Ευρωεκλογές: Να ψηφίσουμε ΟΧΙ στην εξαθλίωση «made in Brussels»
Της Δέσποινας Σπανού, υπεύθυνη του γραφείου Τύπου και μέλος της Π.Σ. της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑΕ)
Οι ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου αποτελούν μια μεγάλη, μια ιστορική ευκαιρία για τον πολύπαθο -από τα εξοντωτικά, νεοδημοκρατικόπασοκικά και συριζαϊκά, μνημόνια- ελληνικό λαό και φυσικά για όλους τους εργαζομένους, τους ανέργους και τους συνταξιούχους όλης της Ευρώπης, για να στείλουν ένα ηχηρό «ΟΧΙ» στην εξαθλίωση «made in Brussels» και να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους.
Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, οι Ευρωεκλογές δεν είναι -και δεν πρέπει να είναι- μια διαδικασία «χαλαρής ψήφου». Δεν πρέπει να θεωρηθούν από κανέναν Ευρωπαίο και από κανέναν ψηφοφόρο στην Ελλάδα, σαν μια «χαμένη» Κυριακή ή σαν μια ευκαιρία να ψηφίσουν απερίσκεπτα, νιώθοντας ότι κάνουν αγγαρεία.
Ούτε φυσικά πρέπει οι ψηφοφόροι στην Ελλάδα να «πέσουν» για μία ακόμη φορά στην «παγίδα» της ψευτό – πόλωσης που επιχειρούν ο μεταλλαγμένος, νεομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ με την ΝΔ, για να δημιουργήσουν μια τεχνητή διαμάχη, που μόνο στόχο έχει να ωφεληθούν δύο κόμματα τα οποία, πίσω από διαφορετικούς μανδύες, έχουν μια και μοναδική, κοινή, επιδίωξη: Να προωθήσουν, «πάση θυσία» σε βάρος του λαού τις ληστρικές, ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές των Βρυξελλών για την υπεράσπιση όχι των κοινωνιών αλλά των πολυεθνικών, των τραπεζών, των funds και ενός διεθνούς οικονομικού κατεστημένου, που λειτουργεί σαν «αρπακτικό».
Ο ελληνικός λαός, αυτή τη φορά, σε αυτές τις κρίσιμες για το «σήμερα» και το «αύριο» της Γηραιάς Ηπείρου ευρωεκλογές, έχει μια μεγάλη ευκαιρία. Έχει μια σπουδαία ευκαιρία, την οποία δεν πρέπει να χάσει, εάν επιθυμεί να κερδίσει ξανά, όλα τα δικαιώματα, ακόμη και τα πιο στοιχειώδη, που του στέρησαν με βίαιο, παράνομο, αυταρχικό τρόπο και μέσα από αντιδημοκρατικές διαδικασίες, τα αστικά -και ταγμένα στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου- κόμματα.
Αυτή τη φορά, πριν ο λαός φτάσει στην κάλπη των ευρωεκλογών πρέπει να σκεφτεί ώριμα. Οφείλει να αναλογιστεί όσα δεινά υπέστη την τελευταία δεκαετία. Να θυμηθεί τι έταξαν στην κοινωνία και τα όσα, εν τέλει, έπραξαν σε βάρος του, όσοι ανέλαβαν τα ηνία της εξουσίας, μέσα στην πιο μελανή περίοδο της σύγχρονης ιστορίας.
Πρέπει όλοι οι ψηφοφόροι να αποφασίσουν ποιο κόμμα και ποιους υποψηφίους θα ψηφίσουν, αναλογιζόμενοι τόσο το γεγονός ότι στην αποφράδα «περίοδο των Μνημονίων» οδήγησαν την Ελλάδα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, οι αρχηγοί των οποίων μιλούν σήμερα και υπόσχονται «καλύτερες ημέρες» (θεωρώντας ότι απευθύνονται σε μια κοινωνία με «μνήμη χρυσόψαρου») όσο και τα μεγάλα ψέμματα του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του, οι οποίοι αντί να «σκίσουν τα μνημόνια», μεταλλάχτηκαν μέσα σε ελάχιστο χρόνο, στους πλέον ωμούς και κυνικούς υπερασπιστές των Βρυξελλών.
Σίγουρα, δεν πρέπει κανένας ψηφοφόρος να θεωρήσει σαν δεδομένο, αυτό που τα μνημονιακά κόμματα, νέα και παλαιά, προσπαθούν να περάσουν στον λαό: Ότι δηλαδή η διαρκής φτωχοποίηση του αποτελεί και τον μοναδικό δρόμο. Αυτό αποτελεί μέγιστο ψέμα.
Με την ψήφο του στις ευρωκλογές, ο ελληνικός λαός μπορεί να διεκδικήσει πραγματικά ένα ελπιδοφόρο παρόν και ένα καλύτερο «αύριο» στηρίζοντας όσους έχουν αποδείξει ότι μένουν πιστοί στις αρχές, στις αξίες και στην ιδεολογία τους, καταθέτοντας συγκεκριμένο ρεαλιστικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση που απαντά στα προβλήματα της κοινωνίας άμεσα και μακροπρόθεσμα και έχοντας ειλικρινή διάθεση σύγκρουσης με τα «κέντρα» των Βρυξελλών, που προωθούν πολιτικές εξαθλίωσης των ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Η Λαϊκή Ενότητα έχει αποδείξει ότι είναι η μοναδική πολιτική δύναμη της χώρας, που μέσα από αγώνες, καθημερινούς, διαρκείς, αδιαφορεί για τα οφίτσια. Με μοναδική συνέπεια, ήθος και αξιοπρέπεια, διεκδικεί όλα όσα οι «οικονομικοί δολοφόνοι», με την αμέριστη αρωγή των αστικών κομμάτων, στέρησαν αντιδημοκρατικά και παράνομα από τον ελληνικό λαό.
Μαζί με τη ριζοσπαστική και ανυπότακτη Αριστερά στην Ευρώπη, θα τιμήσουμε κάθε μια ψήφο, κάθε πολίτη που θα μας εμπιστευτεί. Θα συνεχίσουμε άοκνα τις προσπάθειες μας -και θα το πετύχουμε- για να ανατραπούν οι πολιτικές λιτότητας και να εφαρμοστεί ένα φιλολαϊκό πρόγραμμα προς όφελος των λαών και όχι των τραπεζών.