Σύντροφοι συντρόφισσες γεια χαρά

Τους αγωνιστικούς μας χαιρετισμούς στους αγωνιζόμενους φοιτητές και στους περισσότερους από ένα εκατομμύριο πολίτες που υπέγραψαν για να μη συγκαλυφτεί το έγκλημα των Τεμπών

Έχοντας την τιμή να είμαι Γραμματέας της ΛΑΕ ΑΑ, θα μιλήσω για αυτή.

Η ΛΑΕ μετά την εκλογική συντριβή της το 2019, που κορύφωσε την ήδη σοβούσα κρίση της, διατηρήθηκε ως μετωπικό σχήμα – έστω και αποδυναμωμένο – χάρη στη θέληση του Αριστερού Ρεύματος, της ΑΡΑΣ, των μελών και στελεχών της. Ταυτόχρονα, κατάφερε να ανασυγκροτηθεί και διευρυνθεί με νέους ανένταχτους αγωνιστές/αγωνίστριες στην 2^η συνδιάσκεψή της τον Οκτώβρη του 2022.

Παρότι, μετά τη συνδιάσκεψή της το 2022 και την μετονομασία της σε Λαϊκή Ενότητα – Ανυπότακτη Αριστερά δεν προχώρησε για διάφορους αντικειμενικούς και υποκειμενικούς λόγους στην οργανωτική ανασυγκρότηση της – κι εδώ καταθέτω στο συνέδριο την αυτοκριτική μου – καλλιεργήθηκαν σχέσεις συντροφικότητας, αλληλεγγύης και προγραμματικής και πολιτικής όσμωσης ανάμεσα σε οργανώσεις (ΑΡ, ΑΡΑΣ) και τους ανένταχτους που συμμετέχουν σε αυτή. Συμμετείχε ενεργά στους αγώνες του λαού και της νεολαίας και πήρε σημαντικές ενωτικές πολιτικές πρωτοβουλίες.

Το διάστημα 2020 – 2022 απευθυνόταν συνεχώς για κινηματική και πολιτική συνεργασία σε όλες τις δυνάμεις της αντιμνημονιακής αριστεράς στη βάση κοινού μεταβατικού εναλλακτικού προγράμματος αντιμετώπισης των πραγματικών λαϊκών προβλημάτων, με στόχο να συγκροτηθεί ένας αγωνιστικός πόλος αριστερής αντιπολίτευσης στις κυβερνήσεις Μητσοτάκη και στις νεοφιλελεύθερες αντικοινωνικές πολιτικές της.

Οι ενωτικές πρωτοβουλίες μας οδήγησαν στην συγκρότηση μαζί με άλλες αριστερές οργανώσεις και ανένταχτους αγωνιστές και αγωνίστριες της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ. Αυτές, τελικά, δεν ευοδώθηκαν ως προς τη δημιουργία ενιαίου πολιτικού φορέα της ριζοσπαστικής Αριστεράς η τουλάχιστον κοινής εκλογικής καθόδου, χωρίς δική μας πολιτική ευθύνη, για λόγους που εξήγησε προηγουμένως ο σ. Νίκος Σακούτης.

Η ΛΑΕ – ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ από τα τέλη του 2022 πύκνωσε τις ενωτικές πρωτοβουλίες της με επιστολές, διμερείς και πολυμερείς συναντήσεις με όλες τις δυνάμεις της Αντιμνημονιακής Αριστεράς, χωρίς κανένα αποκλεισμό. Το ΚΚΕ απαξίωσε να απαντήσει. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατά πλειοψηφία απάντησε αρνητικά. Ανταποκρίθηκαν το ΜΕΡΑ25, μετά την στροφή του προς την ριζοσπαστική Αριστερά, και άλλες δυνάμεις και ανένταχτοι/ες αγωνιστές/ες της ριζοσπαστικής αριστεράς με τους οποίους συγκροτήσαμε την εκλογική συνεργασία ΜΕΡΑ25 – συμμαχία για τη ρήξη.

Για την μη είσοδό μας στη Βουλή έφταιξε, κυρίως, η πρωτοφανής συκοφαντική επίθεση εναντίον μας του οικονομικού, πολιτικού και μιντιακού κατεστημένου, που ξεδιπλώθηκε σε συνθήκες συντηρητικοποίησης της κοινωνίας και κυριαρχίας του ατομικού έναντι του συλλογικού συμφέροντος. Η εκλογική μας συμμαχία έκανε και δικά της πολιτικοοργανωτικά και επικοινωνιακά λάθη, ιδιαίτερα στις πρώτες Βουλευτικές εκλογές. Παρά ταύτα η απόφασή μας να συμπορευτούμε εκλογικά με το ΜΕΡΑ25, άλλες συλλογικότητες και ανένταχτους αγωνιστές της Αριστεράς ήταν σωστή. Υπηρετούσε τις συνεδριακές αποφάσεις μας για συνεργασία των δυνάμεων της αγωνιστικής Αριστεράς. Μας έδωσε τη δυνατότητα πολιτικής και προγραμματικής όσμωσης με άλλες δυνάμεις, απεύθυνσης σε ευρύτερα κοινά, ανάπτυξης σχέσεων αλληλεγγύης και συντροφικότητας μεταξύ των μελών και φίλων μας συσπείρωσης ανένταχτων αγωνιστών και ευρύτερων δυνάμεων της αγωνιστικής Αριστεράς.

