Η αποικιοκρατία πρέπει να ηττηθεί
Επιβάλλεται αγώνας για τις Αμερικανονατοϊκές βάσεις, Αγάλματα Παρθενώνα, Γερμανικές αποζημιώσεις.

Νίκου Γεωργακάκη

Η Ελλάδα, στην ιστορική διαδρομή της, έχει υπάρξει επανειλημμένα θύμα συγκεκριμένων αποικιοκρατικών κρατών που επεδίωξαν, κατέκτησαν και εκμεταλλεύτηκαν τη χώρα μας
Αν και κάποια από τα σημαντικά εθνικά θέματά μας θεωρούνται ότι έχουν παγιωθεί και κλείσει οριστικά από μέρους των ισχυρών χωρών που μας κατέκτησαν και εκμεταλλεύτηκαν, αυτό δεν είναι αληθές αφού τα θέματα αυτά είναι ανοικτά για μας.
Συγκεκριμένα, 3 σημαντικά θέματα για τα οποία υφίστανται ανοικτοί λογαριασμοί και οι Έλληνες για λόγους ιστορικής αλήθειας και δικαιοσύνης οφείλουν να αναδεικνύουν και να διεκδικούν συνεχώς, μέχρι την τελική δικαίωση είναι:

Πρώτον: οι Αμερικανονατοϊκές βάσεις. Οι βάσεις αυτές δεν έχουν στόχο να υπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας αλλά τις αμερικανονατοϊκές επιθετικές επιδιώξεις. Αυτό έχει αποδειχτεί διαχρονικά από την κατά καιρούς χρησιμοποίησή τους
Η κατάσταση σχετικά με τις βάσεις είναι η εξής: Αν και για δεκαετίες τώρα αναπτύσσεται φιλειρηνικό και αντι(Βασικό) κίνημα για κατάργηση των βάσεων το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό. Δηλαδή, αύξηση αντί κατάργησης και μείωσης βάσεων. Πέρα των εγκατεστημένων από το παρελθόν βάσεων, έχουμε αύξηση και επέκταση τους στην επικράτεια.
Η πλέον γνωστή είναι η βάση στη Σούδα που είναι η «Κορωνίδα», όμως όλη η χώρα έχει μετατραπεί σταδιακά σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση
Στην Πελοπόνησο, στη Στερεά Ελλάδα, στο Αιγαίο στη Θεσσαλία γενικά σε όλη την επικράτεια έχουν αναπτυχθεί αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, με κάποιες όπως στον Άραξο να φιλοξενούν πυρηνικά. Βάσεις που έχουν χρησιμοποιηθεί για επέμβαση ΗΠΑ – ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία στη Μ. Ανατολή ενώ πρόσφατα χρησιμοποιήθηκαν και για τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο.
Στη Βόρεια Ελλάδα, που αποτελεί βασικό προγεφύρωμα για τα Βαλκάνια και βορειότερα, οι Αμερικανοί αξιοποίησαν τα προηγούμενα χρόνια τη Θεσσαλονίκη και το λιμάνι της για να ξεφορτώσουν ελικόπτερά τους και ένοπλες δυνάμεις που κατόπιν προωθήθηκαν στο κέντρο των συγκρούσεων.
Την τελευταία περίοδο, την τιμητική της έχει η  Αλεξανδρούπολη,
Από τα μέσα ενημέρωσης, είχε γίνει γνωστό το προηγούμενο διάστημα, ότι αντιπροσωπεία υψηλόβαθμων Αμερικανών στρατιωτικών επιθεώρησε τις λιμενικές εγκαταστάσεις και συναντήθηκε με τη διοίκηση του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης, σχεδιάζοντας την άφιξη και διεκπεραίωση πολεμικών δράσεων. Σε όλη την τελευταία περίοδο, οι βάσεις αυτές εδώ χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά χιλιάδων στρατιωτών και εξοπλισμών προς την Ανατολική Ευρώπη,
Οι βάσεις αυτές πρέπει να καταργηθούν, χωρίς δεύτερη συζήτηση διότι εμπλέκουν τη χώρα σε πολεμικές περιπέτειες και αναιρούν μια χρήσιμη διαμεσολαβητική προσπάθεια προς ειρηνική διευθέτηση διακρατικών διαφορών.

