Για τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών, τις πολιτικές εξελίξεις και το Πρόγραμμα Δράσης.

Οι συνθήκες μέσα στις οποίες διεξάχθηκαν οι αυτοδιοικητικές εκλογές.

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές για τις Περιφέρειες και τους Δήμους της χώρας διεξάχθηκαν σε δύσκολες για το λαό συνθήκες. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, θεωρώντας ότι το αποτέλεσμα των διπλών βουλευτικών εκλογών της επιτρέπει την ανεξέλεγκτη εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου αντιλαϊκού προγράμματός της, συνέχισε και κλιμάκωσε μετεκλογικά τις αντικοινωνικές πολιτικές της μη αντιμετώπισης της ακρίβειας, αφαίρεσης εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ξεπουλήματος σε ιδιωτικά συμφέροντα δημόσιας περιουσίας και δημόσιων ελεύθερων χώρων, σαρωτικών πλειστηριασμών λαϊκής κατοικίας, αυταρχισμού και καταστολής – κυρίως σε βάρος της σπουδάζουσας νεολαίας – συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας,  προετοιμασίας για τη θέσπιση των ιδιωτικών Πανεπιστημίων.

Αποκορύφωμα των αντεργατικών πολιτικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν η ψήφιση από την πλειοψηφία της στη Βουλή του νέου εργασιακού νόμου, που νομιμοποιεί την εργοδοτική ασυδοσία και αυθαιρεσία, δηλαδή την «εργασιακή ζούγκλα», και στερεί από τους εργαζόμενους ακόμα και την στοιχειώδη προστασία που παρείχε η ήδη υποβαθμισμένη από τις πολιτικές της ίδιας και των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων εργατική νομοθεσία.

Οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες που ακολούθησαν οδήγησαν σε πρωτοφανή κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική καταστροφή, γιατί η κυβέρνηση, ενώ εξυπηρετεί με τις πολιτικές της τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και το πελατειακό της κράτος, αδιαφορεί για τα συμφέροντα των πολλών και το περιβάλλον. Δεν προωθεί μέτρα αναβάθμισης της πολιτικής προστασίας πρόληψης και αντιμετώπισης των πυρκαγιών, των πλημμυρών και ακραίων φυσικών φαινόμενων, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία, την εργασία, την περιουσία και την ίδια τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων.

Ταυτόχρονα, μετά τις βουλευτικές εκλογές έγινε ακόμα πιο εμφανής η έλλειψη όχι μόνο μιας μαχητικής και αποτελεσματικής αντιπολίτευσης αριστερής, ριζοσπαστικής, εναλλακτικής κατεύθυνσης, αλλά και μίας στοιχειώδους «αντιπολίτευσης» στα πλαίσια του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος.

