Επιβολή από  ΗΠΑ, του υγροποιημένου Φυσικού αερίου(Φ.Α.)

-Οι ΗΠΑ τραβούν την ΕΕ από τη μύτη.

Πρόλογος

Με το  άρθρο αυτό θα προσπαθήσουμε   αφενός να  φωτίσουμε  επίκαιρα θέματα που ανέδειξε  ο πόλεμος  Ρωσίας- Ουκρανίας,  μάλλον Ρωσίας- ΗΠΑ, και από την άλλη να περιγράψουμε την   κατάσταση που έχει περιέλθει η Ευρώπη μετά την επιβολή  κυρώσεων  επί της  Ρωσίας, που σχεδίασαν  οι ΗΠΑ αλλά  υιοθέτησαν οι ιθύνοντες της ΕΕ.

Η  κατάσταση που έχει προκύψει είναι περίπλοκη, γιατί παρά το γεγονός ότι η ηγεσία της ΕΕ υιοθέτησε τις κατευθύνσεις ΗΠΑ, η εφαρμογή  «κολλάει», είτε από αντίρρηση προς τις κατευθύνσεις αυτές, είτε από αντικειμενική δυσκολία.

Αποδεικνύεται στην πράξη, η   αδυναμία να εφαρμοστούν καθολικά και αποτελεσματικά οι κυρώσεις προς τη Ρωσία. Η υλοποίηση εξαρτάται από την εύρεση εναλλακτικών προμηθειών αλλά  όπως έχει παρουσιαστεί στα μέσα ενημέρωσης επανειλημμένα,  υφίσταται αδυναμία, τόσο στην εξασφάλιση των αναγκαίων ποσοτήτων υγροποιημένου αερίου με συμφωνίες προμήθειας)ΦΑ) όσο και  στην επάρκεια στόλου πλοίων μεταφοράς ΦΑ), άρα  πρακτική αδυναμία συντονισμένης απάντησης προς τη Ρωσία.

Άλλωστε είναι γνωστό, ότι, υφίσταται μεγάλη εξάρτηση της ΕΕ σε φυσικό αέριο από ρωσικές εισαγωγές (εκτιμάται περίπου στο  40%).

Στην δύσκολη κατάσταση που έχει προκύψει, βλέπουμε  διαφοροποιημένη αντιμετώπιση από χώρα σε χώρα. Δυστυχώς όπως πάντα, έτσι και με τη σημερινή κυβέρνηση μας, η  Ελλάδα ακολουθεί τις κατευθύνσεις των ΗΠΑ χωρίς να παίρνει σοβαρά υπόψη τα συμφέροντα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Χαρακτηριστικά του πολέμου

Δεν είναι λίγες οι φωνές που εκτιμούν, ότι, σήμερα  είναι σε εξέλιξη ο Γ Παγκόσμιος πόλεμος και προσωπικά δεν διαφωνώ  με την εκτίμηση αυτή.

Ασχέτως αν οι χώρες που εμπλέκονται άμεσα, στρατιωτικά, στον πόλεμο είναι η Ρωσία και η Ουκρανία,  πάρα πολλές  χώρες εμπλέκονται επίσης  πολιτικά ή οικονομικά,  διπλωματικά  και έμμεσα στρατιωτικά, τόσο πολύ ισχυρές χώρες  (πχ  ΗΠΑ, Κίνα, χώρες της ΕΕ) όσο και άλλες ( πχ Πολωνία, Ρουμανία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία κ.α.).

Όπως είναι ευνόητο, ιδιαίτερα οι γειτονικές χώρες υφίστανται μεγαλύτερες συνέπειες.  Επίσης  τρίτες χώρες (Τουρκία, Ισραήλ) εμπλέκονται άμεσα ή  έμμεσα. Να επισημάνουμε, πως, ο πόλεμος αυτός έχει παράλληλα εκτινάξει και την ενεργειακή κρίση δημιουργώντας πρωτοφανέρωτες καταστάσεις  που ήταν αδύνατο να φανταστούμε μέχρι χτες. Για παράδειγμα, βολιδοσκοπούνται  χώρες όπως της Αλγερίας και του  Κατάρ προς ενίσχυση εισαγωγών από αυτές, αλλά ακόμη βλέπουν το φως της δημοσιότητας ειδήσεις και για πρωτοβουλίες εισαγωγών  πετρελαίου  από ΙΡΑΝ και Βενεζουέλα πράγμα το οποίο μέχρι σήμερα φάνταζε αδιανόητο.

Η ανησυχία, σήμερα,  εκτείνεται προς δυο κατευθύνσεις. Πρώτον, στις προβλέψεις για    επέκταση της κρίσης και σε επισιτιστική κρίση και δεύτερον στην  μακρόχρονη διάρκεια του πολέμου.

Έχει όμως σημασία, όχι μόνο για το σήμερα, αλλά και για το αύριο,  να εμβαθύνουμε  γύρω από την αιτία του πολέμου στην Ουκρανία, τις διάφορες πτυχές του, αλλά και στις γενικότερες  διεθνείς  εντάσεις που παρατηρούμε

 Προσεγγίζοντας την  πραγματική αιτία του πολέμου. Οι οικονομικές και γενικότερες επιδιώξεις  των ΗΠΑ.

Δεν χρειάζεται καμιά βαθυστόχαστη ανάλυση, για να συμπεράνουμε πως  αφορμή του πολέμου ήταν η απόφαση  της ηγεσίας της Ουκρανίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ, όμως τα αίτια είναι βαθύτερα, οικονομικά και γεωπολιτικά και αφορούν τις σφαίρες επιρροής και ειδικά  τις επιδιώξεις ΗΠΑ και ΝΑΤΟ για την συνεχή, βήμα το βήμα,  επέκταση της επιρροής τους προς Ανατολάς. Αρκεί μια ματιά στο χάρτη λίγες δεκαετίες πριν και σήμερα όπου  αποτυπώνεται χαρακτηριστικά αυτή η διείσδυση. Τελικός στόχος είναι  ο περιορισμός του ρόλου της Ρωσίας που εμποδίζει την επιδίωξη των ΗΠΑ για έλεγχο όλων των παλαιών χωρών της ΕΣΣΔ.

Οι πρόσφατες εξελίξεις λοιπόν, φανερώνουν, πως οι ΗΠΑ δεν  θα  το βάλουν κάτω, πριν  ελέγξουν με τον ένα ή άλλο τρόπο και την ίδια τη Ρωσία. Η Κίνα δεν θα αργήσει να μπει και αυτή στο στόχαστρο.

Όσον αφορά  την προαναφερόμενη περικύκλωση, δε νομίζω να περίμενε κάποιος να την παρακολουθεί   αδιάφορα η Ρωσία.  Δεν είναι δυνατό να «κλείνει τα μάτια», να μην βλέπει τι συμβαίνει δίπλα της και να μην σκέπτεται πως θα αμυνθεί,  όταν  το ΝΑΤΟ είναι σε απόσταση αναπνοής.

