Επίκαιρο χρονογράφημα

Ήταν κάποτε ένας ηγέτης…

 Ήταν κάποτε ένας ηγέτης(με ή χωρίς εισαγωγικά, όπως το βλέπει ο καθένας) που το πόπολο του είχε γυρίσει την πλάτη. Συσκέπτονταν νυχθημερόν με τους δημοσκόπους του, μήπως και βρεθεί κάποια λύση. Είχε αντίπαλο του έναν άλλον ηγέτη(με ή χωρίς εισαγωγικά κι αυτός, πάλι όπως το βλέπει ο καθένας), ο οποίος έκανε τα ίδια κακά πράγματα με τούτον. Η μόνη διαφορά ήταν πως ο αντίπαλος του δεν έκρυψε από το πόπολο ότι θα τα κάνει ή τουλάχιστον πως είναι ικανός να κάνει αυτά τα κακά πράγματα(εξάλλου το δικό του παλάτι είχε δώσει από παλαιόθεν ανάλογα δείγματα γραφής).

Ενώ ο ίδιος πέτυχε το μοναδικό κόλπο γκρόσο παγκοσμίως, να ξεγελάσει όλο το πόπολο(φίλους και αντιπάλους) ή σχεδόν όλους για να ακριβολογούμε.

Βέβαια “η αυτοπεποίθηση είναι σπουδαίο προσόν του είχε πεί ένας γέρος σοφός, αλλά η υπερβολή της μπορεί και να σε στείλει στον γκρεμό χωρίς να το καταλάβεις”.

Έτσι οι δημοσκόποι του, τον συμβούλεψαν να φύγει εκτός των χωρικών υδάτων της χώρας, μήπως η μακρινή αύρα του φουσκώσει τα πανιά των δημοσκοπήσεων (σε χώρες που ο καθένας με τα δικά του βάσανα παλεύει).

Πήγε σε μια μεγάλη μακρινή χώρα πέραν του Ατλαντικού που ο ηγέτης της(με ή χωρίς εισαγωγικά μέλλει να το δούμε) κάλεσε ηγέτες και ηγετίσκους και της Παναγιάς τα μάτια να παρευρεθούν στην ορκωμοσία του.

Γιατί έτσι συνηθίζεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις.

Μόνο τον προηγούμενο ηγέτη της χώρας του δεν κάλεσε κι αυτόν γιατί ο ίδιος φρόντισε να φύγει κρυφά το προηγούμενο βράδυ και να ζητήσει άσυλο στην αυλή του Δαρείου.

Έτσι λοιπόν ο ηγέτης μας, σαν κόκορας καμαρωτός, είχε με βάση το πρωτόκολλο μια ολιγόλεπτη συνάντηση με τον οικοδεσπότη, ο οποίος του είπε διάφορα, που δεν τα είπε ο άνθρωπος, αλλά τα σκαρφίστηκαν οι επιτελείς που συνόδευαν τον αγχωμένο ηγέτη, το άγχος του οποίου υπερχειλίζει κάτω από το ψεύτικο χαμόγελο.

Στη συνέχεια μέσα στο μεγάλο σαλόνι που συνωστίζονταν ηγέτες, ηγετίσκοι και της Παναγίας τα μάτια, έκανε χειραψίες και φωτογραφήθηκε με πολλούς και διάφορους.

Για το πόπολο του κράτησε τις φωτογραφίες που τον ενδιέφεραν, (όχι βέβαια με αυτούς που η χώρα του βρίσκεται σε διαρκή ένταση και προκαλέσει έτσι και τα εθνικά αισθήματα).

Γράφοντας επιπροσθέτως οι επιτελείς του αυτά που ήθελε να ακούσει ο ηγέτης και κυρίως αυτά που θα ήθελε κατά τη γνώμη του να ακούσει το χαροκαμένο πόπολο.

Πως είναι μεγάλος, πως παλιότερα παρέστη στην κηδεία του Αχιλλέα στην Τροία κι αυτό δεν ξεχνιέται με τίποτα -όσα κακά πράγματα και να έκανε στους υπηκόους του- πως κατατρόπωσε τον Ξέρξη στον Μαραθώνα, πως δεν πλήρωσε το χρέος στους Πέρσες,, πως όλοι παρακολουθούσαν και πέραν του Ατλαντικού που πάλευε με τον Χάρο στα μαρμαρένια αλώνια και άλλα τέτοια δοξασμένα που θα έχουν να διδάσκονται τα παιδάκια όλου του πλανήτη”.

Και μετά; Μετά το καταραμένο αεροπλάνο τελείωσε την πτήση πέραν του Ατλαντικού και τον κατέβασε στην καταραμένη χώρα, που το πόπολο παρά τις φωτογραφίες και τα fake news ρεπορτάζ, που οι επιτελείς του είχαν φροντίσει με τα δικά του πληρωμένα ταχυδρομικά περιστέρια να φτάσουν νωρίτερα (ένα προσφάτως μεταγραφόμενο από τα χαρέμια του αντιπάλου νοσούσε με βαριά πνευμονία και ήταν ανενεργό), εξακολουθεί να παραμένει ξεροκέφαλο και να μην ξεχνά. Έτσι δείχνουν οι καταραμένες οι μετρήσεις. Για την ώρα τουλάχιστον. Γιατί με την πάροδο μεγάλου χρονικού διαστήματος υπάρχει και η συλλογική άνοια.

Τόσα έξοδα, τόση κούραση, να πάει στράφι. Κρίμα!

Υ.Γ. Αν κάποιοι συνοδοιπόροι στο φ/β ενοχληθούν πολύ από το διήγημα(αν λίγο δε βλάπτει), εκ των προτέρων υπενθυμίζω πως η συμμετοχή εδώ είναι προαιρετική.

Καλή χρονιά σ’ όλους του ταλαίπωρους!

Τάσος Κανταράς

Μέλος Π.Σ. ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ – ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