Η ίδια η αυτοδιοίκηση είχε, ήδη, δεχτεί μεγάλα πλήγματα από την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, με τη θεσμοθέτηση ενός αντιδημοκρατικού εκλογικού συστήματος που έδωσε τη δυνατότητα στους Περιφερειάρχες ή τους Δήμαρχους να εκλέγονται με  μόλις 43% των ψήφων από τον 1ο γύρο, και ενός ορίου 3% των ψήφων για εκπροσώπηση ενός συνδυασμού στα συμβούλια, που πολλές φορές λόγω και της αύξησης του εκλογικού μέτρου δεν ήταν αρκετό ούτε αυτό. Ταυτόχρονα,  σαν να μην έφτανε αυτό το μέτρο, έδωσε το 60% των μελών των Συμβουλίων σε αυτούς που εκλέγονται Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες με πολύ λιγότερο από το 60% των ψήφων, καθιστώντας τους απόλυτους κυριάρχους στα Συμβούλια. Ταυτόχρονα, αύξησε υπέρμετρα το κόστος της συμμετοχής στις εκλογές για εκλογικούς συνδυασμούς και υποψηφίους, καθιστώντας πολύ δύσκολη την εκλογική κάθοδο σε αγωνιστικές αυτοδιοικητικές κινήσεις. Οι στόχοι της κυβέρνησης με τη θέσπιση αυτών των αντιδημοκρατικών ρυθμίσεων ήταν ξεκάθαρος: η πλήρης κυριαρχία των αυτοδιοικητικών συνδυασμών που είχαν την στήριξή της, ο αποκλεισμός κάθε εναλλακτικής, κινηματικής και, πρωτίστως, συνεπούς αριστερής, ριζοσπαστικής φωνής από τα συμβούλια. Η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές ενίσχυσε το αντιδημοκρατικό και συγκεντρωτικό πλαίσιο λειτουργίας των Δήμων, καταργώντας τα ΝΠΔΔ και τις κοινωφελείς δημοτικές επιχειρήσεις, ενισχύοντας, ουσιαστικά, τους αναπτυξιακούς οργανισμούς ΑΕ και προωθώντας την εκχώρηση δημοτικών κοινωνικών και άλλων υπηρεσιών σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Η ΛΑΕ ΑΑ έγκαιρα είχε πάρει πολιτικές πρωτοβουλίες, ώστε, λόγω του μετεκλογικού αρνητικού πολιτικού συσχετισμού, του χειρότερου μετά τη μεταπολίτευση, με μεγάλη άνοδο των συντηρητικών και ακροδεξιών δυνάμεων, της συντελούμενης οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής καταστροφής και των πολλαπλών δυσκολιών που έθεσε ο νέος νόμος για τις εκλογές στην αυτοδιοίκηση, να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση και ενότητα στις αυτοδιοικητικές εκλογές των δυνάμεων της αγωνιστικής αριστεράς, συλλογικοτήτων, κινήσεων και πρωτοβουλιών κατοίκων και ανένταχτων αγωνιστών/στριών. Για να ξεπεραστεί το αντιδημοκρατικό όριο του 3%, για να μην αποκλειστούν αυτές οι δυνάμεις από τα Συμβούλια, και για να μπορούν να εκφράζονται σε αυτά οι αντιστάσεις, οι κοινωνικοί αγώνες και οι διεκδικήσεις τους.

Το ΜΕΡΑ25, συλλογικότητες της Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας, αγωνιστικές συλλογικότητες και κινήματα, ανταποκρίθηκαν στο ενωτικό προσκλητήριό μας.

Δυστυχώς το ΚΚΕ και, δευτερευόντως, δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (με εξαιρέσεις, που δυστυχώς δεν άλλαξαν την κεντρική πολιτική επιλογή της) δεν ανταποκρίθηκαν σε αυτό το ενωτικό και αναγκαίο κάλεσμα μας.

2. Για τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών.

 Τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών επιβεβαίωσαν αυτό που είχε καταγραφεί στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, δηλαδή την πολιτική κυριαρχία της ΝΔ και της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας.

Στις 7 από τις 13 Περιφέρειες της χώρας εκλέχτηκαν από τον 1ο γύρο περιφερειάρχες που στήριξε η ΝΔ, ενώ στον δεύτερο γύρο στις 5 από τις 6 που υπολείπονταν, εκτός δηλαδή της Θεσσαλίας, αντιπαρατέθηκαν μεταξύ τους υποψήφιοι προερχόμενοι από το χώρο της ΝΔ. Παρόμοια εικόνα, με λίγες εξαιρέσεις, αποτυπώθηκε και στους δήμους. Τα αποτελέσματα του 1^ου γύρου αποτύπωσαν για άλλη μία φορά τις αρνητικές μετατοπίσεις σε συντηρητική κατεύθυνση που καταγράφηκαν στις βουλευτικές εκλογές. Είναι χαρακτηριστικά τα αποτελέσματα στους δήμους που επλήγησαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές και πλημμύρες, όπου οι υποψήφιοι της ΝΔ εκλέχτηκαν σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις από τον 1ο γύρο, με αποκορύφωμα την περίπτωση Μπέου στο Βόλο. Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, η εκλογή των εκλεκτών της ΝΔ οφείλεται στο καλπονοθευτικό, υπερπλειοψηφικό σύστημα, με βάση το οποίο αρκούσε το 43% των ψήφων για να υφαρπαχθεί το 60% των εδρών των περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων.