Ένα δεύτερο θέμα, επίσης σημαντικό είναι η επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα και όλων των θησαυρών που έχουν κλαπεί, απ’ την Πατρίδα μας, στην Ελλάδα στη χώρα που ανήκουν
Είναι γνωστός ο αγώνας της Μελίνας Μερκούρη για επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα, και πρέπει να επισημανθεί πως όταν η Μελίνα αναφερόταν στα Μάρμαρα του Παρθενώνα τα πρόβαλε ως την ουσία της ελληνικότητάς μας
Τον αγώνα αυτό, οφείλουμε να τον τιμούμε και ο καλύτερος τρόπος τιμής είναι η ενεργή δράση μας για το όραμά της και όχι η αδράνεια και απραξία.
Ο στόχος αυτός δεν είναι ένας στενός στόχος , είναι αντίθετα πολύ ευρύς και απηχεί ένα Πανελλήνιο αίτημα
Το αίτημα αυτό, δηλαδή να επιστραφούν στην πατρίδα μας, στη χώρα που ανήκουν, τα αγάλματα του Παρθενώνα και όχι μόνο, πρέπει να είναι ισχυρό και όχι χαλαρό και δημοσιοσχεσίστικο. Πρέπει να επιστραφούν όλα τα μνημεία και θησαυροί που έχουν κλαπεί και κοσμούν Μουσεία και συλλογές σε Βρετανία, Λούβρο, ΗΠΑ και όπου αλλού.
Στον στόχο αυτό, πρέπει να αποφευχθεί μια ανούσια συζήτηση με αποκλειστικά νομικίστικες ερμηνείες και μεθόδους που χρησιμοποιούν οι κλεπταποδόχοι, αλλά να απαιτήσουμε έχοντας το δίκιο με το μέρος μας, όποιο άγαλμα και θησαυρό δημιουργήθηκε στη χώρα μας και απομακρύνθηκε με τον ένα ή άλλο τρόπο από την Ελλάδα, να επιστραφεί..
Ασφαλώς δεν είναι εύκολος στόχος, όμως είναι στόχος δίκαιος και επομένως δικαιολογημένος να διεκδικηθεί.
Στην κατεύθυνση αυτή, να υπάρξει σειρά ενεργειών και συγκεκριμένα:
Μέσω ΕΡΤ αλλά και μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος και κάθε άλλου πρόσφορου τρόπου, ενδυνάμωση της κοινής γνώμης με την καλλιέργεια διεκδικητικού πνεύματος για το αίτημα αυτό
Να γίνουμε όλοι ενεργοί πολίτες που δεν υποβαθμίζουν ένα τέτοιο έγκλημα όπως είναι η κλοπή των θησαυρών μας και δεν κλείνουν τα μάτια στην κάθε μορφής αδικία.
Μέσω ειδικών, αρμόδιων υπαλλήλων, σταδιακή καταγραφή όλων των μνημείων, όπου και αν βρίσκονται και δικαιούμαστε να διεκδικούμε την επιστροφή τους, Συλλογή υπογραφών για τη διεκδίκηση που πρέπει να προσεγγίσουν τον αριθμό όλων όσων έχουν δικαίωμα ψήφου (περίπου 8 εκατομμύρια υπογραφές) αλλά και όλων των Ελλήνων.
Αξιοποίηση της σαφούς θέσης της Unesco υπέρ της Ελλάδας για τα γλυπτά του Παρθενώνα
Το Υπουργείο Πολιτισμού να παρουσιάσει στη Βουλή σχετικό διεκδικητικό πρόγραμμα για την προώθηση του στόχου αυτού
Ιδεολογικός αγώνας. Από διάφορους ιδιοτελείς κονδυλοφόρους του εξωτερικού διεξάγεται συνεχής προπαγάνδα για να τεκμηριώσει και να πείσει πως όλα τα κλοπιμαία, βρίσκονται νόμιμα στο εξωτερικό και σε ξένα Μουσεία. Οι δικοί μας ειδήμονες, αρχαιολόγοι και άλλοι οφείλουν να απαντήσουν τεκμηριωμένα στα ψεύδη τους
Υποβολή αιτήματος μας για την επιστροφή, όχι μόνο στις χώρες αποδέκτες των κλοπιμαίων αλλά και στον ΟΗΕ
Συντονισμός με κυβερνήσεις χωρών που έχουν υποστεί παρόμοιες εγκληματικές ενέργειες, κλοπής των θησαυρών τους πχ Αίγυπτος, Κίνα, ΙΡΑΚ, ΙΝΔΙΑ ΙΡΑΝ κλπ
Θα αναφέρουμε εδώ μια σημαντική πτυχή. Τη συμβολή του δικού μας, του Λόρδου Βύρωνα για τα γλυπτά του Παρθενώνα Ο Λόρδος Βύρωνας καταράστηκε τον Σκωτσέζο ευγενή Έλγιν για τη λεηλασία της Ακρόπολης.
Στον αγώνα λοιπόν αυτό οφείλουμε να δώσουμε συνέχεια, όχι τυπική , όχι διεκπεραιωτική αλλά δυναμική. Η επιλογή μας δεν πρέπει να είναι οι ανούσιες παρακλήσεις. Δεν πρέπει να παρακαλούμε για τον στόχο αυτό, αλλά να απαιτούμε
Απαιτούμε επίμονα μέχρι να υλοποιηθεί το αίτημά μας. Υποσχόμαστε να μην σταματήσουμε τον αγώνα αυτό ως την ΝΙΚΗ.
Στα επιχειρήματά μας είναι το γεγονός πως στο παρελθόν ο πρώην πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον αντιμετώπιζε θετικά το θέμα και ζητούσε να επιστρέψουν τα Γλυπτά μας αν και στη συνέχεια και ο ίδιος και γενικά οι κυβερνήσεις της χώρας αντιμετώπιζαν αρνητικά το θέμα. Οι κατά καιρούς συμβιβαστικές τάχα λύσεις που έχουν αναφερθεί για αμοιβαίο δανεισμό κάποιων μνημείων είναι προτάσεις αποπροσανατολιστικές προτάσεις υπεκφυγής. Ποτέ ως τα σήμερα δεν έχει γίνει αποδεκτό το αίτημα μας και ας μην περιμένουμε την καλή θέληση στο μέλλον χωρίς ισχυρή και ποικιλόμορφη πίεση. Μόνο με την ισχυρή πίεση είναι δυνατό να δικαιωθούμε Η Βρετανία ποτέ ως σήμερα αλλά ούτε και σήμερα δείχνει να ξεχνάει τον αποικιοκρατικό χαρακτήρα της και να αποδέχεται τα δίκαια αιτήματα μας.
Όποιο δημοσίευμα σαν αυτά της τελευταίας περιόδου πως βρίσκονται «πιο κοντά στην Ακρόπολη τα Γλυπτά του Παρθενώνα» είναι αποπροσανατολιστικά και το μόνο που υπηρετεί είναι να σταματήσει ο αγώνας μας. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που πάντοτε οι αρνήσεις και απορρίψεις στα εκάστοτε αιτήματα μας από μέρους της Βρεττανίας είναι προσεκτικά διατυπωμένες
Η αναφορά ότι κάτι κινείται, είναι παραπλανητική για να αποδυναμώσει τον αγώνα μας
Αντίθετα έχει ενδιαφέρον το άρθρο του Guy Martin στο Forbes που αναφέρει πως η κοπή και αφαίρεση μεγάλων τμημάτων της ζωφόρου και ανεκτίμητης αξίας γλυπτών του Παρθενώνα, καθώς και άλλων θησαυρών της Ακρόπολης, και την αποστολή τους στη Βρετανία, κατά την περίοδο 1801-1812 συνιστά την πλέον γνωστή και δυστυχώς μία από τις μεγαλύτερες οικειοποιήσεις τέχνης από τη βρετανική αυτοκρατορία κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα..
Διεξάγεται σε συνεχή βάση συζήτηση γύρω από το αίτημα επιστροφής τους στην Ελλάδα αλλά κατά τη διάρκεια του τρέχοντος αιώνα, το Βρετανικό Μουσείο αποκρούει σταθερά όλα τα αιτήματα επιστροφής
Βασικό κίνητρο, επί σειρά ετών, του Βρετανικού Μουσείου για τη διακράτηση των μαρμάρων είναι ότι προσελκύουν έξι εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως, Όμως τα οφέλη των Βρετανών σημαίνουν μείωση του αριθμού των επισκεπτών που προσελκύει το Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα κατά τέσσερις φορές.
Η αναφορά του άρθρου στην βρετανική αυτοκρατορία έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί υποδουλώνει ότι ο αγώνας για την επιστροφή τους αποκτά ταυτόχρονα και αντιαποικιακό χαρακτήρα, Ο κόσμος και επί του προκειμένου η Βρετανία οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι η εποχή των αποικιοκρατών έχει παρέλθει οριστικά..
H Βρετανία μέσω του Βρετανικού Μουσείου το παίζει καθυστερήσεις για να υπεκφύγει . Το παίζει καθυστερήσεις γιατί δεν θέλει να εκφράσει απόλυτη ΑΡΝΗΣΗ έχοντας το Άδικο με το μέρος της. Αποφεύγει για επικοινωνιακούς λόγους να πει «Δεν τα δίνουμε, μη μας ζαλίζετε άλλο»
Με βάση δημοσίευμα του Forbes Η άρνηση της Βρετανίας είναι εξηγήσιμη αλλά δεν είναι αποδεκτή από τους Έλληνες και ούτε από UNESCO και πιστεύω από καμένα λογικό , κανένα δημοκράτη πολίτη που δεν μπορεί να αποδεχτεί σήμερα τον 21ο αιώνα την αποικιοκρατική λογική

Το τρίτο σοβαρό θέμα, είναι, η απαίτηση για καταβολή Γερμανικών Αποζημιώσεων
Η Γερμανία όπως αποδείχτηκε άλλωστε πρόσφατα, κατά την επίσκεψη Μπέρμποκ (υπουργού εξωτερικών Γερμανίας) εκφράζει επίμονα αρνητική θέση στο αίτημα αυτό. Όπως σχολιάστηκε εύστοχα, αρνείται καταβολή Γερμανικών Αποζημιώσεων και “μοιράζει καθρεφτάκια προς ιθαγενείς”
Η Μπέρμποκ, λοιπόν, απλά επανέλαβε τη σταθερή σκληρή γερμανική γραμμή και με ευθύ και κατηγορηματικό τρόπο ισχυρίστηκε ότι θεωρεί λήξαν το νομικό θέμα της ενοχής που φέρει η Γερμανία για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ακολουθώντας πιστά τη γραμμή Μέρκελ και Σόιμπλε που είχαν δηλώσει ότι το θέμα των Γερμανικών Αποζημιώσεων έχει κλείσει, επισήμανε ότι δεν υφίσταται νομικό θέμα σε σχέση με το ζήτημα των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα
Για τις προκλητικές αυτές δηλώσεις της Μπέρμποκ είναι επιβεβλημένο να υπενθυμίσουμε στην Υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας: τα παρακάτω:
Τα στοιχεία από |Την «Μαύρη Βίβλο της Κατοχής» με αναφορές στα πολυάριθμα θύματα που προκάλεσε η Γερμανική κατοχή
Τις τεκμηριωμένες Οφειλές της Γερμανίας  προς την Ελλάδα

