Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζοντας το «μπαράζ» των αντιδημοκρατικών νομοθετημάτων αποφάσισε να καταργήσει και αυτή την νοθευμένη–κολοβή Απλή Αναλογική των δύο γύρων του ΣΥΡΙΖΑ για να ολοκληρώσει το πραξικόπημα κατά της Δημοκρατίας και της Αυτοδιοίκησης.
Είναι γνωστό ότι αμέσως μετά την εκλογή της με διαδοχικά νομοθετικά πραξικοπήματα, χωρίς σοβαρές αντιστάσεις δυστυχώς από το ΣΥΡΙΖΑ, «ξήλωσε» στην πράξη τον νόμο της Απλής Αναλογικής ακυρώνοντας στη πράξη τα αποτελέσματα των εκλογών, υποβάθμισε πλήρως τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια αφού μετέφερε τις περισσότερες ουσιαστικές αρμοδιότητες στην Οικονομική Επιτροπή στην οποία πραξικοπηματικά είχε δώσει στην παράταξη του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη το 60% (!) και κατάργησε το ρόλο και τις αρμοδιότητες των τοπικών κοινοτήτων.
Τώρα καταθέτει με σκοπό να ψηφιστεί μέχρι τέλος Φλεβάρη, ένα νέο αντιδημοκρατικό και καλπονοθευτικό νόμο για την Αυτοδιοίκηση. Πολύ χειρότερος από όλους τους καλπονοθευτικούς νόμους του παρελθόντος. Διότι με αυτόν: α) «Κλέβει» κυριολεκτικά τη ψήφο των πολιτών η παράταξη του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη οι οποίοι όσο ποσοστό και να πάρουν στο πρώτο γύρο θα διαθέτουν το 60% των μελών των Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβουλίων, β) μειώνει το όριο εκλογής του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη στο 43% από το 50%, γ) βάζει όριο εισόδου στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια το 3% και, δ), μειώνει τον αριθμό των Συμβούλων. Επίσης καταργεί το ρόλο και τις αρμοδιότητες των τοπικών κοινοτήτων και καταργεί τους ανεξάρτητους συνδυασμούς και την ξεχωριστή κάλπη στα κοινοτικά συμβούλια υποχρεώνοντας τους ενεργούς πολίτες να στοιχηθούν πίσω από τα δημοτικά ψηφοδέλτια με σκοπό να κομματικοποιήσει ακόμη περαιτέρω την αυτοδιοίκηση και εμποδίσει τη συμμετοχή ενεργών πολιτών στις υποθέσεις του τόπου που ζουν.
Συνεπώς το νομοσχέδιο αυτό είναι νομοσχέδιο καθαρής ΚΛΟΠΗΣ της λαϊκής ψήφου και ό,τι πιο αντιδημοκρατικό θεσμικό έκτρωμα έχει υπάρξει στο χώρο της Αυτοδιοίκησης. Θα εγκαθιδρύσει έναν ακόμα πιο συγκεντρωτικό και αυταρχικό τρόπο διοίκησης και θα επιβάλει το διπολισμό και τον ακραίο κομματισμό στην αυτοδιοίκηση αφού δημιουργεί ασφυκτικό πλαίσιο για τους ανεξάρτητους αυτοδιοικητικούς συνδυασμούς.
Η απέχθεια της Ν.Δ.και των στελεχών της ενάντια στην Απλή Αναλογική είναι μια βαθιά αντιδημοκρατική αντίληψη διότι δεν δέχεται την βασική αρχή της Δημοκρατίας, ότι η ψήφος του κάθε πολίτη είναι ισότιμη με την ψήφο του διπλανού του, ούτε ότι έχουν δικαίωμα να εκπροσωπούνται ισότιμα όλοι οι πολίτες στα κοινά. Δείχνει όμως και φόβο απέναντι στον έλεγχο και τη διαφάνεια που διευκολύνεται από την παρουσία όλων των παρατάξεων στα όργανα της Αυτοδιοίκησης. Υπενθυμίζουμε στη Ν.Δ. και στα στελέχη της ότι όλα τα μέχρι τώρα καλπονοθευτικά συστήματα που διαμόρφωναν «ισχυρές» τοπικές εξουσίες, οδήγησαν σε φαινόμενα αλαζονείας, αμετροέπειας και αδιαφάνειας. Οδήγησαν π.χ. στη Θεσσαλονίκη στην καταλήστευση των ταμείων του δήμου επί ημερών Παπαγεωργόπουλου. Συνολικά με τα καλπονοθευτικά συστήματα που διαμόρφωναν «ισχυρές» πολιτικές εξουσίες οδηγήθηκε η Ελλάδα στη χρεοκοπία και σε μαρασμό οι τοπικές κοινωνίες.