Η επί δεκαετίες εφαρμογή του νεοφιλελευθερισμού, με κορύφωση τα μνημόνια στη χώρα μας, εξαιτίας του οποίου αρχές όπως η συλλογικότητα, το κοινωνικό συμφέρον, η υπεράσπιση των δημοκρατικών και κοινωνικών κατακτήσεων, των δημοσίων κοινωνικών αγαθών αντικαταστάθηκαν από το ατομικό συμφέρον και την ατομική επιβίωση, επέφερε συρρίκνωση του αξιακού και πολιτικού φορτίου στην κοινωνία και οδήγησε στην επιλογή αυτοδιοικητικών αρχών με βάση τα ατομικά κριτήρια, όπως αυτά διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια.

Όπως είναι γνωστό, στην Τ.Α. οι “εξυπηρετήσεις”, οι διαπλοκές με τα οικονομικά συμφέροντα, οι προσλήψεις εκτός κανόνων, η απόδοση κοινωνικών επιδομάτων και οικονομικών ενισχύσεων επιλεκτικά σε διάφορους συλλόγους και ιδρύματα (πολιτιστικούς, κοινωνικούς, θρησκευτικούς κτλ.) είναι πολύ πιο εύκολα και αγγίζουν πολύ περισσότερο κόσμο, φαινόμενα που έχουν πολλές φορές καταγγελθεί και δημόσια. Πολλές αυτοδιοικητικές εξουσίες έχουν δημιουργήσει ένα τέτοιο πλέγμα αλληλεξάρτησης με τους πολίτες, που τους διασφαλίζει ένα σοβαρό εκλογικό – πελατειακό ακροατήριο, με συνέπεια τη μακροβιότητά τους στο Δήμο και στην Περιφέρεια.

Στο 2^ο γύρο, χωρίς να αλλάξει η γενική πολιτική εικόνα που καταγράφηκε στον 1^ο γύρο, είχαμε ορισμένες σοβαρές ήττες της ΝΔ – και κυρίως του στενού περιβάλλοντος του Πρωθυπουργού – στους Δήμους Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Ν. Σμύρνης, Χαλανδρίου κλπ, στις 4 από τις 5 Περιφέρειες που αντιπαρατέθηκαν οι επίσημοι υποψήφιοι της ΝΔ με άλλους υποψηφίους από τον πολιτικό χώρο της και κυρίως στη Θεσσαλία, όπου επικράτησε ο κοινός υποψήφιος ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.

Αυτές οι επιμέρους εκλογικές ήττες της ΝΔ και του ηγετικού της πυρήνα γύρω από τον Πρωθυπουργό – κυρίως στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη – επέφεραν πλήγματα στην εικόνα της πολιτικής παντοδυναμίας της, χωρίς όμως να ακυρώνουν την πολιτική κυριαρχία της και το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Περιφερειαρχών και Δημάρχων εκλέχθηκε με τη στήριξη της. Αυτή η πλειοψηφία αναμένεται να αποτυπωθεί και στα θεσμικά όργανα Α και Β βαθμού (Ένωση Περιφερειών Ελλάδας, Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας, Περιφερειακές Ενώσεις Δήμων κλπ).

Ταυτόχρονα, τα εκλογικά αποτελέσματα και κυρίως η απλόχερη δημόσια στήριξη που έδωσε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στο 2^ο γύρο σε υποψήφιους που στήριξε το ΠΑΣΟΚ – κυρίως στην Αθήνα – άνοιξαν τη συζήτηση στο χώρο της συστημικής αντιπολίτευσης για τη δυνατότητα να ηττηθεί στο μέλλον η ΝΔ από μία ενδεχόμενη πολιτική εκλογική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.

Παρότι η κυριαρχία της ΝΔ στην αυτοδιοίκηση δεν αντικατοπτρίζει ενεργητική συναίνεση στις πολιτικές της και μπορεί να αποδειχθεί ψευδεπίγραφη μέσα από τους λαϊκούς και κοινωνικούς αγώνες, οι συσχετισμοί που αναδείχθηκαν στις αυτοδιοικητικές εκλογές παράγουν πολιτικά και κοινωνικά αποτελέσματα.

