Η αθώωση του Δημήτρη Ινδαρέ και των δύο παιδιών του, σήμερα από το Δικαστήριο, για τις ανυπόστατες κατηγορίες που τους απέδωσαν τρία χρόνια πριν αστυνομικοί, δεν αποτελούν δικαίωση μόνο για τους ίδιους, αλλά και συνολικά για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία.
Η περίπτωση της ακραίας αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας σε βάρος της οικογένειας Ινδαρέ, ήταν από αυτές που εγκαινίασαν μια ολόκληρη περίοδο αυθαίρετης δράσης της αστυνομίας και σκευωριών από την ΕΛΑΣ σε βάρος πολιτών που είτε διαδηλώνουν, είτε αντιδρούν υπερασπιζόμενοι αυτονόητα δικαιώματα, είτε είναι απλώς άτυχοι και βρίσκονται στο διάβα της αστυνομίας. Η αστυνομία στην περίπτωση αυτή, όχι απλά εισέβαλε στο σπίτι της οικογένειας νύχτα, παραβιάζοντας κάθε έννοια οικογενειακού ασύλου, όχι μόνο χτύπησε το Δ. Ινδαρέ, αλλά φόρτωσε σε αυτόν και τους δύο γιους του ψεύτικες κατηγορίες για να ταλαιπωρήσει ολόκληρη την οικογένεια με σκοπό να καλύψει την αυθαίρετη βία που ασκήθηκε.
Αν μπορεί η αστυνομία να δρα με αυτόν τον τρόπο απέναντι σε έναν διακεκριμένο σκηνοθέτη, γίνεται κατανοητό πόσο πιο εύκολα στήνονται ανυπόστατες κατηγορίες σε βάρος νεολαίων, ή σε ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Ακόμη πιο αποφασιστικά να συνεχίζουμε το μαζικό και ενωτικό αγώνα για την υπεράσπιση των ελευθεριών και για να καταρρεύσει το σύνολο των σκευωριών που στηρίζουν την αστυνομική βία και τη βιομηχανία διώξεων που στήνεται από την κυβέρνηση για να καταλύσει την ελευθερία στην έκφραση, στη διαδήλωση και τη διαμαρτυρία.
Δικαιώση για όλα τα θύματα της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας!