ΣΟΥΛΤΑΝΙΔΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ, Συντονίστρια ΛΑΕ Θεσσαλονίκης
ΜΗΝΙΑΙΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΤΩΝ 100 ΕΥΡΩ:
ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟ ΜΕΤΡΟ Ή ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΣ Ν.Δ.;
Αντί να προσπαθήσει η κυβέρνηση της Ν.Δ. να πείσει τους ανεμβολίαστους, που είναι και το κρίσιμο ζητούμενο, αποφάσισε να τους επιβάλει πρόστιμο, ΜΗΝΙΑΙΟ μάλιστα, ώστε υπό την αδυναμία της καταβολής ενός χρηματικού ποσού, υπολογίσιμου στα περισσότερα χειμαζόμενα νοικοκυριά και ειδικά στους συνταξιούχους, να σπεύσουν να εμβολιαστούν.
Θα αδικούσαμε την πραγματικότητα, αν εκλαμβάναμε αυτήν την κίνηση της Ν.Δ. ως μονομανή πρακτική απέναντι στους μη εμβολιασμένους μόνον.
Δεν είναι έτσι.
Αυτό δεν είναι ένα μεμονωμένο και περιστασιακό μέτρο της πολιτικής της.
Είναι η συνολική πολιτική αντίληψη που έχει η Ν.Δ. απέναντι στις όποιες κοινωνικές αντιδράσεις, αντιστάσεις, στις διαφορετικές απόψεις και πρακτικές. Είναι η λογική της καταστολής, αντί του διαλόγου και της πειθούς, όπως τη ζήσαμε και τη ζούμε απέναντι στις κινητοποιήσεις φοιτητών, εργαζομένων, συνταξιούχων, κοινωνικών κινημάτων, η λογική των δικαστικών διώξεων, του αποκλεισμού από τα “δικά” της Μ.Μ.Ε. κάθε διαφορετικής άποψης, του απόλυτου ιδεολογικού, πολιτικού ελέγχου.
Είναι η γνωστή ΤΙΝΑ (there is no alternative), στη βάση της οποίας επιχείρησαν το ιερατείο της Ε.Ε. και οι δικές μας μνημονιακές κυβερνήσεις να χειραγωγήσουν και να καταστείλουν τις αντιστάσεις εκατομμυρίων πολιτών, όταν επέβαλαν τα μονομερή αυστηρά μέτρα λιτότητας στην περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης.
Κι αυτό, επειδή οι πρωτοφανείς αντικοινωνικές πολιτικές που εφάρμοσαν δεν ήταν δυνατόν να πείσουν εκατομμύρια κόσμου, ότι το να τους οδηγήσουν στην ακραία φτώχεια, στο περιθώριο, στην ανεργία, να τους πετάξουν από τα δημόσια συστήματα υγείας, να τους οδηγήσουν σε κινήσεις απελπισίας ήταν η μοναδική διέξοδος από την οικονομική κρίση. Γνώριζαν και γνωρίζουν καλά, ότι αυτές οι βάρβαρες και μονομερείς απέναντι στα πλατιά λαϊκά στρώματα και όχι απέναντι στους κεφαλαιούχους πολιτικές τους ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑΝ και ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ, δεν έπειθαν και δεν πείθουν ακόμη και σήμερα.
Με πυξίδα αυτήν τη λογική και σε ότι αφορά την πανδημία και τον τρόπο που επέλεξε να την αντιμετωπίσει, η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν άνοιξε, ως όφειλε, ένα μεγάλο δημόσιο διάλογο με επιστήμονες, ειδικούς, πολιτικούς, προκειμένου να ενημερώσει όσο το δυνατόν περισσότερο για το τι είναι αυτή η πανδημία, για τους κινδύνους που ενέχει για τη ζωή και την υγεία μας, για τα μέτρα που είναι αναγκαίο να παρθούν, για τα βήματα που κάνει η επιστήμη προκειμένου να την αντιμετωπίσει.
Για να απαντήσει στη βάση της επιστήμης και του ορθολογισμού σε όσους βλέπουν δαίμονες στα εμβόλια, αρνούνται τις διασωληνώσεις, αποφεύγουν τους γιατρούς.
Δεν το έκανε όχι γιατί δε μπορούσε, αλλά γιατί έτσι θα άνοιγε το μεγάλο παράθυρο του διαλόγου, της συζήτησης, της συναπόφασης στη βάση του κοινωνικού συμφέροντος, και αυτό ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙ, γιατί δεν εξυπηρετεί τη συνολική πολιτική που εφαρμόζει.
Επιλέγει λοιπόν την τιμωρητική και εκφοβιστική τακτική (εν προκειμένω τα πρόστιμα), παρόλο που γνωρίζει ότι έτσι δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη αντίδραση σε έναν κόσμο που (για πολλούς και διαφορετικούς λόγους) δεν εμπιστεύεται τους πολιτικούς και την πολιτική, συσσωρεύοντας ακόμη μεγαλύτερη οργή και αγανάκτηση σε κοινωνικά στρώματα και ομάδες που βρίσκουν «καταφύγιο» ακόμη και σε ακροδεξιές αντιλήψεις και συμπεριφορές.
Η δε εκ του πονηρού δήλωση ότι τα ποσά που θα συγκεντρώνονται από τα πρόστιμα θα οδηγούνται στον κορβανά της Δημόσιας Υγείας, ενεργοποιεί τον κοινωνικό αυτοματισμό, στρέφοντας αυτούς που τους επιβάλλεται το πρόστιμο, απέναντι στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, αντίληψη που κυριαρχεί στην πολιτική της Ν.Δ. και του Κυριάκου Μητσοτάκη και επιχειρεί να την κάνει κυρίαρχη και στην κοινωνία. Ασχέτως αν τα χρήματα αυτά, όπως και εκατομμύρια άλλα που καταβάλαμε ως τα μόνιμα υποζύγια, δεν πήγαν ούτε και θα πάνε στο σκοπό για τον οποίο εξαγγέλλεται ότι προορίζονται.