Η επιβεβαίωση της πολιτικής κυριαρχίας της ΝΔ, παρά τα ρήγματα που δέχτηκε στον 2^ο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, παράγει αρνητικά αποτελέσματα για το λαό, τη νεολαία και τις τοπικές κοινωνίες, αφού η κυβέρνηση Μητσοτάκη, επικαλούμενη τα αποτελέσματά τους και κυρίως αυτά του 1^ου γύρου, συνεχίζει να εφαρμόζει και κλιμακώνει τις αντιλαϊκές πολιτικές της με κριτήριο όχι την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών αλλά τον ακόμα μεγαλύτερο πλουτισμό της οικονομικής ολιγαρχίας και την ενίσχυση των πελατειακών δικτύων της και σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση εντείνει τις πολιτικές απόλυτης ταύτισης και εξυπηρέτησης των επιδιώξεων του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού στην ευρύτερη περιοχή μας, βάζοντας σε μεγάλους κινδύνους τον ελληνικό λαό και μετατρέποντας την Ελλάδα σε οικόπεδο και ορμητήριο των στρατιωτικών δυνάμεών του, ιδιαίτερα σε συνθήκες που αυτός στηρίξει τη σφαγή του παλαιστινιακού λαού από το κράτος του Ισραήλ και που συνεχίζει τον πόλεμο με τη Ρωσία στην Ουκρανία.

Στις αυτοδιοικητικές εκλογές καταγράφηκε – ιδιαίτερα στο 2^ο γύρο – πρωτοφανές για τα μεταπολιτευτικά χρόνια ποσοστό αποχής. Στην περιφέρεια Αττικής και στον Δήμο Αθήνας, η αποχή ήταν ακόμα πιο αυξημένη. Το πολύ υψηλό ποσοστό της αποχής αποτυπώνει σε ένα βαθμό, χωρίς όμως θετικό ταξικό και πολιτικό πρόσημο, μία δυσαρέσκεια λαϊκών στρωμάτων για τις πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη και για την απουσία πειστικής εναλλακτικής πρότασης. Κυρίως, όμως, εκφράζει μια αποδοκιμασία συνολικά του πολιτικού συστήματος και μία έντονη και επικίνδυνη αποπολιτικοποίηση, στα πλαίσια της οποίας μπορούν να φυτρώσουν και να αναπτυχτούν ακροδεξιές ως φασιστικές αντιλήψεις και πρακτικές. Η πολιτική, για λόγους που έχουμε αρκετές φορές αναλύσει, έχει απαξιωθεί, ιδιαίτερα στους νέους, οι οποίοι απουσίαζαν χαρακτηριστικά από αυτή την εκλογική διαδικασία. Σε ότι αφορά τις κοινωνικές παροχές (Υγεία, παιδεία, πρόνοια κτλ.) και την προστασία των πολιτών ακόμη και από επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα (πλημμύρες, σεισμοί, φωτιές), η εικόνα που επικρατεί είναι ενός διαλυμένου κράτους, ανίκανου να προστατεύσει τη λαϊκή περιουσία και το περιβάλλον, να σώσει τις ανθρώπινες ζωές.

Τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών συνδυασμών που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσαν τη συνέχιση της πτωτικής πορείας του, σε μία περίοδο που η εκλογή του νέου Προέδρου του επισφράγισε τη συστημική μετάλλαξή του και την οριστική απομάκρυνσή του από την Αριστερά, η οποία ξεκίνησε από τη μνημονιακή συνθηκολόγηση του με τους δανειστές το καλοκαίρι του 2015. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλές περιοχές δεν υπήρχαν υποψήφιοι που να στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, σε άλλες στελέχη του είχαν ενταχθεί στα ψηφοδέλτια των υποψηφίων που στήριζε ΠΑΣΟΚ, σε άλλες κατέβαιναν ταυτόχρονα σε δυο ψηφοδέλτια κτλ. Τέτοια εικόνα αποδιοργάνωσης κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις αυτοδιοικητικές εκλογές, δεν ήταν συνηθισμένη μέχρι σήμερα.

Οι συνδυασμοί που στήριξε το ΠΑΣΟΚ – παρά τις σημαντικές επιτυχίες του στον 2^ο γύρο στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και ορισμένους άλλους Δήμους – δεν αποτυπώνουν ισχυρή πολιτική δυναμική, ούτε το έχουν καταστήσει μέχρι τώρα ηγεμονική δύναμη στο χώρο της συστημικής αντιπολίτευσης. Ωστόσο, τα εκλογικά αποτελέσματα καταγράφουν μια σταθερή, ισχυρή παρουσία του ΠΑΣΟΚ στην αυτοδιοίκηση, που του επιτρέπουν να διατηρεί σταθερές σχέσεις επικοινωνίας και επιρροής σε σημαντικό τμήμα της κοινωνίας.

Τα ψηφοδέλτια που υποστήριξε το ΚΚΕ κατέγραψαν ενίσχυση. Αυτό οφείλεται, γιατί κατάφερε να εμφανιστεί ως χώρος υποδοχής δυσαρεστημένων προοδευτικών πολιτών αλλά και λόγω της απουσίας σε πολλές Περιφέρειες και Δήμους εναλλακτικής αριστερής επιλογής για τους αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες και της δημόσιας και μαζικής στήριξης της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ στο δεύτερο γύρο από τα υπόλοιπα κόμματα και ψηφοφόρους της Αριστεράς. Η εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ, δεν αλλάζει το συνολικά αρνητικό πολιτικό τοπίο ούτε την σεχταριστική- αντιενωτική πολιτική του ούτε την τακτική του να μην απευθύνεται για συνεργασία στις άλλες οργανωμένες δυνάμεις της ανυπότακτης αριστεράς. Αντίθετα, μία συνεργασία της ευρύτερης αριστεράς που πρότεινε η ΛΑΕ ΑΑ, την οποία απέρριψε και συνεχίζει να απορρίπτει το ΚΚΕ, θα αναδεικνυόταν σε βασικό πόλο αντιπολίτευσης στις μεγάλες περιφέρειες και Δήμους συμβάλλοντας στη διαμόρφωση ενός ευρύτερου κοινωνικού και πολιτικού μπλοκ απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά και τη συστημική αντιπολίτευση.

Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς, παρότι σε πολλές περιπτώσεις διατήρησαν ή και αύξησαν την εκλογική επιρροή τους, δεν κατόρθωσαν λόγω του καλπονοθευτικού εκλογικού συστήματος να εκλέξουν συμβούλους σε επίπεδο Περιφερειών, Αυτό συνιστά ένα αρνητικό γεγονός και οφείλεται σε ένα μεγάλο βαθμό στον κατακερματισμό των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς. Όπως φαίνεται από τα εκλογικά αποτελέσματα, εάν η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε ανταποκριθεί στο ενωτικό κάλεσμα της ΛΑΕ ΑΑ για στήριξη  κοινών αγωνιστικών συνδυασμών, θα είχε εξασφαλιστεί η εκπροσώπησή τους σε όλες τις περιφέρειες.

Θετική είναι η ενίσχυση αρκετών ενωτικών, αγωνιστικών δημοτικών συνδυασμών που στήριξε η ΛΑΕ ΑΑ, το ΜΕΡΑ25 και άλλες δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ιδιαιτέρα εκεί όπου συμμετείχε όλη η Ριζοσπαστική Αριστερά η εκεί που οι Δημοτικοί συνδυασμοί και ο υποψήφιοι Δήμαρχοι  είχαν ευρύτερη απεύθυνση (Θεσσαλονίκη, Μαρούσι κλπ), που κατόρθωσαν να ξεπεράσουν το αντιδημοκρατικό όριο του 3% ή να φτάσουν και σε διψήφια ποσοστά. Επίσης, θετικό ήταν το αποτέλεσμα του συνδυασμού που στήριξαν δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς στην Αθήνα, παρά τα φαινόμενα αποκλεισμών στη συγκρότησή του, που πρέπει να ξεπεραστούν στην συλλογική λειτουργία του από εδώ και στο εξής.

