Όλοι και όλες στην 24ωρη απεργία, Τετάρτη 28/2

Πλ. Κλαυθμώνος 11.00, προσυγκέντρωση 10.30 Υπ.Εργασίας

Πέντε χρόνια κυβέρνηση Μητσοτάκη: Πέντε χρόνια λεηλασίας του κόσμου της δουλειάς

Ένα χρόνο από την δεύτερη θητεία της ΝΔ και 5 χρόνια από την εκλογή της τον Μάϊο του 2019, η ολιγαρχία καταγράφει ρεκόρ κερδών, που ξεπερνούν πλέον τα προ κρίσης επίπεδα, ενώ ο κόσμος της δουλειάς χειμάζεται από την ανεξέλεγκτη ακρίβεια και δεν μπορεί να βγάλει τον μήνα.

Από το 2020 ο πληθωρισμός τρέχει με ρυθμούς ρεκόρ με την άνοδο των τιμών να βρίσκεται στο 15,5%. Για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, η ακρίβεια είναι πολύ μεγαλύτερη. Χαρακτηριστικά στα τρόφιμα η αύξηση από το 2020 φτάνει στο 31,2%, ενώ η στεγαστική κρίση έχει χτυπήσει κόκκινο. Την ίδια ώρα, η ολιγαρχία κερδοσκοπεί ασύστολα. Χωρίς κανένα κρατικό μέτρο ελέγχου της ανόδου των τιμών, το ελληνικό χρηματιστήριο καταγράφει ρεκόρ 15ετίας στα κέρδη των εισηγμένων, με τις τράπεζες να είναι ατμομηχανές απολαμβάνοντας τα οφέλη από την άνοδο των επιτοκίων δανεισμού και της επιτάχυνσης των πλειστηριασμών της λαϊκής κατοικίας. Ενώ το κεφάλαιο «ζει τον μύθο του στην Ελλάδα», λαός και νεολαία καλούνται να προσαρμοστούν στην «μεταμνημονιακή» πραγματικότητα, της φτώχειας και απουσίας προοπτικής.

Ένα χρόνο από τα Τέμπη: τίποτα δεν είναι ίδιο, τίποτα δεν άλλαξε

Έναν χρόνο πριν, το έγκλημα των Τεμπών ανέδειξε με τον πλέον τραγικό τρόπο τον εγκληματικό χαρακτήρα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών παραχώρησης όλων των υποδομών και της δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτες. Σήμερα, στην εξεταστική της Βουλής για το έγκλημα στα Τέμπη γίνεται εμφανές ότι αυτή η κυβέρνηση, όχι απλά δεν είναι διατεθειμένη να διδαχθεί από την τραγωδία, αλλά θα κινηθεί ακόμα πιο αποφασιστικά στην ίδια τροχιά, συγκαλύπτοντας κιόλας τις πολιτικές και ποινικές ευθύνες για τα Τέμπη.

Για το 2024 η κυβέρνηση ετοιμάζει ιστορικό ρεκόρ ιδιωτικοποιήσεων: ανανέωση παραχώρησης της Αττικής και της Εγνατίας Οδού, πώληση κρατικών μετοχών του Ελ. Βενιζέλος, της ΔΕΠΑ και των ΕΛΠΕ, πώληση λιμένων Ηρακλείου, Βόλου και μαρίνων σε Κέρκυρα, Πύλο και Αργοστόλι. Όλη η χώρα ένα τεράστιο «ΠΩΛΕΙΤΑΙ».

Επίθεση σε Υγεία, Παιδεία και Δημοκρατικά Δικαιώματα: νομοθέτηση- εξπρές για αναίρεση λαϊκών κατακτήσεων!

Η επίθεση στο Δημόσιο, Δωρεάν Πανεπιστήμιο με την προσπάθεια νομοθέτησης Ιδιωτικών «Πανεπιστημίων» αποσκοπεί στην δημιουργία μιας «αγοράς πτυχίων». Τα σημερινά «Κολλέγια» βαφτίζονται «Πανεπιστήμια», αφού πρώτα διασφαλίστηκε πελατεία μέσα από τους δεκάδες χιλιάδες κομμένους μαθητές κάθε χρόνο, από την ΕΒΕ στις Πανελλήνιες. Οι «πτυχιούχοι» αυτών των «Πανεπιστημίων» έχοντας αγοράσει το «πτυχίο» τους, θα βρεθούν την επόμενη μέρα να παρέχουν υπηρεσίες κρίσιμες για τον λαό! Όχι μόνο διαλύεται η δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση αλλά, ευρύτερα, το Σύνταγμα και οι κατακτήσεις που κατοχυρώνει μετατρέπονται σε κουρελόχαρτο.

Την ίδια ώρα, το ΕΣΥ ξηλώνεται σταδιακά και μετατρέπεται σε κέλυφος. Οι ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και εργαστηριακό προσωπικό έχουν χτυπήσει κόκκινο, με αποτέλεσμα εξοπλισμός και εγκαταστάσεις εκατομμυρίων, αγορασμένα από το υστέρημα του ελληνικού λαού, να σκουριάζουν και να ρημάζουν. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο Υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης θεωρούν την υγεία του λαού πολυτέλεια και επιδιώκουν την σταδιακή μετάβαση στο αγγλοσαξωνικό μοντέλο: περίθαλψη μόνο για όσους έχουν λεφτά για ιδιωτική ασφάλιση και για τους υπόλοιπους ατελείωτες λίστες αναμονής για όλα. Τα απογευματινά ιατρεία αποτελούν το συμβολικό αποκορύφωμα αυτής της πολιτικής.

Την ίδια ώρα, η χώρα μπλέκεται διαρκώς βαθύτερα στους Αμερικάνικους σχεδιασμούς. Παντού ξεφυτρώνουν βάσεις του Αμερικάνικου στρατού, ενώ η αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα εκθέτει την χώρα σε κινδύνους, για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου και του Ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Την ώρα που ο Παλαιστινιακός λαός αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της Γενοκτονίας από το Ισραήλ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη μας σέρνει στην λάθος πλευράς της ιστορίας, συμμετέχοντας στον βομβαρδισμό της πιο φτωχής χώρας του πλανήτη- της Υεμένης.

Η κυβέρνηση ξέρει ότι η αναίρεση δικαιωμάτων και κατακτήσεων θα προκαλέσει αντιστάσεις και αντιδράσεις. Για αυτό θωρακίζεται κατασταλτικά, αναθεωρώντας τους Ποινικές Κώδικες και μετατρέποντάς τους σε εργαλείο ποινικοποίησης της κοινωνικής διεκδίκησης. Με την ποινικοποίηση των κινητοποιήσεων, την κατάργηση των αναστολών για ελαφριά αδικήματα και μικρές ποινές, δημιουργείται ο κίνδυνος μαζικού εγκλεισμού και εγκαθίδρυσης ενός ανοιχτά αστυνομικού κράτους.

Η ελπίδα στους αγώνες: οι φοιτητικές καταλήψεις δείχνουν τον δρόμο!

Όσο κι αν κόμπαζε η κυβέρνηση για το ποσοστό της στις εκλογές του 2023, η κοινωνική πλειοψηφία δεν είναι διατεθειμένη να υπομείνει αγόγγυστα το αντιλαϊκό πρόγραμμα που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Οι κινητοποιήσεις των Φοιτητικών Συλλόγων έχουν δώσει βροντερή απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης και του Υπουργού Πιερρακάκη και έχουν καταφέρει να αποτελέσουν το νεύρο ενός πλατιού πανεκπαιδευτικού μετώπου υπεράσπισης του Δημόσιου Πανεπιστημίου. Κοντά δυο μήνες τώρα, πάνω από 150 σχολές κατειλημμένες σε όλη την Ελλάδα, με εβδομαδιαίες πορείες χιλιάδων φοιτητών και φοιτητριών εξανάγκασαν την κυβέρνηση να καθυστερήσει την νομοθέτηση- εξπρές που προετοίμαζε. Πλέον, μπαίνουμε στην τελική ευθεία της σύγκρουσης με τα Ιδιωτικά «Πανεπιστήμια», με την κυβέρνηση να προετοιμάζει την ψήφιση του νομοσχεδίου στις 8 Μάρτη. Ο αγώνας των φοιτητών είναι αγώνας όλης της κοινωνίας. Οι μαζικοί φορείς του λαϊκού κινήματος πρέπει να σταθούν δίπλα στους Φοιτητικούς Συλλόγους για να γκρεμιστούν τα σχέδια της κυβέρνησης και να γίνει αυτό το νομοσχέδιο το πρώτο της κυβέρνησης Μητσοτάκη που δεν θα φτάσει στην ψήφιση.