Η Απλή Αναλογική, δεν είναι μόνο το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ σύστημα που αποτυπώνει με ακρίβεια τη λαϊκή θέληση, αλλά συμβάλει στην ενίσχυση της αντίληψης ότι οι τοπικές κοινωνίες δεν χρειάζονται ούτε «πολίτες-πελάτες», ούτε «Λουδοβίκους». Αντίθετα έχουν ανάγκη από υπεύθυνους, δημιουργικούς και ενεργούς πολίτες, καθώς και από έντιμους και ικανούς αυτοδιοικητικούς, που να υποστηρίζουν ανυποχώρητα τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της Αυτοδιοίκησης, που να μπορούν να παράγουν έργο ουσίας, να ενώνουν και όχι να διχάζουν τις τοπικές κοινωνίες, έχοντας πίστη στη συλλογικότητα και τη δημοκρατική λειτουργία και ισχυρή πολιτική βούληση να συγκρουστούν με ισχυρά οικονομικά συμφέροντα και κατεστημένα.
Η Απλή Αναλογική, υποχρεώνει επίσης τον Δήμαρχο και τον Περιφερειάρχη να ασκηθούν στο να πείθουν με επιχειρήματα και όχι στο να διοικούν με στρατιωτική λογική. Συμβάλει στο να ενισχύσει τον σεβασμό στη διαφορετική άποψη, στον εμπεριστατωμένο διάλογο, και στην επί της ουσίας αντιπαράθεση, για την διατήρηση της «κυβερνητικής» επάρκειας των Δήμων και των Περιφερειών.
Η απάντηση στη θεωρία της «κυβερνησιμότητας» είναι πρωτίστως πολιτική και δευτερευόντως θεσμική και νομική. Ικανός και καλός τοπικός ηγέτης είναι αυτός που καταφέρνει να συνθέτει τις διαφορετικές απόψεις, να βρίσκει επιχειρήματα, να πείθει και να εξασφαλίζει τη στήριξη του δημοτικού ή περιφερειακού συμβουλίου.
Εμείς είμαστε υπέρ της απλής ανόθευτης αναλογικής παντού και προτείνουμε οι Αυτοδιοικητικές εκλογές να γίνονται σε μία Κυριακή. Να καταργηθεί το συγκεντρωτικό μέχρι σήμερα Δημαρχοκεντρικό και Περιφερειαρχοκεντρικό σύστημα και να καθιερωθεί η εκλογή του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη από το Συμβούλιο, στο οποίο η Δημοτική και αντίστοιχα η Περιφερειακή Αρχή θα πρέπει να διαθέτει τη δεδηλωμένη πλειοψηφία. Τούτο θα επιτυγχάνεται στη βάση μιας δημόσιας προγραμματικής συμφωνίας – συνεργασίας και σύγκλισης των προγραμμάτων των παρατάξεων. Αυτή η διαδικασία ενισχύει τη Δημοκρατία, τον έλεγχο, την διαφάνεια και διασφαλίζει την ανακλητότητα του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη όταν δεν εφαρμόζει τις προγραμματικές συμφωνίες των παρατάξεων από τους Συμβούλους που τον εξέλεξαν.
Καλούμε όλους τους αιρετούς αλλά και όλους τους πολίτες που πιστεύουν στη Δημοκρατία ανεξάρτητα άλλων ιδεολογικών αντιλήψεων, να μην επιτρέψουμε να υλοποιηθεί το θεσμικό πραξικόπημα που ετοιμάζει η κυβέρνηση της Ν.Δ. και να καταργήσει αυτή την ατελή έστω Απλή Αναλογική που υπάρχει σήμερα. Να αγωνιστούμε και να απαιτήσουμε την καθιέρωση της απλής ανόθευτης αναλογικής με ένα γύρο και έμμεση εκλογή του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη. Να αγωνιστούμε για μια Αυτοδιοίκηση της δημοκρατίας, της συλλογικής λήψης των αποφάσεων, της ενίσχυσης θεσμών άμεσης δημοκρατίας, της διαφάνειας, της ισότητας, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων του λαού και της Βιώσιμης Ανάπτυξης με επίκεντρο τις ανάγκες των απλών ανθρώπων και όχι τα κέρδη των μεγάλο-εταιρειών. Το πραγματικό δίλημμα είναι: Με το νεοφιλελευθερισμό ή κόντρα σε αυτόν;
Το διακύβευμα είναι κρίσιμο και εξαιρετικά επίκαιρο: Η Αυτοδιοίκηση θα λειτουργήσει ως ένας πυλώνας λαϊκής εξουσίας και συμμετοχής των πολιτών ή θα παραμείνει ένας γραφειοκρατικός, αποστεωμένος θεσμός παραγωγής παραγόντων και παραγοντίσκων προθύμων να υπηρετήσουν τις κεντρικές κομματικές-κυβερνητικές πολιτικές που θα τους υπαγορευτούν;