«Οι διερευνητικές επαφές» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που επανεκκινούνται στις 25 του Γενάρη στην Κωνσταντινούπολη εκ των πραγμάτων θα είναι η αρχή ενός προσχηματικού ναρκοθετημένου διαλόγου άκρως επικίνδυνου για την Ελλάδα .
Φυσικά κανένας προοδευτικός και λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αξία του διαλόγου ως ιδανικού τρόπου επίλυσης διακρατικών διαφορών.
Ωστόσο, απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτύχει και να τελεσφορήσει ένας διάλογος είναι καταρχήν ο αυστηρός καθορισμός των θεμάτων τα οποία θα αποτελέσουν και το αντικείμενο του διαλόγου όπως και ο ακριβής προσδιορισμός των κανόνων βάσει των οποίων αυτός θα διεξαχθεί.
Όμως τι είδους «διάλογο», επιθυμεί πραγματικά η Τουρκία;
Πολλοί για να μην πούμε όλοι σχεδόν θεωρούν σήμερα μετά και τα λεγόμενα και τις ενέργειες του Ερντογάν και των ανθρώπων του ότι δυστυχώς πρόκειται για έναν διάλογο στον οποίον εκ των πραγμάτων θα υπονομευθεί η πολυπόθητη ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Λέμε ότι θα υπονομευθεί λόγο της λογικής Ερντογάν που βασίζεται στους πυλώνες της πανθομολογούμενης αδικίας και της άμετρης πλεονεξίας, υπό την έννοια ότι η Τουρκία «θα πρέπει» εκ των πραγμάτων να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερα και η Ελλάδα (φυσικά και η Κυπριακή Δημοκρατία) «θα πρέπει» να χάσουν όσο το
δυνατόν περισσότερα !
Θα ξεκινήσει δηλαδή αυτές τις ώρες έναν διάλογος από την αρχή του ναρκοθετημένος κατά τον οποίον η τουρκική αντιπροσωπεία θα «βάζει στο τραπέζι της συζήτησις» πλήθος ανύπαρκτων θεμάτων, όπως αυτά που έχουν να κάνουν με τις "γκρίζες ζώνες", την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών, την υφαλοκρηπίδα, την Ελληνική ΑΟΖ , ακόμα και με την καθαρή αμφισβήτηση διεθνών συνθηκών (Λωζάνη, Συνθήκη της θάλασσας κ.α ) που θα σχετίζονται με την Ελληνική επικράτεια και κυριαρχία!
Η Τουρκία Θα προβάλλει νομικά αστήρικτες και προδήλως παράλογες αξιώσεις εις βάρος της Ελλάδας που θα εξυπηρετούν τα νέο – ιμπεριαλιστικά Τουρκικά σχέδια και όχι μόνο. Η ελληνική αντιπροσωπεία αντίθετα στριμωγμένη εν είδη απολογούμενου θα καλείται να αποδείξει τα αυτονόητα και εντέλει να υποκύψει σε
κάποια από αυτά (αν όχι σε όλα…), για να μην θεωρηθεί ότι «υπονομεύει τον διάλογο» και το βασικότερο για να μην εκτεθεί ενώπιον «εταίρων» και «συμμάχων» της.

Κατά τη διάρκεια αυτού του διαλόγου σε όλες τις φάσεις του εκ των πραγμάτων θα οργιάσει η μυστική διπλωματία και θα ασκηθούν τεράστιες υπερατλαντικές και ευρωπαϊκές πιέσεις στην Ελλάδα, προκειμένου να απεμπολήσει δικαιώματάτης που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο και από τις διεθνείς συνθήκες, για να «κατευναστεί το τουρκικό θηρίο», έως ότου επανέλθει δριμύτερο με νέες διεκδικήσεις…
Παράλληλα τα πραγματικά αφεντικά της χώρας μας η Γερμανία με τη συνδρομή και των ΗΠΑ, θα «μαγειρέψουν» τα πάντα, φυσικά για να μην πειραχτούν τα ζωτικά συμφέροντα του ΝΑΤΟ και της Γερμανο-κρατούμενης Ε.Ε ! Θα επιβάλουν τις επιλογές τους σε έναν υπονομευμένο από την Άγκυρα ελληνοτουρκικό διάλογο, σέρνοντας στην κυριολεξία από τη μύτη την εθελόδουλη κυβέρνηση Μητσοτάκη της Αθήνας! Μιας Ελληνικής κυβέρνησης η οποία αδυνατεί να καταγγείλει και να εστιάσει στις πάγιες κατάφορες παραβάσεις του διεθνούς δικαίου από την πλευρά
της Τουρκίας, τόσο για τις αντιδημοκρατικές πολιτικές στο εσωτερικό της (κουρδικό, ανθρώπινα δικαιώματα, φυλακίσεις δημοσιογράφων, ακτιβιστών, κλπ. ) αλλά επίσης και στις πολλαπλές παράνομες στρατιωτικές τουρκικές επεμβάσεις και γενικά επιχειρήσεις στο εξωτερικό ( Συρία, Λιβύη, Καύκασο, κλπ. )
Οι πολυπόθητες «κυρώσεις» της ΕΕ ενάντια στην Τουρκία όπως ελπίζει η κυβέρνηση της δεξιάς στην Ελλάδα παραμένουν και θα παραμείνουν στην σφαίρα της γνωστής μας υποκριτικής ρητορικής και μόνο. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Γαλλίας και της Ιταλίας που το μόνο ενδιαφέρον τους είναι να πουλήσουν όπλα ( Rafael – Augusta) . Όπως πάντα αδυνατεί το Ελληνικό δικομματικό-διπολικό πολιτικό σύστημα να απαλλαγεί από το δόγμα του « Ανήκομεν στην Δύση» . Αδυνατεί να αναγνώσει και να πράξει τα δέοντα σε μια ουσιαστική πολιτική, διπλωματική και αμυντική πολυδιάστατη αντίληψη και στρατηγική, εξυπηρετώντας τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα , την λαϊκή και Εθνική κυριαρχία και την Ειρήνη!
Θα στηθεί επομένως ένας διάλογος που θα «σκιάζεται» από την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας από την Τουρκία από την μια και την υποτιθέμενη ανύπαρκτη «συμμαχική» υποστήριξη στην Ελλάδα από την άλλη. Παράλληλα δεν πρέπει να λησμονούμε ένα βασικό ζήτημα ότι σε τέτοιο τύπου ακριβώς τραπέζι «διαλόγου» επί δεκαετίες προσπαθεί να μας σύρει η Τουρκία, ακριβώς επειδή γνωρίζει ότι είναι ο μοναδικός τρόπος για να προωθήσει τα ληστρικά σχέδιά της σε βάρος της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα δικαιώματα των οποίων βασίζονται
κατά κύριο λόγο στο Διεθνές Δίκαιο και στο Δίκαιο της Θάλασσας.
Βέβαια ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν με τις νέο-ιμπεριαλιστικές γεωπολιτικές επιδιώξεις του με στόχο να γίνει η Τουρκία μια ηγεμονική δύναμη στην περιοχή, με τις νεο-οθωμανικές εμμονές του, αλλά και τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της χώρας του, με την οικονομία να καρκινοβατεί και τις παλιές πληγές και μέτωπα που έχει ακόμα ανοικτά με τους Κούρδους και όχι μόνο να αιμορραγούν, βρίσκεται και αυτός στριμωγμένος με την πλάτη στον τοίχο και για το λόγο αυτό γίνεται άκρως επικίνδυνος. Από αυτή την δύσκολη πραγματικότητα ο Ερντογάν θα επιδιώξει με κάθε μέσο να βγει νικητής για να καλυτερεύσει την θέση του στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Παράλληλα είναι εξίσου βέβαιο ότι στον διάλογο αυτό θα επιχειρήσει να «ξεφύγει» να ελιχτεί να παίξει με το «καρότο και το μαστίγιο» απέναντι στην Ελλάδα αλλά και το σημαντικότερο θα προσπαθήσει να επωφεληθεί και από τις ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις των άλλων δυνάμεων που ενεργοποιούνται στην Ανατολική Μεσόγειο! Πρέπει να το καταλάβουμε όλοι καλά ότι ο Ερντογάν και οι άνθρωποί του θα τα παίξουν όλα για όλα προς χάριν της «Γαλάζιας Πατρίδας» από τις «πολεμικές κραυγές και απειλές» μέχρι την λεγόμενη «διπλωματία της
ειρήνης»!
