Αποχαιρετώντας το 2021 και υποδεχόμενοι το νέο έτος στο Κοσμοδρόμιο. Η παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία, την Κίνα και κάθε διεθνή νομιμότητα.

O πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζο Μπάιντεν, υπέγραψε πριν από λίγες μέρες , νόμο για ένα «αμυντικό» πακέτο νέων εξοπλισμών ύψους 768 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αντιπροσωπεύει μια συνολική αύξηση στις στρατιωτικές δαπάνες και περιλαμβάνει 300 εκατομμύρια δολάρια που θα διατεθούν για «πρωτοβουλίες» ασφάλειας που σχετίζονται έναντι της Μόσχας και του Πεκίνου.

Ο Μπάιντεν υπέγραψε τον Νόμο για την Εθνική Άμυνα για την Άδεια Άμυνας του 2022 (NDAA), σημειώνοντας αύξηση 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων, από την αρχική του πρόταση επιβάλλοντας αύξηση 5% στις στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ από το 2021 για το επόμενο έτος .

Το τεράστιο πακέτο δαπανών περιλαμβάνει 300 εκατομμύρια δολάρια για την «Πρωτοβουλία» Βοήθειας για την Ασφάλεια της Ουκρανίας, η οποία, σύμφωνα με υποστηρικτές της Γερουσίας, θα χρησιμοποιηθεί για την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό των ουκρανικών δυνάμεων για άμυνα έναντι της υποτιθέμενης «ρωσικής επιθετικότητας». Άλλα 150 εκατομμύρια δολάρια προορίζονταν για τη «συνεργασία για την ασφάλεια της Βαλτικής» – ένα άλλο έργο που αποσκοπεί στην αποτροπή της Μόσχας – ενώ ένα μεγαλύτερο ποσό 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων θα δαπανηθεί για την Ευρωπαϊκή Αμυντική Πρωτοβουλία, η οποία προορίζεται να ενισχύσει τους συμμάχους της Ουάσιγκτον στο ΝΑΤΟ.

Το πακέτο βοήθειας προς την Ουκρανία έρχεται καθώς η Ουάσιγκτον και πολλά άλλες Νατοϊκές χώρες κατηγορούν τη Ρωσία ότι συγκεντρώνει δυνάμεις κατά μήκος των συνόρων της με την Ουκρανία.

Πριν λίγες μέρες, η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Καμάλα Χάρις, απείλησε «με κυρώσεις όπως δεν έχετε ξαναδεί», εάν η Ρωσία κάνει μια κίνηση εναντίον της Ουκρανίας.

Αν και η Μόσχα επιμένει ότι δεν έχει κανένα συμφέρον για εισβολή, έχει προειδοποιήσει για περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, θεωρώντας το ζήτημα θέμα «ζωής και θανάτου» για τη Ρωσία. Κατήγγειλε επίσης τη δυτική εμπλοκή στην Ουκρανία, όπου οι ΗΠΑ υποστήριξαν το πραξικόπημα του «Μαϊντάν» το 2014.

Η ευρωατλαντική αποικιοκρατία του 21ου αιώνα προετοιμάζει μια νέα μορφή ανώτερης «ανθρωπότητας και πολιτισμού» εις βάρος της μείωσης, της περιθωριοποίησης , απόρριψης και της εξάλειψης οτιδήποτε άλλο εκτός από την ευρώ-ατλαντική στρατηγική, που βασίζεται σε μια υπέρ νεοφιλελεύθερη αντίληψη , τόσο από οικονομικής άποψης αλλά και φιλοσοφικής σκοπιάς, καθιστώντας τον Δυτικό κόσμο «πρότυπο» σε μια παγκόσμια αυτοκρατορία που δεν αποκλείει περιφερειακούς, αλλά και ολοκληρωτικούς πολέμους, προκειμένου να διατηρηθεί η παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ.

Η εμπλοκή δυνάμεων σε μια ενδεχόμενη αναμέτρηση χωρίς όρια και ηθικούς φραγμούς, όπως η Κίνα και η Ρωσία, αποκτά μια δυναμική απρόβλεπτων καταστροφικών και ανυπολόγιστων κινδύνων για την ανθρωπότητα, συνολικά για τη ζωή στον πλανήτη μας.

Οι πολιτικές της «αυτοκρατορίας» είναι άκρως επικίνδυνες γιατί δίνουν προτεραιότητα, δικαιολογούν και διαιωνίζουν την παγκόσμια ανισότητα, την αστάθεια και εντείνουν μια ξέφρενη κούρσα εξοπλισμών στη γη και το διάστημα, που εμπλέκουν κατά κύριο λόγο τη Ρωσία και Κίνα, χώρες που δέχονται μια στρατιωτική περικύκλωση στον θαλάσσιο και εδαφικό τους περίγυρο.

Η βορειοαμερικανική ηγεμονία εκσυγχρονίζει τα τελευταία χρόνια πάνω από 750 στρατιωτικές βάσεις, με διευκολύνσεις κάθε είδους σε πάνω από 50 χώρες . Κατά τα αλλά κάθε μέρα τα συστημικά μέσα ενημέρωσης και χειραγώγησης βλέπουν αναμενόμενες εισβολές στην Ουκρανία από τη Ρωσία και της Ταϊβάν από τη Λ.Δ. της Κίνας. Οι εχθροί πρέπει να κατασκευάζονται, οι οικονομικοί πόλεμοι, εν μέσω μιας παγκόσμιας πανδημίας, ήδη εξελίσσονται στις παράνομες κυρώσεις κατά λαών και χωρών από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους έξω από κάθε διεθνή νομιμότητα. Η Κούβα και η Βενεζουέλα, χώρες που οι λαοί τους επέλεξαν να μην γίνουν μέρος της αμερικανικής «άυλης», ήδη πληρώνουν βαρύ τίμημα .

Ήττες στρατηγικού χαρακτήρα ή και πύρρειες νίκες συγκαταλέγονται στη μακρά λίστα πολέμων του «Ιμπέριουμ» ( Βιετνάμ, Ιράκ, Αφγανιστάν, κλπ.), οι κατασκευασμένες ειδήσεις είναι η δοκιμασμένη συνταγή περί όπλων μαζικής καταστροφής που κατέχουν χώρες «μη φιλικές» προς την Ουάσιγκτον.

Η Λιβύη το 2011 με την εισβολή υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ και που συνεχίζει να εμπλέκει και να αποστερεί την ανεξαρτησία της χώρας έχει επιφέρει μικρόνοες εσωτερικές εμφύλιες συγκρούσεις που βολεύουν πολλές χώρες που διατηρούν αποικιακές πολιτικές στη χώρα αυτή (Γαλλία, Ιταλία, Τουρκία, κλπ.) , εξ ου και η ανάγκη για μια αποαποικιακή επιστημική προσέγγιση που επιδιώκει να «εξανθρωπίζει» και να επιβεβαιώνει τη Δυτική δήθεν ανώτερη κουλτούρα, όπου οι πραγματικές συλλογικές ανάγκες και δικαιώματα υποτάσσονται στις αδηφάγες ορέξεις των ολίγων.

Με τη σειρά της, η αποικιοκρατία παρήγαγε και παράγει παγκόσμια ανισότητα αλλά και ανείπωτα εγκλήματα κατά των λαών. Οι σφαγές ιθαγενικών πληθυσμών στη Λατινική Αμερική, στην Ασία, στην Αφρική, βαφτίστηκε «εκπολιτιστικός Δυτικός αναπόφευκτος ιστορικός δρόμος».

Το σημείο καμπής είναι ότι η παγκόσμια αποικιοκρατία εγκλωβίζει την ανθρωπότητα σε μια προκαθορισμένη πραγματικότητα που βασίζεται στο πρότυπο της ευρω-δυτικής «νεωτερικότητας» που καταστρέφει κάθε τι διαφορετικό που δεν ενσωματώνεται στην άγρια καπιταλιστική ολοκλήρωση ως μη αναγκαίο….

Έτσι, η αποικιοκρατία περιορίζει και εξαλείφει την «άλλη» γνωσιολογική δημιουργικότητα, εμποδίζει τις «άλλες» εκφράσεις που ενδεχόμενα θα μπορούσε να επιλέγει η ανθρωπότητα εκτός από την προκαθορισμένη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση χωρίς την ανάγκη ουσιαστικής γνώσης και πολιτικών επιλογών έξω από τη φαρέτρα της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης.

Η νεωτερικότητα αναιρεί, καταδικάζει βίαια μορφές αναπτυσσόμενης φιλοσοφικής σκέψης και πρακτικής (ο κομμουνιστικός κίνδυνος παραμένει για την Ουάσιγκτον η βασική της μεταπολεμική επιλογή ) που βρίσκονται στις περιφέρειες του ευρωατλαντικού πολιτισμού. Ο,τιδήποτε βρίσκεται εκτός αυτής της πραγματικότητας, είναι θεωρητικά κατώτερο, άρα μπορεί να εξολοθρευτεί. Ακόμα και όταν οι πόλεμοι χάνονται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, στο Χόλυγουντ οι «κακοί Ινδιάνοι πάντα έχαναν, οι κομμουνιστές εξολοθρεύονται» .

Η αλήθεια , τα πραγματικά γεγονότα, όταν κάποιος τα ξεστομίσει αντί να επιβραβεύεται, φυλακίζεται και οδηγείται στον αργά θάνατο ή την ξαφνική «αυτοκτονία» και ο Τζούλιαν Ασάνζ δεν είναι ο πρώτος. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι έναντι των επόμενων γενεών να δώσουμε μικρές και τιτάνιες μάχες. Η αξιοπρέπεια είναι ο μόνος δρόμος για την επιβίωση της αλήθειας.