Του Τάσου Μαυρόπουλου
Οι περικοπές στις συντάξεις που επέβαλε η κυβέρνηση της Ν.Δ. το 2012, μέχρι σήμερα υπερβαίνουν τα 80 δισ €. Το δικαστήριο σε δικαιώνει για ένα μικρό διάστημα 11 μηνών να σου επιστρέψουν τα 3,9 δισ €.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. σήμερα, αντί να εφαρμόσει την απόφαση του δικαστηρίου για επιστροφή 3,9 δισ €, την ακυρώνει με τροπολογία αφού επιστρέφει τα 1,4 δισ €, δηλ. μόνο το 1/3 των χρημάτων.
Την ίδια στιγμή που επικαλείται το νόμο για να επιβάλλει την “τάξη”, γράφει στα Παλαιότερα των υποδημάτων της τη δικαστική απόφαση.
Δεν φτάνει που όλα αυτά τα χρόνια σου έκλεψε πάνω από 80 δισ €, σε κλέβει για άλλη μια φορά ακυρώνοντας με τροπολογία τη δικαστική απόφαση και βγαίνει επιθετικά, ενεργοποιώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό.
Λέει ότι σου δίνω πίσω μόνο το 1/3 και τα 2/3 στα κρατάω. Γιατί αν στα δώσω θα καταρρεύσει το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων, θα είναι άδικο απέναντι σε άνεργους και στις μελλοντικές γενιές κ.α. και μπλοκάρει οποιαδήποτε διεκδίκηση γι΄αυτό το διάστημα.
Όταν η κυβέρνηση μιλάει για τις μελλοντικές γενεές και τους ανέργους, δεν λέει φυσικά ότι τα χρήματα που έχουν φαγωθεί από τα ασφαλιστικά ταμεία από το 1950 μέχρι σήμερα, είναι 7πλάσια από το σύνολο των αποθεματικών και διαθεσίμων όλων των ταμείων. Ότι η κλοπή αυτή έγινε το καύσιμο του “οικονομικού θαύματος” (όπως τ ονομάζουν) και της ανάπτυξης των προηγούμενων δεκαετιών. Δεν λένε ότι τα μεγάλα τζάκια στηρίχτηκαν πάνω σ΄αυτά. Δεν λένε ότι από τη δεκαετία του 90 και μετά τροφοδότησε τον καζινοκαπιταλισμό. Δεν λένε ότι όλα αυτά ήταν δανεικά και αγύριστα και ήταν οι εισφορές όλων των εργαζομένων. Δεν λένε ότι εβδομήντα χρόνια τώρα όλες οι κυβερνήσεις διαχειρίζονταν έτσι το ασφαλιστικό και έτσι συνεχίζουν να το διαχειρίζονται προσαρμόζοντάς το στα σημερινά δεδομένα. Δεν λένε ότι τόσα χρόνια είχαν νομοθετήσει την εκμετάλλευση των εργαζομένων με μισθούς πείνας και συγχρόνως είχαν νομοθετήσει και την κλοπή των εισφορών τους. Και φυσικά δεν λένε η κυβέρνηση , η αξιωματική αντιπολίτευση και τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει, ότι αν δεν είχαν κλέψει τις ασφαλιστικές εισφορές των εργατών, όχι μόνο δεν θα χρειάζονταν να κόψουν τις συντάξεις, αλλά θα έδιναν αυξήσεις και οι συντάξεις των μελλοντικών γενεών και των ανέργων θα ήταν διασφαλισμένες.
Γι αυτό και επικοινωνιακά, από κατηγορούμενοι παρουσιάζονται ως ευεργέτες. Προσπαθούν να μας φορτώσουν ενοχές για να αποφύγουν την διεκδίκηση και την κοινωνική έκρηξη που μπορεί να προκληθεί. Γιατί έίναι πολλά τα λεφτά που έχουν φάει δεκαετίες τώρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει την κυβέρνηση για την κλοπή σε βάρος των συνταξιούχων, κρύβοντας ότι τη νομιμοποίησε με τον αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου. Καταγγέλλει αλλά δεν δεσμεύεται ότι θα τα δώσει πίσω εάν γίνει κυβέρνηση. Μήπως και αν δεσμευόταν θα το έκανε; Μέχρι το 2015 δεσμευόταν για ανακεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, επιστροφή των κλεμμένων και κατάργηση των περικοπών και αντί γι αυτό, ανακεφαλαιοποίησαν τις τράπεζες, νομιμοποίησαν τις περικοπές και με την τσέπη γεμάτη αυτοπροσδιοριζόμενοι ως αριστεροί, έκοψαν ακόμα και το ΕΚΑΣ. Θέλει να είναι στο δίπολο της διαχείρισης και δεν αυτό δεν το θυσιάζει για κανένα. Ολόκληρη κωλοτούμπα έκανε τώρα θα το θυσιάσει; Οι καρέκλες είναι γλυκιές
Όταν είσαι τραπεζίτης, εργολάβος, κλινικάρχης, κολλεγιάρχης, μεγαλοεπιχειρηματίας, ποτέ δεν σου κόβουν αλλά μόνο σου δίνουν. Χωρίς να χρειάζεται να διεκδικήσεις, χωρίς να πας στα δικαστήρια. Όταν στα δώσουν και τα φας, διαγράφουν ότι χρωστάς, το μεταφέρουν στο δημόσιο χρέος και συνεχίζεις σαν κύριος την “επιχειρηματική σου δραστηριότητα”.
Όταν είσαι στο πόπολο, σου κόβουν μισθούς, συντάξεις, ακυρώνουν αποφάσεις δικαστηρίων για να τα πάρουν οι τράπεζες, οι κρατικοδίαιτοι μεγαλοεπιχειρηματίες και όλοι αυτοί που βοηθάνε στην “ανάπτυξη”.
Όταν το πόπολο χρωστάει, του παίρνουν το σπίτι, του κόβουν ρεύμα και νερό, υποθηκεύουν το μέλλον όλης της οικογένειάς του, το σπρώχνουν στο γρήγορο θάνατο.
Κύριοι οι μεν, μπαταχτσήδες οι δε.
Είναι αδίστακτοι, είναι ελεεινοί και τρισάθλιοι. Δεν σέβονται τίποτα. Βρίσκουν όμως και τα κάνουν. Οι συνταξιούχοι είναι 2,5 εκατομμύρια. Αποτελούν το 25% του εκλογικού σώματος. Χρόνια τώρα βγάζουν κυβερνήσεις, εγκλωβισμένοι στα μικροπολιτικά παιχνίδια των κομμάτων εξουσίας. Σε αυτά τα παιχνίδια προσπαθούν να τους εγκλωβίσουν και πάλι. Να διαλέξουν ανάμεσα στο καλό και στον κακό, που στο τέλος και οι δύο θα στραφούν σε βάρος τους. Οπότε καλά μας κάνουν.
Η κοροϊδία αυτή δεν πρέπει να περάσει. Η αδικία δεν πρόκειται να διορθωθεί από τα μνημονιακά κόμματα εξουσίας που την επέβαλλαν και έχουν δεσμευτεί στην υλοποίηση των πολιτικών φτώχειας.
Να μην αποδεχτούμε οι συνταξιούχοι τη λεηλασία των συντάξεών μας και να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας.
Να απαιτήσουμε το αυτονόητο.
Να απαιτήσουμε την επιστροφή αυτών που μας έκλεψαν.
Να μας βλέπουν κάθε μέρα μπροστά τους, στο δρόμο.