Του Γιάννη Τόλιου, διδάκτορα Οικονομικών, υποψήφιου Ευρωβουλευτή «Λαϊκής Ενότητας – Μετώπου Ανατροπής»

Στις επερχόμενες Ευρωεκλογές, κυβέρνηση και κόμματα του λεγόμενου «μνημονιακού τόξου», καλούν τους ψηφοφόρους να τα στηρίξουν. Κοινό τους στοιχείο η αποδοχή του οικοδομήματος της Ευρωζώνης και ΕΕ, ενώ οι όποιες «διαφορές» εξαντλούνται στον τρόπο διαχείρισης των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Θα εστιάσουμε σε τρία σημεία:

Α). Η κυβέρνηση «ΣΥΡΙΖΑ + Προθύμων», ισχυρίζεται ότι αφήσαμε πίσω τα Μνημόνια και επιστρέφουμε στην «κανονικότητα», έχοντας όραμα τη «δίκαιη ανάπτυξη». Πρόκειται για ισχυρισμό που δίνει «συγχωροχάρτι» στα Μνημόνια και στα κόμματα που τα εφάρμοσαν, μαζί στην υπερεθνική ελίτ της Ευρωζώνης. Ταυτόχρονα εξωραΐζει τις ασκούμενες πολιτικές «Λιτότητας και Επιτροπείας» – τουλάχιστον ως το 2022 – ενώ θεωρεί «κεκτημένο» το τερατώδες «μνημονιακό» καθεστώς που οικοδομήθηκε (συντριβή μισθών-συντάξεων, εργασιακών δικαιωμάτων, υπερφορολόγηση λαϊκών στρωμάτων, αρπαγή λαϊκών κατοικιών, λεηλασία δημόσιας περιουσίας, κά). Όσο για το αφήγημα περί «δίκαιης ανάπτυξης», αποτελεί πρόκληση σε συνθήκες εκρηκτικής ανεργίας, παραγωγικής παρακμής, συνεχιζόμενης φτωχοποίησης του λαού, κά.

Β). Το ίδιο ισχύει για το «μονόδρομο» συμμετοχής στην Ευρωζώνη-ΕΕ, ενώ αν φύγουμε ….«θα πέσει η χώρα στα βράχια».! Ωστόσο οι εμπειρίες από την παραμονή «πάση θυσία» στο ευρώ και την εφαρμογή Μνημονίων και Επιτροπείας, ήταν τις βασικές αιτίες που την «έριξαν στα βράχια». Απόδειξη η πρωτοφανής πτώση του ΑΕΠ 26%, η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των λαϊκών νοικοκυριών πάνω από 30%, η τεράστια αναδιανομή πλούτου για εξυπηρέτηση του χρέους και ενίσχυση κερδοφορίας, καθώς η ουσιαστική απώλεια εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Πρόκειται για συνειδητή επιλογή της εγχώριας ελίτ, σε συνεργασία με τις υπερεθνικές ελίτ Βρυξελών και Βερολίνου για εξυπηρέτηση των στενών ταξικών τους συμφερόντων.!

Γ). Όσον αφορά τη «συσπείρωση» των προοδευτικών δυνάμεων σε Ελλάδα και Ευρώπη, για αντιμετώπιση της «δεξιάς και ακροδεξιάς», είναι όχι απλά ατελέσφορη, αλλά και προσχηματική. Στηρίζεται στο παλαιοκομματικό «ψευτοδίλημμα» «δεξιά-αντιδεξιά» και τη θεωρία της «χαμένης ψήφου». Οι τάσεις ενίσχυσης της δεξιάς-ακροδεξιάς τροφοδοτούνται από τις επιπτώσεις των νεοφιλελεύθερων μέτρων, καθώς τη μειωμένη αξιοπιστία «αριστερών δυνάμεων» που δεν ασκούν στην πράξη αντι-νεοφιλελεύθερη πολιτική, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα η απουσία αξιόπιστης αριστερής εναλλακτικής πολιτικής, είναι που «ανοίγει την πόρτα» στις δυνάμεις του λαϊκισμού, της δεξιάς, της ακροδεξιάς και της αντίδρασης.

Γιαυτό, το μήνυμα που καλούνται να στείλουν οι ψηφοφόροι, είναι μήνυμα καταδίκης της πολιτικής «Λιτότητας και Επιτροπείας» και εφαρμογής μιας φιλολαϊκής πολιτικής εξόδου από την κρίση, την οποία με συνέπεια διεκδικεί η «Λαϊκή Ενότητα-Μέτωπο Ανατροπής», για μια ελπιδοφόρα προοπτική της χώρας, του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα της νέας γενιάς.

(*) δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» 17.4.19