Οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ συνθέτουν μια ακόμη σοβαρή υπόθεση ακραίας διαφθοράς και κακοδιαχείρισης δημόσιων και ευρωπαϊκών πόρων από το κυβερνητικό σύστημα. Δεν πρόκειται για μια «μεμονωμένη περίπτωση», αλλά για μια υπόθεση που εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο με το οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη διαχειρίζεται κρίσιμους τομείς του κράτους, και ειδικά την κατανομή των ενισχύσεων στον αγροτικό χώρο.
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε ευρωπαϊκά κονδύλια (συνολικά, έως και 670 εκατομμύρια ευρώ) φέρονται να έχουν καταβληθεί χωρίς νόμιμη βάση, σε πρόσωπα και εταιρείες που δεν πληρούσαν τα απαραίτητα κριτήρια. Το σκάνδαλο έχει προκαλέσει την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, ενώ αναμένεται η επιστροφή σημαντικού μέρους των κονδυλίων αυτών προς την Ε.Ε.
Το οικονομικό κόστος αυτής της υπόθεσης δεν θα επιβαρύνει όσους πραγματικά ευθύνονται. Όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν, το βάρος θα μετακυλιστεί στον ελληνικό λαό, που καλείται να καλύψει τις επιπτώσεις αυτής της κακοδιαχείρισης μέσω του κρατικού προϋπολογισμού.
Για άλλη μια φορά, η Νέα Δημοκρατία λειτουργεί ως καθεστώς που διαχειρίζεται το κράτος ως λάφυρο. Πελατειακά δίκτυα στήριξης ημετέρων και δημιουργία πολιτικού κεφαλαίου με δημόσιο χρήμα, από τους Αυγενάκη, Βορίδη, με στόχο την επανεκλογή τους, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνο στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Η παραίτηση του υπουργού Βορίδη παρουσιάζεται σαν ένδειξη πολιτικής ευθιξίας, αλλά στην ουσία πρόκειται για προσχηματική κίνηση. Η κυβερνητική πλειοψηφία έχει αποδείξει – με πλέον χαρακτηριστική την περίπτωση Τριαντόπουλου για το έγκλημα των Τεμπών– ότι ακολουθεί την τακτική της θεσμικής συγκάλυψης: υπουργοί απαλλάσσονται από τη Βουλή
χωρίς ποτέ να παραπεμφθούν στη Δικαιοσύνη, ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα των εις βάρος τους καταγγελιών.
Παράλληλα, βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη η γνωστή τακτική επιθετικής επικοινωνιακής διαχείρισης: ανακύκλωση “ειδήσεων”, χρήση φιλικών μέσων ενημέρωσης, συγκάλυψη των πραγματικών διαστάσεων του σκανδάλου και μετατόπιση της συζήτησης. Στόχος δεν είναι η ανάδειξη της αλήθειας, αλλά η εξουδετέρωση της πολιτικής πίεσης με κάθε μέσο.
Κύριος υπεύθυνος για αυτές τος πρακτικές είναι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, ο «αρχηγός» του επιτελικού κράτους. Το «χαρτί» της διαρκούς άγνοιας δεν πείθει πλέον κανέναν. Είναι ο επιτελικός συντονιστής ενός κράτους διαφθοράς, αδιαφάνειας, επιβάρυνσης του δημοσίου συμφέροντος και αλλοίωσης της δημοκρατίας.
Εξίσου ανησυχητικός είναι ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται η κυβέρνηση την ίδια τη λογική των αγροτικών ενισχύσεων. Αντί οι πόροι να στηρίζουν την παραγωγή, τις μικρές και μεσαίες εκμεταλλεύσεις και την παραμονή των ανθρώπων στην ύπαιθρο, αξιοποιούνται για τη συγκέντρωση της αγροτικής γης και των επιδοτήσεων σε λίγα χέρια.
Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ δείχνει με σαφήνεια πώς ένα δημόσιο εργαλείο χρηματοδότησης και στήριξης μπορεί να μετατραπεί σε μέσο πολιτικής πελατείας και εξυπηρέτησης συμφερόντων. Είναι ανάγκη να διεκδικήσουμε ένα άλλο μοντέλο διαχείρισης του αγροτικού χώρου και των δημόσιων πόρων – με διαφάνεια, κοινωνική λογοδοσία και στόχο τη στήριξη της παραγωγής, όχι των πελατειακών μηχανισμών.

Αυτή η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη για το λαό, για το δημόσιο συμφέρον, για τη δημοκρατία. Έχει αλώσει τα πάντα για να εδραιώσει την εξουσία του συστήματος Μητσοτάκη. Κάθε μέρα που παραμένει στην εξουσία βαθαίνει τους παρακρατικούς μηχανισμούς και τη διαφθορά.
Η απουσία πραγματικής αντιπολίτευσης εντείνει το πρόβλημα. Οι αποσπασματικές και μετριοπαθείς αντιδράσεις δεν επαρκούν απέναντι σε ένα καθεστώς που έχει μετατρέψει το κράτος σε προσωπικό εργαλείο εξουσίας. Η ενότητα και οι ασυμβίβαστοι αγώνες είναι τα μόνα μέσα που μπορούν να βάλουν φραγμό στο καθεστώς Μητσοτάκη.

Το Γραφείο Τύπου 27.6.2025