Αν η πραγματικότητα δεν είναι όπως την θέλω, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα

Αυτό πιστεύει ο κ. Μητσοτάκης. Υπάρχει πολιτικά κάτι καινούργιο, οραματικό που μπορεί να τον διαψεύσει;

Της Δέσποινας Σπανού*

Στη χώρα μας υπάρχει μια τεράστια διαφορά μεταξύ κυβερνητικών δηλώσεων, δημοσιογραφικών ρεπορτάζ και πραγματικότητας. Ο πρωθυπουργός παρουσιάζει μια εικόνα ιδανική, με ευμάρεια, ανάπτυξη, χωρίς προβλήματα σε οποιονδήποτε τομέα, με αυξήσεις στους μισθούς, επιτυχή αντιμετώπιση της πανδημίας, μείωση της ανεργίας, συνολική αύξηση των εισοδημάτων και προοπτικές μεγάλης ευημερίας.  Η πραγματικό φυσικά είναι εντελώς διαφορετική.

Η αύξηση κατά 7,4% των εισοδημάτων που ανέφερε ο πρωθυπουργός, αφορά την αύξηση του ΑΕΠ το τελευταίο τρίμηνο (σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό) και προέρχεται από μία μικρή κοινωνική ομάδα (επιχειρηματίες, οικονομικοί παράγοντες), που έχει ευνοηθεί από την κυβέρνηση και κατέγραψε τρελά κέρδη. Το ίδιο συμβαίνει και με τις καταθέσεις, αυξήθηκαν όντως αλλά όχι φυσικά από όλους. Μη ξεχνάμε ότι το προηγούμενο διάστημα, λόγω καραντίνας, ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων έμεινε χωρίς δουλειά, άρα χωρίς εισόδημα, ή έμειναν για μήνες με το ελάχιστον ποσό των 534,00 Ευρώ, επομένως δεν υπήρξε αύξηση αλλά μείωση του εισοδήματος.

Μίλησε για έκρηξη ανάπτυξης τα επόμενα δύο  χρόνια, σε σύγκριση όμως με την αντίστοιχη περίοδο του 2021 που είχαμε ύφεση λόγω lookdown. Αμφισβήτησε την έκρηξη της ακρίβειας, την θεώρησε προσωρινό φαινόμενο, το κόστος ζωής όμως έχει αυξηθεί πάνω από 20%, οι δε αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα φθάνουν μέχρι 100% και προβλέπεται να αυξηθούν παραπάνω.

Ο πρωθυπουργός στα πλαίσια της μεγάλης ευημερίας που προπαγανδίζει, υποσχέθηκε και αυξήσεις στους μισθούς. Η αλήθεια είναι ότι οι αυξήσεις δεν ξεπερνούν το 1 ευρώ ημερησίως (0,54 € είναι η πρώτη που ανακοινώθηκε) και ξορκίζεται από κυβερνητικά στελέχη οποιαδήποτε άλλη αύξηση. Π.χ. ο υφυπουργός Τσακλόγλου είπε οι αυξήσεις στους μισθούς μεταφέρονται στις τιμές των προϊόντων και άρα αποκλείονται! Το κόστος ζωής βέβαια αυξάνεται, ενώ οι μισθοί τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί κατά 30% και με την επικράτηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης ακόμη περισσότερο. Υποσχέθηκε παροχές, οι οποίες είναι ουσιαστικά ψίχουλα, που και αυτές δεν είναι σίγουρες, διότι αμφισβητούνται από τον αρμόδιο υπουργό Σκυλακάκη.

Συγκεκριμένα:

Ο μισός μισθός στους υγειονομικούς, τα οποία φορολογημένα είναι πολύ λιγότερα, είναι κοροϊδία με δεδομένο ότι τους χρωστάει ήδη εφημερίες έξι (6) μηνών!

Τα 250 Ευρώ στους χαμηλοσυνταξιούχους αφορούν αυτούς που οι συντάξιμες αποδοχές είναι κάτω από 600 Ευρώ μηνιαίως. Άλλωστε φαίνεται τώρα ότι και τα προηγούμενα αναδρομικά, εμπαιγμός ήταν, εφόσον με βάση τη φορολογία μειώνονται κατά 40% και σε κάποιες περιπτώσεις περισσότερο.

Τα 250 Ευρώ στους 173.000 πολίτες ΑΜΕΑ αφορούν μόνον όσους έχουν πολύ σοβαρό πρόβλημα.