Παρόμοια διαχειριστήκαμε και την μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών, όπου επιτεύχθηκαν σε ορισμένες περιπτώσεις στις δημοτικές εκλογές ευρείες αριστερές αγωνιστικές συσπειρώσεις με σχετικά καλά αποτελέσματα.

Για αυτούς τους λόγους επιδιώκουμε τη συνέχιση της εκλογικής συμμαχίας μας και τη διεύρυνσή της με όλες δυνάμεις της αντιμνημονιακής ριζοσπαστικής αριστεράς, χωρίς αποκλεισμούς, ή με όσες από αυτές το επιθυμούν. Εκλογικός στόχος μας η εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή, ώστε από καλύτερες θέσεις να στηρίξουμε τους αγώνες του λαού και της νεολαίας

Τους τελευταίους μήνες με συνεχείς διμερείς και πολυμερείς συναντήσεις προσπαθούμε να πείσουμε τις άλλες δυνάμεις της ανυπότακτης Αριστεράς ότι χρειάζεται να καλύψουμε το κενό της έλλειψης πολιτικής και κινηματικής αντιπολίτευσης και την ανάγκη πολιτικής έκφρασης ενός κόσμου που αρχίζει να αντιστέκεται στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ήδη, είδαμε τους αγώνες των φοιτητών ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και των αγροτών για την επιβίωσή τους. Αναδεικνύουμε πιο έντονα την ανάγκη κοινής δράσης όλων των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς, στα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα της περιόδου, κοινής εκλογικής καθόδου τους στις προσεχείς ευρωεκλογές και χάραξης από κοινού μετά τις ευρωεκλογές ενός οδικού χάρτη για τη συγκρότηση της ενωτικής, ριζοσπαστικής, αγωνιστικής αριστεράς, χωρίς προαπαιτούμενα και αποκλεισμούς σε ένα ενιαίο μετωπικό πολιτικό φορέα για να συμβάλει στους αγώνες και να προβάλλει μία ανατρεπτική και πειστική εναλλακτική πρόταση.

Έχει διαμορφωθεί μία αξιοπρεπής για όλους βάση συζήτησης και ευελπιστούμε να έχουμε σύντομα το τελικό αποκρυστάλλωμα.

Σύντροφοι και συντρόφισσες

Ως ΛΑΕ ΑΑ θα πρέπει να προχωρήσουμε σε οργανωτική ανασυγκρότηση μετά από ανοικτές συνελεύσεις σε όλη τη χώρα. Χρειάζεται στροφή στη δουλειά μας στην εργατική τάξη και στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Πρέπει να επιστρέψουμε στους χώρους εργασίας και στις λαϊκές γειτονιές, να ξανασυναντήσουμε τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, να μιλήσουμε στη γλώσσα τους για τα προβλήματά τους, να τους ακούσουμε με προσοχή, να δώσουμε μαζί με αυτούς ελπιδοφόρα εναλλακτική διέξοδο, για να τους ξανακερδίσουμε πολιτικά.

Η εργατική τάξη δεν εξαφανίστηκε, επειδή μεγάλα εργοστάσια έκλεισαν ή γιατί η μορφή και ο τρόπος παραγωγής προϊόντων και παροχής υπηρεσιών άλλαξαν μετά από τέσσερες βιομηχανικές επαναστάσεις. Έχουν αλλάξει τα όρια και η ποιοτική της σύνθεση, εργάζεται πλέον με ελαστικό ωράριο και μορφές εργασίας ή από το σπίτι ή στις νέες τεχνολογίες, αλλά υπάρχει και ονειρεύεται μία καλύτερη ζωή.

Θα πρέπει να ρίξουμε άγκυρα στη σύγχρονη εργατική τάξη και στα συνδικάτα της, στις λαϊκές κινητοποιήσεις, στα πανεπιστήμια, στις γειτονιές, τα χωριά, εκεί που δίνονται οι καθημερινές μάχες. Να απαντάμε πειστικά στα τρέχοντα ιδεολογικά και πολιτικά μέτωπα, να μελετάμε καλύτερα τις υπόγειες κοινωνικές διεργασίες, τις αλλαγές στην ταξική σύνθεση και την κοινωνική διαστρωμάτωση, τους νέους μηχανισμούς διαμόρφωσης της κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης, αξιοποιώντας τις σύγχρονες δυνατότητες επικοινωνίας.

