Ένα Διάγγελμα παραδοχής ανικανότητας και ήττας . Πρώτες πολιτικές εκτιμήσεις εν μέσω των καταστροφικών πυρκαγιών

Ενώ οι πυρκαγιές συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο κάποιες πρώτες πολιτικές εκτιμήσεις ίσως βοηθήσουν να καταλάβουμε πως διαμορφώνεται πλέον η κοινωνική και πολιτική κατάσταση στη χώρα μας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ πολιτεύτηκε και πολιτεύεται σε 3 επίπεδα επιχειρημάτων.

Αρχικά , αυτάρεσκα καμάρωνε για την επιχειρησιακή της ετοιμότητα. Όταν ζόρισαν τα πράγματα οι ευθύνες έπεσαν στα ακραία καιρικά φαινόμενα, και τώρα που ξέφυγαν αρχίζει να παίζει και το σενάριο του οργανωμένου σχεδίου εμπρησμών.

Επικοινωνιακά (Διάγγελμα Πρωθυπουργού), έχει σηκώσει την σημαία, να μην χαθεί κάποια ανθρώπινη ζωή (το αυτονόητο δηλαδή), αλλά σε συνδυασμό με την επιχειρησιακή της ανικανότητα , μάλλον προσδοκά και ελπίζει να μην «της κάτσει η στραβή» όπως στην προηγουμένη κυβέρνηση , και έχει ένα δικό της “ΜΑΤΙ”.

Τα συστημικά ΜΜΕ πολιτεύτηκαν και πολιτεύονται επίσης σε 3 επίπεδα, επιχειρώντας ασθμαίνοντας να στηρίξουν τους πολιτικούς τους χορηγούς. Στην αρχή προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το γεγονός όσο ήταν υπό σχετικό έλεγχο, εκθειάζοντας παράλληλα την κυβερνητική ετοιμότητα. Όταν ζόρισαν τα πράγματα, επιστρατευτήκαν οι σοβαροί δημοσιογραφούντες, τα μεγάλα σαλιγκάρια της δημοσιογραφίας και της πολιτικής ανάλυσης, ανακαλύπτοντας τις βαθύτερες αιτίες αυτών των πυρκαγιών με αναφορές στην κλιματική αλλαγή, στις ατομικές και συλλογικές ευθύνες αλλά , δεν μπορούσαν να κάνουν και διαφορετικά, και στις πολιτικές ευθύνες. Ένας επιμερισμός ευθυνών , που διαβάζεται εύκολα και δίνει χέρι βοηθείας στους πολιτικούς τους προαγωγούς. Σε τρίτο επίπεδο, εκ παραλλήλου με κάποιες κυβερνητικές φωνές τα ΜΜΕ αρχίζουν να υιοθετούν και το σενάριο του οργανωμένου σχεδίου εμπρησμών.

Δεν θα αναφερθούμε στα αυτονόητα. Για τις διαχρονικές αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού που σε περιόδους κρίσης παίρνουν διαστάσεις καταστροφικές Ούτε στην συστηματική υποχρηματοδότηση βασικών υποδομών και μηχανισμών. Τα ξέρουμε, τα ζήσαμε και τα ζούμε καθημερινά.

Στην πολιτική όμως το τυχαίο, το απρόβλεπτο συμπυκνώνει το παρελθόν και το παρόν και στην προκείμενη περίπτωση οι «απρόβλεπτες» πυρκαγιές συμπυκνώνουν με τον ποιο τραγικό τρόπο την κυβερνητική ικανότητα και προτεραιότητες ,όπως  στη διαχείριση της πανδημίας, των εργασιακών , των δικαιωμάτων, της παιδείας, της υγείας. Η πρόληψη και η διαχείριση των πυρκαγιών είναι η αλήθεια τους. Είναι το τέρας τους , το τέρας του παντρέματος της νεοφιλελεύθερης ατομικής ευθύνης και της πολιτικής τους ανικανότητας.

Η πολιτική είναι το ποιο δύσκολο «άθλημα» ,πόσο μάλλον «επάγγελμα». Εμπεριέχει όλε τις δυσκολίες και τα προβλήματα της ζωής και όση πετυχημένη επικοινωνιακή διαχείριση και ασυλία, κάνεις και έχεις, αργά η γρήγορα το επίπεδο της πολιτικής ικανότητας θα φανεί. Με τις πυρκαγιές ζούμε με τον πιο τραγικό τρόπο την πολιτική μετριότητα του πολιτικού προσωπικού.

Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι πάει να στηθεί ένα (εναλλακτικό) πολιτικό σενάριο που παραπέμπει ευθέος στο 2007 που να δικαιολογήσει (αν χρειαστεί) την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες προσδοκώντας στα ίδια αποτελέσματα. Η ιστορία ως φάρσα και τραγωδία από πολιτικούς και δημοσιογραφικούς παλιάτσους πάνω στα αποκαΐδια.

Τα διαπλεκόμενα κρατικοδίαιτα λαμόγια της ανάπτυξης αντάμα με τα πολιτικά και δημοσιογραφικά σαλιγκάρια του νεοφιλελεύθερου ΤΙΠΟΤΑ προσπαθούν να γλυτώσουν από τα αποτελέσματα των πυρκαγιών.

Θα ποντάρουν για την πολιτική τους επιβίωση στην έως τώρα ουσιαστική  πολιτική αφωνία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι πολιτικές κραυγές, τα αναθέματα και οι περίεργοι και α-ήθικοι συμψηφισμοί που ακούγονται από μερίδα φίλων και ψηφοφόρων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης , ευτυχώς εντελώς περιθωριακά, από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ελπίζουμε να μην υιοθετηθούν από την επίσημη πολιτική και να πρυτανεύσει η πολιτική ηθική.

Η εκκίνησή της κοινωνικής και πολιτικής ζωής , θα γίνει (όποτε αποφασιστεί) πάνω στα αποκαΐδια της πανδημίας και των πυρκαγιών. Και για να είμαστε στην επικαιρότητα της Ολυμπιάδας, θα είναι ένας αγώνας σκυταλοδρομίας, όπου θα χρειαστεί συγχρονισμός στο τρέξιμο και στην παράδοση και παραλαβή της σκυτάλης, μια ομαδική προσπάθεια για τον τερματισμό και την επίτευξη του στόχου. Ένα ισχυρό κοινωνικό, εκλογικό και  πολιτικό μέτωπο αντίστασης σε όλα αυτά που ζούμε. Αλλιώς ούτε θέση στην κερκίδα, άλλωστε οι αγώνες γίνονται κεκλεισμένων των θυρών και θα αρκεστούμε να ανεχόμαστε ημιμαθείς ξερόλες που μέσα από την ασφάλεια της πολίτικής και προσωπικής τους ανυπαρξίας θα κουνούν το δάκτυλο παραδίδοντας μαθήματα πολιτικής αυτοκτονίας.

Νίκος Βρυώνης

Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Αρ. Ρεύματος (ΛΑΕ)