Δημήτρης Στρατούλης
Στέλεχος ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
π. Βουλευτής και Υπουργός
Η Ελλάδα βγαίνει (;;;) από την «ενισχυμένη εποπτεία» για να μπει αμέσως σε άλλη.
Η κυβέρνηση και τα συστημικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μετά την ανακοίνωση της έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με βάση την οποία η χώρα μας θα βγει από την «ενισχυμένη εποπτεία» των δανειστών της τον ερχόμενο Αύγουστο, έχουν στήσει επικοινωνιακό πανηγύρι και προσπαθούν να πείσουν το λαό, που στενάζει από την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια, ότι μαζί με αυτή τελειώνει και η περίοδος της 10ετούς μνημονιακής λιτότητας και οι μνημονιακές δεσμεύσεις.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι αρκετά διαφορετική για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της χώρας μας. Στη λίστα με τα προαπαιτούμενα της ενισχυμένης εποπτείας, που περιλαμβάνεται σε αυτή την έκθεση, σε λίγα από αυτά υπάρχει η ένδειξη “completed” («ολοκληρώθηκε»), ενώ στα περισσότερα αναφέρονται μικρότερες ή μεγαλύτερες εκκρεμότητες. Η ελληνική κυβέρνηση καλείται, μάλιστα, να προωθήσει ένα μίνι μνημόνιο, αφού σε ασφυκτικές προθεσμίες πρέπει να εφαρμόσει τα μη εκπληρωθέντα μνημονιακά προαπαιτούμενα, όπως για παράδειγμα οι ρυθμίσεις που αφορούν τους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών και περιουσιών, αλλιώς κινδυνεύει να χάσει την προθεσμία εκταμίευσης της επόμενης και τελευταίας δόσης μέτρων «ελάφρυνσης» του δημοσίου χρέους στο τέλος του 2022 και να παραμείνει, ουσιαστικά, σε ενισχυμένη εποπτεία από τους δανειστές της και τους πρώτους μήνες του 2023.
Παράλληλα, η Κομισιόν προτείνει την παράταση της «ρήτρας διαφυγής» από το ευρωπαϊκό σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας και για το 2023 και απενεργοποίηση της το 2024. Ωστόσο, καθιστά σαφές ότι οι χώρες με υψηλό δημόσιο χρέος, όπως η Ελλάδα, που το διόγκωσε ακόμα περισσότερο τα δύο τελευταία χρόνια, θα πρέπει να δείξουν προσοχή στη λήψη στοχευμένων μέτρων και επιστροφή σε εξοντωτικά για τους λαούς πρωτογενή πλεονάσματα, με στόχο τη μείωση του χρέους, προειδοποιώντας, δηλαδή για νέα μνημόνια λιτότητας.
Στην ουσία, η «ενισχυμένη εποπτεία» των δανειστών, το καθεστώς δηλαδή ταπεινωτικής και ασφυκτικής κηδεμονίας, που συμφώνησε μαζί τους το 2018 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ως προέκταση των τριών μνημονίων, δίνει τη θέση της στα «μνημόνια διαρκείας» της ΕΕ, και στην αυστηρή εποπτεία της από την κομισιόν με τη μορφή, πλέον «των εκθέσεων για το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο», που θα ελέγχουν την τήρηση των αντιλαϊκών δημοσιονομικών και άλλων στόχων της ΕΕ και της Ευρωζώνης.
Το «Ταμείο Ανάκαμψης», που η κυβέρνηση Μητσοτάκη το επικαλείται ως «μάνα εξ ουρανού» και ως εργαλείο επίλυσης όλων των προβλημάτων, προωθεί τη χρηματοδότηση μεγάλων, κυρίως, ιδιωτικών επιχειρήσεων, σε τομείς και κλάδους, που υπαγορεύει η ΕΕ και οι ωφελούμενοι επιχειρηματικοί όμιλοι και όχι οι πραγματικές ανάγκες του λαού και της χώρας. Επιπλέον, ενώ προβλέπει νέα προνόμια, διευκολύνσεις και επιδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο για να επενδύει σε πράσινες «πολιτικές – μπίζνες», περιλαμβάνει πολλές νέες αντικοινωνικές «μεταρρυθμίσεις» ως προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των προβλεπόμενων χρηματοδοτήσεων στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Με τον ίδιο μονομερή ταξικά τρόπο θα διατεθούν και τα 300 δισ. ευρώ για τη «διαχείριση της ενεργειακής κρίσης», που ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες η Κομισιόν για τις χώρες της ΕΕ. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι και οι επενδυτικοί νόμοι, που ψήφισε η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ και με αυτό τον τρόπο θα αξιοποιηθεί και η παράταση, που δόθηκε για άλλο ένα χρόνο, στη «ρήτρα διαφυγής» από το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας.
Με βάση αυτές τις εξελίξεις το πραγματικό πολιτικό δίλημμα για το λαό είναι, όχι να επιλέξει ένα καλύτερο διαχειριστή αυτών των δρομολογημένων αντικοινωνικών πολιτικών αλλά να αγωνιστεί για να τις αποτρέψει. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό για τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, για ν’ αποδείξουν ότι μπορούν να είναι πραγματικά χρήσιμες στο λαό, συντονίζοντας τη δράση αλλά και τις πολιτικές πρωτοβουλίες τους για να στηρίξουν τους κοινωνικούς αγώνες και προβάλλοντας ενωτικά ένα εναλλακτικό και ελπιδοφόρο φιλολαϊκό δρόμο για το λαό, τη νεολαία και τη χώρα.