Η Δύση, διαχρονικά, τις τελευταίες δεκαετίες δεν μένει απλά σε μια ψυχροπολεμική ρητορική, αλλά προσπαθεί  με συγκεκριμένες δράσεις να «στριμώξει» τη Ρωσία και ενεργειακά και οικονομικά.

Η πολιτική ισότιμων σχέσεων με τη  Ρωσία ως σήμερα,  δεν δικαιολογεί οικονομικές κυρώσεις.

Παρά το γεγονός πως η Ρωσία δεν έχει δώσει  δείγματα  εκμετάλλευσης  στον οικονομικό και  ενεργειακό τομέα, αλλά αντίθετα ακολουθεί πολιτική ισότιμων διεθνών  σχέσεων,  η ηγεσία των ΗΠΑ και από κοντά και οι Βρυξέλλες προσπαθούν να απομονώσουν οικονομικά και ενεργειακά, σε μέγιστο βαθμό τη Ρωσία.

Εδώ και δεκαετίες, κάθε οικονομική συνεργασία, αλλά και κάθε ενεργειακό project μεταξύ Ε.Ε. και Ρωσίας μπαίνει  στο στόχαστρο των ΗΠΑ. Με ευθύνη των ΗΠΑ ακυρώθηκε ο αγωγός Bourgas- Αλεξανδρούπολης, ενώ με παρέμβασή τους ακυρώθηκε ο South stream και τελευταία ο Nordstream ΙΙ. Για τον  συγκεκριμένο μάλιστα αγωγό, με την  τεράστια ενεργειακή και οικονομική σημασία, όχι μόνο για τη Ρωσία, αλλά και για την Ευρώπη, οι ΗΠΑ που βλέπουν διαχρονικά, με εχθρική ματιά την ενίσχυση της συνεργασίας ΕΕ με Ρωσία,  επέβαλαν την  εγκατάλειψή του, ενώ ο αγωγός αυτός είχε πλέον  ολοκληρωθεί και   το  έργο θα ξεκινούσε άμεσα να  λειτουργεί. Οι Ευρωπαίοι, αλλά και  οι Έλληνες, δυστυχώς, δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη αυτό που έχει αποδειχτεί ιστορικά, πως οι ΗΠΑ δεν είναι κάποια φίλη χώρα, αλλά χώρα που ενδιαφέρεται  καθαρά και αποκλειστικά για το δικό της συμφέρον.

Οι καθοριστικές αποφάσεις της ΕΕ.

Στη  σύνοδο της ΕΕ για την ενέργεια, τον Μάρτιο 2022,  υπήρξε συμφωνία για ενεργειακή αποδέσμευση από Ρωσία σύμφωνα με τις επιθυμίες των ΗΠΑ ενώ  παράλληλα υπήρξε δέσμευση των  ΗΠΑ να προμηθεύσουν με περίπου  50 δις κυβικά μέτρα   LNG τις χώρες της ΕΕ έως το 2030, ώστε   να αντικαταστήσουν περίπου το ένα τρίτο των ρωσικών προμηθειών φυσικού αερίου, ενώ για φέτος η δέσμευση αφορά την προμήθεια με 15 δις κ.μ. υγροποιημένου αερίου, δηλαδή μια μικρή ποσότητα σε σχέση με τις συνολικές ανάγκες της ΕΕ.  Βέβαια, αυτό αφορά την   ποσοτική  δέσμευση  ως το τέλος του 2022,  αλλά δεν πρέπει να αγνοηθεί η  άλλη παράμετρος, που είναι το κόστος του υγροποιημένου αερίου  του εισαγόμενου από ΗΠΑ, που θα στοιχήσει πολύ ακριβά στους ευρωπαίους καταναλωτές αφού η τιμή του είναι πολλαπλάσια εκείνης με την οποία προμηθευόταν ως σήμερα οι χώρες  μέσω αγωγού από Ρωσία.

Διεθνείς εξελίξεις, η στάση των  διαφόρων  χωρών της ΕΕ

Η Ε.Ε., όπως αποδεικνύεται και με τις πρόσφατες εξελίξεις, είναι σε μεγ΄΄αλο βαθμό εξαρτημένη  των ΗΠΑ  και  δεν είναι σε θέση  να ασκήσει ουδέτερη και ανεξάρτητη από τις ΗΠΑ ενεργειακή και γενικότερα εξωτερική πολιτική.

Μόλις οι ΗΠΑ ζήτησαν ακύρωση   του Nordstream II, δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη πίεση προς Γερμανία να την αποδεχτεί, ενώ επίσης, δεν έφερε   αντίρρηση ούτε άλλη χώρα της ΕΕ αν και ο αγωγός δεν εξυπηρετεί μόνο την Γερμανία.

• Η δηλωμένη, όμως, πρόθεση για  ενσωμάτωση της Ουκρανίας στη Δυτική συμμαχία και στο, ΝΑΤΟ, δεν μπορούσε   να αφήσει αδιάφορη τη Ρωσία, η οποία γνωρίζει  καλά το ρόλο του ΝΑΤΟ και πως η επιλογή να μην διαλυθεί όταν διαλύθηκε το σύμφωνο Βαρσοβίας, κάτι σήμαινε. Ήταν κραυγαλέα απόδειξη των προθέσεων  του ΝΑΤΟ (διάβαζε ΗΠΑ) για επέκταση της κυριαρχίας τους.
• Άμεση, συγκεκριμένη επιδίωξη των ΗΠΑ, είναι, η προώθηση προς Ευρώπη του δικού τους LNG,  παρά το γεγονός πως μόνο σε ορισμένο  βαθμό μπορεί να αναπληρώσει  το αέριο που εισάγει η ΕΕ από Ρωσία.
• Άσχετα, όμως, με τις ελλείψεις και τα προβλήματα ενεργειακά και οικονομικά που θα δημιουργηθούν στην Ευρώπη, με αυτή την απόφαση, οι ΗΠΑ πέτυχαν τον διπλό στόχο που επεδίωκαν. Αφενός την  μείωση της εξάρτησης από Ρωσία, με κατεύθυνση  ει δυνατόν τον μηδενισμό της εξάρτησης αυτής και από την άλλη την αντικατάσταση με LNG των ΗΠΑ.

Δυστυχώς, αποδεικνύεται, ότι Ευρωπαίοι ηγέτες, με ανάστημα, δεν υπάρχουν στην ΕΕ. Δεν υπάρχουν ηγέτες  που να είναι  σε θέση να υπηρετήσουν συνολικά την Ε.Ε. και την Ειρήνη.

Επόμενες κινήσεις μετά τις σχετικές αποφάσεις ΗΠΑ και ΕΕ είναι οι εξής:

• Οι ισχυρές χώρες της ΕΕ (πχ Γερμανία, ΗΒ, Γαλλία, Ιταλία) εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στο να αντιμετωπίσουν το δικό τους πρόβλημα, αδιαφορώντας για τις υπόλοιπες. Δηλαδή «κάθε χώρα κι απάνω της»
• Η Γερμανία για παράδειγμα, προωθεί διμερείς συμφωνίες με Κατάρ. Όπως διαβάσαμε στον τύπο (20-Μαρ-2022) υπήρξε συμφωνία μακροπρόθεσμης ενεργειακής σύμπραξης που υπέγραψαν Γερμανία και Κατάρ.
• Η Ιταλία όπως ανακοίνωσε ο Μάριο Ντράγκι, έχει έρθει σε συμφωνία για αύξηση των εισαγωγών φυσικού αερίου από την Αλγερία.
• Η Γαλλία που αξιοποιεί ήδη την πυρηνική ενέργεια, σχεδιάζει να την ενισχύσει παραπέρα. Επίσης, μιμούμενες τη Γαλλία αρκετές άλλες χώρες συζητούν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, τον   αναπροσανατολισμό τους στο ενεργειακό ισοζύγιο. Ενίσχυση  της πυρηνικής ενέργειας.
• Όσον αφορά τις υπόλοιπες  χώρες μένουν σε μεγάλο βαθμό ξεκρέμαστες, αφού η απόφαση  διακοπής του Nordstream II που αφορά συνολικά τη δυτική Ευρώπη, πάρθηκε αβασάνιστα και χωρίς να έχει προηγηθεί μελέτη για  εναλλακτική λύση. Αυτό αποδεικνύεται  περίτρανα, αφού η μία μετά την άλλη χώρα, δηλώνουν πως άμεση απεξάρτηση  από το  ΦΑ της Ρωσίας δεν είναι δυνατή. Όσον αφορά λοιπόν τις υπόλοιπες χώρες με βάση την απόφαση των Βρυξελλών και επιθυμία των  ΗΠΑ, «ας κουρεύονται».

Η περιβόητη αλληλεγγύη οδηγείται στο καλάθι των αχρήστων. Η κατεύθυνση, κΚάθε χώρα ας φροντίσει να δώσει λύση από μόνη της.

Στον ενεργειακό λοιπόν τομέα, βλέπουμε να έρχονται τα πάνω κάτω,  και  παρακολουθούμε το  «ασύλληπτο»:  ΗΠΑ και Δύση  βολιδοσκοπούν για    να βάλουν   στο περιθώριο την τεράστια ως σήμερα εχθρότητα ανάμεσα σε ΗΠΑ από τη μια μεριά και ΙΡΑΝ και  Βενεζουέλα από την άλλη, ώστε  να μειωθούν οι ανάγκες εισαγωγών  από Ρωσία. Πρωτοφανής μεταβολή, που, όμως σχετίζεται με το στόχο – αυτοσκοπό, την  απομόνωση Ρωσίας και ο «σκοπός αγιάζει τα μέσα».

Το όλο σχέδιο, το έχουν διαμορφώσει και το έχουν επιβάλλει ήδη οι ΗΠΑ, επιδιώκοντας, όπως λέει  παροιμία μας «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Αφενός την απεξάρτηση από το φυσικό αέριο της Ρωσίας και από την άλλη τις μέγιστες δυνατές εισαγωγές σχιστολιθικού υγροποιημένου  αέριου των ΗΠΑ .

Στην εξυπηρέτηση του ίδιου στόχου όλο και περισσότερες χώρες της Ευρώπης, από τη γειτονική Ιταλία, την Πολωνία και τη Ρουμανία μέχρι τη Μεγάλη Βρετανία και την Ελλάδα, στρέφονται και προς την αξιοποίηση της πυρηνικής παραγωγής με νέες επενδύσεις και τεχνολογίες των μικρών αντιδραστήρων κάτι που ήταν επίσης έξω από την κρατούσα πρακτική στην ΕΕ..

Να επισημάνουμε, επίσης, εδώ, πως ο στόχος της απεξάρτησης από το ΦΑ της Ρωσίας  δεν τίθεται μόνο σήμερα, είναι κατεύθυνση της ΕΕ  εδώ και δεκαετίες, αφού αναφέρεται σε όλα τα ντοκουμέντα  της Ε. Ε. της προηγούμενης περιόδου. Απλά, ο στόχος αυτός, σήμερα, με την έντονη  πίεση των ΗΠΑ, αναβαθμίζεται και γίνεται  πιο  επιτακτικός. Αφού όμως ο στόχος αυτός έχει προχωρήσει ως σήμερα, μόνο μερικά,  είναι λογικό να  περιμένουμε να επιταχυνθεί.

Προσωπικά το αμφιβάλλω αλλά  «θα το δείξει η ζωή».  Δεν είναι τυχαίο που ο στόχος στον οποίο πιέζουν οι ΗΠΑ σήμερα, δεν περπατάει κατά την βούληση τους και  όπως παρατηρούμε, η  μια μετά την άλλη οι  χώρες (Γερμανία, Βουλγαρία, Ιταλία) εκφράζουν την εκτίμηση, πως ο στόχος αυτός δεν είναι ρεαλιστικός για υλοποίηση   εδώ και τώρα

Μέχρι πρόσφατα εμπόδιο σε παρόμοιο  σενάριο διακοπής εισαγωγών ΦΑ από Ρωσία, ήταν προσωπικότητες όπως οι   Σρέντερ και Μέρκελ που ήταν υπέρ της στενής συνεργασίας Γερμανίας – Ρωσίας, όμως  μετά την  απομάκρυνση της Μέρκελ από την καγκελαρία και τη συμμαχία στην κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών και πράσινων, δημιουργήθηκαν  νέα δεδομένα που αξιοποιήθηκαν τάχιστα από τις ΗΠΑ. Βεβαίως υφίσταται ισχυρή πίεση για την απεξάρτηση  της Ε.Ε. από το ρωσικό φυσικό αέριο, αλλά παρά τις προαναφερόμενες εξελίξεις, δυστυχώς για τις  ΗΠΑ, η μετάβαση την οποία επιδιώκουν  δεν μπορεί να γίνει ακαριαία και αυτό το δηλώνει με σαφήνεια η δυτικογερμανική κυβέρνηση.

Η απαίτηση, πάντως, από ΗΠΑ για στροφή στο υγροποιημένο τους αέριο LNG, έχει  υιοθετηθεί από Βρυξέλλες, με ταυτόχρονο εξοστρακισμό του ΦΑ της Ρωσίας, παρά την αντιοικονομικότητα της επιλογής αυτής.

Η απόφαση συνιστά σημαντική, όχι  αμελητέα εξέλιξη, και οι πάντες συμφωνούν πως κινούμαστε πλέον σε αχαρτογράφητα νερά.

Θεωρώ πως   είναι ορθή η επισήμανση του Μπάμπη Αγρολάμπου, στο άρθρο του, τις 6/5/2022  «Από την γερμανική Ε.Ε. στην αμερικανική Ευρώπη»

Με βάση τα προαναφερθέντα δεδομένα, έχει σημασία  να δούμε πως διαγράφονται οι προοπτικές εφεξής και ποια είναι  τα σημερινά καθήκοντα των προοδευτικών πολιτών και κινημάτων.

