Η προεκλογική μάχη για τις ευρωεκλογές ξεκινά σε μία περίοδο, που στις διεθνείς εξελίξεις, εν μέσω πολλαπλών αντιφάσεων του καπιταλισμού υπό την απειλή γενικότερης πολεμικής ανάφλεξης, ενισχύονται ακόμα περισσότερο οι τάσεις αστάθειας και ρευστότητας στους γεωπολιτικούς συσχετισμούς, όξυνσης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών, δημιουργίας ρηγμάτων στην παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ, ανάδυσης αργά αλλά σταθερά δυνητικών ανταγωνιστικών πόλων στις ΗΠΑ και αύξησης κινδύνων για νέους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς από την πλευρά τους για να διατηρήσουν την ηγεμονία τους.

1. Οι εξελίξεις στον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία αποδεικνύουν ότι την βασική ευθύνη για αυτόν είχε και έχει ο αμερικανοΝΑΤΟικός ιμπεριαλισμός, ο οποίος επιδιώκει και μέσω αυτού να ανακτήσει χαμένο έδαφος στην πολιτικοστρατιωτική κυριαρχία του και στην ηγεμονία του στο παγκόσμιο σύστημα κεφαλαιακών και ενεργειακών ροών, που αμφισβητούνται από την Κίνα και τους BRICS σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και πολιτικοστρατιωτικά από τη Ρωσία. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται η συνεχιζόμενη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού, που παίρνει χαρακτηριστικά γενοκτονίας, με τη στήριξη των ΗΠΑ, αλλά και της ΕΕ.
2. Την ίδια περίοδο η ΕΕ, παρότι βγήκε «τραυματισμένη» μετά από την κρίση χρέους, την εφαρμογή μνημονιακών πολιτικών ακραίου νεοφιλελευθερισμού, κυρίως, στις χώρες του φτωχού ευρωπαϊκού Νότου και το «Brexit», έχει μπει σε μια νέα φάση διεύρυνσής της, ως καπιταλιστικής ολοκλήρωσης που συντελείται με την ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού, με κύρια χαρακτηριστικά τη συνταγματοποιημένη λιτότητα, το βάθεμα της διαπλοκής της με τον αμερικανοΝΑΤΟικό ιμπεριαλισμό και την στρατιωτικοποίηση των οικονομιών της.
3. Η Ε.Ε. κινείται σε αυτή την κατεύθυνση, γιατί από την ίδρυσή της συγκροτήθηκε ώστε να λειτουργεί μόνο προς όφελος των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Έχει βασικές ευθύνες για την άνοδο της ακροδεξιάς και του φασισμού στην Ευρώπη λόγω των πολιτικών της. Ταυτόχρονα η ΕΕ, παρότι, οι οικονομίες και οι λαοί των χωρών – μελών της υφίστανται σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις, ταυτίζεται με τις επιδιώξεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ στον πόλεμο στην Ουκρανία, εφοδιάζει με πολεμικό εξοπλισμό και έμψυχο υλικό την Ουκρανία, συμβάλλει στη συνέχισή του, και τον χρησιμοποιεί ως πρόσχημα για την πρωτοφανή στρατιωτικοποίησή της, με αποκορύφωμα την πρόταση του Μακρόν να στείλει στρατεύματά της στην Ουκρανία. Παράλληλα, υποστηρίζει τα εγκλήματα του κράτους του Ισραήλ σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης. Οι πολύμορφοι εργατικοί λαϊκοί – αγώνες, αλλά και οι πρόσφατες αγροτικές κινητοποιήσεις στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ισπανία,  την Ελλάδα κλπ, γεννούν ελπίδες ανυπακοής και αντίστασης στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, χωρίς όμως να έχουν οδηγήσει στην ανατροπή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας και της Αριστεράς. Η ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ δεν μπορεί ούτε να αλλάξει ούτε να μεταρρυθμιστεί και η εφαρμογή μίας φιλολαϊκής πολιτικής προϋποθέτει τη σύγκρουση και τη ρήξη με αυτή.  Ωστόσο, είναι ένα πεδίο, όπου μπορούμε και πρέπει να συντονιστούμε μαζί με τα κινήματα των λαών και τις δυνάμεις της Αριστεράς  για ανάπτυξη αντιστάσεων και επίτευξη νικών απέναντι στις νεοφιλελεύθερες αντικοινωνικές πολιτικές της, στην έντονη στρατιωτικοποίησή της και στην όποια εμπλοκή της σε στρατιωτικούς τυχοδιωκτισμούς του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού.
4. Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, επικαλούμενη τις αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες της, συνεχίζει τις αντιλαϊκές, αυταρχικές, αντιδημοκρατικές, αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές της, όπως και τις ιδιωτικοποιήσεις, με πρόσφατες ακραίες αιχμές την ψήφιση του αντιεκπαιδευτικού νόμου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τα απογευματινά χειρουργεία με πληρωμή, με κριτήριο και στόχο όχι την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών αλλά τον ακόμα μεγαλύτερο πλουτισμό της οικονομικής ολιγαρχίας και την ενίσχυση των κομματικών πελατειακών δικτύων της. Ταυτόχρονα, υλοποιεί μια πολιτική όξυνσης του αυταρχισμού και της καταστολής, σημαντικής θεσμικής σκλήρυνσης, αλλά και πολλαπλών εκτροπών, μέσω της αξιοποίησης των κρατικών μηχανισμών, αλλά και δικτύων παρακρατικής υφής (υποκλοπές, διαρροή emails αποδήμων, συγκάλυψη και παραποίηση στοιχείων στο έγκλημα των Τεμπών, συνταγματική εκτροπή με το νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια).
5. H κυβέρνηση, παρά τη φθορά της, διατηρεί ακόμα σε γενικές γραμμές σημαντικό πολιτικό πλεονέκτημα. Η μνημονιακή αναδιάρθρωση είχε σαν αποτέλεσμα την αποκατάσταση μίας ισχνής δυναμικής ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού. Η αναπτυξιακή τροχιά δεν αναιρεί τα δομικά προβλήματα του ελληνικού καπιταλισμού, ωστόσο έχει οδηγήσει στην σημαντική ανάκαμψη της κερδοφορίας, σε επίπεδα δυσανάλογα με τη δυναμική του. Μεταξύ 2020-2023 η κερδοφορία των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και των τραπεζών εξαπλασιάζεται και το ποσοστό κέρδους φτάνει στα υψηλότερα ιστορικά επίπεδα από την δεκαετία του 1980 και μετά. Έτσι, διαμορφώνεται ένα σταθερό κοινωνικό μπλοκ, μειοψηφικό αλλά μαζικό, που υπεραντιπροσωπεύεται στις εκλογικές διαδικασίες, ενώ παράγει και αποτελέσματα πολιτικής αποδιοργάνωσης των κατώτερων τάξεων. Ταυτόχρονα, η κυριαρχία της κεβέρνησης και η διαμόρφωση του δημόσιου διαλόγου στηρίζεται και στην υποστήριξή της από τη συντριπτική πλειοψηφία των μεγάλων συστημικών ΜΜΕ, που, για πρώτη φορά, όχι απλώς υποστηρίζουν, αλλά προπαγανδίζουν αμιγώς την πολιτική κατεύθυνση μόνο ενός πόλου του πολιτικού σκηνικού, δηλαδή της ΝΔ.
6. Ο βασικότερος παράγοντας που ανακόπτει την ακόμα μεγαλύτερη φθορά της κυβέρνησης είναι η απουσία αντιπολίτευσης και προβολή εναλλακτικής πολιτικής απέναντι στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκης και έξω από τα πλαίσια των μακρόχρονων μνημονιακών δεσμεύσεων. Οι εκφυλιστικές καταστάσεις στο ΣΥΡΙΖΑ και η ταχύτατη ολοκλήρωση της πολιτικής του μεταστροφής, αλλά και η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να επιδείξει πολιτική δυναμική, σε συνδυασμό με το ότι αποτελεί ένα κόμμα πλήρως ενσωματωμένο στην πολιτική του κεφαλαίου, επιτρέπουν στην κυβέρνηση να διατηρεί μία τεράστια απόσταση από την αξιωματική αντιπολίτευση και να αποσβένει τους όποιους πολιτικούς κραδασμούς. Ταυτόχρονα, οι δυνάμεις που συγκρότησαν τη ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, δεν μπορούν να δώσουν πολιτική διέξοδο, στο βαθμό που εμμένουν σε μια πολιτική κατεύθυνση που υπερασπίζεται την ακύρωση του δημοψηφίσματος του 2015 και τη μνημονιακή πολιτική που άσκησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 – 2019.
7. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τη σύμφωνη γνώμη των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, και όλων των ακροδεξιών μορφωμάτων, εντείνει τις πολιτικές απόλυτης ταύτισης και εξυπηρέτησης των επιδιώξεων του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού. Μετατρέπει την Ελλάδα σε οικόπεδο και ορμητήριο των στρατιωτικών δυνάμεών του, σε συνθήκες που αυτός στηρίζει τη σφαγή του παλαιστινιακού λαού από το Ισραήλ, φτάνοντας μετά από δική της εθελόδουλη πρόταση να αναλαμβάνει ακόμα και την ηγεσία των ναυτικών ΕυρωΝΑΤΟικών δυνάμεων στην Ερυθρά Θάλασσα. Με αυτές τις πολιτικές της εμπλέκει σε μεγάλους κινδύνους τον ελληνικό λαό. Για όλους αυτούς τους λόγους η ανάπτυξη αντιπολεμικού, φιλειρηνικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο είναι σήμερα αναγκαία και επείγουσα όσο ποτέ, όπως και ο αγώνας για μία άλλη εξωτερική πολιτική της χώρας μας, πολυδιάστατη και φιλειρηνική, με αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με όλους, έξω από το όρια της μονομερούς πρόσδεσης με τον ευρωατλαντισμό.
8. Ωστόσο, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει και δυσκολίες. Η λαϊκή δυσαρέσκεια αποτυπώθηκε ήδη από την αποδοκιμασία των κυβερνητικών υποψηφίων στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, αλλά και, πολύ περισσότερο στις κινητοποιήσεις της φετινής χρονιάς. Από τις αρχές του Ιανουαρίουείχαμε μαζικές και μαχητικές αγωνιστικές αγροτικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις, που άνοιξαν παράθυρα ελπίδας κινηματικής αναγέννησης. Οι κινητοποιήσεις αυτές είχαν τη συμπάθεια ή την ανοχή μαζικών κοινωνικών στρωμάτων, ενώ, οι φοιτητικές κινητοποιήσεις κατάφεραν να μεταστρέψουν την κοινή γνώμη σε σχέση με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και να προκαλέσουν πολιτική φθορά στην κυβέρνηση. Όλα τα παραπάνω, αλλά και  η ένταση της ακρίβειας και της στεγαστικής κρίσης, η όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, εντείνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και αμφισβήτηση σε βάρος της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που όμως ακόμα δεν έχει κεφαλαιοποιηθεί πολιτικά από συγκεκριμένες δυνάμεις, με διαφαινόμενο όμως κίνδυνο αυτό να το κάνει η ακροδεξιά.
9. Η αριστερά, σε όλες τις εκδοχές της, δεν έχει πετύχει να οξύνει την λαϊκή δυσαρέσκεια, ούτε να την εκφράσει πολιτικά. Το ΚΚΕ, παρά τη συμμετοχή του στους αγώνες, διατηρεί μία κατεύθυνση που αφοπλίζει τα κοινωνικά κινήματα, εμμένει στην θέση που παραπέμπει την απόσπαση νικών και κατακτήσεων στη λαϊκή εξουσία και τον σοσιαλισμό, αλλά και αρνείται κάθε λογική συμμαχιών με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, ακόμα και στο κοινωνικό κίνημα. Δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έχουν παγιώσει και οξύνει τη λογική του σεκταρισμού και της απομόνωσης, αρνούμενες κάθε πολιτική συμμαχία με δυνάμεις που δεν εντάσσονται πλήρως στη δική τους ιδιαίτερη πολιτικοϊδεολογική αντίληψη, αλλά και κάνοντας μέτωπο απέναντι στις πιο κοντινές δυνάμεις. Άλλες οργανώσεις και συλλογικότητες της ριζοσπαστικής αριστεράς αντιλαμβάνονται την ανάγκη μετωπικής πολιτικής στο κοινωνικό κίνημα και στις πολιτικές μάχες, αλλά είτε καθυστερούν να ολοκληρώσουν ή αφήνουν ανολοκλήρωτες τις ενωτικές διεργασίες.
