Σπάρτακος: παγκόσμιο σύμβολο, ο αγώνας και η αγάπη για την ελευθερία, αιώνια αξία
Είναι μεγάλη τιμή για την Ελλάδα που ο σπουδαιότερος εν ζωή Ρώσος χορογράφος και ίσως ένας από τους σπουδαιότερους μεγάλων έργων, Γιούρι Γκριγκαρόβιτς αποφάσισε να τιμήσει τα 50 χρόνια από την πρώτη παράσταση του Σπάρτακου παρουσιάζοντας το κλασσικό αυτό έργο στο Ηρώδειο.
Ο ίδιος είχε πει «Κάθε φορά που περπατάω μέσα στο θέατρο και βλέπω την Ακρόπολη, θυμάμαι πως η Ελλάδα ήταν η μεγάλη μας έμπνευση, είναι η χώρα που γέννησε το θέατρο».
Ο Σπάρτακος του Αράμ Χατσατουριάν είναι ένα μοναδικό έργο για μπαλέτο βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα από την Αρχαία Ιστορία.
Υπαρκτό πρόσωπο, μονομάχος θρακικής καταγωγής, που ηγήθηκε μεγάλης επανάστασης δούλων και άλλων καταπιεσμένων εναντίον των Ρωμαίων τον πρώτο προχριστιανικό αιώνα όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν αήττητη.
Ο Σπάρτακος ήταν άνθρωπος με ιδιαίτερες ικανότητες και πολέμησε εναντίον της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας επί τρία χρόνια. Παρά την τελική ήττα (προδόθηκε και από αυτούς που θα τον μετέφεραν εκτός Ιταλίας) αναδύθηκε σε σύμβολο διαχρονικό και παγκόσμιο ανά τους αιώνες, σύμβολο αγάπης και αγώνων για την ελευθερία.
Η μουσική είναι του Αράμ Χατσατουριάν την συνέταξε το 1956 και την χορογραφία έκανε ο Γιούρι Γκρικαρόβιτς και παρουσιάστηκε το 1968. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1977 σε μια εκπληκτική παράσταση με τον Βλαντιμίρ Βασίλιεβ στο Ηρώδειο του Αττικού, τα Μπολσόι στις μεγάλες τους δόξες. Είχαν παρουσιαστεί στο Ηρώδειο από έναν θίασο 200 ατόμων μαζί με την Ουλάνοβα, ο Σπάρτακος, η Ζιζέλ και η Λίμνη των Κύκνων.
Φέτος 2018 ο Γκριγκορόβιτς ήθελε να το παρουσιάσει ξανά στον ίδιο τόπο, σε ένα κατάμεστο Ηρώδειο, χαρήκαμε πάλι την μουσική και το μπαλέτο, ιδιαίτερα η τελευταία σκηνή που σηκώνουν νεκρό τον Σπάρτακο εκφράζει τον αγώνα του ανθρώπου για Ελευθερία που είναι αιωνίων.
Εξαιρετικοί οι συντελεστές και οι χορευτές Ντένις Ρότκιν (Σπάρτακος), Αλεξάντερ Βολτσκόβ (Κράσσος), Μαρία Βινογκράτοβα (Φρυγία).
Το μπαλέτο, η μουσική η τέχνη γενικώς πάντα συνεγείρει, προβληματίζει, συγκινεί και ιδιαίτερα τέτοια έργα μας γεμίζουν ελπίδα για το μέλλον.
Τμήμα Πολιτισμού
11/10/2018