Ρόλος της  ΕΕ και στόχοι της

Οι αποφάσεις που ελήφθησαν στις Βρυξέλλες, στην ενεργειακή σύνοδο, που συντονίστηκαν με τις επιθυμίες των ΗΠΑ, συνεπάγονται  κάποια  αναγκαία   μέτρα που αφορούν την αναπλήρωση του Φυσικού αερίου ρωσικής προέλευσης με φυσικό αέριο άλλης προέλευσης:

• Καθιστούν, λοιπόν, αναγκαίες τις συμφωνίες με άλλες χώρες εξαγωγής LNG, πέρα της Αλγερίας από την οποία εισάγουμε ήδη. Εδώ εννοείται πχ το  ΚΑΤΑΡ, που όπως παρακολουθήσαμε, δέχτηκε την επίσκεψη υψηλόβαθμων στελεχών της Ε.Ε. με σκοπό να εξασφαλιστεί  ΦΑ και από άλλες χώρες, πλην Ρωσίας.
• Η εξασφάλιση νέων ποσοτήτων ΦΑ δεν είναι απλή υπόθεση, με δεδομένη όπως προαναφέραμε την τεράστια εξάρτηση της ΕΕ με εισαγωγές φυσικού αερίου -κατά περίπου το 40%- από τη Ρωσία για κάλυψη των αναγκών της.
• Επίσης επιβάλλεται η εξασφάλιση, ή δημιουργία νέων υποδομών εισαγωγής και αποθήκευσης φυσικού αερίου.

• Τέλος, ικανός στόλος πλοίων  μεταφοράς LNG

Οι δυσκολίες εξασφάλισης υγροποιημένου αερίου

Στην κατεύθυνση εξασφάλισης υγροποιημένου ΦΑ από άλλες χώρες, γίνονται συνεχείς προσπάθειες και βήματα, ωστόσο πρέπει να επισημάνουμε 2 δυσκολίες.

Οι δυσκολίες εξασφάλισης υγροποιημένου αερίου

Πρώτη δυσκολία είναι η αδυναμία  να υπάρξει αναπλήρωση, όλων των ποσοτήτων, που προμηθεύεται η ΕΕ από Ρωσία. Μπορεί να  υπάρξουν νέες πηγές προμήθειας από ορισμένες χώρε, να υπάρξει μερική κάλυψη,  όμως  συνολική κάλυψη των αναγκών, συνολική αντιμετώπιση είναι άπιαστο όνειρο στο ορατό μέλλον, παρά την αυξανόμενη αξιοποίηση του LNG που βλέπουμε στο διάγραμμα.

Το όλο  εγχείρημα λοιπόν,  δεν είναι απλό αν και κάποιο αξιωματούχοι –πχ η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ωραιοποιούν την κατάσταση υποβαθμίζοντας   την οξύτητα των  προβλημάτων, άρα κοροϊδεύοντας την κοινή γνώμη. Αντίθετα αξίζει να αναφερθεί η ρεαλιστική προσέγγιση του Brabo (προέδρου του  Gas Infrastructure Europe) που αναφέρει ότι: «Χωρίς ρωσικό αέριο είμαστε πιθανώς στη χειρότερη κατάσταση από ποτέ»

Δεύτερη δυσκολία η μεταφορά του LNG στις χώρες της ΕΕ.

Αν και τα τελευταία χρόνια, έχει αυξηθεί  ο διαθέσιμος στόλος πλοίων μεταφοράς LNG, η εκτίμηση που υπάρχει, με βάση σχετική αρθρογραφία, είναι, πως, η χωρητικότητα τους(capacity), δεν επαρκεί για κάλυψη του συνόλου των αναγκών των χωρών  της ΕΕ.

Βέβαια, όσοι έχουν επενδύσει ως σήμερα σε σχετικά  πλοία, θα επωφεληθούν από τo άνοιγμα της νέας αυτής δραστηριότητας,  αλλά δεν είναι εύκολο  να ναυπηγηθούν ή να αποκτηθούν σύντομα άλλα τέτοια ειδικά πλοία και ο λόγος είναι απλός.

Απαιτείται χρόνος

Ο σημερινός στόλος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες μεταφοράς LNG, ενώ, δεν είναι δυνατόν καλυφθούν οι ανάγκες, ούτε με  τις νέες παραγγελίες σχετικών πλοίων, που θα χρειαστούν τουλάχιστον δύο με τρία έτη για να παραδοθούν

Επίσης νέες παραγγελίες γίνονται πολύ προσεκτικά, γιατί η επένδυση για αγορά η ναυπήγηση νέων πλοίων, δεν είναι εύκολη και απλή υπόθεση

Αυτό που αναφέρουν οι ειδήμονες, είναι, πως προχωρούν με πολύ  προσεκτικά βήματα σε νέες ναυπηγήσεις οι εφοπλιστές

Ένα πλοίο μεταφοράς υγροποιημένου αερίου απαιτεί μία πολύ υψηλή σε κόστος επένδυση, αρκετά μεγαλύτερη από την επένδυση σε ένα οποιοδήποτε άλλο πλωτό μεταγωγικό όχημα  μεταφοράς καυσίμων ίδιας χωρητικότητας.

Αν και ο σχετικός στόλος έχει αυξηθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια, απέχει πολύ ακόμη από το σημείο  να ικανοποιήσει τις ανάγκες των χωρών της δυτικής Ευρώπης, σε περίπτωση διακοπής εισαγωγών από Ρωσία

Συνακόλουθες εξελίξεις για Ελλάδα.

Οι εξελίξεις που προαναφέρθηκαν,  δημιουργούν  σημαντικά προβλήματα σε όλες τις χώρες  της ΕΕ, πχ ανηφορική πορεία   του πληθωρισμού, όχι στον ίδιο βαθμό σε όλες τις χώρες,  όμως σίγουρα  στην Ελλάδα. Η επιλογή  των χωρών της ΕΕ, να ταυτιστούν με HΠΑ, τις  οδήγησε, σχεδόν όλες,  ακόμη και  την Γερμανία- σε μια αρκετά δυσμενέστερη θέση σε σχέση με το χτες. Όσον αφορά την Ελλάδα, για τις ενεργειακές επιπτώσεις   που θα προκύψουν έχουν  συζητηθεί στο παρελθόν σχέδια που θα  προχωρήσουν στο επόμενο διάστημα. Ίδωμεν. Αναφερόμαστε σε 5 συγκεκριμένα σχέδια που είναι:

