Η στρατηγική της έντασης που ακολουθεί η κυβέρνηση στα πανεπιστήμια «έσκασε στα χέρια  της» στην περίπτωση του ΟΠΑ εκθέτοντας ανεπανόρθωτα την ίδια, την Υπουργό και τον Πρύτανη

Το πρόσφατο περιστατικό της επίθεσης αγνώστων στον καθηγητή του ΟΠΑ Α.Δ., την ώρα που βρισκόταν στο αμφιθέατρο, επανέφερε στην επιφάνεια το ερώτημα της αστυνόμευσης των πανεπιστημιακών χώρων.

Η πρώτη αντίδραση του Πρύτανη του ΟΠΑ, κ. Δημήτρη Μπουραντώνη, ήταν να ταυτίσει το περιστατικό αυτό με «…βίαιες και τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας…»,^[1] εννοώντας φυσικά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, τις καταλήψεις των ιδρυμάτων από φοιτητικούς συλλόγους και τις διεκδικήσεις των φοιτητών απέναντι στα συλλογικά όργανα των πανεπιστημίων ή μεμονωμένα μέλη ΔΕΠ, στο πλαίσιο του οργανωμένου σχεδίου στοχοποίησης και χτυπήματος της νεολαίας.

Έτσι, η κυβέρνηση βρήκε την αφορμή και έσπευσε να στείλει κουκουλοφόρους αστυνομικούς και αστυνομικούς με πολιτικά να κάνουν έφοδο στο ΟΠΑ, για άσχετη αιτία, προχωρώντας σε 6 συλλήψεις «καθώς ομάδα ατόμων πραγματοποιούσε με τη χρήση ηλεκτρικών εργαλείων και σφυριών φθορές στην τοιχοποιία του Ιδρύματος».^[2]

Ο Πρύτανης του ΟΠΑ όμως βιάστηκε και σκόνταψε τοποθετούμενος σχετικά με το συγκεκριμένο αυτό περιστατικό. Στην προσπάθειά του να δικαιώσει την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και την υλοποίηση του νόμου για την εισχώρηση της αστυνομίας στους πανεπιστημιακούς χώρους, έσπευσε να υπερασπιστεί το συγκεκριμένο μέλος ΔΕΠ, θεωρώντας ότι η φασαρία γύρω από την επίθεση θα συσκότιζε την πραγματικότητα. Αυτή όμως είναι εκκωφαντική, και εν τέλει εξέθεσε και τον ίδιο τον Πρύτανη, αλλά και την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Η δημοσιογραφική έρευνα της υπόθεσης γρήγορα αποκάλυψε ότι ο συγκεκριμένος καθηγητής εμπλέκεται ως κατηγορούμενος σε διάφορες εξαιρετικά σοβαρές υποθέσεις οικονομικών εγκληματικών ενεργειών. Ιδίως φέρεται να σχετίζεται με απάτες μεγάλου οικονομικού αντικειμένου και τοκογλυφία. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος μαζί με άλλους, επίσης καθηγητές πανεπιστημίων, φέρονται να είχαν ιδρύσει στη Ρουμανία επενδυτική εταιρία, προκειμένου να αποφεύγουν τη φορολόγηση και τις ασφαλιστικές εισφορές στην Ελλάδα (στη Ρουμανία ο εταιρικό φόρος είναι μόλις 3% για κύκλο 1.000.000 ευρώ, ο ΦΠΑ είναι 19%, ενώ δεν καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές στα στελέχη).  Επιπλέον, και σοβαρότερα, υπάρχει και καταγγελία για εγκλήματα γενετήσιας ελευθερίας, όπου αντίδικοί του είναι άλλοι καθηγητές του ΟΠΑ.^[3]

[1] https://tinyurl.com/yrefc4vn

[2] http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&lang=%27..%27&perform=view&id=107549&Itemid=2750&lang=

[3] https://www.efsyn.gr/ellada/dikaiosyni/315089_oi-arhes-kofeyoyn-se-ekkofantikes-kataggelies https://www.ereportaz.gr/asoee-aftos-einai-o-kathigitis-pou-epese-thyma-epithesis-i-tokoglyfia-kai-i-paiderastia/

