Η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ σε απέναντι όχθες!
Σημεία από την ομιλία του Στάθη Λεουτσάκου, μέλους της Πολιτικής Γραμματείας της ΛΑ.Ε., σε σύσκεψη στελεχών του Πειραιά στις 2/11/2018.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όχι απλά μεταλλάχθηκε και ψήφισε το τρίτο μνημόνιο, εφαρμόζοντας ταυτόχρονα και τα δύο προηγούμενα, αλλά έχει περάσει στην απέναντι όχθη και πολιτικά και ιδεολογικά:
Την βλέπουμε να διαφημίζει την φορο-επιδρομή στα λαϊκά στρώματα, την πολιτική της ακραίας λιτότητας και τη ρευστοποίηση της δημόσιας περιουσίας σαν μέτρα που μας «βγάζουν από την κρίση και τα μνημόνια και οδηγούν τη χώρα στην «ανάπτυξη» και την ευημερία», διολισθαίνοντας όλο και περισσότερο σε αυταρχικές πρακτικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βρίσκεται σε συντονισμό με τις ιδεολογικές και πολιτικές τοποθετήσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διαμορφώνοντας έναν νέο δικομματισμό. Κινούμενοι και οι δύο μέσα στο ίδιο πολιτικό-και στη ουσία και ιδεολογικό πλαίσιο, συγκλίνουν όλο και περισσότερο προγραμματικά, οξύνοντας την αντιπαράθεση σε δευτερεύοντα μόνο ζητήματα για να συσπειρώνουν το κομματικό τους ακροατήριο και να δικαιολογούν τον διπολισμό.
Βεβαίως, η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και γεωστρατηγική, καθώς προωθεί την πλήρη υποταγή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά κέντρα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ. Μάλιστα, θεωρεί στρατηγικού τύπου τις συμμαχίες αυτές και πολύ περισσότερο θεωρεί ότι μέσω αυτών θα υπερασπίσουμε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και τα συμφέροντα του λαού, ενώ φαίνεται να ξεχνά τον καταστροφικό ρόλο που από παλαιά έχουν παίξει τα κέντρα αυτά στην ιστορία της χώρας, όπως για παράδειγμα στην στρατιωτική δικτατορία που οδήγησε και στη τραγωδία της Κύπρου αλλά και στην υποταγή της χώρας στον μηχανισμό νομισματικής ένωσης μεταγενέστερα, για να αναφέρουμε μόνο κάποια παραδείγματα. Κι ακόμα, η κυβέρνηση ανάγει σε κεντρική γεωστρατηγική της επιλογή, την στοίχιση στον άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ και Αιγύπτου. Είναι δε χαρακτηριστικό και ταυτόχρονα θλιβερό ότι ο κ. Τσίπρας είναι ο πρώτος ηγέτης που χαρακτήρισε την Ανατολική Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ, προηγούμενος ακόμη και του Donald Trump με τον οποίο μοιράζεται, κατά δήλωσή του κοινές αξίες.
Ωστόσο, και προς μεγάλη τους δυστυχία, η Αριστερά -την οποία αυτοί συκοφαντούν όταν υλοποιώντας τέτοιες πολιτικές, μιλούν στο όνομά της- έρχεται από μακριά και θα πάει μακριά. Όσο κι αν την συκοφαντούν και προσπαθούν να σφετεριστούν το όνομα της, η Αριστερά (ανα)γεννιέται και είναι παρούσα μέσα στους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες. Είναι παρούσα, όχι στα χαρτοφυλάκια των υπουργών που περικόπτουν συντάξεις και ξεπουλούν τη χώρα αλλά έξω από τα συμβολαιογραφία ενάντια στους πλειστηριασμούς που καταληστεύουν την λαϊκή κατοικία και περιουσία. Θα είναι παρούσα και θα στηρίξει τις απεργιακές κινητοποιήσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων, θα ενισχύσει τους ταξικούς αγώνες για την κατάργηση της λιτότητας, για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, την άνοδο του κατώτατου μισθού με επαναφορά της εθνικής συλλογικής σύμβασης, για πλήρη και σταθερή απασχόληση.
Παρά τη ζημιά που έχει υποστεί από το ΣΥΡΙΖΑ, η Αριστερά είναι στον δρόμο και θα ξαναβρεί το δρόμο της μέσα στην κοινωνία, αρκεί να αντιστοιχηθεί και να απαντήσει στις πραγματικές ανάγκες του λαού και της χώρας, να υπερβεί σεχταρισμούς, και μεγαλοϊδεατισμούς και να καταφέρει να συγκροτήσει ένα πολιτικό μέτωπο. Μόνο έτσι θα μπορέσει η Αριστερά να εμπνεύσει, να αντιμετωπίσει το μέγιστο ζήτημα της ανόδου της ακροδεξιάς και να δημιουργήσει μια νέα δυναμική που θα καλλιεργήσει τις προϋποθέσεις για την ανατροπή των σημερινών πολιτικών.