• H δημιουργία μίας ακόμη δεξαμενής, της Γ’ που θα αξιοποιείται κυρίως  για αποθήκευση LNG από ΗΠΑ.
• Δημιουργία πλωτής δεξαμενής σε Αλεξανδρούπολη –επενδυτής Κοπελούζος- που θα αποθηκεύει επίσης LNG.
• Ελληνοβουλγαρικός αγωγός –ο IGB – που θα μεταφέρει το υγροποιημένο φυσικό αέριο που θα έρχεται σε Αλεξανδρούπολη, προς τη  Βουλγαρία, ενώ από εκεί θα συνεχίζει και  βορειότερα ως και Ουκρανία, πάντα με στόχο την  αποδέσμευση των Βαλκανίων από to Ρωσικό φυσικό αέριο.
• Ακύρωση του αγωγού Eastmed που βεβαίως δεν είναι βιώσιμος, γιατί είναι και ακριβός και τεχνικά δύσκολος αλλά και γιατί δεν προσέφερε βιώσιμη λύση’ Όμως η ακύρωση σχετίζεται και με αντιδράσεις της Τουρκίας, αλλά κυρίως επειδή δεν τον έβλεπαν με καλό μάτι οι ΗΠΑ, που ενδιαφέρονται κυρίως να προωθήσουν στη Μεσόγειο το Αμερικάνικο LNG. Επισημαίνουμε εδώ πως  η Τουρκία έχει ασκήσει  έντονες πιέσεις ενάντια στον αγωγό Eastmed και πιέζει τα όποια κοιτάσματα ΦΑ βρεθούν στην Ανατολική Μεσόγειο να διοχετεύονται στην δυτική Ευρώπη μέσω Τουρκίας
• Τέλος, πολύ πρόσφατη απόφαση, αφορά την εγκατάσταση μιας ακόμη  πλωτής δεξαμενής στη Ρεβυθούσα, με φιλόδοξο χρονοδιάγραμμα  εντός του καλοκαιριού, ή με   εναλλακτική  πρόβλεψη ως τον Οκτώβριο η Νοέμβριο 2022.

Πόσο σύντομα θα προχωρήσουν αυτά άγνωστο αλλά  μάλλον είναι ανεδαφικά τα όποια άμεσα χρονοδιαγράμματα.

Αποφάσεις, λοιπόν, πήρε η ΕΕ,  ενιαία όμως  ανταπόκριση από τις χώρες δεν υφίσταται. Όπως φάνηκε στη σχετική σύνοδο, τα  κράτη – μέλη της ΕΕ ήταν χωρισμένα σε τρία στρατόπεδα.

Σε αυτά που ζητούσαν πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, στα κράτη – μέλη που ζητούσαν ταχύτερες και μεγαλύτερες επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και σε αυτά που  επιβραδύνουν τα περιβαλλοντικά μέτρα, επειδή αυξάνουν το κόστος των καταναλωτών.

Στο πρώτο στρατόπεδο, βρίσκονται κράτη – μέλη όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα, το Βέλγιο και η Πορτογαλία, στο δεύτερο η Γερμανία, η Ιρλανδία, η Δανία και η Εσθονία και στο τρίτο η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Βουλγαρία.

Η  εικόνα που εξέπεμψαν οι ηγέτες της Δύσης, στη Σύνοδο για Ενεργειακό, όταν  κάθισαν στο ίδιο τραπέζι, για να συζητήσουν τα ενεργειακά και ευρύτερα οικονομικά προβλήματα, ήταν εικόνα για γέλια και για κλάματα

Ο σωστός χαρακτηρισμός της Συνόδου, είναι: «μια αποτυχημένη Σύνοδος». Όταν,  λόγω αδιεξόδου, όλα τα σοβαρά θέματα παραπέμπονται  στο μέλλον, ποιος άλλος χαρακτηρισμός μπορεί να δοθεί;

Το κλίμα λοιπόν που επικράτησε, δεν συνηγορεί σε συμπέρασμα ότι μπορεί να βρεθεί  κοινή λύση, που να εξασφαλίζει την κάλυψη των αναγκών της Ε.Ε. σε φυσικό αέριο.

Η  διήμερη σύνοδος για το ενεργειακό ανέδειξε τα χαρακτηριστικά αυτής της ενότητας, πόσο πλαστή ήταν η  προπαγανδιζόμενη εδώ και καιρό εικόνα, για ενότητα των χωρών της ΕΕ.

Αντί Ενότητας,  υφίσταται όχι απλά διχασμός, αλλά τουλάχιστον τριπλή διαίρεση. Αντί αλληλεγγύης,  εθνικισμός. Γι αυτό είδαμε τελικά την  αναβολή για τις σημαντικές αποφάσεις που επρόκειτο να ληφθούν στη Σύνοδο.

Υγροποιημένο αέριο και αναγκαίος στόλος.

Με την απόφαση απεξάρτησης από το ρωσικό Φ.Α, δημιουργούνται 2 προβλήματα.

Πρώτον, εξασφάλιση εναλλακτικών πηγών προμήθειας Φ.Α, από άλλες  χώρες.

Δεύτερον,  η εξασφάλιση των πλοίων που θα έχουν την αναγκαία δυναμικότητα-χωρητικότητα  για μεταφορά των αναγκαίων ποσοτήτων LNG

Και τώρα λοιπόν τρέχουμε για να δούμε πως μπορούν  να  υλοποιηθούν οι κατευθύνσεις.

Και οι 2 αυτοί στόχοι, είναι δύσκολο  να επιτευχθούν ικανοποιητικά. Στις  Βρυξέλλες, στη προαναφερθείσα Σύνοδο,  πάρθηκε μία  πρόχειρη και όχι μελετημένη απόφαση με αποκλειστικό γνώμονα να υπάρξει ταύτιση  με τις κατευθύνσεις των ΗΠΑ, απόφαση  τελείως επιπόλαια.

Ας ανοίξουμε μια παρένθεση εδώ.

Επειδή ορισμένοι τουλάχιστον  εφοπλιστές  οσμίστηκαν  την αύξηση για τα επόμενα χρόνια, στη  ζήτησης πλοίων μεταφοράς LNG, ο σχετικός στόλος Παγκόσμιος και ελληνικός έχει αυξηθεί αρκετά τα τελευταία  χρόνια, όμως, απέχει ακόμη πολύ από το  να μπορέσει να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη ζήτηση.

Βεβαίως,  όποιοι Έλληνες προχώρησαν έγκαιρα   και αύξησαν το στόλο τους, είναι από τους ωφελημένους του πολέμου και των εξελίξεων.

Στάση των διαφόρων χωρών, στο θέμα του Embargo.

Η Γερμανία και στη συνέχεια η Βουλγαρία, απάντησαν συγκεκριμένα, με βάση τα συμφέροντα της χώρας τους, λέγοντας πως αυτή η απόφαση δεν μπορούσε να υλοποιηθεί άμεσα.

Η Ουγγαρία, από τη  δική της μεριά, φυσικά για τους δικούς της λόγους, πήρε εξ αρχής θέση εναντίωσης για embargo στο ΦΑ της Ρωσίας και στη συνέχεια και για το πετρέλαιο.