Αυτή την πραγματικότητα δεν μπορεί και δεν πρέπει να ξεχάσει ο ελληνικός λαός
Να αναφέρουμε εδώ για την ιστορία, πως μετά από εντολή του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου προς τον τότε υπουργό εξωτερικών Κάρολο Παπούλια, ο Έλληνας πρέσβης στη Γερμανία κ. Ι Μπουρλογιάννης επέδωσε στις 14 Νοεμβρίου 1995 στον υφυπουργό εξωτερικών της Γερμανίας Χάρτμαν σχετική ρηματική διακοίνωση με την οποία ζητούσε να αρχίσουν διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών για το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων και ειδικότερα για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο.
Στη συνέχεια και ενώ μεσολάβησαν διαφορετικές ελληνικές κυβερνήσεις, ο Ελληνικός λαός ακόμη περιμένει τους υποτιθέμενους υπεύθυνους κυβερνητικούς χειρισμούς για την εξόφληση του κατοχικού δανείου και την καταβολή των πολεμικών επανορθώσεων.
Μετά από χρόνια κωλυσιεργίας των διαφόρων ελληνικών κυβερνήσεων συζητήθηκε στις 17 Απριλίου 2019 η Ολομέλεια της Βουλής η από 2016 Έκθεση της αρμόδιας διακομματικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών.
Σύμφωνα με την Έκθεση (σελ. 47) το συνολικό ποσό των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα ανέρχεται σε 269.547.005.854, πλέον τόκων.
Σημειωτέον δε ότι στο παραπάνω ποσό των 269,5 δις ευρώ που ξεπερνά τα 300 δις ευρώ με τους τόκους, δεν περιλαμβάνονται οι απαιτήσεις των ιδιωτών για τις σφαγές, τις δολοφονίες, τις εκτελέσεις, τις αναπηρίες και την καταναγκαστική εργασία σε Ελλάδα και στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και εργοστάσια.

Η Μπέρμποκ συνεχίζοντας τη γνωστή Γερμανική στάση απέφυγε να αναφερθεί στο Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο
Όπως έχει αναλυθεί, στις 25 Μαρτίου 2021 στο Βερολίνο η Γερμανική Βουλή απέρριψε ψηφίσματα των Γερμανών πρασίνων και της γερμανικής Αριστεράς σε σχέση με τις γερμανικές αποζημιώσεις. Το ψήφισμα των πρασίνων ζητούσε την εξόφληση του περίφημου κατοχικού δανείου χωρίς όμως να ζητά και εξόφληση των γερμανικών αποζημιώσεων ενώ το ψήφισμα της γερμανικής Αριστεράς  απαιτούσε πλήρη εξόφληση των πολεμικών επανορθώσεων και επιστροφή του κατοχικού δανείου» (www.notismarias 15/12/2021).
Υπηρετώντας λοιπόν σταθερά την διαχρονική  γερμανική γραμμή η Μπέρμποκ «με μια μεγαλοπρεπή κολοτούμπα» όχι μόνο δεν τόλμησε να επαναλάβει την παραπάνω θέση των Πρασίνων για γερμανική υποχρέωση επιστροφής του Αναγκαστικού Κατοχικού Δανείου στην Ελλάδα αλλά προχώρησε παραπέρα αρνούμενη ακόμη και το νομικό θέμα του Αναγκαστικού Κατοχικού Δανείου.

Επιβάλλεται, έμπρακτη Διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων εδώ και τώρα
Με τις δηλώσεις της, η Μπέρμποκ στην Αθήνα στις 29/7/2022, για άλλη μια φορά εντελώς προκλητικά ισχυρίζεται ότι δήθεν το θέμα των Γερμανικών Αποζημιώσεων έχει κλείσει. Αλλά όπως έλεγε επανειλημμένα και ο Μανώλης Γλέζος οι Γερμανοί οφείλουν να απαντήσουν πότε  δήθεν έκλεισε το θέμα και με ποιόν τρόπο.
Γιατί είναι δεδομένο και δεν αμφισβητείται ότι το κατοχικό δάνειο και οι γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις είναι «ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες» όπως τόνιζε επανειλημμένα και  ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Παρά λοιπόν τις συνεχείς γερμανικές αρνήσεις η Αθήνα οφείλει εδώ και τώρα να προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες για την επίλυση του προβλήματος και με την δικαστική επίλυση της διαφοράς φέρνοντας το ζήτημα των Γερμανικών Οφειλών ενώπιον του αρμοδίου δικαιοδοτικού οργάνου όσο όμως και με την πολύπλευρη πολιτική πίεση.
Η χώρα μας, που είχε τόσα θύματα από τους Γερμανούς και τεράστιες οικονομικές απώλειες (λόγω κατοχικού δανείου, λόγω της οικονομικής καταστροφής μας, λόγω εκμετάλλευσης του ορυκτού μας πλούτου που τροφοδότησε τη γερμανική βιομηχανία) θεωρεί ολάνοικτο το θέμα των αποζημιώσεων. Δεν έχει κλείσει, δεν θα αποδεχτούμε θέση της Γερμανίας, δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για το μέγα αυτό θέμα.

Συνοψίζοντας τα θέματα των αμερικανονατοϊκών βάσεων, των κλεμμένων θησαυρών από την χώρα μας και το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων συνιστούν σημαντικά εθνικά θέματα για τα οποία πρέπει να οικοδομήσουμε αρραγές εθνικό μέτωπο δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας και να αγωνιζόμαστε μέχρι την δικαίωση της χώρας.