Σήμερα κυριαρχεί βέβαια το ζήτημα των Σκοπίων στην επικαιρότητα και πιθανόν να κυριαρχεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, όμως το πρόβλημα της οικονομικής πολιτικής, των προαπαιτούμενων και της υλοποίησης του νέου νόμου σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη υλοποίηση των προηγούμενων νόμων, είναι μπροστά μας και φέρνουν νέες μειώσεις στο εισόδημα εργαζομένων και συνταξιούχων.

Της Δέσποινας Σπανού, Υπεύθυνης του Γραφείου Τύπου και μέλος της Π.Γ. της ΛΑΕ

Η Κυβέρνηση προσπαθεί να καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση ότι τα μέτρα, τα οποία η ίδια ψήφισε, δεν θα υλοποιηθούν παραπέμποντας τάχα σε μία νέα διαπραγμάτευση με τους δανειστές, η οποία θα επιτύχει ότι δεν κατάφερε μέχρι τώρα να πετύχει.

1) Βέβαια είναι σίγουρο πως πρέπει να μας θεωρούν πολύ αφελείς για να πιστεύουν ότι ο ελληνικός λαός θα καταπιεί ένα τόσο μεγάλο ψέμα που συνοψίζεται στην πρόταση: «Εμείς που τα κάναμε, εμείς θα τα ξεκάνουμε». Κι αυτό το αφήνουν να διαρρεύσει.
Οι επίσημες τοποθετήσεις όμως δεν το λένε.
Ο Υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Τάσος Πετρόπουλος, σε συνέντευξη του σε τηλεοπτική εκπομπή στις 17/01 δήλωσε σαφώς: «Οι μειώσεις θα γίνουν το 2019. Δεσμευόμαστε από τον στόχο να μην ξεφεύγει η δαπάνη για την κοινωνική ασφάλιση πέραν του 16,2% του ΑΕΠ»

2) Η Κυβέρνηση και τα μνημονιακά ΜΜΕ δηλώνουν πως το ποσοστό που καταβάλλει ο κρατικός προϋπολογισμός για την ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος, είναι από τα υψηλότερα στην Ευρωζώνη, αποκρύπτοντας όμως ότι αυτό συμβαίνει, διότι τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων έχουν λεηλατηθεί και παλιότερα (δάνεια για την ανάπτυξη τα οποία αποδείχθηκαν «αγύριστα») αλλά και τα τελευταία χρόνια και με το Χρηματιστήριο και με το PSI.

3) Η τεράστια μείωση των μισθών, η αύξηση της ανεργίας λόγω των μνημονιακών πολιτικών και η μεγάλη εισφοροδιαφυγή μειώνουν αντικειμενικά τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων και αυτό με ευθύνη της Κυβέρνησης και των προηγουμένων Κυβερνήσεων, διότι γνωρίζουν πολύ καλά ποιες είναι οι συνέπειες των πολιτικών τους στους ασφαλισμένους και γενικότερα στον ελληνικό λαό.

4) Ο νόμος Κατρούγκαλου έφερε την προσωπική διαφορά, η οποία αντικειμενικά έχει προσωρινό χαρακτήρα. Πριν την ψήφιση του, ο κ. Κατρούγκαλος διαβεβαίωνε ότι δε θα μειωθούν οι ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις πράγμα που έχει διαψευστεί από τον νόμο, ενώ οι ρυθμίσεις για μειώσεις μέχρι 18% στις συντάξεις με το τέχνασμα του «επαναϋπολογισμού» και της «προσωπικής διαφοράς», δεν είναι μόνο δεδομένες αλλά είναι σίγουρο ότι θα είναι ακόμα μεγαλύτερες αν προστεθεί και η περικοπή των οικογενειακών επιδομάτων. Και είναι σίγουρο πως θα συνεχιστούν και τα επόμενα χρόνια. Κι αυτό διότι η δέσμευση της Κυβέρνησης στην Τρόικα ότι η δαπάνη για την ασφάλιση δεν θα υπερβεί το 16,2% του ΑΕΠ, σε συνδυασμό με την μείωση των μισθών και την εκ περιτροπής εργασία και την ανεργία, θα οδηγήσουν σίγουρα σε νέες μειώσεις των συντάξεων τα επόμενα χρόνια.