Οι αγώνες της αγροτιάς ανέδειξαν γλαφυρά το οριακό σημείο της πρωτογενούς παραγωγής στην χώρα μας. Τα εξωφρενικά κέρδη των ολιγαρχών της ενέργειας στην χώρα και τα φορολογικά χαράτσια στο αγροτικό πετρέλαιο εκτοξεύουν το κόστος παραγωγής, το οποίο επωμίζονται αποκλειστικά οι παραγωγοί και οι καταναλωτές, ενώ οι μεσάζοντες του εμπορίου κερδοσκοπούν ασύστολα στις πλάτες όλων. Η νέα ΚΑΠ της Ε.Ε. επιβαρύνει τους μικρούς και μεσαίους αγρότες με παράλογες απαιτήσεις στο όνομα της «κλιματικής μετάβασης», εκτοξεύοντας το κόστος παραγωγής για την συντριπτική πλειοψηφία του αγροτικού κόσμου. Οι μόνοι που θα μπορούν να επιβιώσουν είναι οι μεγάλες γεωργικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις. Οι κινητοποιήσεις και μπλόκα των αγροτών αποκάλυψαν το υποκριτικό ενδιαφέρον της κυβέρνησης για την ύπαιθρο και ακολουθώντας τις ευρωπαϊκές κινητοποιήσεις εξαναγκάζουν σε αναδιαπραγμάτευση της «πράσινης» ΚΑΠ.

Ενότητα για να δυναμώσουν οι αγώνες, μέτωπο της αριστεράς για να υπάρξει αντιπολίτευση στην κυβέρνηση

Οι αντιλαϊκές νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης έχουν την ανοχή και την υποστήριξη αποκλειστικά της ολιγαρχίας και των ΜΜΕ ιδιοκτησίας της, που την στηρίζουν με νύχια και με δόντια. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης αδυνατούν ή και δεν θέλουν να κάνουν πραγματική αντιπολίτευση. Ο χώρος της κεντροαριστεράς διαγκωνίζεται για τον μικροκομματικό συσχετισμό, με το ΠΑΣΟΚ να ταλαντεύεται ανάμεσα στην συμφωνία με τον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής και την ανάγκη διαχωρισμού για την επιβίωση του, τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει μετατραπεί σε ένα ατέλειωτο θέαμα αλληλοσπαρασόμενων φατριών και την Νέα Αριστερά να λησμονεί κάποιον «παλιό καλό» κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ.

Η ανασυγκρότηση της αριστεράς είναι πιο αναγκαία από ποτέ για να υπάρξει ξανά αντιπολίτευση στην χώρα. Χρειάζονται πρωτοβουλίες για το δυνάμωμα μέσα στους αγώνες που διεξάγονται και θα διεξαχθούν, επείγει η οικοδόμηση ξανά μιας πραγματικής εναλλακτικής για τον λαό, που δεν θα περιορίζεται απλά στο κυνήγι μεγαλύτερου εκλογικού ποσοστού. Χρειάζεται μια μαχητική και ενωτική αριστερά, με ριζοσπαστικό προσανατολισμό μπορεί να ξαναδώσει ελπίδα στους αγώνες που αναπτύσσονται, να τους δυναμώσει και να βάλει ξανά στο τραπέζι το ερώτημα «που βαδίζει η χώρα».

Η Λαϊκή Ενότητα- Ανυπότακτη Αριστερά, όπως επιδίωξε να το κάνει στις εθνικές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, θα συνεχίσει να κινείται σε αυτήν την κατεύθυνση. Η δημιουργία ενός πλατιού μετώπου της αριστεράς, με ρίζες στους χώρους δουλειάς, σπουδών και στις γειτονιές είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Στις Ευρωεκλογές μπορεί και πρέπει να αναπτυχθεί ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση, με μια πλατιά εκλογική συνεργασία της αριστεράς, που δεν περιμένει απλά τις εκλογές του 2027 για να κάνει αντιπολίτευση στον Μητσοτάκη και που δεν προσδοκά μαγικές λύσεις από τον «προοδευτικό μετασχηματισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Η πορεία της χώρας προς την φτωχοποίηση της πλατιάς κοινωνικής πλειοψηφίας πρέπει να βρει τώρα αντίπαλο δέος.

Είναι καθήκον της αριστεράς να δώσει ξανά πίστη στον λαό και τις δυνάμεις του. Μια συνεργασία της αγωνιστικής αριστεράς που θα προωθεί την ενότητα μπορεί να δυναμώσει την ελπίδα για να μπει φραγμός στην κυβερνητική πολιτική.

27/2/2024
Λαϊκή Ενότητα- Ανυπότακτη Αριστερά