Τα στοιχεία δε του προϋπολογισμού που παρουσίασε ο υπουργός Σταϊκούρας δείχνουν μεγάλη φορολογική επιβάρυνση και μείωση δαπανών για υγεία, ασφάλιση, πρόνοια, πολιτική προστασία. Από 70,8 δις που ήταν για το 2021 περιορίζονται στα 65,6 δις για το 2022. Η δικαιολογία που προέβαλε ο Σκυλακάκης για την υγεία μόνο ως απίστευτο θράσος μπορεί να εκληφθεί, δηλαδή ότι η πανδημία βρίσκεται στο τέλος της!

Με 18.000 σχεδόν νεκρούς, 588 μόνο την τελευταία εβδομάδα και πάνω από 600 διασωληνωμένους, η δήλωση αυτή αποτελεί προσβολή στη νοημοσύνη του λαού. Οι κατευθύνσεις για μείωση των χειρουργείων επιβεβαιώνονται και από εκπροσώπους του δικού τους χώρου, με στόχο βέβαια να ενισχυθούν τα ιδιωτικά νοσοκομεία από όσους φυσικά μπορούν να πληρώσουν. Για τους υπόλοιπους δεν υπάρχει καμία μέριμνα και όπως φαίνεται μαζί με τους 20.000 νεκρούς που προβλέπουν οι ειδικοί μέχρι το τέλος του χρόνου, θα υπάρξουν και πολλοί άλλοι, οι οποίοι πάσχουν από άλλα νοσήματα και θα χαθούν διότι δεν μπορούν να έχουν την κατάλληλη περίθαλψη.

Η Ελλάδα δηλαδή των 10.000.000 χάνει μια πόλη ολόκληρη, αλλά η κυβέρνηση πανηγυρίζει.

Από τα στοιχεία του προϋπολογισμού προβλέπεται επίσης αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας κατά 6,1 δις την οποία θα επιβαρυνθούν τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Διότι για τις μεγάλες εταιρείες και τα νομικά πρόσωπα προβλέπεται μείωση φόρου από 24% σε 22%, όπως επίσης και μείωση κατά 1 δις των ασφαλιστικών εισφορών. Είναι σαφές ότι η αύξηση των εσόδων από έμμεση φορολογία είναι αποτέλεσμα της αύξησης της τιμής των προϊόντων, αφού καμία μείωση δεν έγινε σε Φ.Π.Α. ή ειδικούς φόρους κατανάλωσης σε ενέργεια και καύσιμα, οι τιμές των οποίων έχουν εκτοξευτεί.

Δηλαδή μειώνονται οι κοινωνικές παροχές, την έλλειψη των οποίων πρέπει να καλύψει ο πολίτης και όμως η κυβέρνηση πανηγυρίζει και υπόσχεται κοσμογονία ευημερίας! (Οικονόμου).

Αναδεικνύεται βέβαια ένα εύλογο ερώτημα. Πώς μετά από όλα αυτά διατηρεί την πολιτική ηγεμονία, διότι την δημοσκοπική πτώση της Ν.Δ. δεν την καρπώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος καταγράφει και αυτός πτώση.

Αυτό είναι λογικό, διότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν προβάλλει καμία ριζοσπαστική πρόταση, κινείται μέσα στα ίδια ευρωπαϊκά πλαίσια της λιτότητας και έχει ψηφίσει μνημόνιο.

Υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργηθεί κάτι καινούργιο, για να αντιπαρατεθεί στον Μητσοτάκη; Υπάρχει. Το αποδεικνύουν οι τελευταίες κινητοποιήσεις και η μεγάλη συμμετοχή της νεολαίας.

Αυτή η αγωνία πρέπει να εκφρασθεί και πολιτικά. Υπάρχουν ανέντακτοι αγωνιστές και πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς που έχουν δείξει και συνέπεια και αγωνιστικότητα. Η Πρωτοβουλία Διαλόγου και Δράσης της Αριστεράς προσπαθεί να συμβάλει σε αυτήν την κατεύθυνση. Η δημιουργία ενός μεγάλου μετώπου, που θα προβάλλει συγκεκριμένες προτάσεις και θα αγωνισθεί για την υλοποίησή τους, σε ριζική αντιπαράθεση με την κυβερνητική πολιτική είναι όσο ποτέ αναγκαία.

*Η Δέσποινα Σπανού, πρώην αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, στέλεχος της ΛΑΕ.