ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δήλωση Παναγιώτη Κατίκα, στέλεχος της Λαϊκής Ενότητας και πρώην πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Μηχανικών Δημοσίου

Το «πάρτι» των εκατ. ευρώ για τους «εθνικούς» εργολάβους συνεχίζεται και επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ

Πριν από τις εθνικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, στο προεκλογικό του πρόγραμμα ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμευόταν ότι, όταν θα γινόταν κυβέρνηση, θα προχωρούσε σε ενδελεχή έλεγχο και τροποποίηση των συμβάσεων παραχώρησης των πέντε αυτοκινητοδρόμων της χώρας από τη Βουλή των Ελλήνων, στην οποία θα περιλάμβανε διόρθωση των σκανδαλωδών παραχωρήσεων προς τους εργολάβους, στις οποίες είχε προχωρήσει η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και τις οποίες είχε καταγγείλει στην Βουλή των Ελλήνων, ως αξιωματική αντιπολίτευση τότε. Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ είχε αναγνωρίσει, μεταξύ άλλων, στους παραχωρησιούχους (προκειμένου να δικαιολογήσει το σταμάτημα των έργων με ευθύνη των ιδίων) λόγους «ανωτέρας βίας» εξαιτίας της οικονομικής κρίσης (ένα προνόμιο που δεν αναγνωρίζεται μέχρι σήμερα σε κανέναν πολίτη αυτής της χώρας για τα χρέη του στις τράπεζες και το ελληνικό δημόσιο).

Όμως, μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015 και στα πλαίσια της μνημονιακής κυβίστησης, ο αρμόδιος υπουργός κ. Σπίρτζης, «εξαργυρώνοντας» την υπουργοποίησή του, προχώρησε στην υπογραφή «μνημονίων συναντίληψης» για κάθε αυτοκινητόδρομο χωριστά, συμφωνώντας (προκειμένου να ολοκληρωθούν τα έργα όπως ισχυρίστηκε) να καταβληθούν στους παραχωρησιούχους 350 εκ. ευρώ (έναντι ενός δισ. ευρώ που εκείνοι απαιτούσαν).

Η τελική συμφωνία και οι τεχνικές λεπτομέρειες από της οποίες θα αποδεικνυόταν το εύλογο των απαιτήσεων των παραχωρησιούχων δεν είδαν το φως της δημοσιότητας και δεν έφτασαν ποτέ στη Βουλή!

Αντίθετα, μόλις πρόσφατα ψηφίστηκε από τη Βουλή η επιδότηση από το Εθνικό σκέλος του ΠΔΕ, προς την κοινοπραξία «ΑΚΤΩΡ, J & P, ΑΒΑΞ και ΙΝΤΡΑΚΟΜ» με ζεστό χρήμα των Ελλήνων φορολογουμένων (περίπου 300 εκ. ευρώ από το Εθνικό σκέλος του ΠΔΕ) για το τμήμα Καλαμάτα–Σπάρτη, με την αιτιολογία ότι ο όγκος των διελεύσεων των οχημάτων δεν είναι -και εξαρχής δεν θα ήταν- στο προβλεπόμενο από τη σύμβαση προσδοκώμενο κέρδος από την κοινοπραξία. «Μονά ζυγά» δηλαδή χάνει ο ελληνικός λαός και κερδίζουν οι εργολάβοι και οι τράπεζες.

Δεκαοκτώ χρόνια, λοιπόν, μετά την έναρξη των εργασιών, οι αυτοκινητόδρομοι, για τους οποίους είναι περήφανοι, όπως δήλωσαν ο πρωθυπουργός και ο αρμόδιος υπουργός του και ολοκληρώθηκαν με δικές τους ενέργειες, κόστισαν τελικά στον ελληνικό λαό πάνω από 11 δισ. ευρώ (περισσότερο δηλαδή και από τους Ολυμπιακούς Αγώνες). Στην πραγματικότητα βέβαια δεν έχουν ολοκληρωθεί, αφού το τμήμα Πάτρα–Πύργος–Τσακώνα ακόμη δημοπρατείται, ενώ ο Ε 65 αποτελεί τυφλό οδικό τμήμα, διότι δεν προβλέπεται να συνδεθεί άμεσα με τον ΠΑΘΕ στο ύψος της Λαμίας και την Εγνατία οδό αντίστοιχα.

Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις του αρμόδιου υπουργείου, από τα 11 δισ. ευρώ η ελληνική συμμετοχή «αγγίζει» περίπου τα 8 δισ. ευρώ. Από αυτά, 2,5 δισ. ευρώ είναι εθνικοί πόροι και τα υπόλοιπα κοινοτική χρηματοδότηση. Την ίδια στιγμή, τα κεφάλαια των ιδιωτών μέσω τραπεζών ανέρχονται σε περίπου 2,8 δισ. ευρώ, λιγότερα δηλαδή από το 1/3 του συνολικού κόστους.

Με διασφαλισμένο συνεπώς, το όποιο ρίσκο των επιχειρηματικών ομίλων κάτω από την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου, τα κέρδη των εργολάβων είναι πολλαπλάσια, όχι μόνο από την εκμετάλλευση της διαχείρισης των αυτοκινητοδρόμων για τα επόμενα 25 χρόνια περίπου από τα υπέρμετρα διόδια, αλλά και από τα αφανή και «μαύρα» χρήματα που αποκόμισαν μέσω τροποποιήσεων που κατά καιρούς επέβαλαν στις αρχικές οδικές χαράξεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αύξηση της διατομής των σηράγγων των Τεμπών, προκειμένου να προστεθεί στις δύο αρχικά προβλεπόμενες λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση η ΛΕΑ (κάτι το οποίο δεν απαιτείτο από τα διεθνή και ευρωπαϊκά στάνταρτ και που τελικά στοίχισε στο ελληνικό δημόσιο 150 εκ. ευρώ, επιπλέον, όταν έμπειροι Μηχανικοί δεν ανεβάζουν το πραγματικό κόστος πάνω από τα 60 εκ. ευρώ).

Αντίστοιχα παραδείγματα θα μπορούσαμε να παραθέσουμε για τις σήραγγες της Κλόκοβας, την αλλαγή χάραξης πάνω από το Μενίδι στον Αμβρακικό κόλπο κ.λπ. Όλα όμως τα παραπάνω, τα παραβλέπουν μπροστά στο μικροπολιτικό τους συμφέρον οι νεομνημονιακοί Μαυρογιαλούροι της συμφοράς. «Εκόντες άκοντες» τρέχουν να εγκαινιάσουν κάθε νέο τμήμα που παραδίδεται στην κυκλοφορία, κρατώντας για ενθύμιο τεμάχια από τις κορδέλες που κόβουν, από τις οποίες έχουν κρεμάσει την αξιοπρέπεια της αριστερής τους συνείδησης.

Η ΛΑΕ ζητά να «σπάσει» η «ομερτά» που έχουν επιβάλλει στα μνημονιακά κόμματα τα συγκεκριμένα εκδοτικό – εργολαβικά συμφέροντα, να αναζητηθεί η αλήθεια και να επιρριφθούν ευθύνες σε όλους όσοι ενέχονται στα συγκεκριμένα σκάνδαλα.

Στο πλαίσιο αυτό, ρωτάμε τον πρωθυπουργό και τον λαλίστατο υπουργό του, να μας απαντήσουν πότε θα περιέλθει στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου, σύμφωνα με την σύμβασή της, η διαχείριση της ΑΤΤΙΚΗΣ οδού.

Γραφείο Τύπου της ΛΑ.Ε.

13/4/2017