Ποια όμως ήταν η στάση  της Ελλάδας;

Η Ελλάδα, όπως γενικότερα, έτσι και στη συγκεκριμένη περίπτωση,  με δουλοπρεπή στάση,  χωρίς δεύτερη κουβέντα, υιοθετεί την κατεύθυνση των ΗΠΑ και της  συνόδου της ΕΕ.  Όπως αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά, η Ελλάδα ,σήμερα με πρωθυπουργό τον  Μητσοτάκη, όπως έδρασε και στο θέμα της αποστολής στρατιωτικού υλικού σε Ουκρανία, δηλαδή ανεύθυνα, έτσι αντέδρασε και σήμερα σχετικά με τις κυρώσεις. τρόπο. Δηλαδή με τον ίδιο υποτελή τρόπο.

Ας ανοίξουμε όμως μια ακόμη παρένθεση. Από τη μια αποφασίζεται σήμερα το embargo σε ρωσικούς υδρογονάνθρακες, από την άλλη κύρια κυβερνητικά στελέχη έχουν πρωτοστατήσει την τελευταία περίοδο στην εγκατάλειψη σχετικών ερευνών. Αναφέρομαι στη σχετική δήλωση Δένδια. Για αυτή τη δήλωση, την πρώτη ευθύνη έχει ο πρωθυπουργός, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι ανεύθυνος ούτε ο ίδιος ο Δένδιας με την βλακώδη και άστοχη αυτή  αναγγελία.

Ευθύνη βεβαίως φέρει  και ο υπουργός Σκρέκας που όφειλε να ενημερώσει τον πρωθυπουργό, για την ανοησία μιας τέτοιας εξαγγελίας. 

Συμπέρασμα

Τώρα, λοιπόν, μετά την απόφαση ΕΕ, τρέχουμε….

Παρά την ενίσχυση  του σχετικού στόλου, δεν υπάρχει εκτίμηση πως μπορούν να καλυφθούν οι όποιες ελλείψεις δημιουργηθούν από την όποια διακοπή εισαγωγής του ρωσικού ΦΑ. Δεν είναι εύκολο, μάλλον είναι αδύνατο  να καλυφθεί αυτός ο  στόχος

Υπάρχει ρίσκο και η μετάβαση σε LNG  δεν είναι εύκολη, σε περίπτωση έλλειψης πλοίων κάποιος εφοπλιστής να προχωρήσει άμεσα σε  αγορά, ή σε επένδυση σε νέο τέτοιο πλοίο

Υφίσταται εγγενής αβεβαιότητα των αγορών όσον αφορά την εξέλιξη της παγκόσμιας ζήτησης και προσφοράς. Πάντα υπάρχει σκεπτικισμός για το αν  η ζήτηση για LNG τη στιγμή καθέλκυσης του πλοίου θα είναι επαρκής , ώστε να υπάρχει επαρκές μεταφορικό αντικείμενο για τις εταιρείες, στις διεθνείς αγορές; της ναυτιλίας.

Το κόστος ναυπήγησης ενός τέτοιου πλοίου είναι πολύ υψηλό  και για τον λόγο αυτό είναι λίγοι οι σχετικοί «παίκτες» που επενδύουν. Η αλλαγή πλεύσης, όσον αφορά την επιλογή προμηθευτών, και η αυξανόμενη ζήτηση έχουν ως αποτέλεσμα τα πλοία αυτά να γίνονται ανάρπαστα και να καλούνται να φέρουν φορτία από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία και το Κατάρ, αφού η Ρωσία εξοβελίζεται.

Φωνές εκ των έσω αμφισβήτησης του  embargo.

Σήμερα, που το embargo έχει επεκταθεί και στο ρώσικο πετρέλαιο, υφίστανται  αρκετά έγκυροι προβληματισμοί που «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου». Για παράδειγμα, διαβάσαμε την προειδοποίηση της  υπουργού  Οικονομικών των ΗΠΑ Τζάνετ Γέλεν Γέλεν που τονίζει: “Το ευρωπαϊκό εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο μπορεί να εκτινάξει τις τιμές παγκοσμίως”

Η απαγόρευση εισαγωγής ρωσικού φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ευρώπη, ενδέχεται να εκτινάξει τις τιμές της ενέργειας σε όλον τον κόσμο, προειδοποίησε η Τζάνετ Γέλεν, ζητώντας να περιοριστεί μεν η ευρωπαϊκή εξάρτηση από τα ρωσικά ενεργειακά προϊόντα, αλλά “χωρίς να τιμωρηθεί ολόκληρος ο πλανήτης”.

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με την πλήρη απαγόρευση εισαγωγής (ρωσικού) πετρελαίου στην Ευρώπη,” ανέφερε η Γέλεν σε συνέντευξη Τύπου. “Αν μπορούσαμε να βρούμε έναν τρόπο για να το κάνουμε, χωρίς να βλάψουμε όλον τον πλανήτη με την άνοδο των τιμών της ενέργειας, θα ήταν το ιδανικό και είναι ένα ερώτημα το οποίο προσπαθούμε να εξετάσουμε όλοι μαζί”, πρόσθεσε.

Οι ευρωπαϊκές χώρες, προσπαθούν να μειώσουν την εξάρτησή τους από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο που εισάγουν από τη Ρωσία, για να τιμωρήσουν τη Μόσχα για την εισβολή της στην Ουκρανία. Όμως “αυτό θα αύξανε ξεκάθαρα τις παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου, θα είχε δυσοίωνες συνέπειες στην Ευρώπη και σε άλλες περιοχές του κόσμου”, σημείωσε η Γέλεν.

Η Αμερικανίδα υπουργός, επανέλαβε ότι τα έσοδα από την πώληση φυσικού αερίου και πετρελαίου, αποτελούν μια σημαντική πηγή για τη Ρωσία και “θα ήταν πολύ χρήσιμο να προσπαθήσουμε να βρούμε έναν τρόπο να τα μειώσουμε (…) Αυτός είναι πραγματικά ο στόχος”.

“Στην περίπτωση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, η κατάσταση στην Ευρώπη είναι σαφώς διαφορετική από εκείνη των ΗΠΑ. Εμείς απαγορεύσαμε τις εισαγωγές ρωσικών ενεργειακών προϊόντων κάθε είδους, όμως εισάγουμε ελάχιστα από τη Ρωσία. Αυτό δεν ισχύει για την Ευρώπη” η οποία θα πρέπει, μεσοπρόθεσμα, να μειώσει την ενεργειακή εξάρτησή της, συνέχισε.

Διαφοροποιημένη λοιπόν αντιμετώπιση  από τις διάφορες χώρες.

Αναφερθήκαμε στη διαίρεση που εμφανίστηκε στις τοποθετήσεις των διαφόρων κρατών μελών στη σύνοδο για την ενέργεια. Η διαφορετική αυτή προσέγγιση είναι φανερή και στην πράξη.

Για παράδειγμα,  η Γερμανία, αφενός προσπαθεί να βρει νέες πηγές προμήθειας ΦΑ (πχ από Κατάρ) ενώ από την άλλη επανέρχεται στο θέμα της αξιοποίησης ανθράκων, δηλαδή της αξιοποίησης τους, παρά προηγούμενη, αρχική θέση της. Στην προμήθεια Φ.Α. είναι δεδομένη η διαφοροποίηση των κρατών μελών και όπως γνωρίζουμε, η θέση που υποστήριξε ο πρωθυπουργός μας για συνολική προμήθεια ΦΑ εκ μέρους της ΕΕ δεν είχε καμία τύχη.

Όμως διαφοροποίηση υπήρξε και στον τρόπο αποπληρωμής του ΦΑ σε ρούβλια, μετά το  διάταγμα που εξέδωσε τον Μάρτιο η Μόσχα με το οποίο πρότεινε στους αγοραστές ενέργειας να ανοίξουν λογαριασμούς στην Gazprombank, όπου οι πληρωμές σε ευρώ ή δολάρια θα μετατρέπονταν σε ρούβλια.

Ενώ η Ρωσία πρότεινε και συγκεκριμένο τρόπο αποπληρωμής, που δεν ερχόταν σε αντίθεση σχετικά με  τις κυρώσεις, υπήρξαν αντιδράσεις δυσανάλογες για το περιεχόμενο  της πρότασης  της Ρωσίας, μόνο και μόνο γιατί η αντιπαράθεση προς τη Ρωσία έχει καταστεί αυτοσκοπός.

Βεβαίως, υπήρξαν και χώρες που συμφώνησαν με Ρωσία ή επεδίωξαν τη συνεννόηση, ενώ άλλες που αντέδρασαν κάθετα.

Ουγγαρία, Σλοβακία, Τσεχία και Βουλγαρία επιδιώκουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση εξαιρέσεις και μεταβατική περίοδο αναφορικά με ένα ευρωπαϊκό εμπάργκο στην εισαγωγή ρωσικού πετρελαίου, σύμφωνα με ανώτερους  αξιωματούχους αυτών των χωρών.

Βέβαια, όσο  πλησιάζει η ημερομηνία πληρωμής, ο ένας  μετά τον άλλον οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αρχίζουν να γίνονται…εύκαμπτοι στο ρωσικό αίτημα να πληρώνονται οι παραγγελίες για φυσικό αέριο σε ρούβλια.

-Χώρες όπως πχ η  Αυστρία ή η Ουγγαρία δηλώνουν πως θα χρειαστούν  χρόνια για να απεξαρτηθούν  από το Ρωσικό φυσικό αέριο και επιδιώκουν συνεννόηση και προσαρμογή με τα νέα δεδομένα.

Όπως μάλιστα αναφέρουν δημοσιεύματα αυξάνονται οι χώρες που ζητούν εξαίρεση στο   εμπάργκο ρωσικού πετρελαίου ΕΕ:

Ουγγαρία, Σλοβακία, Τσεχία και Βουλγαρία επιδιώκουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση εξαιρέσεις και μεταβατική περίοδο αναφορικά με ένα ευρωπαϊκό εμπάργκο στην εισαγωγή ρωσικού πετρελαίου δήλωσαν σήμερα ανώτεροι αξιωματούχοι αυτών των χωρών.

Ανταπόκριση από την Ιταλία για την ΕΡΤ: Κρίστιαν Μαυρής

Εδώ αξίζει να αναφερθεί και η πρόσφατη παρέμβαση Ντράγκι.

Κατά τη διάρκεια  συνέντευξης τύπου στην Ιταλική Πρεσβεία στην Ουάσινγκτον, ο Ιταλός Πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι μίλησε και για το θέμα της πληρωμής του ρωσικού φυσικού αερίου.

Ο Ντράγκι δήλωσε βέβαιος πως οι πληρωμές θα συνεχιστούν “αλλά για έναν ηλίθιο λόγο ίσως”, εφόσον “δεν υπάρχει επίσημη δήλωση ότι οι πληρωμές παραβιάζουν τις κυρώσεις, επομένως είναι μια γκρίζα ζώνη”.
Ο  Ιταλός καυτηρίασε  τη δημιουργία ανύπαρκτου θέματος και τη σχετική συζήτηση  υπογραμμίζοντας πως “ο μεγαλύτερος εισαγωγέας, η Γερμανία, έχει ήδη πληρώσει σε ρούβλια και οι περισσότεροι εισαγωγείς αερίου έχουν ήδη ανοίξει λογαριασμούς σε ρούβλια”.

Έχει όμως αξία να αναφέρουμε έδώ την δήλωση της Ρωσίας πως δεν θα αντιμετωπίζει με ίδιο τρόπο φιλικές και μη φιλικές χώρες.

Για παράδειγμα την Βρετανία που  εντάσσει στις δεύτερες  η  Ρωσία μπλοκάρει το φυσικό αέριο προς την εταιρεία Shell σαν  συνέπεια του γεγονότος πως η Βρετανία ακολουθεί την πιο σκληροπυρηνική πολιτική κατά της Ρωσίας, την πιο αντιρωσική κατά τους ρώσους αξιωματούχους, στάση.

Ελλάδα για γέλια και για κλάματα.

Νομίζω πως η Ελλάδα δεν μπορεί να αγνοεί την πραγματικότητα όταν αυτή είναι σκληρή και βίαιη . Όμως εδώ, σε  Ελλάδα, η κατάσταση είναι για γέλια και για κλάματα και μάλλον δεν πρέπει να εκπλαγούμε αν προκύψουν ιδιαίτερα δυσμενείς καταστάσεις.  Με βάση τις σαφείς προειδοποιήσεις της Ρωσίας δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε για βαριά  αντίποινα στην Ελλάδα που πιθανά να προκύψουν σαν συνέπεια της δουλοπρέπειας  μας και εύχομαι να μην  είναι δυσβάστακτα εξ αιτίας της  δουλοπρέπειας μας, της  παράδοσης σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο των εγκαταστάσεων  Σούδας και Αλεξανδρούπολης σαν επιθετικά ορμητήρια εναντίον  της Ρωσίας

Κατά τη γνώμη σχεδόν όλων των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, είναι λογική και επιβεβλημένη για το συμφέρον της χώρας αλλά και την ΕΙΡΗΝΗ γενικότερα, η μη εμπλοκή της χώρας στην πολεμική σύρραξη. Όπως είναι καταδικαστέα η επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, είναι καταδικαστέα και η πρωτοπόρα, «βασιλικότερη του βασιλέως» στάση του πρωθυπουργού Μητσοτάκη που με ιδιαίτερη ζέση, χτες, σήμερα που πρωταγωνιστεί στα κελεύσματα (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ) όσον αφορά την εξοπλιστική στήριξη Ουκρανίας.

