της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Το ξέσπασμα του Πολυτεχνείου μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες ήττας, φόβου, σιωπής, θα είναι πάντα φάρος των αγώνων μας. Απόδειξη ότι και οι πιο μεγάλες ανατροπές είναι δυνατές, αν ο λαός παλεύει ενωμένος, αποφασισμένος, με προοπτική μια καλύτερη, πιο δίκαιη κοινωνία. Αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε.

ΟΛΟΙ / ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΛΑΪΚΗ – ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΣΤΙΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Προσυγκέντρωση 15.30 Πλατεία Κλαυθμώνος