Η δολοφονία  στα Τέμπη σχεδιάστηκε το 2010 και εκτελέστηκε το 2023

Κροκοδείλια δάκρυα εσωτερικού και εξωτερικού χύνονται για τη μαζική δολοφονία στα Τέμπη. Δυστυχώς για αυτούς που κλαίνε on camera , η στα social media, υπάρχει μια αρχή που δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει. Scripta manent, τα γραπτά μένουν, ( όπως πλέον και ο προφορικός λόγος). Η όπως λέει και ο λαός μας ,«μεγάλη μπουκιά φάε , μεγάλη κουβέντα μη πεις» και κυρίως «την υπογραφή μας (και την ψήφο μας) πρέπει να προσέχουμε που τη βάζουμε (και την ρίχνουμε)».

Η δολοφονία στα Τέμπη σχεδιάστηκε με την πολιτική απόφαση ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ και η απόφαση αυτή έχει ντόπιους και ευρωπαίους νονούς.  Οι ντόπιοι νονοί είναι γνωστοί , είναι όσοι διαχειρίστηκαν τις τύχες του ΟΣΕ από το  2010 έως σήμερα. ( Για τα χάλια και τις ρεμούλες στον ΟΣΕ φυσικά φταίνε και όλοι οι προηγούμενοι, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας).  Οι ξένοι νονοί του εγκλήματος κατοικοεδρεύουν στις Βρυξέλες και έχουν και αυτοί ονοματεπώνυμο και είναι στο Ευρωκοινοβούλιο, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και την Κομισιόν. Διότι αυτοί με τις Οδηγίες, Εκθέσεις ,Αποφάσεις και την ψήφο τους οδήγησαν στην πλήρη απαξίωση, ιδιωτικοποίηση και  ξεπούλημα του ΟΣΕ.

Παραθέτω ενδεικτικά δύο μόνο από τα πολλά στοιχεία που δείχνουν πως η δολοφονία στα Τέμπη σχεδιάστηκε το 2010 εντός και εκτός Ελλάδας και απλώς εκτελέστηκε «τυχαία» στις 28 Φεβρουάριου του 2023.

Μνημονιακό έτος 2010.

Με επιστολή του, ο Προέδρος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Ε.Κ.), κ. Σίμπσον, προς τον Επίτροπο Περιφερειακής Πολιτικής και συν-αποδέκτες τον Επίτροπο Μεταφορών κ. Κάλας και τον Επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων κ. Όλι Ρεν -την οποία έφερε στο φως της δημοσιότητας ο Ευρωβουλευτής Νίκος Χουντής- μεταξύ άλλων επισημαίνει ότι : «………. Η επικείμενη απόφαση (διακοπής μια σειράς σιδηροδρομικών γραμμών στην Ελλάδα)  συνδέεται με το μνημόνιο το οποίο συμφωνήθηκε από τις ελληνικές αρχές και την Επιτροπή προκειμένου να ελευθερωθούν πόροι ώστε να βοηθηθεί η Ελλάδα στην τρέχουσα δημοσιονομική κρίση και να μειωθεί συν τω χρόνω το επίπεδο του δημόσιου χρέους της Ελλάδας».

«Η κατάργηση των υπηρεσιών για αυτές και άλλες σιδηροδρομικές γραμμές στην Ελλάδα δεν συνάδει με τους περιβαλλοντικούς στόχους της ΕΕ, κυρίως όσον αφορά τη μείωση διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2020 και καθιστά το στόχο για μείωση τροχαίων ατυχημάτων στην Ελλάδα πιο δύσκολο».

Διπλωματικά αλλά ξεκάθαρα η Επιτροπή απαντά ότι προκειμένω να εφαρμοστεί το μνημόνιο, απαξιώνεται ο ΟΣΕ και θυσιάζονται και μερικές ζωές από τροχαία ατυχήματα. Υπενθυμίζω ότι αυτή η επιστολή ήρθε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με τη μορφή ερώτησης από ομάδα βουλευτών (οι υπογραφές στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου).

Μηνημονιακό έτος 2011

Ήταν Νοέμβρης του 2011 όταν ψηφίστηκε  στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με ευθύνη των μεγαλύτερων πολιτικών ομάδων, η Έκθεση σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τη δημιουργία του ενιαίου ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού χώρου.  Ψηφίστηκε παρά τις έντονες ενστάσεις των ΤΟΤΕ ευρωβουλευτών της  Αριστεράς και των Συνδικάτων. Η Έκθεση (της Ιταλίδας σοσιαλίστριας Debora Serracchianni), υπονόμευε τον δημόσιο χαρακτήρα των σιδηροδρόμων, τα δικαιώματα των εργαζομένων και των χρηστών καθώς και την ασφάλεια, δίνοντας προτεραιότητα στην κερδοσκοπία.

