Σχόλιο Λαϊκής Ενότητας για τις Ιταλικές εκλογές.

Τι μας διδάσκει το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία

Η εκλογική νίκη της ακροδεξιάς συμμαχίας στην Ιταλία δεν είναι (κεραυνός εν αιθρία ). Όλοι την περίμεναν. Η ίδια η επικεφαλής Τζόρτζια Μελόνι, θαυμάστρια στο παρελθόν του Μουσολίνι, αποτελεί έκφραση του ακροδεξιού λαϊκισμού, με ανέξοδες (αντισυστημικές κορώνες), αμφισβήτησης τάχα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ αλλά ουσιαστικά υποταγής και ως εκ τούτου εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους. Ήδη το τελευταίο διάστημα είχε διαφανεί η προσπάθεια προσέγγισης της ηγεσίας των Βρυξελλών και των οικονομικών παραγόντων, οι οποίοι διαπιστώνουν ότι τα συμφέροντα τους όχι μόνο δεν θίγονται αλλά μπορεί και να ενισχυθούν από τη νέα κυβέρνηση.

Ο κυριότερος λόγος βέβαια εκλογικής επιτυχίας της Μελόνι είναι, ότι έμεινε εκτός της συμμαχικής κυβέρνησης Ντράγκι και συνεπώς αναδείχθηκε η μοναδική αντιπολίτευση στη χώρα.

Τεράστιες ευθύνες όμως για το αποτέλεσμα  έχει και η συμβιβασμένη Κεντροαριστερά, αλλά και η πολυδιασπασμένη και με αντιπαρατιθέμενες πολιτικές στρατηγικές στο εσωτερικό της Αριστερά, που με τις πολιτικές και πρακτικές τους επέτρεψαν να παρουσιάζεται η ακροδεξιά ως μόνη αντισυστημική δύναμη και υποδοχέας ψήφων λαϊκής δυσαρέσκειας.

Οι Ιταλοί λοιπόν, οι οποίοι βιώνουν μεγάλη οικονομική κρίση, αντιμετωπίζουν τεράστια κοινωνικά προβλήματα και έχουν υποστεί αλλεπάλληλες απογοητεύσεις από κυβερνήσεις και πολιτικά σχήματα και οι οποίοι κατέγραψαν το μικρότερο ποσοστό συμμετοχής σε εκλογές, επέλεξαν την Μελόνι προφανώς ως λύση απελπισίας και όχι ως καθαρή επιλογή.

Στην πολιτική όμως όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος.

Οι ανέξοδες (αντισυστημικές κορώνες) κρίνονται από την ίδια την πραγματικότητα.

Μόνο ένας οραματικός ριζοσπαστικός λόγος με συγκεκριμένους στόχους, που θα συγκρούεται με τις πολιτικές λιτότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα οδηγεί σε σαφή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου μπορεί να συνεγείρει τον λαό και να απαντήσει στην άνοδο της ακροδεξιάς.

Αυτό μόνο η Ριζοσπαστική Αριστερά μπορεί να το κάνει και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Η τακτική της συναίνεσης με το κυρίαρχο σύστημα, που ακολούθησαν και ακολουθούν κόμματα στο όνομα τάχα της Αριστεράς οδηγούν στην απαξίωση της και πάντα σε άνοδο της ακροδεξιάς.

Το Γραφείο Τύπου 26.9.2022