Θεωρούμε σωστή την πρωτοβουλία της ΛΑΕ ΑΑ να καλέσει μετά τον 1^ο γύρο τα μέλη και τους φίλους της να στηρίξουν τους δημοτικούς συνδυασμούς της Λαϊκής Συσπείρωσης στους δήμους που συμμετείχαν στο 2ο γύρο και όσον αφορά τους υπόλοιπους Δήμους και Περιφέρειες να αποδοκιμάσουν κυβερνητικούς και νεοφιλελεύθερους υποψηφίους και να κρίνουν οι ίδιοι/ες τι θα ψηφίσουν με βάση αγωνιστικά, αυτοδιοικητικά και, κυρίως, πολιτικά κριτήρια.

Ευχαριστούμε τα μέλη και τους φίλους του ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ και της ΛΑΕ ΑΑ, που εργάστηκαν με συνέπεια για τη στελέχωση, τη στήριξη και την ενίσχυση ενωτικών, αγωνιστικών αυτοδιοικητικών ψηφοδελτίων.

Τι να κάνουμε

 Η σημερινή πολιτική κυριαρχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη θα αμφισβητηθεί από την οξύτητα των λαϊκών προβλημάτων, που προκαλούν οι αντικοινωνικές και αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές της, και από τους κοινωνικούς αγώνες και αντιστάσεις, που αυτές θα προκαλέσουν.

Αναδεικνύεται ακόμα πιο έντονα η ανάγκη για την κοινή δράση όλων των δυνάμεων της αριστεράς, αλλά και για την ανασυγκρότηση μίας ενωτικής, ριζοσπαστικής, αγωνιστικής αριστεράς, χωρίς προαπαιτούμενα και αποκλεισμούς, για να συμβάλει στους αγώνες  αλλά και να προβάλλει μία ανατρεπτική αλλά και πειστική εναλλακτική πρόταση.

Θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας για ισχυροποίηση της εκλογικής συμμαχίας της ΛΑΕ ΑΑ, του ΜΕΡΑ25 και ανένταχτων αγωνιστών και για τη διεύρυνσή της και με τις άλλες δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, χωρίς κανένα αποκλεισμό, ώστε ένα τέτοιο μπλοκ δυνάμεων να δώσει με επιτυχία τη μάχη των ευρωεκλογών.

Μία τέτοια ενωτική απεύθυνση είναι αναγκαία, ιδιαίτερα, στις σημερινές συνθήκες ολοκλήρωσης της συστημικής μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ και έντασης των πολιτικών διεργασιών που συντελούνται στο εσωτερικό του, οδηγώντας λαϊκές δυνάμεις και μέλη του σε οργανωτική, πολιτική και εκλογική αποδέσμευση από αυτόν.

Παράλληλα, θα επιδιώξουμε οι ενωτικοί αγωνιστικοί συνδυασμοί που έδωσαν την εκλογική μάχη στις περιφέρειες και τους Δήμους να συνεχίσουν τον αγώνα και μετεκλογικά, συμβάλλοντας όχι μόνο στην ανάδειξη των πραγματικών λαϊκών προβλημάτων και στην μεταφορά της φωνής των πολιτών και των κινημάτων τους στα Συμβούλια, αλλά και στην ανασυγκρότηση της ενωτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ταυτόχρονα, θα συμβάλλουμε στη συγκρότηση ενωτικών αγωνιστικών αυτοδιοικητικών κινήσεων και σε Δήμους και Περιφέρειες, που ακόμα δεν υπάρχουν. Επίσης, θα συμβάλλουμε σε συγκρότηση πλατειών πρωτοβουλιών συλλογικής δράσης ενεργών πολιτών για τοπικολαϊκά προβλήματα, όπως: την υπεράσπιση των πάρκων, του πρασίνου, των περιαστικών δασών και των δημόσιων – ελεύθερων από ιδιωτική εκμετάλλευση – χώρων, τη διαχείριση των απορριμμάτων με τρόπο που δεν θα θέτει σε κίνδυνο το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων, την αποτροπή πλειστηριασμών και εξώσεων σε βάρος υπερχρεωμένων φτωχών λαϊκών οικογενειών, την ενίσχυση της πολιτικής προστασίας, της δασοπροστασίας, την προώθηση των αναγκαίων αντιπλημμυρικών έργων, την αναβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών, του πολιτισμού, του αθλητισμού της δημόσιας εκπαίδευσης και τη διασφάλιση της πρόσβασης όλων στα δημόσια κοινωνικά αγαθά. Την προστασία των ευάλωτων, την υπεράσπιση της δημοκρατίας, ενάντια στον αυταρχισμό και την αστυνομική καταστολή, το φασισμό, το ρατσισμό. Την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων και διακρίσεων, τη στήριξη των ΑμεΑ, την ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Ως ΛΑΕ ΑΑ και ΑΡ για να ανταποκριθούμε σε αυτά τα καθήκοντα θα πρέπει να κρατήσουμε ως αγωνιστική παρακαταθήκη μας την προεκλογική δουλειά μας και μία ενεργή πολιτική σχέση με τον κόσμο που συσπειρώσαμε προεκλογικά, καθώς και να προχωρήσουμε σε οργανωτική ανασυγκρότηση μετά από ανοικτές συνελεύσεις σε όλη τη χώρα.

