Της Μαριάνας Τσίχλη,

υποψήφιας με τη Λαϊκή Ενότητα (ΛΑΕ) στον Νότιο Τομέα (Β3) Αθηνών

Στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Αλέξης Τσίπρας στον ΣΚΑΪ στις 2 Ιουλίου, ήταν εξαιρετικά ειλικρινής σε σχέση με τα συμφέροντα που εξυπηρέτησαν οι επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο που μέχρι και ο Αλέξης Παπαχελάς αναγκάστηκε να του αναγνωρίσει ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του «έσπασαν πολλά ταμπού» της παραδοσιακής πολιτικής της αριστεράς, σχόλιο που ο πρωθυπουργός δέχθηκε με χαρά.

Μας είπε λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας ότι, επί των ημερών του, κατάφερε να υλοποιήσει όσες μνημονιακές δεσμεύσεις δεν υλοποίησαν οι προηγούμενοι, δηλαδή το ξεπούλημα των περιφερειακών αεροδρομίων, την εισροή 30 εκ. τουριστών το χρόνο, το ότι παντού χτίζονται νέα ξενοδοχεία. Μας πληροφόρησε επίσης ότι η κυβέρνησή του ήταν αυτή που προχώρησε το έγκλημα του Λάτση στο Ελληνικό, λέγοντας ότι «παρέλαβε ένα οικόπεδο», ενώ σήμερα η «επένδυση» έχει προχωρήσει κατά 90% και μάλιστα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, έδωσε «διαρκή αγώνα και έγνοια» σε αυτή την κατεύθυνση, για να μπορέσει να προσπεράσει τα προβλήματα που δημιούργησε το βραδυκίνητο και γραφειοκρατικό δημόσιο (δηλαδή το ΚΑΣ, η δασική υπηρεσία, το ΣτΕ…).

Με αφοπλιστική, επίσης ειλικρίνεια, παραδέχθηκε ότι η συμφωνία που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για το τρίτο μνημόνιο ήταν χειρότερη από αυτήν που απέρριψε ο ελληνικός λαός με το δημοψήφισμα. Όπως επίσης ότι η πολιτική της κυβέρνησής του τσάκισε την «μεσαία τάξη» (όπου μεσαία τάξη, διάβασε χαμηλά αμειβόμενους ελεύθερους επαγγελματίες, οιονεί μισθωτούς, αγρότες, μικρέμπορους κ.λπ.), επιλογή που επιχείρησε να δικαιολογήσει αποδεχόμενος ότι τα υπερπλεονάσματα που προέκυψαν από την αβάσταχτη υπερφορολόγηση μισθωτών, συνταξιούχων και μικρών ελεύθερων επαγγελματιών κατέληξαν σε μια επιδοματική πολιτική που μοιράζει ψίχουλα στους φτωχότερους.

Έτσι, ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατέρριψε την περιβόητη θεωρία για την έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια.

Εύλογο λοιπόν είναι, όποιος παρακολούθησε αυτή την άκρως διδακτική συνέντευξη, να αναρωτιέται, πώς ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποτελέσει την επομένη των εκλογών μία δύναμη που θα ασκεί αποτελεσματική κοινωνική και πολιτική αντιπολίτευση στην ατζέντα Μητσοτάκη.

Όταν η πολιτική που εφάρμοσε και υπερασπίζεται, αλλά και τα μέτρα που εξαγγέλλει είναι απολύτως ενταγμένα στον πυρήνα της μνημονιακής, νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Όταν σε επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, η μόνη διαφοροποίηση από τη Ν.Δ. είναι η ταχύτητα και η ένταση με την οποία θα υλοποιηθούν τα μέτρα λιτότητας και διευκόλυνσης του μεγάλου κεφαλαίου. Όταν, ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε διάπλατα τον δρόμο στην παλινόρθωση της δεξιάς με την δεξιά πολιτική που εφάρμοσε, και με τον διασυρμό του ονόματος της αριστεράς.

Για όποιον θέλει την επόμενη μέρα να αγωνιστεί για ζωή με αξιοπρέπεια και για την έξοδο από τη φυλακή των μνημονίων, της λιτότητας και της επιτροπείας, η πραγματική χαμένη ψήφος είναι η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ και σε όσους ενορχήστρωσαν την εφαρμογή των πολιτικών αυτών. Χαμένη είναι η ψήφος που νομιμοποιεί την αντίληψη ότι, όσες δεσμεύσεις και αν παραβιάσει μία κυβέρνηση, όσες κωλοτούμπες και αν κάνει, όσες φορές και αν προδώσει το λαό, ακόμα και μετά από την ηχηρή του άρνηση να υποταχθεί σε αυτή την πολιτική, στο τέλος πάντα θα κερδίζουν οι μηχανισμοί για τον εγκλωβισμό μας στα ίδια ψεύτικα διλήμματα.

Απέναντι στην επέλαση της Ν.Δ. του Μητσοτάκη, μόνη χρήσιμη ψήφος είναι αυτή που στηρίζει τους αγώνες και την μαζική κοινωνική αντιπολίτευση που είναι απαραίτητη την επόμενη μέρα, τόσο στο πεζοδρόμιο, όσο και στην πολιτική σκηνή.

Δύο μέρες πριν τις εκλογές, κλείνουμε τέσσερα χρόνια από το μνημειώδες ΟΧΙ του ελληνικού λαού.

Η Λαϊκή Ενότητα, είναι εκείνη η δύναμη στην αριστερά που μπορεί να κρατήσει ζωντανό το τμήμα του ΟΧΙ που ήταν αποφασισμένο να παλέψει μέχρι τέλους. Εκείνο το τμήμα που τα μνημονιακά κόμματα σε όλες τις παραλλαγές τους θέλουν να παρουσιάσουν ως ιστορική ανορθογραφία. Γιατί το πρόγραμμά της είναι το μόνο που προτείνει τεκμηριωμένα έναν άλλο δρόμο, εφικτό στο σήμερα, γιατί βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των αγώνων, γιατί είναι η μόνη δύναμη της αριστεράς που αγωνίζεται για την ενότητα της αριστεράς. Γιατί έχει ρίζες στα κινήματα και στους χώρους που ζουν και δουλεύουν όσοι χτυπήθηκαν από την κρίση και τα μνημόνια και δεν αποτελείται από μιντιακά κατασκευασμένα πρόσωπα ή ηγετίσκους. Γιατί τα μέλη και τα στελέχη της, αρνήθηκαν προνόμια, υπουργικές και βουλευτικές θέσεις για να μπουν μπροστά στους αγώνες για την έξοδο από τα μνημόνια.

Στις 7 Ιουλίου, ισχυρή Λαϊκή Ενότητα για να επιστρέψει η ελπίδα, για να δώσουμε ανάσα στους αγώνες.  

*δημοσιεύτηκε στη Εφημερίδα των Συντακτών, την Παρασκευή 5.7.2019