Δημήτρης Στρατούλης
Στέλεχος ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
π. Βουλευτής και Υπουργός
Προσχέδιο κρατικού προϋπολογισμού 2023: νέες παροχές στο κεφάλαιο νέα βάρη στο λαό.
Ενώ η ακρίβεια συνεχίζει να ροκανίζει τα λαϊκά εισοδήματα και η ενεργειακή φτώχεια προκαλεί φόβο και δέος στα λαϊκά νοικοκυριά ενόψει του χειμωνιάτικού κρύου, η κυβέρνηση της ΝΔ με το προσχέδιο προϋπολογισμού του 2023 αφήνει άθικτα φορολογικά τα μεγάλα επιχειρηματικά κέρδη και τον τεράστιο πλούτο και προσθέτει και νέα βάρη στο λαό.
Οι χαμηλοί μισθοί, που εκτός από τις μικρές αυξήσεις στον κατώτατο μισθό παραμένουν παγωμένοι γιατί δεν έχουν υπογραφεί νέες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, και οι συντάξεις πείνας, που όχι μόνο δεν έχουν αυξηθεί εδώ και 12 χρόνια αλλά και έχουν λεηλατηθεί επί μνημονίων, εξανεμίζονται ταχύτατα από τις υπέρμετρες αυξήσεις στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, των καυσίμων και των ειδών πρώτης ανάγκης και διατροφής, αλλά τα φορολογικά βάρη για τα λαϊκά στρώματα αυξάνονται.
Στο κυβερνητικό προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού του 2023 προβλέπεται ότι οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ, ειδικός φόρος κατανάλωσης κλπ) επί αγαθών και υπηρεσιών θα ανέλθουν στα 32,138 δις ευρώ, αυξημένοι κατά 668 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2022, ενώ ο φόρος εισοδήματος θα ανέλθει στα 17,240 δις ευρώ, αυξημένος κατά 682 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2022! Συνολικά, για τον επόμενο χρόνο προβλέπονται 1,7 δισ. ευρώ περισσότερα φορολογικά έσοδα (κυρίως από έμμεσους φόρους), αλλά και 3 δισ. ευρώ λιγότερες δημόσιες κοινωνικές δαπάνες.
Τα καθαρά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού για το 2023 προβλέπεται να φτάσουν τα 61,488 δις ευρώ, αυξημένα κατά 527 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2022, από τα οποία όμως 14 δις ευρώ θα δοθούν για στήριξη επενδυτικών σχεδίων και άρα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και μόνο 3,5 δις ευρώ για μέτρα στήριξης του λαού έναντι της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας, που εξαγγέλθηκαν στη ΔΕΘ, που είναι ένα μικρό μέρος από αυτά που η κυβέρνηση παίρνει πολλαπλάσια από τον ίδιο μέσω της βαριάς φορολογίας και που δεν μπορούν να καλύψουν ούτε καν τις βασικές ανάγκες επιβίωσής του.
Συνολικά, όταν οι μισθοί και οι συντάξεις βρίσκονται σε επίπεδα πολύ πιο χαμηλά από αυτά που ήταν δώδεκα χρόνια πριν, όταν το πραγματικό κόστος ζωής έχει αυξηθεί κατά 30%, η κυβέρνηση αυξάνει τα φορολογικά βάρη για τα λαϊκά στρώματα και μειώνει τις δημόσιες κοινωνικές δαπάνες.
Η επιστροφή στα πρωτογενή πλεονάσματα, 0,7% του ΑΕΠ, το 2023 ανοίγει ένα νέο κύκλο λιτότητας σε βάρος του εργαζόμενου λαού.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ στο α’ εξάμηνο 2022 παρά την συνεχιζόμενη πανδημία, την ενεργειακή κρίση, τον υψηλό πληθωρισμό και τον πόλεμο, εμφανίστηκε ρεκόρ κερδών όλων των εποχών σε επίπεδο εξαμήνου για 120 εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες στην Ελλάδα (5,4 δις ευρώ), αυξημένα κατά 50,2% έναντι του 2021, ξεπερνώντας ακόμα και τις ετήσιες κερδοφορίες των τελευταίων τριών χρόνων, με προοπτική στο τέλος της χρονιάς να έχουν μεγαλύτερα κέρδη όχι μόνο σε σχέση με την προ της πανδημίας χρονική περίοδο αλλά και της τελευταίας 15ετίας..
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όμως, έχει ήδη εξαγγείλει μείωση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, με τις ιδιωτικοποιήσεις των πάντων τους προσφέρει τα κερδοφόρα τμήματα του δημόσιου πλούτου και της δημόσιας περιουσίας, ενώ με τους αυξημένους πόρους του ταμείου ανάκαμψης μοιράζει πολλά λεφτά σε όλο και λιγότερους οικονομικά ισχυρούς, αποκλείοντας ουσιαστικά από αυτές τις χρηματοδοτήσεις τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που αποτελούν την οικονομική ραχοκοκαλιά της χώρας μας.
Έχουμε, δηλαδή, και στην Ελλάδα μία πολύ μεγάλη υπερσυσσώρευση όλο και λιγότερο φορολογούμενων κερδών από τους ολιγάρχες του πλούτου, ενώ παράλληλα ένα ιστορικό χαμηλό της αγοραστικής δύναμης των λαϊκών οικογενειών σε σχέση με το πραγματικό διαθέσιμο και υπερφορολογούμενο εισόδημα τους, που οδηγούν στην έκρηξη των κοινωνικών ανισοτήτων.
Η μόνη απάντηση σε αυτές τις αντικοινωνικές κυβερνητικές πολιτικές είναι η ανάπτυξη μεγάλων κοινωνικών αντιστάσεων και ενωτικών και μαχητικών διεκδικητικών
αγώνων για να παρθούν ουσιαστικά μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας, της ενεργειακής φτώχειας και της έκρηξης των κοινωνικών ανισοτήτων, ώστε ο ελληνικός λαός να μην πεινάσει και να μην παγώσει τον ερχόμενο χειμώνα.