Της Δέσποινας Σπανού

Τα κρούσματα αυξάνονται αλλά η κυβέρνηση τα χρησιμοποιεί για να προωθήσει τις πολιτικές της, που ούτως η άλλως ήταν στην ατζέντα της και όχι για να επιλύσει το πρόβλημα.

Η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε την πρώτη περίοδο με την καραντίνα, όπου η Ελλάδα δεν είχε τα κρούσματα άλλων χωρών της Ευρώπης,  για να ενισχύσει το προφίλ της ως ικανής και αποτελεσματικής, χωρίς όμως να επιλύσει κανένα από τα προβλήματα που υπήρχαν ( ελλείψεις στο ΕΣΥ κλπ) αντιθέτως η επιστροφή στην κανονικότητα έγινε με τέτοιους όρους, που ήταν απόλυτα βέβαιο ότι θα έφερνε ραγδαία αύξηση κρουσμάτων.

Α) Άνοιξε τα σύνορα χωρίς τους απαραιτήτους ελέγχους, που η ιδία είχε προαναγγείλει, κατ΄ απαίτηση των μεγάλων εταιρειών, με αποτέλεσμα την είσοδο πολλών ατόμων θετικών στον ιό και την διασπορά του ιού στην κοινότητα

Β) Ενώ επιβάλλει πρόστιμα στους πολίτες και επιρρίπτει σε αυτούς την οποιαδήποτε ευθύνη, η κυβέρνηση επιτρέπει την μεταφορά επιβατών στα αεροπλάνα χωρίς καμία απόσταση αλλά αυξάνει και το ποσοστό χωρητικότητας στα πλοία από 60% σε 80% (πατά την ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων) με μοναδικό της μέλημα την εξυπηρέτηση των μεγάλων αεροποριών εταιρειών και των πλοιοκτητών

Γ) Χρησιμοποιεί την πανδημία ακόμα και γι τα αναδρομικά των συνταξιούχων, τους οποίους όχι μόνο καταληστεύει, διαψεύδοντας ακόμα και πρόσφατες υποσχέσεις της αλλά προσπαθεί να τους φέρει σε αντιπαράθεση με το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο ισχυριζόμενη ότι οι συνταξιούχοι δεν έχουν πληγεί από την πανδημία

Αυτό αποτελεί προσπάθεια ανάπτυξης ακραίου κοινωνικού αυτοματισμού

Δ) Τα αποτελέσματα της Συνόδου και το πόρισμα της επιτροπής Πισσαρίδη, προκειμένου να εισπραχτούν τα χρήματα από την ΕΕ για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης εξαιτίας της πανδημίας, είναι σε απόλυτη νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, εξυπηρετεί μόνο τους μεγάλους ιδιωτικούς ομίλους, επιχειρήσεις και μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες, ενώ πλήττει μισθωτούς, συνταξιούχους , αυτοαπασχολούμενους, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Συγκεκριμένα:

• Υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο εργασιακά δικαιώματα και ουσιαστικά επιρρίπτει την ευθύνη για την ανεργία στους ίδιους τους ανέργους, οι οποίοι δεν έχουν τάχα τις κατάλληλες δεξιότητες και προτείνει την κατάρτιση τους σε όλες τις πιθανές εκδοχές, την παραπέρα συρρίκνωση των επιδομάτων ανεργίας καθώς και την μείωση του υπερωριών και την ουσιαστική απελευθέρωση των απολύσεων.

• Προωθεί την ιδιωτική ασφάλιση αρχίζοντας από την επικουρική σύνταξη που την μετατρέπει σε ατομικό επενδυτικό προϊόν, ώστε να μπορούν οι κεφαλαιοκράτες να εκμεταλλευτούν τα αποθεματικά των Ταμείων των εργαζομένων τα οποία προβλέπονται να διαμορφωθούν σε πολλά δις  τα επόμενα χρόνια.

Αυτό θα έχει σαν συνέπεια την ραγδαία μείωση των συντάξεων και ιδιαίτερα της επικουρικής σύνταξης, με δεδομένο ότι δεν θα υπάρχουν τα απαραίτητα κεφάλαια για την υποστήριξη τους.

• Θεσπίζει κίνητρα για συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών, με στόχο την μεγέθυνση της μέσης ελληνικής επιχείρησης, που όμως θα έχει σαν αποτέλεσμα το κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων και την εξόντωση των αυτοαπασχολουμένων.
• Προτείνει την μείωση των προβληματικών δανείων από τις τράπεζες με την δημιουργία μιας bad bank και ανάλογες ρυθμίσεις στον νέο Πτωχευτικό Κώδικα που θα έχει σαν αποτέλεσμα την εξαφάνιση μικρών επιχειρήσεων και την επιβάρυνση των λαϊκών νοικοκυριών.
• Περισσότερες και μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές για το ιδιωτικό κεφάλαιο, τάχα για την ανάπτυξη, με συνέπεια τα φορολογικά βάρη να επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο μισθωτούς και συνταξιούχους.
• «Εκσυγχρονισμό» του συστήματος εκπαίδευσης και του περιεχομένου σπουδών στα πανεπιστήμια με στόχο η εκπαίδευση να εξυπηρετεί μόνο τις ανάγκες της αγοράς και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
• Αλλαγές σε αντιδραστική κατεύθυνση στην Δικαιοσύνη και στην Δημόσια Διοίκηση με στόχο να εξυπηρετούνται τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, τα οποία δεν θα υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο.
• Υποστήριξη δράσεων πράσινης ανάπτυξης, που θα έχουν όμως τελικό αποτέλεσμα τις αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα για τις λαϊκές οικογένειες και ουσιαστικά την ενεργειακή φτώχεια.

Εκτός όμως από τις προτάσεις Πισσαρίδη που προωθούνται στο όνομα της οικονομικής κρίσης λόγω πανδημίας, ενισχύεται ο αυταρχισμός και η προσπάθεια καταστολής εκ μέρους της κυβέρνησης.

Ο νόμος για τις διαδηλώσεις ακόμα και η παρέμβαση Χρυσοχοΐδη στην δικαιοσύνη για σχόλια στο Facebook εντάσσονται στα γενικότερα πλαίσια που επιχειρεί η κυβέρνηση για να διαχειριστεί τις αντιδράσεις.

Λιτότητα και αυταρχισμός.

Την απάντηση μπορούν να την δώσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με αγώνες.

Οφείλουμε να προστατεύσουμε κοινωνικά, εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα, που έχουν κατακτηθεί με αίμα.

*Η Δέσποινα Σπανού είναι υπεύθυνη Γραφείου Τύπου της Λαϊκής Ενότητας