Επίσης, με τη διακριτή ενωτική παρουσία μας στους εργατικούς, κοινωνικούς και νεολαιίστικους αγώνες για την ακρίβεια, στέγαση, μισθούς – συντάξεις, πολιτική προστασία, δημόσια υγεία και παιδεία, δημοκρατικά δικαιώματα, καθώς και στους αντιιμπεριαλιστικούς αντιπολεμικούς αγώνες, μπορούμε να αμφισβητήσουμε την ηγεμονία και τις πολιτικές της ΝΔ.

Είναι αναγκαίο να κάνουμε στροφή στη δουλειά μας στην εργατική τάξη και στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Να έχουμε ταξικότητα στις θέσεις μας, λαϊκότητα στο λόγο μας.

Θα συγκροτήσουμε ομάδα ιδεολογικής και πολιτικής τεκμηρίωσης για να απαντάμε πειστικά στα τρέχοντα ιδεολογικά και πολιτικά μέτωπα, να παρακολουθούμε καλλίτερα τις υπόγειες κοινωνικές διεργασίες και τις αλλαγές στην ταξική σύνθεση και διαστρωμάτωση, να μελετήσουμε καλύτερα τους νέους μηχανισμούς διαμόρφωσης της κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης. Να αξιοποιούμε πλήρως τις δυνατότητες επικοινωνίας που δίνει η νέα τεχνολογία.

Το ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ προχωρά στη διοργάνωση του 3^ου συνεδρίου του με στόχο την οργανωτική ανασυγκρότηση, τη διεύρυνσή του και την ηλικιακή ανανέωση των οργάνων του. Επίσης, για να αποσαφηνίσει ακόμα περισσότερο την ιδεολογική και πολιτική ταυτότητά του, τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του, τις κοινωνικές – πολιτικές εκπροσωπήσεις και πολιτικές/εκλογικές τακτικές και στρατηγικές συμμαχίες του, το μεταβατικό πρόγραμμα, την εναλλακτική πρόταση, αλλά και το στρατηγικό του σχέδιο για το σοσιαλισμό της εποχής μας.

Το 3^ο συνέδριο του ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ θα γίνει το Σαββατοκύριακο 27 και 28  Ιανουαρίου 2024 στην Αθήνα. Σε νέα συνεδρίαση της ΚΕ του ΑΡ θα εγκριθούν οι θέσεις για το 3^ο συνέδριό του, που θα γίνουν αντικείμενο πλατιού προσυνεδριακού διαλόγου με τα μέλη και φίλους του. Ως συμβολή στον προσυνεδριακό διάλογο θα διοργανώσουμε εκδηλώσεις- συζητήσεις με τη συμμετοχή και άλλων προσώπων της Αριστεράς για σοβαρά θέματα που θα αναφέρονται στο κείμενο θέσεων της ΚΕ του ΑΡ.