Δημήτρης Στρατούλης

Στέλεχος ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

π. Βουλευτής και Υπουργός

Η κυβέρνηση προωθεί εξαέρωση των επικουρικών συντάξεων

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μετά την ψήφιση του αντεργατικού νόμου με τον οποίο, ουσιαστικά, κατάργησε το 8ωρο και περιόρισε το απεργιακό και συνδικαλιστικό δικαίωμα, προωθεί για ψήφιση την πλήρη κεφαλαιοποίηση και επί της ουσίας ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης.

Οι νεοεισερχόμενοι στην εργασία από 1/1/2022 – και όσοι ήδη εργαζόμενοι μικρότεροι από 35 ετών επιθυμούν – θα καταθέτουν τι εισφορές επικουρικής ασφάλισής τους σε ατομικούς λογαριασμούς –  «κουμπαράδες», αναθέτοντας την αξιοποίησή τους σε κερδοσκοπικά κεφάλαια, ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και τράπεζες.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι το νέο ταμείο επικουρικής ασφάλισης θα μπορεί πιο ευέλικτα και αποδοτικά να επενδύει τα αποθεματικά των ατομικών λογαριασμών και ότι με τις υψηλές αποδόσεις τους θα εξασφαλίζει στους ασφαλισμένους μεγαλύτερες συντάξεις ή άλλες παροχές από τη δημόσια αναδιανεμητική επικουρική ασφάλιση.

Η επίτευξη, όμως, υψηλών αποδόσεων των «ατομικών κουμπαράδων» των ασφαλισμένων προϋποθέτει την ανάληψη υψηλού κερδοσκοπικού ρίσκου και μεγάλων, απρόβλεπτων και μη αναστρέψιμων κινδύνων, που ενέχουν οι χρηματαγορές, δημιουργώντας τεράστιες χρηματοοικονομικές φούσκες, που συχνά εκρήγνυνται, καταστρέφοντας τους πολλούς και εξασφαλίζοντας μεγάλα κέρδη σε λίγους κερδοσκόπους.

Επίσης, τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, επιδιώκοντας όλο και μεγαλύτερες επενδυτικές αποδόσεις, ωθούν τους ασφαλισμένους τους να αυξάνουν τις εισφορές τους, χωρίς πολλές φορές να τους εξασφαλίζουν ούτε τη σύνταξή τους.

Οι χρεοκοπίες μεγάλων ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών σε ΗΠΑ, Ελλάδα, κλπ, που οδήγησαν στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση των ασφαλισμένων τους, είναι ιδιαίτερα διδακτικές.

Νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις με τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης μετατοπίζουν τον κοινωνικοασφαλιστικό κίνδυνο και ευθύνη από το κράτος στον ασφαλισμένο. Εξατομικεύουν την ασφαλιστική προσδοκία, δημιουργώντας ασφαλισμένους, που δεν αγωνίζονται συλλογικά για τη βελτίωση των συντάξεών τους, αλλά ο καθένας τους ξεχωριστά ενδιαφέρεται μόνο για την επενδυτική συμπεριφορά του ασφαλιστικού λογαριασμού του ή την τύχη εκείνων των μετοχών, που θα του διασφαλίσουν προσωπικά  καλύτερη σύνταξη.

Έτσι, αυτές οι κυβερνήσεις μειώνουν τις δημόσιες δαπάνες, δίνουν ως δώρο αποθεματικά της κοινωνικής ασφάλισης σε τράπεζες και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και υπονομεύουν τους συλλογικούς αγώνες των ασφαλισμένων.

Η κυβέρνηση ομολογεί αυτό το στόχο, παραδεχόμενη ότι οι αποταμιεύσεις που θα δημιουργήσει το κεφαλαιοποιητικό σύστημα επικουρικής ασφάλισης, 50 – 70 δις ευρώ, θα τις διαθέσει για τη χρηματοδότηση νέων «επενδύσεων» στη χώρα μας, δηλαδή για μία νέα λεηλασία τους προς όφελος της ιδιωτικής κερδοσκοπίας.

Τα κυβερνητικό επιχείρημα ότι το νέο κεφαλαιοποιητικό σύστημα  επικουρικής ασφάλισης θα οφελήσει τους νέους, γιατί, όπως λέει, «σταματάμε να παίρνουμε τα λεφτά των νέων και να τα δίνουμε στους ηλικιωμένους», είναι αντικοινωνικό, ηλικιακά ρατσιστικό, αλλά και ψευδές. Οι μελλοντικοί συνταξιούχοι του νέου ταμείου επικουρικής ασφάλισης το μόνο που θα γνωρίζουν είναι, πόσες ασφαλιστικές εισφορές κατέβαλαν. Θα έχουν άγνοια και αβεβαιότητα, εάν θα πάρουν, τελικά, επικουρική σύνταξη και πόση, αφού οι ατομικοί λογαριασμοί δεν τους διασφαλίζουν εγγυημένες παροχές. Το σύστημα επικουρικής ασφάλισης μετατρέπεται γι αυτούς από «εγγυημένων παροχών» σε «εγγυημένων εισφορών».

Το κυβερνητικό επιχείρημα, ότι δεν θα επηρεαστούν οι επικουρικές συντάξεις των σημερινών ασφαλισμένων και συνταξιούχων είναι, επίσης, ψευδές. Το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης, αφού δεν θα έχει έσοδα από τους νέους ασφαλισμένους, θα οδηγηθεί σε μειώσεις συντάξεων.

Ο κυβερνητικός ισχυρισμός ότι αυτές οι απώλειες θα καλυφτούν από νέους πόρους, που θα φέρει η ανάπτυξη, είναι επισφαλής και αβέβαιος. Η επίκληση του ΑΚΑΓΕ, οδηγεί σε αφαίρεση από την κυβέρνηση πόρων, που προορίζονται για τους μελλοντικούς συνταξιούχους και, σε κάθε περίπτωση, είναι περιορισμένοι και δεν αρκούν.

Το επιχείρημα ότι αυτά εφαρμόζουν οι αναπτυγμένες χώρες είναι ψευδές. Δεν ισχύει για Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία, Ελβετία Λουξεμβούργο κλπ. Εφαρμόζονται μόνο σε χώρες Λατινικής Αμερικής και Ανατολικής Ευρώπης, όπου οδήγησαν σε σημαντική μείωση συντάξεων, φτωχοποίηση συνταξιούχων, αύξηση οικονομικών – κοινωνικών ανισοτήτων.

Η προηγουμένη κυβέρνηση έχει σοβαρές πολιτικές ευθύνες, γιατί με το νόμο 4387/2016 θεσμοθέτησε τη “νοητής κεφαλαιοποίησης” στην επικουρική ασφάλιση, ανοίγοντας την όρεξη στην κυβέρνηση Μητσοτάκη για πλήρη κεφαλαιοποίησή της.

Τα δημόσια, καθολικά, αναδιανεμητικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης παρέχουν ασφάλεια στους ασφαλισμένους, γιατί συνδέονται με την εργασία, την πραγματική οικονομία και τη δημόσια χρηματοδότηση και βασίζονται στην αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης (μεταξύ γενεών, εργαζομένων – ανέργων, εργαζομένων – συνταξιούχων, ασθενών – υγιών κλπ).

Το αντικοινωνικό κυβερνητικό σχέδιο για ατομική – ιδιωτική επικουρική ασφάλιση μπορεί και πρέπει να αποτραπεί με τους αγώνες των ασφαλισμένων και συνταξιούχων, νέων και παλιών.

Αναδημοσίευση από KONTRA NEWS