Διάλογος Documento για την Κεντροαριστερά

Της Δέσποινας Σπανού

Οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και στον ΣΥΡΙΖΑ και τα αδιέξοδα των κυβερνητικών επιλογών κυριαρχούν στην επικαιρότητα. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται σε συνεχή πτώση παρά την στήριξη από τα συστημικά ΜΜΕ και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άλλα κόμματα. Η ανάγκη μιας άλλης πολιτικής πρότασης διεξόδου, που θα δίνει λύση στα προβλήματα της χώρας είναι επιβεβλημένη. Ποια όμως πρέπει να είναι αυτή;

Οι πρόσφατες εκλογές στο ΠΑΣΟΚ ανέδειξαν και τα σχέδια που εξυφαίνονται για την επόμενη ημέρα. Ο Μητσοτάκης γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να σχηματίσει πλειοψηφία μετά τις επόμενες εκλογές προώθησε (μαζί με οικονομικούς παράγοντες) την Διαμαντοπούλου (γνωστή για την σχέση της με την ΝΔ), ώστε σε περίπτωση εκλογής της να διαμορφωθεί ένα νέο σχήμα κυβερνητικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – ΝΔ. Άλλοι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες επέλεξαν τον Χάρη Δούκα για να προωθήσει το νέο Κεντροαριστερό σχήμα με βάση την συνεργασία ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ.

Η επιλογή αυτή δεν ευοδώθηκε λόγω αντικειμενικών προβλημάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται υπό διάλυση, με πρωτοφανείς αντιπαραθέσεις μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, που δεν στηρίζονται όμως σε πολιτικές διαφορές αλλά στην διεκδίκηση της κομματικής εξουσίας. Παρουσιάζει μια εικόνα πλήρους σήψης, που προκαλεί απέχθεια και όχι βάση για την δημιουργία ενός καινούργιου ελπιδοφόρου πολιτικού φορέα. Από την άλλη μεριά το ΠΑΣΟΚ, που επανεξέλεξε τον προηγούμενο πρόεδρο Ανδρουλάκη, όχι μόνο δεν προτείνει κάτι διαφορετικό αλλά μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι και αυτοί υπεύθυνοι για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός. Ψήφισαν μνημόνια και μνημονικούς νόμους και δέσμευσαν μαζί με την ΝΔ την χώρα μέχρι το 2060! Όμως ούτε για την περίοδο της Νέας Δημοκρατίας είναι ανεύθυνοι. Το ΠΑΣΟΚ στην πρώτη κυβερνητική περίοδο ψήφισε το 75% των νομοσχεδίων και ο ΣΥΡΙΖΑ περίπου το 50%. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν όσοι προκάλεσαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η χώρα μας (λιτότητα, ξεπούλημα όλων των δημοσίων υποδομών, περιορισμό κοινωνικών δικαιωμάτων) που βέβαια ενισχύει η ΝΔ ακόμα περισσότερο, να προβληθούν ως λύση;

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει και την επιπλέον ευθύνη, ότι διέψευσε τις δεσμεύσεις του και τις ελπίδες του ελληνικού λαού σε μια κρίσιμη περίοδο, υπέγραψε μνημόνιο και ανέτρεψε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2015, οδηγώντας τον λαό στην απογοήτευση, στην απαξίωση της πολιτικής και στον διασυρμό της Αριστεράς.

Και τότε όμως (2015), υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός μελών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων και 35 βουλευτές, που καταψήφισε το μνημόνιο και αποχώρησε, ίδρυσε την Λαϊκή Ενότητα μέσα από την οποία συνέχισε να προβάλλει την εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση. Η πρόταση αυτή σήμερα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, μπορεί όμως να προωθηθεί μόνο μέσα από μια ευρύτερη συσπείρωση δυνάμεων, που θα αποτελέσει έναν συγκροτημένο πόλο μαχητικής αντιπολίτευσης απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό της ΝΔ και των συνοδοιπόρων της.

Ήδη το τελευταίο διάστημα έχει γίνει ένα σημαντικό βήμα μέσα από την συγκρότηση της εκλογικής συνεργασίας “Ενωτική Πρωτοβουλία Μέρα 25, Λαϊκή Ενότητα – Ανυπότακτη Αριστερά, Ανταγωνιστική Αριστερά και ανένταχτοι Αγωνιστές της Αριστεράς και της Ριζοσπαστικής Οικολογίας”, η οποία όμως πρέπει να διευρυνθεί και να μαζικοποιηθεί.

Σήμερα η χώρα μας αντιμετωπίζει τα μεγαλύτερα προβλήματα των τελευταίων 50 χρόνων. Φτώχεια, διάλυση του παραγωγικού ιστού, ταύτιση με τις νατοϊκές επιλογές, που την καθιστούν συνεργό σε εγκλήματα, όπως αυτά που συντελούνται στη Γάζα και πιθανό στόχο αντιποίνων, μαζική μετανάστευση νέων, συρρίκνωση του πληθυσμού. Η αντίσταση λοιπόν είναι χρέος μας αλλά και προϋπόθεση επιβίωσης.
Η απάντηση στον νεοφιλελευθερισμό του Μητσοτάκη δεν μπορεί να είναι άλλος ένας πόλος με τις ίδιες πολιτικές, απλώς με άλλα πρόσωπα και με άλλο τίτλο. Απαιτείται αλλαγή πολιτικής που να έχει στόχο την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων, δηλ την αντιμετώπιση της λιτότητας, την επανακρατικοποίηση των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, την υπεράσπιση της ειρήνης και της ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.

Υπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις που μαζί με τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς μπορούν να αγωνιστούν για να ανοίξει ένας νέος δρόμος για τον λαό και τον τόπο.
Το μέλλον μπορεί να είναι καλύτερο.

Η Δέσποινα Σπανού είναι πρώην αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, στέλεχος της ΛΑΕ-Ανυπότακτη Αριστερά