5) Το αφορολόγητο ήδη έχει μειωθεί στα 5.600 ευρώ από 8.600 που ήταν προϊόν προηγούμενης μείωσης της ίδιας Κυβέρνησης. Άρα μιλάμε για δύο μειώσεις. Το «μεσοπρόθεσμο» που ψηφίστηκε, καθόρισε πως η νέα μείωση του αφορολογήτου θα γίνει από το 2020 εκτός κι αν δεν επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι και εφαρμοστεί από το 2019. Πριν όμως “αλέκτωρ λαλήσαι τρις”, πριν δηλαδή κριθούν τα δημοσιονομικά δεδομένα και παρά τις θριαμβολογίες για επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων, ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος θέτει θέμα πρόωρης μείωσης του αφορολογήτου, λόγω απαίτησης του ΔΝΤ. Η νέα μείωση θα σημάνει απώλεια ενός μισθού τουλάχιστον για τους εργαζόμενους και για τους συνταξιούχους σε συνδυασμό με την περικοπή των συντάξεων θα σημάνει απώλεια 3-4 συντάξεων ετησίως. Οι συντάξιμες αποδοχές όμως έχουν ήδη περικοπεί κατά μέσο όρο γύρω στο 40%. Η περαιτέρω μείωση λοιπόν θα οδηγήσει εκατομμύρια συνταξιούχους σε αδυναμία επιβίωσης.
Ήδη έχουν περικοπεί κύριες συντάξεις, επικουρικές, μερίσματα (π.χ. το «μετοχικό ταμείο πολιτικών υπαλλήλων» έχει μειωθεί κατά 50%, η επικουρική ασφάλιση τραπεζοϋπαλλήλων έχει σχεδόν καταργηθεί) και όλα αυτά όταν παράλληλα αυξάνεται η φορολογία και το κόστος ζωής.

6) Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο τιμάριθμος την προηγούμενη επταετία των μνημονίων όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά αυξήθηκε κατά 5%. Τα προηγούμενα χρόνια δηλαδή, συντελέστηκε μία καταστροφή η οποία συνεχίζεται ακάθεκτη. Η Κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι τα δύσκολα έχουν τελειώσει κι έχουμε φτάσει «στον πάτο του βαρελιού» και ότι αρχίζουμε πλέον να «ανεβαίνουμε» Το βαρέλι όμως, δυστυχώς για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, δεν έχει πάτο.
Απλώς εφαρμόζουν την «τακτική του σαλαμιού». Κόβουν σιγά σιγά και στρέφουν την μία κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη. Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, όχι μόνο περνάει δύσκολα, αλλά με βάση τα μνημόνια θα περάσει ακόμα δυσκολότερα.

Ήδη τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών φαίνονται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Σύμφωνα με στοιχεία, τον περασμένο χρόνο το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ενθυλάκωσε το 82% του πλούτου! Στην Ελλάδα η κοινωνική ανισότητα και η κατάρρευση κοινωνικών στρωμάτων, είναι ολοφάνερες. Αρκεί μία βόλτα στην πόλη, με τους εκατοντάδες άστεγους και ζητιάνους, για να το αποδείξει (κάτι βέβαια που δεν υπήρχε σε τέτοιο βαθμό παλιότερα).

Η κατάσταση αυτή δυστυχώς με τις μνημονιακές πολιτικές, που θα συνεχιστούν μέχρι το 2060, θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο.
Εκτός εάν η πλειοψηφία του λαού, πει “μέχρι εδώ” σε όλη αυτήν την καταστροφή.
Η κατάργηση των μνημονίων, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας προς όφελος του λαού, η ενίσχυση μισθών και συντάξεων με απαραίτητη προϋπόθεση την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, αποτελούν και προϋπόθεση για την επιβίωση του ελληνικού λαού.

Πήγη: Κυριακάτικη Kontranews (28/1).