Πως θα σταματήσει ο πόλεμος Ρωσίας Ουκρανίας

Το βασικό καθήκον του διεθνούς φιλειρηνικού κινήματος

Νίκου Γεωργακάκη

Πρόλογος, το γιατί των πολέμων.
Όλος ο ειρηνόφιλος κόσμος έπαθε ΣΟΚ και «υποδέχτηκε» με βαθιά θλίψη και αγωνία το ξέσπασμα του πολέμου Ρωσίας- Ουκρανίας, ασφαλώς δικαιολογημένα. Είναι γνωστό, πως, κανένας πόλεμος δεν έχει υπάρξει που να μην έχει επιφέρει δεινά, είτε μεγάλα, είτε μεγαλύτερα και είναι αυτονόητο πως με το ξέσπασμα όποιου πολέμου το ερώτημα “γιατί;” έρχεται αυτόματα.
Είναι δεδομένο πως η συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία είναι εναντίον των πολέμων, όμως, είναι επίσης πραγματικότητα, πως δεν έχει υπάρξει ιστορική περίοδος που να μην έχουμε κάποιο πόλεμο είτε γενικευμένο, είτε τοπικό.
Όμως, για να δώσει κάποιος απάντηση στο καίριο ερώτημα, στο πως δηλαδή θα σταματήσει ο πόλεμος, θα πρέπει αρχικά να απαντήσει στο ερώτημα πως προκλήθηκε και ποιος τον προκάλεσε. Η αναζήτηση της αιτίας του κάθε πολέμου είναι απαραίτητη, γιατί προσεγγίζοντας την αιτία και τους αίτιους, είναι δυνατό να υπάρξει αποτελεσματικός τρόπος για να λήξει..
Βασική πτυχή του πολέμου, που βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι να σκεφθούμε ποιος ωφελείται από τον συγκεκριμένο πόλεμο Ρωσίας- Ουκρανίας. Αν συμφωνήσουμε πως με τον πόλεμο αυτό μειώθηκαν οι εξαγωγές ΦΑ της Ρωσίας και, με το embargoπου επιβλήθηκε, γενικά οι εξαγωγές της, ενώ αντίθετα αυξήθηκαν οι εξαγωγές από ΗΠΑ, δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς πως ο κύριος κερδισμένος του πολέμου αυτού είναι οι ΗΠΑ. Αντίθετα χαμένοι είναι η Ρωσία αλλά όχι μόνο. Με την εκτίναξη των τιμών ενέργειας ζημιωμένες είναι όλες οι χώρες της ΕΕ και ο λαοί της. Προσεγγίζοντας λοιπόν το ποιος ωφελείται από αυτό τον πόλεμο, μπορούμε να ισχυριστούμε, νομίζω δικαιολογημένα, πως αυτός που υποκίνησε και επιθυμεί τη συνέχιση του πολέμου είναι οι ΗΠΑ.
Μπορεί, όμως, μία χώρα να αποφασίζει και να συντηρεί ένα πόλεμο όπως αυτός Ρωσίας- Ουκρανίας, η ορθότερα ΗΠΑ- Ρωσίας; Μπορεί, γιατί οι ΗΠΑ δεν είναι μια οποιαδήποτε χώρα, είναι μια πανίσχυρη χώρα και δεν μπορεί τουλάχιστον με τα ως τώρα δεδομένα, κανείς να της βάλει φρένο.
Μπορεί, γιατί μεγάλες οντότητες, όπως η Ευρώπη, είναι προσκολλημένες στις ΗΠΑ με βάση το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσιν», ενώ άλλες ισχυρές χώρες όπως η Κίνα επιλέγουν ουδετερότητα.
Η Ελλάδα είναι ένα μάλλον ασήμαντο πιονάκι, που όμως, αν και δεν έχει ισχυρό ειδικό βάρος να επηρεάσει τις διεθνείς εξελίξεις, έχει το δικό της μερίδιο ευθύνης υποστηρίζοντας σήμερα τον κύριο διεθνή εγκληματία της ανθρωπότητας που είναι οι ΗΠΑ. Χρειάζεται αρκετός χώρος να θυμίσουμε πόσες επεμβάσεις έχουν κάνει οι ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες αλλά η χώρα μας –εννοώ οι κυβερνήσεις της- έχουν τη δική τους ευθύνη υποστηρίζοντας τις ΗΠΑ.
Το θέμα όμως δεν είναι τι κάνουν και τι θέλουν οι ΗΠΑ. Το θέμα είναι ότι μπορούν σε μόνιμη βάση να επιβάλλουν τις αποφάσεις και τους στόχους τους. Οι ειρηνόφιλοι πολίτες που είναι εναντίον των πολέμων και επιθυμούν την Ειρήνη δεν πρέπει να μείνουν αδρανείς.

