Ένας από τους γνωστούς ενορχηστρωτές του πραξικοπήματος της Πλατείας Μαϊντάν στην Ουκρανία είναι ο σημερινός πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα.
Ο κύριος Τζέφρι Πάιατ είναι ένας εξαιρετικά δραστήριος «τοποτηρητής» των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων των ΗΠΑ στην Ελλάδα αλλά και την ευρύτερη περιοχή μας, ενώ αρκετά συχνά συγχαίρει δημόσια την Ελληνική κυβέρνηση που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε «πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή » . Ο ίδιος Αμερικανός πρέσβης βρίσκεται συχνά – πυκνά στο Πεντάγωνο σε συσκέψεις της στρατιωτικής ηγεσίας, με δημάρχους και περιφερειάρχες, με επιχειρηματίες , με εκκλησιαστικούς παράγοντες, με διπλωμάτες , με καναλάρχες κλπ.
Όλες αυτές οι δραστηριότητες για την σημερινή κυβέρνηση είναι βέβαια «απόλυτα συμβατές με την διπλωματική του αποστολή…!». Το τελευταίο φύλλο συκής έχει αφαιρεθεί από την περίφημη « πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» .
Η σημερινή βαθύτατη ευρωατλαντική εξάρτηση της χώρας μας θυμίζει της χειρότερες εποχές του Τζον Πιουριφόι , όταν στην αποκορύφωση του ψυχρού πολέμου στην μεταπολεμική περίοδο, η Ελλάδα αποτελούσε βασικό Προμαχώνα εναντίον του «κομμουνιστικού κινδύνου».
Οι ομοιότητες σήμερα είναι ανατριχιαστικές, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις διαφορετικές πραγματικότητες και γεωπολιτικές συγκυρίες, είναι επίσης ανατριχιαστικές αλλά και ιδιαίτερα αποκαλυπτικές οι τακτικές , η πολιτική ορολογία , τα επιχειρήματα που υιοθετεί ο βασικός αρχιτέκτονας της εξωτερικής πολίτικης της χώρας μας σήμερα. Ο κύριος Κοτζιάς . Οι άλλοι, απλά συστρατεύονται, υπακούν και εκτελούν.
Η σημερινή Πρεσβεία των ΗΠΑ προάγει την « Ρωσοφοβία» όπως αυτή αναπτύσσεται σε δεκάδες δυτικές χώρες , ( με την πάντα πρόθυμη στήριξη ισχυρών ΜΜΕ) όπου η παραμικρή ένσταση που θέτει ζητήματα αφοπλισμού, διαλόγου, οικονομικής συνεργασίας, αποστασιοποίηση από τα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, λήξη των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας, αναγνώριση της Κριμαίας ως αναπόσπαστο τμήμα της Ρωσικής ομοσπονδίας , ακόμα και επίσκεψη στην Ρωσία από εκατοντάδες χιλιάδες φιλάθλους στο Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου στην Ρωσία ( βλέπε ταξιδιωτική οδηγία της Μεγ. Βρετάνιας σε Άγγλους φιλάθλους) όλοι αυτοί, είτε είναι πρόσωπα, είτε φορείς, αντιμετωπίζονται με τακτικές «σύγχρονου μακαρθισμού» στη Δύση . Αποκορύφωμα αυτών των δεδομένων είναι η λυσσαλέα εκστρατεία μερίδας την Αμερικανικής ελίτ που ζητά ευθέως την «συντριβή» της Ρωσίας με κάθε κόστος.
Η στρατιωτική περικύκλωση της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ με την συνδρομή των βαλτικών χωρών, της Πολωνίας, της Ρουμανίας, κλπ. βρίσκεται σε ταχύτατος ρυθμούς ανάπτυξης . Δεκάδες χιλιάδες αμερικανοί στρατιώτες, επιθετικά όπλα κάθε λογής και μια ξέφρενη πολεμική ρητορική βρίσκονται σε αποκορύφωση .
Λυπηρό το γεγονός της υπεραπλουστευτικής ερμηνείας ορισμένων αριστερών κομμάτων που αναμασούν την « καραμέλα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων» και την υιοθέτηση του ρόλου του «Πόντιου Πιλάτου» . Η στάση αυτή σήμερα βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις ιστορικές αντιφασιστικές μάχες και της αντί μιλιταριστικής παράδοσης του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.
Δεν παραβλέπεται βέβαια ότι η Ρωσία σήμερα είναι μια καπιταλιστική χώρα με τις δικές της εσωτερικές και ταξικές αντιθέσεις , το γεγονός αυτό όμως δεν μπορεί να επισκιάσει την ολομέτωπη αμερικανική, ευρωατλαντική επίθεση σε όλα τα μέτωπα, όπου οι περιφερειακές συγκρούσεις , οι πολεμικές προετοιμασίες , η αναβίωση ενός νέου προηγμένου ακόμα και διαστημικού πυρηνικού ανταγωνισμού, επιφέρει νέες προκλήσεις και κινδύνους στην ανθρωπότητα.
Η ταυτόχρονη εξάπλωση νεοναζιστικών μορφωμάτων και ακροδεξιών κομμάτων στις χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο, δεν είναι απλά μια τυχαία σύμπτωση. Οι πολιτικές εφεδρείες αντικομμουνιστικών και αντιρωσικών πολιτικών μορφωμάτων διαφαίνεται να είναι η κυρίαρχη τάση στη Δύση σήμερα . Η αριστερά δεν μπορεί να μένει αμέτοχη και απλός παρατηρητής σε αυτές τις εξελίξεις . Τα νέα αντινατοϊκά , αντιπολεμικά, αντιιμπεριαλιστικά κινήματα είναι ιστορικά επιβεβλημένα . Είναι όπως θα έλεγε ο Εδουάρδο Γαλεάνο η «ψυχή για την αγάπη τη ζωή και την Ειρήνη».
Στην Ελλάδα από ότι φαίνεται βρισκόμαστε στην επεξεργασία και εφαρμογή ενός σχεδίου που μας βάζει στο επίκεντρο των νέων πολεμικών σχεδίων του ΝΑΤΟ.
Οι πρόσφατες απελάσεις Ρώσων διπλωματών με αιτιολογίες που θυμίζουν τα χειρότερα «χολιγουντιανά κατασκοπευτικά σενάρια», εγκαινιάζουν ένα πρωτοφανές ελληνικό διπλωματικό ατόπημα σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη για την Ελλάδα στιγμή όπου το δόγμα «Κοτζιά» ( περισσότερο ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, περισσότερο Ισραήλ) ανενόχλητο θέτει νέα δεδομένα στην γεωπολιτική αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ρωσίας . Η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης μεταμορφώνεται σε σκληρή και «αμάσητη» ευρωατλαντική πολιτική .
Με σύγχρονους όρους πολιτικού μάρκετινγκ, θα μπορούσαμε να πούμε η Ελλάδα κατακτά νέες «αγορές» ως εκπρόσωπος πωλήσεων και μάρκετινγκ του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στα Βαλκάνια.
Ας θυμηθούμε τις πρόσφατες επίσημες και ανεπίσημες πτυχές του νέου γεωπολιτικού μνημονίου που η σημερινή κυβέρνηση εφαρμόζει.
– Ένταξη της ΠΓΜΔ στο ΝΑΤΟ με την βασική και στρατηγική επιλογή της Ελλάδας να μετατραπεί ως όχημα αυτής της διαδικασίας .
-Μένει τώρα η Σερβία όπου θα εγκαινιαστεί μια νέα προσπάθεια «ευρώατλαντικου » χάρτη για την γείτονα χώρα. Εδώ ο πολυάσχολος μας υπουργός εξωτερικών, αφού η ΠΓΔΜ και η Αλβανία οδεύουν νικηφόρες στον δρόμο της Δυτικής νατοϊκής «νομιμοφροσύνης», σίγουρα θα προσφέρει τις καλές του υπηρεσίες για την περίπτωση της Σερβίας….
-Αναβάθμιση της στρατιωτικής βάσης της Σούδας, που εκ των πραγμάτων γίνεται η πιο σημαντική αμερικανική στρατιωτική βάση της Μεσογείου.
-Πιθανή μεταφορά πυρηνικών συμβατικών τακτικών όπλων από το Ιντσρλίκ στην Ελλάδα (πιθανά Ανδραβιδα) .
-Εγκατάσταση σταθμού αμερικανικού φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη, ώστε να «αναχαιτίσει» τον Ρωσικό αγωγό στα Βαλκάνια και την κεντρική Ευρώπη.
-Δημιουργία νέας αμερικανικής στρατιώτης βάσης στην Αλεξανδρούπολη.
-Ενίσχυση και αναβάθμιση των υφιστάμενων συμφωνιών « αμυντικής συνεργασίας» Ελλάδας – Ισραήλ. Η γεωγραφική θέση της χώρας μας αυξάνει την στρατιωτική επιρροή του Ισραήλ εναντίον των Αράβων γειτόνων και του Ιράν ενώ της προσθέτει , γεωπολιτικό, ενεργειακό και στρατιωτικό « βάθος».
Τα παραπάνω είναι μόνο ενδεικτικά της σημερινής πρόσδεσης της Ελλάδας στους ισχυρούς και διαμορφωμένους νέους στρατιωτικούς , ενεργειακούς και γεωπολιτικούς συσχετισμούς στην ευρύτερη περιοχή . Για όλους αυτούς τους λόγους, η οποιαδήποτε προσπάθεια έστω και συμβολικής ή τυπικής, πόσο μάλλον αναβαθμισμένης, σχέσης με τη Ρωσία είναι απαγορευτικές και μη συμβατές με τις επιδιώξεις του «ιμπέριουμ».
Η περίφημη έξοδος από τα πολιτικό – οικονομικά μνημόνια ( που μετά μεταμορφώνει την χώρα με περιορισμένη κυριαρχία σε προτεκτοράτο για τις επόμενες δεκαετίες ) εγκαινιάζεται με την θριαμβευτική είσοδο σε γεωπολιτικά νατοϊκά μνημόνια διαρκείας .
Η χθεσινή απόδειξη ότι η Ελλάδα είναι αφοσιωμένη « νατοϊκή σύμμαχος», με την συμβολική πρώτη μέρα της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, συνέπεσε με την αποπομπή των Ρώσων διπλωματών .
Η παραμονή στην εξουσία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ με κάθε κόστος , φέρνει το κόμμα αυτό σε απολυτή και μη αναστρέψιμη ρήξη με την ιστορική δεξαμενή της αριστεράς. Δεν υπάρχει πλέον «ομφάλιος λώρος» για κανέναν από την σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που να τον συνδέει με το χθες. Φέρνει την ηγεσία του σε απόλυτη ταύτιση με τα πιο σκληρά ιμπεριαλιστικά κέντρα. Είναι ουσιαστικά η επιτομή του πολιτικού οπορτουνισμού . Δίνει στην δίκια μας την αριστερά (και όχι μόνο), την δυνατότητα να ορθώσει το δικό της ενωτικό λόγο και πρόταση.
Καιρός να πούμε τα σύκα- σύκα και την σκάφη-σκάφη…
Κώστας Ήσυχος