Η υποτιθέμενη μείωση της έντασης εκ μέρους της Τουρκίας δεν είναι τίποτα άλλο
παρά ένα τέχνασμα (τουρκιστί tertip), πιθανότατα υπαγορευμένο από σκοτεινούς
κύκλους της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης δηλαδή της Γερμανίας!
Επίσης ούτε ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, που όλοι γνωρίζουμε τον ρόλο του στον
πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, θα επιθυμούσε μία στρατιωτική αναμέτρηση μεταξύ
της Ελλάδος και της Τουρκίας μέλη και οι δύο του ΝΑΤΟ σε μια περίοδο όξυνσης
της αντιπαράθεσης με την Ρωσία. Ούτε το Ισραήλ, Ούτε η Μέρκελ κατά τη
διάρκεια της προεδρίας της στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα ήθελε να διαχειριστεί μία
σύρραξη μεταξύ ενός κράτους-μέλους της Ένωσης (Ελλάδα) και ενός παραδοσιακού
φίλου και πολιτικο-οικονομικού συμμάχου της Γερμανίας (Τουρκία)…
Είναι κατανοητό λοιπόν ότι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί η «ενεργοποίηση»
όλων των γεωπολιτικών «ρηγμάτων» στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής
Μεσογείου που θα βλάψουν τα Αμερικανο-νατοϊκά συμφέροντα είναι να βρεθεί
τρόπος ώστε να εξυπηρετηθούν και τα συμφέροντα της Τουρκικής άρχουσας τάξης
μέσα από την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου! .
Οι πάντες μπορούν να αντιληφτούν επομένως ότι ένας διάλογος που θα γίνει αν
γίνει με αυτά τα χαρακτηριστικά, αυτή την ιστορική στιγμή και με αυτούς τους
συσχετισμούς, δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά ένας απόλυτος εξευτελισμός, μια
μεγάλη παγίδα και στην ουσία μια παράδοση της Ελλάδας και των κυριαρχικών
δικαιωμάτων της.
Όλα αυτά φαίνεται δυστυχώς ότι ξεχνιούνται από το φοβικό άγχος από τον Νατοϊκό εγκλωβισμό της κυβέρνησης της Ν.Δ και όλου του ελληνικού δικομματικού – διπολικού πολιτικού κατεστημένου. Ενός κατεστημένου το οποίο σύσσωμο από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το ΚΙΝΑΛ και τις άλλες φιλο-Ε.Ε δυνάμεις απερίσκεπτα αποδέχονται με ηττοπαθή λογική αυτόν τον ναρκοθετημένο διάλογο εδώ και τώρα. Έναν διάλογο που υποβοηθά, χωρίς καμιά αμφιβολία, την πολιτική του τούρκικου επεκτατισμού σ΄ αυτή την ιστορική φάση έτσι όπως πάει να στηθεί αλλά και τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές παγκόσμιες δυνάμεις.

Επιπλέων όλες αυτές οι Ελληνικές πολιτικές δυνάμεις δεν αντιλαμβάνονται την σημασία και τον ρόλο μιας στρατιωτικής υπερδύναμης στην περιοχή όπως είναι σήμερα η Ρωσία η οποία έχει ζωτικά συμφέροντα και αυτή στην περιοχή!
Δεν πρέπει παράλληλα να ξεχνάμε ότι η Ρωσία είναι η μόνη χώρα που φοβάται και υπολογίζει η Τουρκία και αυτό αποδείχθηκε στην Συρία στον Καύκασο αλλά και στην Λιβύη πρόσφατα. Για το τεράστιο λοιπόν θέμα των Ελληνο-Τουρκικού σχέσεων και της ειρήνης στην Αν. Μεσόγειο όλες οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής ταξικής αριστεράς πέρα και έξω από επιμέρους διαφωνίες μαζί με όλες τις προοδευτικές και πατριωτικές δυνάμεις της Ελλάδας θα πρέπει άμεσα να συνεννοηθούν και να παλέψουν για την δημιουργία ενός δημοκρατικού αντιιμπεριαλιστικού φιλειρηνικού και πατριωτικού λαϊκού μετώπου για την υπεράσπιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και συμφερόντων της πατρίδας μας αλλά και όλων των λαών της περιοχής μας.

Βασίλης Πριμικήρης
Κ.Ε Αριστερού Ρεύματος