Ταυτόχρονα, ενώ έχει ασκηθεί ποινική δίωξη κατ’ αυτού και πρόκειται σύντομα να εκδικαστεί υπόθεσή του για τα οικονομικά εγκλήματα, ο ίδιος έχει διοριστεί από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σε δύο δημόσιες θέσεις:  στο διοικητικό συμβούλιο του Κέντρου Μελετών Ασφαλείας (ΚΕ.ΜΕ.Α.), το οποίο είναι ένας φορέας που εποπτεύεται από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και στην ουσία αποτελεί think tank πολιτικών αστυνόμευσης (ΦΕΚ ΥΟΔΔ/934/7.11.2019) και πρόσφατα ανανεώθηκε η θητεία του στο ΔΣ του Πράσινου Ταμείου (ΦΕΚ ΥΟΔΔ/579/24.7.2021), όπου διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα, και στο οποίο είχε αρχικά τοποθετηθεί το 2019 από τον Κ. Χατζηδάκη, παρότι ήδη οι διώξεις εναντίον του ήταν γνωστές στην κυβέρνηση.

Ο ίδιος δε φέρεται να υπέδειξε ως ηθικούς αυτουργούς της επίθεσης εναντίον του τους αντιδίκους του καθηγητές, ένας εκ των οποίων κινήθηκε ήδη νομικά.^[1]

Δηλαδή, παρά την αντίθετη νύξη του Πρύτανη, ότι δηλαδή η επίθεση στρεφόταν «κατά του δημόσιου πανεπιστημίου», η πραγματικότητα είναι ότι επρόκειτο για άσχετη με το πανεπιστήμιο και την ακαδημαϊκή ζωή αντιπαράθεση.

Ακόμη, περισσότερο, ο Πρύτανης του ΟΠΑ  εκτέθηκε και εξέθεσε και την ίδια την Υπουργό Παιδείας, διότι όταν κλήθηκε να σχολιάσει για ποιο λόγο κατείχε ακόμη θέση στα αμφιθέατρα ο υπόδικος καθηγητής, «πέταξε τη μπάλα στην εξέδρα», προτάσσοντας το ότι η υπόθεση βρίσκεται ενώπιον του Πειθαρχικού σώματος του Πανεπιστημίου το οποίο (από το Μάρτιο του 2021) δεν έχει συνεδριάσει ακόμα.  Ξέχασε όμως ο κ. Πρύτανης να αναφερθεί στην υποχρέωσή του, η οποία μόλις πριν λίγους μήνες του υπενθυμίστηκε  με το έγγραφο με αρ. Φ.ΠΕΙΘ/48401/Ζ2 με ημερομηνία 27-04-2021 Γενικής Γραμματείας Ανώτατης Εκπαίδευσης,  από τον ίδιο τον υφυπουργό Παιδείας, κ. Άγγελο Συρίγο.^[2]

Στο έγγραφο αυτό «εφιστάται η προσοχή των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, ως προς τα παρακάτω ζητήματα» : «…οι πειθαρχικές διώξεις μελών Δ.Ε.Π., οι οποίες ασκούνται από τον Πρύτανη  … πρέπει να γνωστοποιούνται στην / στον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, προκειμένου να καθίσταται δυνατή η εξέταση εκ μέρους της / του, της σκοπιμότητας λήψης του διοικητικού μέτρου δυνητικής αποχής του μέλους Δ.Ε.Π. από τα καθήκοντά του (αρθ. 26 παρ. 1 του Π.Δ. 160/2008)….».

«1. … Αφού ασκηθεί πειθαρχική δίωξη, ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, μπορεί να αποφασίσει ότι ο παραπεμπόμενος οφείλει να απέχει από την άσκηση των καθηκόντων του μέχρι την έκδοση της πειθαρχικής απόφασης».

Δηλαδή η πειθαρχική δίωξη κατά του συγκεκριμένου καθηγητή που ο ίδιος ο Πρύτανης άσκησε, έπρεπε να έχει γνωστοποιηθεί στην Υπουργό Παιδείας, η οποία θα μπορούσε τον έχει θέσει σε αποχή από τα καθήκοντά του.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι είτε ο Πρύτανης, παρότι όφειλε να ενημερώσει την Υπουργό σχετικά με την πειθαρχική δίωξη του εν λόγω καθηγητή από το Μάρτιο του 2021, δεν το έπραξε, είτε ότι η Υπουργός ενημερώθηκε αλλά δεν έκανε τίποτα. Είτε, δε, η κα Υπουργός είχε ενημερωθεί, είτε όχι, το βέβαιο είναι ότι για τον καθηγητή δεν υπήρξε καμία ουσιαστική νόμιμη συνέπεια.

Στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες, τόσο του Πρύτανη του

[1]  https://www.dikastiko.gr/eidhsh/asoee-minysi-gia-sykofantiki-dysfimisi-kai-kataggelies-se-varos-toy-kathigiti-poy-xylokopithike-ti-leei-o-dikigoros-a-tatsis-vinteo/

[2] https://www.esos.gr/sites/default/files/articles-legacy/syrigos_esos_peitharxiko_melon_dep.pdf

Στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες, τόσο του Πρύτανη του ΟΠΑ, όσο και της Υπουργού Παιδείας κας Κεραμέως και της ίδιας της κυβέρνησης που, παρότι γνώριζαν σχετικά με την υπόθεση αυτή, διατήρησαν τον συγκεκριμένο καθηγητή στις κρατικές θέσεις που κατέχει, αλλά και του επέτρεψαν να συνεχίσει να διδάσκει στο ΟΠΑ.

Η πραγματική αθλιότητα ωστόσο είναι ότι ο Πρύτανης του ΟΠΑ και πολύ περισσότερο η ίδια η κυβέρνηση, επιχείρησαν να αξιοποιήσουν ακόμα και μια τόσο βρώμικη υπόθεση για να χτιστεί το αφήγημα της ανομίας στα πανεπιστήμια και να χτυπηθεί η νεολαία. Ας μην βιάζεται λοιπόν να μιλήσει ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη για αθλιότητες, όταν είναι η κυβέρνηση η ίδια, τα στελέχη και  οι ευνοούμενοί της αυτοί που τις διαπράττουν.

Με την εξέλιξη αυτής της ιστορίας, που ξεκίνησε ως μία ακόμη προσπάθεια της κυβέρνησης να επικαλεστεί τη δήθεν αναγκαιότητα της παρουσίας της αστυνομίας στα πανεπιστήμια αλλά γρήγορα εξέθεσε τους υπερασπιστές της, κατέρρευσε για άλλη μια φορά το αφήγημα περί «βίας και ανομίας» στους πανεπιστημιακούς χώρους ως δικαιολογητική βάση για την επιβολή ενός καθεστώτος αστυνόμευσης της ακαδημαϊκής (και κυρίως φοιτητικής) δράσης που ορίζει ο νόμος Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη.

Αλλά έχει πλέον αρθεί και κάθε νομιμοποίηση (εάν ποτέ υπήρχε) των υπερασπιστών αυτού του νόμου να διακηρύττουν την εφαρμογή των πιο αυστηρών ποινών και κυρώσεων σε βάρος φοιτητών για ασήμαντα προσχήματα ή για καθαρά συνδικαλιστικές πρακτικές (από πειθαρχικές διώξεις, αναστολή σπουδών μέχρι και διαγραφή από τη σχολή!), στο όνομα του «νόμου και της τάξης». Η μεροληψία και η υποκρισία περισσεύουν.

Μια στρατηγική τεχνητής έντασης, όπως αυτή που ακολουθεί η κυβέρνηση στο ζήτημα της αυταρχικής επίθεσης στο πανεπιστήμιο, μπορεί και κάποια στιγμή να «σκάσει» αποκαλύπτοντας τις επιδιώξεις της. Η διαρκής στοχοποίηση του δημοσίου πανεπιστημίου και ιδίως των αγώνων και διεκδικήσεων της νεολαίας, αφενός ως αντιπερισπασμός από φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα σχετικά με την πανδημία ή την φτωχοποίηση και αφετέρου για την επιβολή ενός πλαισίου αυταρχισμού, αστυνόμευσης, κατάλυσης του αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων και συνολικότερα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων έχει ολοκάθαρα αποκαλυφθεί μπροστά τα μάτια μας.

Αναστασία Σταυροπούλου

Δικηγόρος, μέλος της παράταξης Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή