Η κυβέρνηση Μητσοτάκη με ένα όργιο καταστολής απέναντι στις χιλιάδες κόσμου που καθημερινά διαδηλώνουν, έφτασε σήμερα σε πρωτοφανή επίπεδα προκειμένου να μην πραγματοποιηθεί συγκέντρωση για τον απεργό πείνας και δίψας Δήμήτρη Κουφοντίνα.
Σήμερα γίναμε μάρτυρες πρωτοφανών συνθηκών αστυνομικής βίας και καταστολής, με την αστυνομία, τα ΜΑΤ τις αύρες και τις μηχανοκίνητες ομάδες ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ να επιτίθενται δολοφονικά για ώρες στο κέντρο της Αθήνας ενάντια σε όποιον προσπαθούσε να προσεγγίσει την πλατεία Συντάγματος, όπου εδώ και μια εβδομάδα πραγματοποιούνται καθημερινά συγκεντρώσεις. Αποκλείοντας εξαρχής κάθε πρόσβαση προς τη συγκέντρωση, οι δυνάμεις καταστολής του Χρυσοχοίδη ξεκίνησαν απρόκλητα και παντελώς αναίτια να επιτίθενται με χημικά και να συλλαμβάνουν τον κόσμο που προσπαθούσε να προσεγγίσει και να καταδιώκει του διαδηλωτές στους γύρω δρόμους με βροχή δακρυγόνων. Έφτασαν μέχρι και στο σημείο να επιτεθούν και να προσαγάγουν τον γιο του απεργού πείνας, Έκτορα Κουφοντίνα, ενώ ήταν σε πλήρη γνώση τους το ποιος είναι όπως αποδεικνύεται από τα βίντεο που έχουν βγει στη δημοσιότητα. Η δε δολοφονική επίθεση που δέχθηκε το μπλοκ της πρωτοβουλίας δικηγόρων – νομικών με χημικά στην αρχή και μετέπειτα με ευθείες ριπές από την αύρα, φανερώνει πως η κυβέρνηση πλέον έχει αποφασίσει την καταστολή οποιουδήποτε αγωνίζεται ενάντια στη δολοφονική πολιτική της.
Η καταστολή που δέχτηκαν σήμερα όσοι κινητοποιούνται για την απεργία πείνας και δίψας του Δ. Κουφοντίνα και οι εξελίξεις των τελευταίων ωρών γύρω από την υγεία του, καταδεικνύουν πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει συνειδητά αποφασίσει να τον δολοφονήσει και να δημιουργήσει ένα κλίμα έντασης και ακραίας πόλωσης. Επιχειρεί, με τίμημα τη ζωή του απεργού πείνας, αλλά και την θέση στο απόσπασμα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών, να θωρακιστεί απέναντι στην δυσαρέσκεια που παράγει η πολιτική τους και να συσπειρώσουν ένα τμήμα της κοινωνίας με όπλο την τρομοϋστερία, το νόμο, την τάξη και την καταστολή. Η στρατηγική της κυβέρνησης έχει ως βασικό άξονα την αυταρχικοποίηση και τη βίαιη καταστολή όσων αντιστέκονται στην εγκληματική πολιτική της. Θέλουν να τρομοκρατήσουν το λαϊκό κίνημα όπως και τον κάθε εργαζόμενο, φοιτητή, νεολαίο, συνδικαλιστή αλλά και συνολικότερα τους πολιτικούς της αντιπάλους. Συνειδητά επιλέγουν την κοινωνική ένταση και επιθυμούν την αξιοποίηση ενός πιθανού θανάτου του Κουφοντίνα, προκειμένου να οικοδομήσουν ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος, αλλά και γιατί επιδιώκουν να επιταχύνουν μία πόλωση μεταξύ τμημάτων της κοινωνίας εισάγοντας το δίλημμα μεταξύ του «νόμου και της τάξης» και των «φίλων του τρομοκράτη».
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κλιμακώνει την καταστολή, την ίδια ώρα, που υπό τις εντολές των ΗΠΑ και των μηχανισμών τους, οδηγεί στο θάνατο τον απεργό πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα. Ακόμα και την ύστατη στιγμή επιλέγει την σπίλωση και την παραπληροφόρηση της κοινωνίας γύρω από το αίτημα του απεργού πείνας, ενώ αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από την διεκδίκηση της εφαρμογής στο πρόσωπό του ενός άδικου νόμου, ο οποίος ψηφίστηκε από την ΝΔ φωτογραφικά για τον ίδιο. Τα επιχειρήματα πλέον για το δίκαιο του αιτήματος του περισσεύουν, αφού έχει αποδειχθεί με κάθε δυνατό τρόπο νομικά, ότι το αίτημα του απεργού πείνας είναι απλό και δίκαιο. Εξάλλου, είναι τα ΜΜΕ τα οποία έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην σπίλωση του αιτήματος αλλά και στην νομιμοποίηση της συζήτησης ότι τα δικαιώματα του κρατουμένου συνδέονται με το είδος των πράξεων για τις οποίες εκτίει ποινή. Ωστόσο, αποτελεί πρόκληση για κάθε δημοκρατικό άνθρωπο και δεν είναι ανεκτή η συζήτηση γύρω από τη σχετικοποίηση της αξίας της ζωής.
Η κυβέρνηση επιμένει και θέλει να υπάρξει νεκρός απεργός πείνας για πρώτη φορά μετά την εποχή Θάτσερ. Μια τέτοια εξέλιξη θα σημαίνει την εν μέρει κατάργηση πολιτικών ελευθεριών και αναίρεση βασικών εγγυήσεων του κράτους δικαίου. Με βάση αυτές τις εξελίξεις είναι επιτακτική ανάγκη να συγκροτηθεί ένα πλατύ μέτωπο υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών, που να εναντιώνεται στο αστυνομικό κράτος που θέλουν να επιβάλλουν, να συγκρούεται με την κυβερνητική πολιτική, τις αντιδραστικές αντιλήψεις και να σπάει το μέτωπο της μαύρης προπαγάνδας που διαμορφώνει σήμερα η κυβέρνηση με την πλειοψηφία των ΜΜΕ.
Σήμερα, κανείς δεν μπορεί να μείνει σιωπηλός, ή παρατηρητής των γεγονότων.
Να δικαιωθεί τώρα, πριν να είναι αργά, το νόμιμο αίτημα του κρατούμενου απεργού πείνας και δίψας που η ζωή του κρέμεται από μία κλωστή.
Να νικήσει η ζωή!