Στην ψηφοφορία αυτή συμμετείχαν και οι τότε Έλληνες ευρωβουλευτές όλων των πολιτικών κομμάτων, και οι ευρωβουλευτές τόσο της  ΝΔ ‘όσο και του ΠΑΣΟΚ τη υπερψήφισαν δυστυχώς.

Ήταν μια έκθεση που άνοιγε τον δρόμο στην ιδιωτικοποίηση των ευρωπαϊκών σιδηροδρόμων με βαρύτατες συνέπειες για το δημόσιο συμφέρον, την ασφάλεια των μεταφορών, αλλά και τα δικαιώματα των επιβατών.  Έβαζε ως προτεραιότητα το κέρδος έναντι της ποιοτικής και ασφαλούς μετακίνησης των πολιτών. Ο κατακερματισμός , υπονόμευε τα δικαιώματα των εργαζομένων , των επιβατών και τα υπάρχοντα ευρωπαϊκά μέτρα ασφάλειας.

Να τονίσουμε ότι  οι τροπολογίες της ευρωομάδας της Αριστεράς, που υπερασπίζονταν τον δημόσιο χαρακτήρα του σιδηροδρομικού τομέα και την προτεραιότητα της ασφάλειας έναντι του κέρδους, καταψηφίστηκαν από τις υπόλοιπες πολιτικές ομάδες δίνοντας έτσι ακόμα μεγαλύτερο έδαφος στην κερδοσκοπία ιδιωτικών ομίλων και την καταστρατήγηση δικαιωμάτων εργαζομένων και επιβατών».

Αυτά ενδεικτικά για τις ευθύνες των Βρυξελλών, για τα μνημόνια που σώζουν, για την απαλλαγή του λαού από ένα οικονομικό βάρος που ήταν ο ΟΣΕ. Αν χρειαστεί μπορούμε να επανέλθουμε με περισσότερα στοιχεία για τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων για την απαξίωση των σιδηροδρόμων, τις πολιτικές επιλογές, τις ψήφους αλλά και τις υπογραφές.

Προλαβαίνω φίλους και αντιπάλους , που μπορεί να επιχειρηματολογήσουν λέγοντας ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν όπλα , η επιχειρήματα υπερ της Δεξιάς , με την έννοια της διάχυσης των ευθυνών.

Απαντώ ευθέως. Την δεξιά την ξέραμε , την ξέρουμε. Από ιδρύσεως ελληνικού κράτους , το πολιτικό προσωπικό του συστήματος, είναι ένα καλά αμειβόμενο υπηρετικό προσωπικό ντόπιων και ξένων συμφερόντων. Αποτελούν την πιο εμφανή έκφραση μιας παρασιτικής ολιγαρχίας που έχει στήσει ένα κρατικό και παρακρατικό μηχανισμό εξυπηρέτησης μικρών, μεγάλων ντόπιων και ξένων συμφερόντων.

Εδώ όμως μιλάμε επι του συγκεκριμένου. Για το ποιος ευθύνεται για το έγκλημα της ιδιωτικοποίησης , για την διάλυση του ΟΣΕ με τις τραγικές επιπτώσεις.

Όπως λέει ο σοφός λαός μας «τα σκατα και οι φελλοί επιπλέουν σε τούτο το τόπο». Πολιτικοί φελλοί, ανίκανοι η λαμόγια η υπηρέτες, διαχειρίστηκαν τις τύχες (και) του ΟΣΕ. Δυστυχώς έπαιζαν και τόσα χρόνια κορώνα γράμματα τις ζωές των παιδιών μας. Αλλά όπως είπαμε και στην αρχή αυτού του άρθρου τα γραπτά και οι υπογραφές μένουν και θα ακολουθούν όλη τη ζωή.

Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν σώζουν, σκοτώνουν. Τα μνημόνια δολοφονούν, είτε αργά και βασανιστικά, είτε ακαριαία και τρομακτικά. Ξεκινήστε όλοι μαζί και συμφωνείστε  από όποιο έτος θέλετε και  επιμερίστε τις ευθύνες και μαζί με αυτές τον αριθμό των νεκρών που αναλογεί στον καθένα και μην ξεχάσετε μόνο  να στείλετε και την αναλογία στις Βρυξέλλες.

Νίκος Βρυώνης μέλος του Π.Σ. της ΛΑΕ-ΑΑ