Του Σαράντου Θεοδωρόπουλου*

Παρακολούθησα  μαζί  με  τα  μέλη  του «Εθνικού Συμβουλίου για τη Διεκδίκηση των Οφειλών της Γερμανίας  προς  την  Ελλάδα»  τη  συζήτηση  της  έκθεσης  της  Διακομματικής  Κοινοβουλευτικής Επιτροπής. Ίσως ήταν   μιας  ιστορικής  σημασίας  ημέρα, αν  ήσαν  εκλεγμένοι στην Εθνική Αντιπροσωπεία, και  αγορητές , αγωνιστές  του κινήματος της Διεκδίκησης, που όργωσαν  τα  προηγούμενα χρόνια την Ελλάδα συνεγείροντας  το Λαό μας στο  τεράστιο αυτό ζήτημα Μνήμης  και  Δικαιοσύνης.

Η απουσία  τους, με  κορυφαία  την  απουσία του Μανώλη Γλέζου,  δεν  επικεντρώνει  τη συζήτηση στο πάθος του αντικειμενικού στόχου, τη δικαίωση, δηλαδή, του  πατριωτικού – αντιφασιστικού αγώνα  του  Ελληνικού Λαού.

Η συζήτηση  διολισθαίνει  είτε  σε  επίπεδο  εργαλειακού  νομικο-οικονομικού  τεχνοκρατισμού, είτε  σε  επίπεδο  ιστορικής  μελέτης, είτε  σε επίπεδο βολικής  και  ανέξοδης προεκλογικής  ρητορείας, την ώρα που η κυβερνητική θητεία εκπνέει , ενώ  η έκθεση ήταν στο συρτάρι  επί  τρία  έτη.

Οπωσδήποτε καταβλήθηκε μία προσπάθεια σε  επίπεδο διαπιστώσεων της έκθεσης, αλλά τα  ιστορικά  στοιχεία , τα οικονομικά  πορίσματα  και τα νομικά επιχειρήματα  υπήρχαν. Είναι  θετικό ότι αυτές  τις  διαπιστώσεις  τις  ενστερνίζεται  μεγάλο μέρος  της  Ελληνικής Κοινής Γνώμης. Εξωτερική Πολιτική, όμως, δε γίνεται με διαπιστώσεις, αλλά  με  Κυβερνητικές  θέσεις  που στο  συγκεκριμένο  ζήτημα  δεν  υπάρχουν.

Δεν  υπάρχουν  διότι  καμία  μνημονιακή κυβέρνηση δεν  έχει  πρόθεση να προβεί στις αναγκαίες ρήξεις και συγκρούσεις που επάγεται η Διεκδίκηση. Ιδίως , η σημερινή μνημονιακή κυβέρνηση που  είναι  υπόδουλη στα δεσμά της Ε.Ε.  και του ΝΑΤΟ που επέβαλαν και  την  καταστρεπτική συμφωνία των Πρεσπών.

Η συζήτηση, μάλλον, θα καταλήξει στην παράδοση «λευκής επιταγής» στον  κ. Τσίπρα   «να προβεί σε όλες τις ενδεδειγμένες διπλωματικές και νομικές ενέργειες για τη διεκδίκηση και την πλήρη ικανοποίηση όλων των αξιώσεων του Ελληνικού Κράτους από τον Α και Β Παγκόσμιο Πόλεμο», όπως  καταγράφει  η  απόφαση  της διάσκεψης των Προέδρων που δεν κάνει λόγο για γερμανικές οφειλές.

Αν εγκριθεί η έκθεση, η Κυβέρνηση έχει  πρόθεση να εγγράψει το σχετικό κονδύλι  στον προϋπολογισμό ; Και έστω ότι  το γράφει,  οι γραφειοκράτες της Ε.Ε. θα εγκρίνουν προϋπολογισμό με  τέτοια απαίτηση σε βάρος  της Γερμανίας, του δομικού στυλοβάτη του Ευρωατλαντισμού; Και τότε τι θα κάνει η Κυβέρνηση θα προχωρήσει σε ψήφιση τέτοιου προϋπολογισμού με ό,τι αυτό επάγεται ; Έστω , πάλι ότι ακολουθεί  τον  οδικό χάρτη που προτείνει την επίδοση NOTAM  στη Γερμανία  για  έναρξη  διαπραγματεύσεων. Σε  περίπτωση  άρνησης  της Γερμανίας  τι θα κάνουν, θα  λάβουν  αντίμετρα ;

Χωρίς  καμία  προπαγάνδιση του αιτήματός  μας  με εκστρατεία  ενημέρωσης  της  διεθνούς  κοινής γνώμης, η Κυβέρνηση των αιματηρών πλεονασμάτων , θάβει  μαζί με την αστική τάξη  της Γερμανίας την Ιστορική Μνήμη, με  τη διαχείριση της Λήθης από το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον» και το «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας» και   στέλνει  τη Διεκδίκηση στις  Καλένδες, για  προεκλογικούς λόγους.

Η  κοροϊδία  σε βάρος του Ελληνικού Λαού πρέπει να  σταματήσει. Ο Ελληνικός Λαός  πρέπει  να  γνωρίζει  τις  πολεμικές επανορθώσεις  της Γερμανίας  μπορεί να διεκδικήσει μόνο μια Δημοκρατική Κυβέρνηση μιας Ανεξάρτητης  Ελλάδας, απελευθερωμένης  από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Οι ψοφοδεείς υποτακτικοί του Βερολίνου δεν μπορούν να διεκδικήσουν τίποτε.

*Ο Σαράντος Θεοδωρόπουλος είναι Δικηγόρος, Μέλος της Σ.Ε.  του ΕΣΔΟΓΕ και Μέλος του Π.Σ. της Λαϊκής Ενότητας