Στην προγραμματισμένη διαδήλωση των φοιτητικών συλλόγων σήμερα 12.30 στα Προπύλαια η κυβέρνηση επέλεξε για άλλη μια φορά να ακολουθήσει το δρόμο του αυταρχισμού και της καταστολής.

Με πρόσχημα το «φιρμάνι περιορισμού συνάθροισης» που εξέδωσε η αστυνομία λίγα λεπτά πριν την συγκέντρωση, η αστυνομία περικύκλωσε τους διαδηλωτές ήδη από την προσυγκέντρωση στα Προπύλαια και τους επιτέθηκε με άγριο ξύλο, χημικά και ασφυξιογόνα για να εμποδίσει πλήρως την έναρξη της διαδήλωσης. Δεν δίστασαν να χτυπούν φοιτητές και φοιτήτριες με γκλοπ στο κεφάλι ή και με τις ασπίδες στο σημείο της σπονδυλικής στήλης πίσω από το κεφάλι, δείχνοντας την ανεξέλεγκτη, επικίνδυνη αποχαλίνωση που έχει προκαλέσει στα σώματα καταστολής, η πολιτική Μητσοτάκη.

Οι φοιτητές και φοιτήτριες με τη μαζικότητα και το δυναμισμό τους δεν τρομοκρατήθηκαν! Τα μπλοκ ανασυντάχθηκαν και κατάφεραν να πραγματοποιήσουν τη διαδήλωση με παλμό και μαζικότητα, κουρελιάζοντας για άλλη μια φορά τον αντισυνταγματικό νόμο απαγόρευσης των διαδηλώσεων.

Παρά τις διαρκείς προκλήσεις και επιθέσεις της αστυνομίας σε όλη τη διάρκεια της διαδήλωσης, οι φοιτητικοί σύλλογοι ολοκλήρωσαν την πορεία τους κανονικά και με μεγάλη επιτυχία καταλήγοντας στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο για να πραγματοποιήσουν το συντονισμό των γενικό των συνελεύσεων.

Η μαζικότητα και οι δίκαιοι αγώνες της νεολαίας φοβίζουν την κυβέρνηση γιατί εκθέτουν την αυταρχική και αντιλαϊκή πολιτική της και μπορούν να οριοθετήσουν τον αυταρχισμό και την καταστολή.

Με μαζικότητα, ενότητα και αποφασιστικότητα οι λαϊκοί αγώνες μπορούν να νικήσουν την απαγόρευση των διαδηλώσεων, την τρομοκρατία και την αστυνομική καταστολή, που αποτελούν το μόνο όπλο της κυβέρνησης για να φιμώσει τις αντιδράσεις για την πολιτική της φτώχιας, της ενεργειακής κρίσης και της εγκατάλειψης της κοινωνίας.

Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να πλαισιωθεί στον αγώνα που δίνει ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η πάλη ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία φαίνεται πλέον ότι συνδέεται άμεσα με την αμφισβήτηση του νόμου απαγόρευσης των διαδηλώσεων.

Είναι αναγκαίο να ληφθούν πρωτοβουλίες από την αριστερά για την διαμόρφωση ενός ευρύτατου μετώπου πολιτικών αλλά και μαζικών φορέων για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην διαδήλωση. Η υπεράσπιση του δικαιώματος στην πράξη από το φοιτητικό κίνημα οφείλει να γίνει πυξίδα, αλλά και να χτυπήσει προειδοποιητικά καμπανάκια για την αδράνεια των δυνάμεων του κινήματος σε αυτό το μέτωπο.