Η Απάντηση
Το ιδεώδες, έχουμε φτάσει να χαρακτηρίζουμε ιδεώδες την απλή λογική δράση, είναι να μην έχουμε πολέμους, να μην ξεσπούν πόλεμοι, ή αν ξεκινήσει κάποιος πόλεμος, το ζητούμενο είναι πως θα σταματήσει με τα λιγότερα δυνατά θύματα, τις λιγότερες δυνατές καταστροφές. Κύριος θεωρώ και άμεσος στόχος είναι να μπει φρένο, με γενική αντίδραση και κατακραυγή σε αυτόν που προκάλεσε τον πόλεμο. Όχι απλά σε όποιον κήρυξε πόλεμο, αλλά κυρίως σε όποιον τον προκάλεσε.
Πίσω από τον πόλεμο στην Ουκρανία βρίσκονται οι ΗΠΑ ασχέτως αν εμφανίζεται η Ουκρανία επιλέγοντας την είσοδο στο ΝΑΤΟ παρά τις δεσμεύσεις του χτες.
Η Ελλάδα οφείλει να διαχωρίσει τη θέση της από ΗΠΑ και κάθε φιλοπόλεμη δύναμη και να συνταχθεί με τις φιλειρηνικές χώρες καθώς και τα κινήματα Της Ειρήνης. Ο πόλεμος Ρωσίας –Ουκρανίας διεξάγεται στη γειτονιά μας και γι’ αυτό η Ελλάδα προσφέροντας Βάσεις και τροφοδοτώντας με όπλα και κάθε μέσο το καθεστώς Ζελένσκι καθίσταται συνυπεύθυνη στον πόλεμο αυτό. Η Ελλάδα, αντί να εμπλέκεται στον πόλεμο παραχωρώντας τις Βάσεις της (πχ Σούδα Αλεξανδρούπολη κλπ),, αντί να είναι το ορμητήριο για διοχέτευση όπλων και στρατού προς Ουκρανία, οφείλει να πάρει πρωτοβουλίες είτε στο πλαίσιο ΟΗΕ, είτε σε όποιο Οργανισμό μετέχει (πχ ΕΕ) για επικράτηση της Ειρήνης.

ΕΙΡΗΝΗ, ΕΙΡΗΝΗ, ΕΙΡΗΝΗ.
Οι λαοί θέλουν Ειρήνη και οι κυβερνήσεις της Ελλάδας οφείλουν να προωθήσουν τον στόχο αυτό.
Η Ειρήνη είναι μια καθολική επιθυμία, το ζητούμενο είναι είτε να μην ξεκινήσει κάποιος πόλεμος, αλλά αν έχει ξεκινήσει, να σταματήσει άμεσα με τους λιγότερους νεκρούς και τις λιγότερες δυνατές καταστροφές.
Η Ελλάδα έχει χρέος στη δημιουργία μετώπου και κλίματος για να σταματήσει ο πόλεμος. Αν και υποκείμενα του πολέμου εμφανίζονται Ρωσία και Ουκρανία υπάρχει τρίτος παίκτης καθοριστικός στον πόλεμο και αυτός είναι οι ΗΠΑ. Δεν πρέπει να περιοριστεί λοιπόν η πίεση προς Ρωσία και Ουκρανία για το σταμάτημα του πολέμου. Η κύρια πίεση του Παγκόσμιου Φιλειρηνικού Κινήματος πρέπει να υπάρξει προς ΗΠΑ γιατί από αυτές κυρίως εξαρτάται η λήξη του Πολέμου.
Και, βέβαια, να τεθεί, άμεσα και επιτακτικά, από το φιλειρηνικό κίνημα ως στόχος η κατάργηση του ΝΑΤΟ.