10. Η ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ έδωσε συντεταγμένα τη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών, συμμετείχε ενεργά στους αγώνες του λαού και της νεολαίας και συνέχισε ενωτικές πολιτικές πρωτοβουλίες στον ευρύτερο χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς για κινηματική και πολιτική συνεργασία στη βάση ενός μεταβατικού εναλλακτικού προγράμματος κοινών στόχων και διεκδικήσεων αντιμετώπισης των πραγματικών λαϊκών προβλημάτων, με στόχο να συγκροτηθεί ένας αγωνιστικός πόλος αριστερής αντιπολίτευσης στις αντικοινωνικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη και της ΕΕ. Αμέσως μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές πύκνωσε τις ενωτικές πρωτοβουλίες της με επιστολές, διμερείς και πολυμερείς συναντήσεις με τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και με δημόσιες πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις, με στόχο τη διαμόρφωση αυτού του αριστερού αντιπολιτευτικού πόλου. Το ΚΚΕ απαξιώνει και αρνείται συστηματικά να συμμετέχει σε οποιαδήποτε ενωτική διεργασία στο χώρο της αγωνιστικής Αριστεράς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται, αλλά και αντιπαραθέτει μία οξεία πολεμική απέναντι στη ΛΑΕ-ΑΑ και την πολιτική μας πρόταση. Από άλλες δυνάμεις αντιμετωπίσαμε ταλαντεύσεις και μεγάλες καθυστερήσεις. Στο ενωτικό κάλεσμα της ΛΑΕ ΑΑ ανταποκρίθηκαν το ΜΕΡΑ25, η κίνηση για ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και άλλες δυνάμεις και ανένταχτοι/ες αγωνιστές/ες της ριζοσπαστικής αριστεράς, με τους οποίους συγκροτούμε εκλογική συνεργασία, με βάση το κείμενο πολιτικής συμφωνίας που έχει διαμορφωθεί, τίτλου που αποτυπώνει τον ενωτικό χαρακτήρα του ψηφοδελτίου, κανόνων συλλογικής λειτουργίας και εκπροσώπησης, καθώς και της εκλογικής διακήρυξης που θα ετοιμαστεί.
11. Αυτή η εκλογική συνεργασία είναι σύμφωνη με τις αποφάσεις της 2^ης συνδιάσκεψής μας για συνεργασία των δυνάμεων της αγωνιστικής Αριστεράς. Είναι ένα πιο προωθημένο βήμα σε σχέση με την εκλογική συνεργασία μας στις βουλευτικές εκλογές με το σχήμα ΜΕΡΑ25 ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΡΗΞΗ. Βοηθάει την ενίσχυση πολιτικής και προγραμματικής όσμωσης με τις συμμαχικές δυνάμεις, διευκολύνει την απεύθυνση σε ευρύτερα κοινά, την ανάπτυξη σχέσεων αλληλεγγύης και συντροφικότητας μεταξύ των μελών και φίλων των συνεργαζόμενων οργανώσεων, την συσπείρωση ανένταχτων αγωνιστών, αλλά και ευρύτερων δυνάμεων της αγωνιστικής Αριστεράς. Παράλληλα, βοηθάει στη συγκρότηση ενός μπλοκ δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς που μπορεί να εμβαθύνει την ενότητα και τον πολιτικό συντονισμό του και μετά τις ευρωεκλογές, ώστε να γίνουν βήματα για την ευρύτερη ανασυγκρότηση της ριζοσπαστικής αριστεράς.
12. Εκλογικός στόχος μας είναι η εκπροσώπηση αυτού του ενωτικού ψηφοδελτίου στην Ευρωβουλή, ώστε να μπορούμε μετεκλογικά να στηρίξουμε από καλύτερες θέσεις τους αγώνες του λαού και της νεολαίας και να εργαστούμε πιο αποτελεσματικά για την ανασυγκρότηση της ενωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς. Αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για μια πολύ δύσκολη μάχη. Πρωτίστως λόγω του ευρύτερου πολιτικού και ιδεολογικού συσχετισμού, της κυβερνητικής πολιτικής, των προσπαθειών αποκλεισμού κάθε αριστερής, αντιπολιτευτικής φωνής από τον δημόσιο διάλογο. Αλλά και, δευτερευόντως, λόγω του συνεχιζόμενου κατακερματισμού της ριζοσπαστικής αριστεράς. Ωστόσο, εκτιμούμε ότι υπάρχει η δυνατότητα να είναι ορατός στην πολιτική σκηνή ένας πόλος με αριστερό, αγωνιστικό, ριζοσπαστικό στίγμα.
13. Με αυτή την εκλογική συμμαχία κάνουμε ένα σημαντικό βήμα να καλύψουμε το κενό της έλλειψης πολιτικής και κινηματικής αντιπολίτευσης και την ανάγκη πολιτικής έκφρασης ενός κόσμου που επιμένει να αμφισβητεί και να αντιστέκεται στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και στις πολιτικές της. Ήδη, είδαμε τους αγώνες των φοιτητών ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και των αγροτών για την επιβίωσή τους.Μας δίνει τη δυνατότητα να προωθήσουμε πιο αποτελεσματικά την κοινή δράση όλων των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς στα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα της περιόδου και τη χάραξη από κοινού μετά τις ευρωεκλογές ενός οδικού χάρτη για την ανασυγκρότηση της ενωτικής, ριζοσπαστικής, αγωνιστικής αριστεράς, χωρίς προαπαιτούμενα και αποκλεισμούς, σε ένα ενιαίο μετωπικό πολιτικό φορέα για να συμβάλει στους αγώνες και να προβάλλει μία ανατρεπτική και πειστική εναλλακτική πρόταση.
14. Θεωρούμε ότι όλες οι ασυμβίβαστες αριστερές και ριζοσπαστικές δυνάμεις και το ενωτικό μας εγχείρημα στις ευρωεκλογές θα κριθούμε από την παρουσία μας στους εργατικούς, αγροτικούς, κοινωνικούς και νεολαιίστικους αγώνες. Επίσης, από την επικέντρωση στο πρόγραμμα μας σε στόχους και διεκδικήσεις για την ακρίβεια, την προστασία της λαϊκής στέγης, την αύξηση των μισθών – συντάξεων, την πολιτική προστασία, την δημόσια υγεία και παιδεία, τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, το περιβάλλον, τον αγώνα ενάντια στην αντιπροσφυγική και αντιμεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, καθώς και στους αντιπολεμικούς αγώνες ενάντια στο ΝΑΤΟ και τον αμερικανοευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό και για την μη εμπλοκή της χώρας μας στους πολέμους του. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να αμφισβητήσουμε την ηγεμονία και τις πολιτικές της ΝΔ και τις άλλες συστημικές πολιτικές δυνάμεις, τον φασισμό και την ακροδεξιά και να ανοίξουμε ένα δρόμο ανάκαμψης και ενίσχυσης της ενωτικής, πλουραλιστικής, κινηματικής, αγωνιστικής Αριστεράς, ένα δρόμο ρήξης και ανατροπής με τις νεοφιλελεύθερες αντικοινωνικές πολιτικές και ελπιδοφόρας φιλολαϊκής διεξόδου.
15. Για να εκπληρώσουμε ως ΛΑΕ ΑΑ τους παραπάνω στόχους, θα πρέπει να προχωρήσουμε με σχεδιασμό και ταχύτητα σε οργανωτική ανασυγκρότηση μετά από ανοικτές συνελεύσεις των οργανώσεών μας σε όλη τη χώρα. Θα πρέπει να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας με τη σύγχρονη εργατική τάξη και τη νεολαία στα συνδικάτα, στις λαϊκές κινητοποιήσεις, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις γειτονιές, στα χωριά, εκεί που δίνονται οι καθημερινές μάχες για την επιβίωση του λαού και της νεολαίας. Αλλά και στα πολλά και διαφορετικά κινήματα που αναπτύσσονται για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και του δημόσιου χώρου, απέναντι στην πολιτική της τουριστικής αξιοποίησης, των φαραωνικών έργων, της παράδοσης κάθε σπιθαμής ελεύθερου, δημόσιου χώρου.
16. Επομένως, στα πλαίσια της ανασυγκρότησης της ΛΑΕ ΑΑ είναι αναγκαίο να συγκροτήσουμε και θεματικές ομάδες και τμήματα. Έτσι, θα μπορέσουμε ακόμα καλύτερα να αποσαφηνίσουμε την ιδεολογική πολιτική ταυτότητά της, τις πολιτικές/εκλογικές τακτικές και τους στρατηγικούς στόχους μας, το μεταβατικό πρόγραμμα, την εναλλακτική πρόταση και το στρατηγικό μας σχέδιο για το σοσιαλισμό της εποχής μας. Για να αναγεννηθεί η ελπίδα της ανατροπής και της αλλαγής, αποκρούοντας την κυρίαρχη συστημική αντίληψη της ΤΙΝΑ, ότι δηλαδή δεν υπάρχει εναλλακτική διέξοδος.
17. Ξεκινάμε με αισιοδοξία τη μάχη των ευρωεκλογών με στόχο να μπορέσουν να εκφραστούν πολιτικά μέσω της ενίσχυσης του ενωτικού ψηφοδελτίου μας οι αγώνες, τα κινήματα, όσοι και όσες περιθωριοποιούνται κοινωνικά και πολιτικά, όσοι και όσες θέλουν μια πραγματική, ριζοσπαστική αντιπολίτευση που τόσο έχει λείψει όλη την προηγούμενη περίοδο και πιστεύουν ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς.