Ξαναεγκαινιάζεται ο ελληνοβουλγαρικός αγωγός IGB

Φιέστα και όχι ουσία

Σαν σημαντική!  είδηση προβάλλεται  η σημερινή τελετή εγκαινίων του ελληνοβουλγαρικού αγωγού μεταφοράς Φυσικού Αερίου IGB (Gas Interconnector Greece-Bulgaria), στη Βιομηχανική Περιοχή της Κομοτηνής, όπου  θα παραστεί ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης καθώς και ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Κίριλ Πετκόφ,

Μία ακόμη φιέστα,  αφού όπως είναι γνωστό ο αγωγός αυτός ξαναεγκανιάστηκε με την έναρξη κατασκευής του τον Μάιο του 2019 από τον   τότε Έλληνα Πρωθυπουργό  Τσίπρα και τον Βούλγαρο  ομολόγο του Μπόικο Μπορίσοφ

Όμως για μας, η ουσία δεν είναι οι φιέστες και οι επικοινωνιακές σκοπιμότητες όσο το ίδιο το έργο. Το έργο  αυτό λοιπόν, κατ αρχή δεν έχει κάποια ουσιαστική συμβολή στις  ελληνικές ενεργειακές ανάγκες  αλλά σχεδιάστηκε για να υπηρετήσει ανάγκες της Βουλγαρίας και κατευθύνσεις  των ΗΠΑ που διαχρονικά θέλουν την πλήρη απεξάρτηση από το Ρωσικό φυσικό αέριο. Ο αγωγός αυτός είναι διακλάδωση του TAP που φέρνει αέριο από το Αζερμπαιτζάν και επομένως είναι συμβατός με  τις σκοπιμότητες και κατευθύνσεις των ΗΠΑ. Να επισημάνουμε εδώ, πως ο αγωγός αυτός (ΤΑΡ),  αν και πολυδιαφημίζεται είναι αρκετά μικρής δυναμικότητας που η έντονη προβολή του μόνο επικοινωνιακές  και αποπροσανατολιστικές σκοπιμότητες υπηρετεί.

Η Ελλάδα, δεν έχει να ωφεληθεί καθόλου από αυτόν αλλά κυρίως ωφελημένη είναι η Βουλγαρία που όπως παρακολουθούμε την τελευταία περίοδο σε περίπτωση ενεργειακών  εξελίξεων στην περιοχή και δυσκολιών της με βάση τους σχεδιασμούς της Δύσης,   θα έχει αποκούμπι την Ελλάδα.

Η Ελλάδα, εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά ιδιαίτερα μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην  Ουκρανία δεν περιέχει στην ενεργειακή της πολιτική ούτε ίχνος ανεξαρτησίας αλλά σαν δέσμια από ΗΠΑ και Δύση εφαρμόζει απαρέγκλιτα τις κατευθύνσεις τους.

Η Ελλάδα, όμως,  για να ασκήσει ανεξάρτητη ενεργειακή πολιτική πρέπει να απαλλαγεί από τα δεσμά ΗΠΑ και Δύσης, να σταματήσει την  άκριτη υποταγή στα σχέδια τους και να  κατευθύνει την ενεργειακή  πολιτική της πρώτον στην έρευνα για εξασφάλιση εγχώριων ενεργειακών  πόρων και δεύτερον  στην πραγματικά πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική με πρώτο και κύριο κριτήριο τα εθνικά συμφέροντα.

Η επιλογή διακοπής ενεργειακών σχέσεων που μας έχουν επιβάλλει κατά καιρούς οι ΗΠΑ πχ με Ρωσία, ή  ΙΡΑΝ υπηρετούν την αναβίωση του ψυχροπολεμικού κλίματος που επιδιώκουν οι ΗΠΑ αλλά όχι τα συμφέροντα της χώρας

Νίκος Γεωργακάκης