Σύντροφοι και συντρόφισσες

Το ΑΡ πρέπει να αναμετρηθεί με τις αδυναμίες και παθογένειες του. Να ανασυγκροτηθεί οργανωτικά, να εντάξει νέα μέλη, να ανανεωθεί ηλικιακά. Να εργαστεί με πολιτικό σχέδιο, νέες επικοινωνιακές πρακτικές και νέα στελέχη, για  να  προσεγγίσει και να εμπνεύσει τη νεολαία, ώστε αυτή να ξεφύγει από την αδιέξοδη εξατομίκευση, να εντάξει νέους αγωνιστές στις γραμμές του, γιατί, εκτός των άλλων, εάν δεν το κάνει θα αντιμετωπίσει υπαρξιακό πρόβλημα. Να αποσαφηνίσει την ιδεολογική πολιτική ταυτότητά του, τις πολιτικές/εκλογικές τακτικές και τους στρατηγικούς στόχους του, το μεταβατικό πρόγραμμα, την εναλλακτική πρόταση και το στρατηγικό του σχέδιο για το σοσιαλισμό της εποχής μας. Για να κρατηθούν στη σκοτεινή κοιλάδα αναμμένες σπίθες αντίστασης και να αναγεννηθεί η ελπίδα της ανατροπής, αποκρούοντας την κυρίαρχη συστημική αντίληψη ότι δεν υπάρχει εναλλακτική διέξοδος.

Πολλοί μας ρωτούν. Μετά από όσα έγιναν, δεν έχετε απογοητευτεί; Δεν έχετε κουραστεί; Τους απαντάμε: Όχι! Το θέμα δεν είναι να πέσεις – ανθρώπινο είναι – αλλά να ξανασηκωθείς. Να αντέξεις τις μεγάλες διαψεύσεις, να μάθεις νέες αλήθειες, να μην αποδεχτείς την ήττα, να μη τη θεωρήσεις οριστική, να βρεις δύναμη να συνεχίσεις. Να κάνουμε ειλικρινή αυτοκριτική για τα λάθη μας, αλλά να μη χάσουμε την πεποίθησή μας, ότι ο αγώνας για ένα καλύτερο κόσμο έχει νόημα και ελπιδοφόρα προοπτική. Εξάλλου, η ζωή, συνεχίζεται! Μαζί της συνεχίζονται και οι αγώνες για να γίνει καλύτερη και για την ανατροπή του άδικου και άγριου καπιταλιστικού συστήματος, που γεννά και αυξάνει τις κοινωνικές ανισότητες.

Όσοι από μας είμαστε εδώ, με γκρίζα ή και άσπρα πλέον μαλλιά, θέλαμε κι αγωνιστήκαμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Δυστυχώς, δεν τα καταφέραμε. Ο αγώνας μας, όμως, για ένα καλύτερο κόσμο έδωσε νόημα στη θνητή ζωή μας. Μία αστραπή είναι η ζωή μας, μα προλάβαμε να κάνουμε το καθήκον μας για τις μελλοντικές γενιές. Ο αγώνας μας μέσα από τις γραμμές του Αριστερού Ρεύματος τις τελευταίες δεκαετίες, που ηττήθηκε τον Αύγουστο του 2015, ήταν αγώνας δίκαιος, ήταν αγώνας γενναίος, ήταν αγώνας ανιδιοτελής. Ταρακουνήσαμε το καπιταλιστικό σύστημα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Τους κάναμε να φοβούνται ότι ήμασταν αμέτρητοι – στο τέλος το πιστέψαμε κι εμείς – κι ας ήμασταν τόσο λίγοι. Κι ας είμαστε τώρα λιγότεροι, γιατί έφυγαν από τη ζωή αρκετοί σύντροφοι μας από το προηγούμενο συνέδριο. Και μπορεί το σύστημα προσωρινά να μας νίκησε, αλλά δεν μας υπέταξε. Δώσαμε ένα ζωντανό παράδειγμα ανυπακοής στις νέες γενιές. Έρχονται, άλλοι νεότεροι αγωνιστές και αγωνίστριες, που, διδαγμένοι από τα λάθη και από τους αγώνες μας, θα επιχειρήσουν ένα νέο άλμα στον ουρανό, νικηφόρο αυτή τη φορά, γιατί θα είναι καλύτερα προετοιμασμένοι από εμάς.

Το παράθυρο της δημιουργικής Ουτοπίας του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού, μιας κοινωνίας ισότητας – ελευθερίας – κοινωνικής δικαιοσύνης, αλληλεγγύης, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, βρίσκεται πάντα ανοικτό μπροστά μας. Ο Εδουάρδο Γκαλεάνο έγραψε: «Όταν η Ιστορία λέει “αντίο”, εννοεί “εις το επανειδείν”, δηλαδή “πολύ σύντομα”. Το καλύτερο, που προσφέρει η περιπέτεια της ζωής, είναι η ανεξάντλητη ικανότητα της πραγματικότητας να μας εκπλήσσει». Αυτά που έγιναν στο παρελθόν δεν μπορούν να αλλάξουν. Όμως, το παρόν και το μέλλον μπορούν να αλλάξουν. Η ιστορία διαμορφώνεται από τη συνειδητή συλλογική δράση των ανθρώπων. Αρκεί στο ζοφερό παρών να κρατήσουμε, όπως έλεγε ο ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης «μία σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μας παλάμες».

Γεια σας

Καλές επιτυχία στο συνέδριό μας