1^ον) Πριν απ΄ όλα, σε ότι αφορά την τοποθέτησή μας απέναντι στην ΛΑΕ, τίθεται ένα θέμα αρχής, σύμφωνα με το οποίο, οι τελευταίες αποφάσεις της δεν νομιμοποιούνται.

Η ΛΑΕ, με το κείμενο – απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου της 9^ης Ιουνίου 2019, αλλάζει την πολιτική της ταυτότητα και την φυσιογνωμία της, όπως αυτές είχαν καθοριστεί από την ιδρυτική της Διακήρυξη το 2015, καθώς και από τις αποφάσεις της Συνδιάσκεψής της. Κάτι, το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει, παρά μόνο με Συνέδριο ή με Συνδιάσκεψη.

2^ον) Οι στρατηγικές μετεξέλιξης της ΛΑΕ, σε «δορυφόρο» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που την άφησαν το 2015 έξω απ΄ την βουλή και στη συνέχεια -παρά τις δικές μας επίμονες παρεμβάσεις και κυρίως τη διαφορετική στρατηγική του γραμματέα της- επικράτησαν στο εσωτερικό της, για να την οδηγήσουν σε εκλογικά ποσοστά «εξωκοινοβουλευτικής» Αριστεράς, με το κείμενο – απόφαση της 9^ης Ιουνίου 2019, οριστικοποιούνται.

Με τις θέσεις αυτές, η ΛΑΕ βαδίζει σε νέα απομόνωση – συρρίκνωση, ώστε «εκκαθαρισμένη» πλήρως από αντι-ιμπεριαλιστικές και λαϊκοδημοκρατικές – μετωπικές πολιτικές, να βρεθεί το φθινόπωρο, ως συνιστώσα, στις διεργασίες ανασύστασης του χώρου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ταυτόχρονα, με την πρόταξη του μανδύα της «ριζοσπαστικής αριστεράς», που συνδέει έναν ευρύτερο χώρο, απ΄ τους 53 του ΣΥΡΙΖΑ ως την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΣΕΚ (το οποίο τη δεύτερη Κυριακή στον δήμο της Αθήνας στήριξε από «θέσεις αρχών» τον εκλεκτό του ΣΥΡΙΖΑ), η ΛΑΕ ανοίγει μια νέα διαδικασία. Ανοίγει έναν δρόμο, που η κατάληξή του είναι να βρεθεί μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ στο μαζικό κίνημα και στους «αγώνες» που θα κηρύξει ο τελευταίος, για την επάνοδό του στην εξουσία.

Το ΔΗΚΚΙ, δεν θα ακολουθήσει τις αποφάσεις της νέας ηγεσίας της ΛΑΕ, ούτε την αυτόνομη «καθαρή» κάθοδο – μετεκλογική επιταγή στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΣΕΚ. Θα προχωρήσει προς τις εκλογές με δική του πρόταση και αυτή την πρόταση καλεί την ΛΑΕ, έστω την «ύστατη στιγμή» να την εξετάσει θετικά, επανερχόμενη στις ιδρυτικές της θέσεις.

3^ον)Από το βράδυ των ευρωεκλογών της 26^ης Μαΐου 2019, επιμένουμε, πως στις 7 Ιουλίου 2019, πρέπει να υπάρξει μια απάντηση και προπαντός μια «μετωπική προοπτική» για να σηκώσει το πεσμένο φρόνημα της Αντίστασης. Κι αυτό, είναι φανερό, ότι δεν μπορεί να το κάνει υπό την πρόσφατη βαριά ήττα, μια μοναχική ΛΑΕ., υποσχόμενη ακόμη μεγαλύτερο κλείσιμο, με προνομιακή συνεργασία με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΣΕΚ (!)

Είναι γνωστό από το βράδυ των ευρωεκλογών, με βάση τα εκλογικά αποτελέσματά, ότι παρά την συντριπτική ήττα, είναι εφικτό να συσταθεί ένα μαχητικό αντιμνημονιακό – αντινεοφιλελεύθερο, αξιοπρεπές «εκλογικό μέτωπο», ικανό να αναθαρρήσει την ελπίδα, να δώσει προοπτική για την επόμενη ημέρα για την ανατροπή του καθεστώτος της χρεοκρατίας και την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. Δεν έγινε κάτι τέτοιο κατορθωτό με την συνδρομή της Πλεύσης Ελευθερίας.

Μπορεί ωστόσο να προχωρήσει με το Αγροτικό κόμμα (ΑΚΚΕΛ) που πήρε ποσοστό ελαφρά υψηλότερο της ΛΑΕ, με το ΕΠΑΜ που είχε επανειλημμένα αντίστοιχα εκλογικά ποσοστά, με την Ομοσπονδία Δανειοληπτών η οποία παρεμβαίνει στις εκλογές, πιθανόν με το ψηφοδέλτιο Μαριά, με στελέχη από δημοτικά ψηφοδέλτια του ΑΡΔΗΝ που έσπασαν το φράγμα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και αλλού, με τον χώρο του Restart και ανένταχτους αγωνιστές.

Δεν υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές στα εκλογικά προγράμματα ανάμεσα στις προαναφερόμενες δυνάμεις σε ό,τι αφορά ένα αντιμνημονιακό και σαφώς αντινεοφιλελεύθερο, δημοκρατικό πλαίσιο και η καθεμιά μπορεί να μπει στον τίτλο του ψηφοδελτίου με το έμβλημά της (ΛΑΕ – ΕΠΑΜ – ΑΚΚΕΛ – Συνεργαζόμενοι).

ΑΠΕΥΘΥΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΖΗΤΑΜΕ ΑΜΕΣΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥΣ.