Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ

Της Δέσποινας Σπανού*

Συμπληρώνονται φέτος 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, ένα γεγονός που αποτέλεσε σταθμό όχι μόνο για την Ιστορία του τόπου, αλλά και για άλλους λαούς εκείνη την εποχή.

Ήταν ένας εθνικοαπελευθερωτικός, αλλά και λαϊκός κοινωνικός αγώνας, απέναντι στον τούρκικο ζυγό και το κατεστημένο της εποχής, το οποίο σεαποτελούσαν οι κοτζαμπάσηδες, συνεργάτες των Οθωμανών.
Η Ελληνική επανάσταση εμπνεύστηκε από άλλες επαναστάσεις της εποχής, Γαλλική Επανάσταση, Αμερικανική κλπ. και ενέπνευσε μια σειρά κοινωνικών αγώνων και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, που στόχευαν στην απελευθέρωση των λαών και στην κατάκτηση των θεμελιωδών αρχών της Ελευθερίας, της Ισότητας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Υπήρξε από μόνη της ένα συνταρακτικό γεγονός της εποχής, ταυτίστηκε με τον αγώνα όχι μόνο για Εθνική Ανεξαρτησία, αλλά με τον αγώνα ενάντια σε κάθε αδικία. Για τον λόγο αυτό ενέπνευσε καλλιτέχνες, ζωγράφους, ποιητές αλλά και ριζοσπάστες της εποχής, πολλοί από τους οποίους άφησαν την πατρίδα τους και ήρθαν και αγωνίστηκαν, ως εθελοντές στα ελληνικά στρατεύματα και αρκετοί από αυτούς έχασαν την ζωή τους στα πεδία των μαχών.
Αποτελεί η επανάσταση του 1821 μια πολύτιμη και διαχρονική παρακαταθήκη για τον Ελληνικό Λαό. Δυστυχώς όμως, στα χρόνια που πέρασαν οι παρεμβάσεις των ξένων σε συνεργασία με τις υποταγμένες και ξενόδουλες ηγεσίες, είχαν σαν αποτέλεσμα η εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη να είναι ακόμα ζητούμενα.
Από τα πρώτα χρόνια οι παρεμβάσεις των ξένων, που μας παρουσιάζονται ως σωτήρες, είχαν στόχο την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων, ο διορισμός βασιλέων και η λήψη δανείων συνέβαλαν στην εξάρτηση της χώρας και στην αδυναμία ανάπτυξης των παραγωγικών της δυνατοτήτων.
Από το 1824 μέχρι το 1898 που η Ελλάδα τέθηκε υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο, είχε πάρει 10 δάνεια συνολικού ποσού 920 εκ. Γαλλικών Φράγκων, από τα οποία 270 εκ. φράγκα, ήταν έξοδα – κρατήσεις μεσαζόντων και τραπεζών.
Από το 1898 μέχρι το 1932 η Ελλάδα πήρε άλλα 1.280 εκ Γ.Φ. Για να γίνει κατανοητή η εκμετάλλευση της χώρας μας από τους δανειστές, αρκεί να σημειώσουμε ότι μέχρι το 1932 είχαμε πληρώσει 130 εκ. Γ.Φ περισσότερα από ότι είχαμε πάρει και χρωστούσαμε ακόμα 2 δις Γ. Φ.
Φυσικά η ευθύνη δεν είναι μόνο στους δανειστές, οι εγχώριοι εντολοδόχοι και συνεργάτες τους, που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο υπονόμευσαν το μέλλον της χώρας και προσπάθησαν με κάθε τρόπο να καλλιεργήσουν την αντίληψη της «Ψωροκώσταινας», δηλαδή της χώρας που δεν έχει καμία δυνατότητα επιβίωσης μόνη της, παρά μόνο απολύτως εξαρτημένη από άλλες μεγάλες δυνάμεις.
Όσοι αγωνίστηκαν και προσπάθησαν να ανατρέψουν αυτή την αντίληψη, κυνηγήθηκαν ή εκτελέστηκαν, παρά τους ηρωικούς αγώνες του λαού που αναπτύχθηκαν σε διάφορες περιόδους.
Τα παραδείγματα του Νίκου Μπελογιάννη και του Δημήτρη Μπάτση (το βιβλίο του «Η Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα» που γράφτηκε το 1947, παραμένει αξεπέραστο), που απέδειξαν και επιστημονικά ότι η χώρα έχει δυνατότητα αυτόνομης οικονομικής ανάπτυξης και για αυτό εκτελέστηκαν, είναι χαρακτηριστικά.
Το μέγεθος της εξάρτησης φάνηκε ακόμα περισσότερο με την υπογραφή των μνημονίων, τα οποία υπέγραψαν όλα τα κυβερνητικά κόμματα, βάση των οποίων ξεπουλήθηκε ο παραγωγικός ιστός, φτωχοποιήθηκε η συντριπτική πλειοψηφία του λαού και τέθηκε υπό επιτροπεία η χώρα για τις επόμενες 10ετίες.
Επικαλέστηκαν πάλι το δημόσιο χρέος, που όμως τότε ήταν 120% του ΑΕΠ και με τα μνημόνια έφτασε στα 209% του ΑΕΠ.
Εκτός από την οικονομία, η εξάρτηση επεκτείνεται και στην αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Με ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, που επέλεξαν την μονόπλευρη πρόσδεση στον Ευρωατλαντισμό και την σύναψη εύθραυστών και επικίνδυνων συμμαχιών, σήμερα αμφισβητείται και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
Η υποταγή των Ελληνικών Κυβερνήσεων στις πολιτικές σκοπιμότητες ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ φέρνουν όχι μόνο φτώχεια αλλά και τεράστιους κινδύνους για την ασφάλεια της χώρας και του Λαού.
Οι πρόσφατες επιλογές της ΝΔ, με άλλοθι την πανδημία, όχι μόνο να ενισχύσει την εξάρτηση αλλά και να χτυπήσει τα δημοκρατικά δικαιώματα του λαού, προκάλεσαν μεγάλες αντιδράσεις και μεγάλες κινητοποιήσεις ιδιαίτερα από την νεολαία.
Αυτό είναι ένα πολύ ελπιδοφόρο μήνυμα. Ο λαός μας έχει υποστεί μεγάλες ήττες αλλά έχει αναπτύξει και ηρωικούς αγώνες, που έχουν προκαλέσει τον θαυμασμό της παγκόσμιας κοινότητας. Η Επανάσταση του 1821 και η Εθνική Αντίσταση κατά του φασισμού, αποτελούν δείγματα τέτοιων αγώνων.
Σήμερα 200 χρόνια μετά την επανάσταση, η κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας περνάει μέσα από τους αγώνες για κοινωνική απελευθέρωση και λαϊκή κυριαρχία.
Πρέπει να μπει ένα τέλος στις πολιτικές ξεπουλήματος της χώρας και φτωχοποίησης της μεγάλης πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού.
Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει ένας νέος δρόμος για τον τόπο, το λαό και ιδιαίτερα την νεολαία, που σήμερα αναγκάζεται να μεταναστεύσει για να επιβιώσει.
Η ανάπτυξη αγώνων για ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη, αποτελεί τον μεγαλύτερο φόρο τιμής στους εξεγερμένους του 1821.

*Η Δέσποινα Σπανού είναι πρ. Αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ
στέλεχος της Λαϊκής Ενότητας