Πενήντα έξι χρόνια μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα και την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών, που οδήγησε χιλιάδες δημοκρατικούς ανθρώπους σε εξορίες, φυλακές και στα μπουντρούμια των βασανιστηρίων, η δημοκρατία βρίσκεται και πάλι σε κίνδυνο από τους ιδεολογικούς επιγόνους αυτών που, έχοντας ως πολιτική προτεραιότητα μέσα στην δεκαετία του ’60 το σφοδρό κυνηγητό της αριστεράς, άφησαν να εκκολαφτεί μέσα στον στρατό το αυγό του φιδιού.

Πρακτικές της χούντας αναβιώνουν, ενώ η συνταγματική νομιμότητα και η λαϊκή κυριαρχία έχουν υπονομευθεί καίρια, αφού ακόμα και το δικαίωμα της Βουλής να νομοθετεί τελεί υπό την αίρεση της εκπλήρωσης των μνημονιακών υποχρεώσεων και ελέγχεται από τους δανειστές. Η πρόσδεση στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, που στήριξαν την χούντα και σήμερα ναρκοθετούν την ειρήνη όλη την υφήλιο, είναι ισχυρότερη παρά ποτέ.

Η κυβέρνηση κλιμακώνει την επίθεσή της ενάντια στην νεολαία και τις λαϊκές τάξεις, επιχειρώντας να επανεισάγει με άλλο όνομα τον χουντικό θεσμό του  Σπουδαστικού Τμήματος της Ασφάλειας μέσα στα πανεπιστήμια, έχοντας ήδη νομοθετήσει τη συρρίκνωση του δικαιώματος στην απεργία, στην συγκέντρωση, την διαδήλωση, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.  Προωθώντας, μέσω των ασκούμενων κυβερνητικών πολιτικών, την αστυνομική αυθαιρεσία που οδηγεί ακόμα και σε νεκρούς, τον ρατσισμό και τον κοινωνικό δαρβινισμό της επιβίωσης των οικονομικά ισχυρών σε βάρος των λαϊκών τάξεων που εξαθλιώνονται. Παράλληλα, θεσμοί σύμφυτοι με την δημοκρατία, όπως το δικαίωμα των ελεύθερων διαπραγματεύσεων από τα σωματεία των συλλογικών συμβάσεων εργασίας έχουν καταργηθεί αντισυνταγματικά από την έναρξη των μνημονίων, χωρίς να επανέλθουν ποτέ, από καμία κυβέρνηση.

Επωάζεται έτσι, ξανά, το αυγό του φιδιού, μία έκφραση του οποίου υπήρξε η ναζιστική Χρυσή Αυγή, που τα εγκλήματα της παρέμειναν επί χρόνια στα συρτάρια των υπουργών της ΝΔ. Αλλά ακόμα και η  πρόσφατη νομοθεσία για την υποτιθέμενη καταπολέμηση του ναζισμού δεν αντανακλά καμία τέτοια ρητή πρόθεση, αλλά, πηγάζοντας κυρίως μέσα από την ανάγκη της κυβερνητικής παράταξης να συσπειρώσει το εκλογικό της πελατειακό ακροατήριο, επαναφέρει την θεωρία των δύο άκρων και στοχεύει κυρίως σε βάρος της αριστεράς.

Κυβερνητικά στελέχη, παραχαράσσοντας την ιστορία,  επιχειρούν να υποβαθμίσουν και να σπιλώσουν την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τους αντιδικτατορικούς αγώνες. Με το ίδιο τρόπο προσπαθούν να σπιλώσουν και τους αγώνες της μεταπολίτευσης, που αντανακλούσαν το όραμα μιας κοινωνίας που διψούσε για ελευθερία και διεκδικούσε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τους νέους και τις νέες, για ολόκληρη την κοινωνία.

Χρέος δικό μας, χρέος τιμής απέναντι στα θύματα του Πολυτεχνείου και τους αγωνιστές κατά της δικτατορίας, είναι  να γιγαντώσουμε τους αγώνες μας κατά της κοινωνικής ανισότητας και καταπίεσης, του ρατσισμού, του φασισμού και της ανελευθερίας. Για μια κοινωνία χωρίς μνημόνια, με δημοκρατική λαϊκή κυριαρχία.

Ποτέ ξανά φασισμός!

Το Γραφείο Τύπου 21.4.2023