Η Λαϊκή Ενότητα -Ανυπότακτη Αριστερά τιμά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και καλεί το λαό και τη νεολαία να συμμετάσχουν μαζικά στις εκδηλώσεις του εορτασμού για τα 51 χρόνια από την εξέγερση που καθόρισε την πορεία της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της χώρας, με αποκορύφωμα την μεγάλη παλλαϊκή -αντιιμπεριαλιστική πορεία της 17ης Νοέμβρη.
Σε πείσμα των δυνάμεων που θέλουν να σβήσουν την ιστορία των αγώνων του λαού στον τόπο, μια ιστορία που γράφτηκε με το αίμα των αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα στην πύλη του Πολυτεχνείου, σε φυλακές, εξορίες και αίθουσες βασανιστηρίων, το μήνυμα της εξέγερσης του Νοέμβρη 1973 παραμένει ζωντανό και παρόν. Ενάντια σε ένα αιματηρό καθεστώς στρατιωτικής δικτατορίας, η πρωτοπόρα νεολαία, φοιτητική και μαθητική, οι απεργοί εργάτες που πλαισίωσαν την κατάληψη του Πολυτεχνείου, ο λαός που κατέκλυσε τους δρόμους Αθήνας, Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων ενάντια στο χούντα, αντιμέτωπος με τις σφαίρες των ελεύθερων σκοπευτών, ξήλωσαν το καθεστώς. Απέτρεψαν τη διαιώνιση των αυταρχικών μετεμφυλιακών εξουσιών της διαρκούς «εκτάκτου ανάγκης» και το σχέδιο «φιλελευθεροποίησης» της χούντας και έπαιξαν κρίσιμο ρόλο την κατάρρευση του καθεστώτος, μετά και την τραγωδία της Κύπρου που σχεδίασαν η χούντα και ο ιμπεριαλισμός. Η μαζική εξέγερση λαού και νεολαίας που ξέσπασε το Νοέμβρη εγκαινίασε την περίοδο της Μεταπολίτευσης και άφησε μεγάλες κατακτήσεις, εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα, δημοκρατικές ελευθερίες, προοδευτικές τομές. Αυτές τις κατακτήσεις έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε σήμερα με νέους αγώνες.
Το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι και παραμένει αντιιμπεριαλιστικό. Δεκαετίες τώρα ο αμερικάνικος, Νατοϊκός ιμπεριαλισμός επεκτείνει τη δύναμή του μέσα από το μακέλεμα και την καταλήστευση των λαών της γης, πολέμους και βομβαρδισμούς, μέσα από το στήσιμο ή την υποκίνηση πραξικοπημάτων και δικτατοριών που καταπνίγουν τη λαϊκή βούληση, τη δημοκρατία και την οικονομική ευημερία των λαών του πλανήτη. Στην Ελλάδα ο ιμπεριαλισμός θα έχει για πάντα το ανεξίτηλο στίγμα της αμερικανοκίνητης χούντας που επιβλήθηκε στο λαό. Σήμερα, για να διατηρήσουν την οικονομική και στρατιωτική τους ισχύ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, και ΕΕ δεν διστάζουν να στηρίζουν άμεσα τη γενοκτονία που διεξάγει το Ισραήλ σε βάρος του λαού της Γάζας, και τα εγκλήματα πολέμου σε βάρος αμέτρητων αμάχων, ακόμη και παιδιών, από το κράτος απαρτχάιντ, κατοχής και γενοκτονίας. Την ίδια στιγμή, οι επιθέσεις του Ισραήλ στο Λίβανο και η επίθεση του ΝΑΤΟ απέναντι σε οποιαδήποτε χώρα δεν συμμορφώνεται με τα κελεύσματα του ευρωατλαντισμού, κινδυνεύουν να πυροδοτήσουν ευρύτερη πολεμική ανάφλεξη.
Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όχι απλώς δεν προωθεί ενέργειες για την αποκλιμάκωση και ειρήνευση, αλλά προκειμένου να αποκτήσει το χρίσμα του πιο πιστού Νατοϊκού χωροφύλακα στη Ν.Α Μεσόγειο, εμπλέκει τη χώρα ολοένα και περισσότερο στην ενεργό στήριξη του Ισραήλ και στη στρατιωτική εκστρατεία του ΝΑΤΟ. Αυτοί οι τυχοδιωκτισμοί είναι επικίνδυνοι για το λαό και πρέπει να βρουν απέναντι ένα μαζικό αντιπολεμικό κίνημα που θα παλεύει άμεσα για να διακοπεί κάθε στήριξη στο Ισραήλ και τη γενοκτονία και συνολικότερα για την απεμπλοκή από την πολεμική συμμορία του ΝΑΤΟ, για μια ανεξάρτητη και φιλειρηνική πορεία της χώρας.
Παράλληλα, η φετινή επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου βρίσκει το λαό και τη νεολαία αντιμέτωπους με μια αδίστακτη κυβέρνηση της ΝΔ και σοβαρή επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης, ιδίως για τους φτωχότερους. Η ανεξέλεγκτη ακρίβεια με μηδενική προστασία του λαϊκού εισοδήματος, η διάλυση του ΕΣΥ που κοστίζει αμέτρητες ανθρώπινες ζωές, η ασυδοσία των funds και τραπεζών που οδηγεί σε μαζική υφαρπαγή της λαϊκής περιουσίας, η επίθεση στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και κάθε κοινωνικού δικαιώματος, οι εγκληματικές ιδιωτικοποιήσεις, η περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων είναι πυρήνας της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Για να εφαρμόσει μια τέτοια πολιτική η κυβέρνηση βασίζεται στην απογοήτευση και το μούδιασμα που προκαλεί στην κοινωνία η κρίση που περνά η αντιπολίτευση. Οι ακραία διαλυτικές εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογή Κασσελάκη και το τελευταίο συνέδριο- τραγωδία, είναι προϊόν των δικών του επιλογών και της μνημονιακής μετάλλαξης, που οδήγησε στην εφαρμογή σκληρών μνημονίων από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την απαξίωση του ονόματος της αριστεράς και της αντιπολίτευσης στο νεοφιλελεύθερο μονόδρομο. Αυτός ο χωρίς αρχές διαλυτισμός δεν έχει επίπτωση μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εντείνει την απογοήτευση της κοινωνίας και τροφοδοτεί την αποπολιτικοποίηση και την ιδιώτευση. Παράλληλα, το ΠΑΣΟΚ, δεν έχει καταφέρει να αναπτύξει ιδιαίτερη δυναμική, αφού λειτουργεί σαν συμπλήρωμα της νεοφιλελεύθερης και φιλο-ιμπεριαλιστικής πολιτικής της ΝΔ.
Πάνω σε αυτές τις συνθήκες βρίσκουν ευκαιρία και αντιδραστικές, ακροδεξιές, ακόμη και νεοφασιστικές δυνάμεις να αναπτύξουν έναν δήθεν «αντισυστημικό» λόγο, που μόνο σκοπό έχουν να αποτελέσουν στήριγμα στις αντιλαϊκές πολιτικές και να πιέσουν για μεγαλύτερη συντηρητικοποίηση και περιστολή των ελευθεριών, των κοινωνικών δικαιωμάτων και προοδευτικών κατακτήσεων. Η τάση αυτή ανάδειξης νέο-συντηρητικών ή και ακροδεξιών ρευμάτων είναι διεθνής στις δυτικές κοινωνίες, και τα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, και υπεύθυνη είναι η φτώχεια και κοινωνική και ιδεολογική διάλυση που έχει προκαλέσει ο νεοφιλελευθερισμός και ο κρατικός αυταρχισμός για να επιβληθούν οι αντιλαϊκές ατζέντες.
Η απάντηση σε αυτές τις εξελίξεις μπορεί να δοθεί μέσα από την ανάπτυξη κοινωνικών αντιστάσεων και διεκδικήσεων. Η φθορά της κυβέρνησης, παρότι δεν έχει βρει ακόμη πολιτική έκφραση, είναι υπαρκτή και οφείλεται στους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, το μεγάλο κίνημα των φοιτητών και φοιτητριών ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τις κινητοποιήσεις των αγροτών, τις εργατικές διεκδικήσεις. Η αριστερά πρέπει να στηρίξει αυτούς τους αγώνες και να βοηθήσει να αναπτυχθούν σε χώρους δουλειάς, σχολές, γειτονιές, αγώνες για την βελτίωση της ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας, αγώνες που θα βάλουν φραγμό στην διάλυση και ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών παροχών και υποδομών. Σε αυτά τα καθήκοντα δεν βοηθά η επιμονή στο δρόμο της διάσπασης και της περιχαράκωσης στην οποία επιμένουν δυνάμεις της αριστεράς. Μόνο η ενότητα και η συνεργασία των αγωνιζόμενων δυνάμεων μπορεί να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά, να εμπνεύσει, να ενισχύσει τους μαζικούς φορείς και να πετύχει νίκες.
Η ριζοσπαστική αριστερά έχει τη δύναμη και το καθήκον να πρωταγωνιστήσει στην προσπάθεια ανασύνταξης των κοινωνικών αγώνων, αλλά και της αριστερής πολιτικής προοπτικής. Η προσπάθεια για μία μαζική, ενωτική ριζοσπαστική αριστερά που θα δίνει στην πολιτική σκηνή φωνή στους αγώνες και τις λαϊκές επιδιώξεις είναι αναγκαία, αλλά και εφικτή. Παρά τις δυσκολίες και αδυναμίες, τα βήματα που έχει μετρήσει το εγχείρημα της ενωτικής πρωτοβουλίας ΜέΡΑ25 – Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά είναι σημαντικά και αποτύπωσαν μια υπολογίσιμη και σταθερή δυναμική. Η διεύρυνση και ανάπτυξη αυτής της ενωτικής προσπάθειας μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά στην προσπάθεια για μεγαλύτερη συσπείρωση, για μια μαζική, αριστερή, αγωνιστική απάντηση, για να υπάρξει πραγματική αντιπολίτευση στις πολιτικές που πλήττουν το λαό και τη νεολαία.
51 χρόνια μετά την εξέγερση που τα άλλαξε όλα, εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε. Θυμόμαστε ότι κανένας αντίπαλος δεν είναι ανίκητος, με το λαό ενωμένο, με το φρόνημα υψηλό. Όσο κι αν προσπαθούν να θαφτούν οι αγώνες στην απογοήτευση, το φόβο, την ιστορική λήθη, εμείς επιμένουμε και θυμόμαστε: λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος!
Όλοι και όλες στον εορτασμό του Πολυτεχνείου και την παλλαϊκή – αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση της 17 Νοέμβρη.
Λαϊκή Ενότητα-Ανυπότακτη Αριστερά