Η Ελλάδα επιδεικνύει μία από τις πλέον αντιρωσικές συμπεριφορές συναγωνιζόμενη  την Μεγάλη .Βρετανία

-Μετά την αποστολή στρατιωτικού υλικού διαβάζουμε τελευταία και για αποστολή τεθωρακισμένων

Οι ελληνορωσικές σχέσεις έχουν επιδεινωθεί σε μέγιστο βαθμό και συνιστά ανευθυνότητα να συνεχίζεται η ενεργός ανάμιξη μας, με «όφελος» να κατατασσόμαστε   στις μη φιλικές προς τη Ρωσία χώρες

Η ενεργειακή υποδούλωση της Ευρώπης στις ΗΠΑ

Όπως ανέφερε  η δημοσιογράφος Κύρα Αδάμ (26/03/22) πρώτος στόχος του Αμερικανού προέδρου ήταν να αποδείξει ότι επί των ημερών του και με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία,  το ΝΑΤΟ είναι πλήρως ενωμένο και δυνατό, ο δεύτερος στόχος του ήταν να προσδέσει σφιχτά την Ευρώπη στους ενεργειακούς πόρους των ΗΠΑ, ώστε η Ε.Ε. να εξαρτάται απολύτως από το πολιτικό και οικονομικό άρμα της Ουάσινγκτον.

Το στόχο αυτό τον πετυχαίνει βήμα-βήμα, όμως  συνιστά κίνδυνο για την Ελλάδα. Η  Ελλάδα σήμερα όπως και πολλές χώρες θα βρεθούν σε δύσκολη θέση έχοντας ακολουθήσει τις  βαρύγδουπες ανακοινώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων περί εναλλακτικών τάχα πηγών ενέργειας στην Ευρώπη. Η κατάσταση που έχει προκύψει είναι δύσκολη και θα επιδεινώνεται όσο ακολουθούμε μονόπλευρα και πρωτοπορώντας το δόγμα ανήκομε στη δύση.

Βεβαίως οι Γερμανοί έχουν κάνει τα κουμάντα τους ενώ  έχουν προσδέσει απολύτως την κυβέρνηση Μητσοτάκη στην «πράσινη ενέργεια» των -γερμανικής τεχνολογίας -ανεμογεννητριών).,

Η  μεγαλόψυχη! προσφορά των 15 δις σχιστολιθικού μόνο σαν κοροϊδία θα πρέπει  να εκληφθεί.

Με δεδομένο όπως αναφέραμε, πως η Ένωση εξαρτάται από τη Ρωσία τόσο στις εισαγωγές όσο και την κατανάλωση ενέργειας σε ποσοστό άνω του 40% των αναγκών της πρέπει να απεμπλακεί από τη ολοκληρωτική εξάρτηση ,το ίδιο και  η Ελλάδα

Χρειάζεται πράγματι μια ανεξάρτητη πολυδιάστατη πολιτική

Επειδή μάλιστα ιδιαίτερη επίπτωση προβλέπεται να υπάρξει και από την εκτίναξη των τιμών που αποτυπώνεται στους  δείκτες του πληθωρισμού που βρίσκονται σε υψηλά των τελευταίων ετών, κυρίως λόγω των αυξημένων τιμών ενέργειας,

Χρειάζεται επανασχεδιασμός, χρειάζονται προμήθειες,  υποδομές και πάνω από όλα  πολιτική ανεξαρτησία.

Χρειάζεται πράγματι μια ανεξάρτητη πολυδιάστατη πολιτική

Ιδιαίτερη επίπτωση θα υπάρξει και από την εκτίναξη των τιμών που αποτυπώνεται στους  δείκτες του πληθωρισμού που βρίσκονται σε υψηλά των τελευταίων ετών, κυρίως λόγω των αυξημένων τιμών ενέργειας,

Χρειάζεται σχέδιο, χρειάζονται υποδομές και πάνω από όλα  πολιτική βούληση+

Η Ελλάδα αντί να αναλαμβάνει τον ρόλο του υπηρέτη των ισχυρών και γενικά τρίτων οφείλει επί τέλους να ασχοληθεί με τα του οίκου της.  Επί τέλους ενεργειακός σχεδιασμός. Ιδιαίτερη έμφαση σε έρευνα υδρογονανθράκων μετά την εγκληματική πολύχρονη αδράνεια. Συστηματική έρευνα σήμερα ώστε μετά από 6-8 χρόνια να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε δικούς μας εγχώριους υδρογονάνθρακες, για αύξηση των εσόδων μας για ανάπτυξη της βιομηχανίας μας για συμβολή στους συνταξιοδοτικούς πόρους με βάση και την Νορβηγική εμπειρία.

Η  Ελλάδα του Μητσοτάκη, πρωθυπουργού που δεν φαίνεται να κατανοεί  ούτε στο ελάχιστο τις  σημερινές κρίσιμες διεθνείς συνθήκες.

Παρακολουθήσαμε την προηγούμενη πολεμική περίοδο σε Ουκρανία, ένα πρωθυπουργό υπερδραστήριο με την ενεργοποίηση των βάσεων Σούδας, Αλεξανδρούπολης με την αποδοχή κάθε απόφασης εναντίον  της Ρωσίας. Όχι μόνο σε καταδίκη της στρατιωτικής επέμβασης αλλά και σε κάθε δράση εναντίον της Ρωσίας. Δεν θέλησε να ακούσει τη φωνή των δυνάμεων της αντιπολίτευσης που ζητούσαν μη ανάμιξη. Με την αψυχολόγητη  δράση του, αυτό που πέτυχε είναι να καταγραφούμε στους εχθρούς της Ρωσίας με πιθανές απρόβλεπτες   συνέπειες για το  λαό μας ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο την έχουμε ανάγκη (εισαγωγές Πετρελαίου φυσικού αερίου, τουρισμός κλπ).

Ενώ κάποιες χώρες αντιμετώπισαν με σκεπτικισμό το μέτρο του embargo, εμείς το αποδεχτήκαμε  χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Αν σήμερα με κατεύθυνση των ΗΠΑ καταδικάζεται η Οστπολιτικ που εφάρμοσαν Μπραντ, Μέρκελ, Σρέντερ και άλλοι,  εκτιμώ, πως, η ιστορία θα καταδικάσει αυτή τη στροφή.

Σήμερα, χρειάζεται υπομονή, ιδεολογική αντίδραση και πάνω από όλα μαζικοποίηση και ισχυροποίηση του φιλειρηνικού κινήματος.

Συνιστά πρώτιστη  αναγκαιότητα   η απεξάρτηση από ΗΠΑ και ευρύτερα η  διάλυση ΝΑΤΟ που σήμερα δεν έχει πια νόημα, ενώ  οι σχέσεις μας με Ρωσία είναι πρέπει να είναι και ισότιμες και επωφελείς τόσο για τα όφελος της χώρας μας αλλά και συνολικά για την  ΕΕ

Εκτός όμως την απεξάρτηση από ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αναγκαίος στόχος είναι και η απαλλαγή από κυβερνήσεις σαν τη σημερινή και τις προηγούμενες που κάθε άλλο παρά υπηρέτησαν τα συμφέροντα της κοινωνίας και του τόπου.

Νικος Γεωργακάκης

=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-