του Γιάννη Δούκα
Οι τελευταίες κυβερνητικές εξαγγελίες επιβεβαιώνουν τη ρήση «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού» και ταυτόχρονα μεγάλες ομάδες του πληθυσμού συνεχίζουν να εξαιρούνται από τις όποιες κοινωνικές παροχές εξαγγέλθηκαν.
Η κυβέρνηση επεκτείνει τουλάχιστον μέχρι το Φθινόπωρο τη δυνατότητα που έδωσε στην εργοδοσία για αναστολή συμβάσεων εργασίας, για εκ περιτροπής εργασία, για μερική απασχόληση, για μείωση του ωραρίου εργασίας με μείωση αποδοχών.
Από την άλλη μεριά για άλλη μια φορά μένουν εκτός της οικονομικής ενίσχυσης η συντριπτική πλειοψηφία των μακροχρόνια ανέργων, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι και οι ανεξάρτητα απασχολούμενοι επιστήμονες.
Από τους ίδιους προδιαγράφεται το μέλλον των επιχειρήσεων και των εργαζόμενων στον τουρισμό και επισιτισμό καθώς οι δικές τους υπεραισιόδοξες προβλέψεις μιλάνε για 120.000 χαμένες εποχιακές θέσεις εργασίας τουλάχιστον. Παράλληλα έχει μένει αναπάντητο το πως και με τι κριτήρια θα επιλεγούν οι δικαιούχοι του εποχιακού επιδόματος ανεργίας που εξαγγέλθηκε.
Την ίδια ώρα είναι αόρατοι οι χιλιάδες νέοι άνεργοι που προέρχονται είτε από παραγωγικές δραστηριότητες που έχουν πληγεί είτε από εργοδότες που εκμεταλλεύονται την κρίση και απολύουν προσωπικό.
Τα μέτρα συνοδεύονται και από τη «δέσμευση» πως η κυβέρνηση θα αναλάβει τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές των εποχιακά απασχολούμενων. Ωστόσο αυτό που έχει γίνει τους προηγούμενους μήνες είναι το ότι η εξαγγελία για πλήρη ασφαλιστική κάλυψη για το διάστημα που κάποιος βρίσκεται σε αναστολή σύμβασης εργασίας δεν εφαρμόστηκε. Το κόστος των ασφαλιστικών εισφορών δεν καταβλήθηκε στα ασφαλιστικά ταμεία πράγμα που σημαίνει ότι είτε ο χρόνος αυτός δεν θα προσμετρηθεί ως συντάξιμος είτε ότι το κόστος θα το επωμιστούν άλλη μια φορά τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό μεγεθύνει τα οικονομικά προβλήματα των ασφαλιστικών ταμείων και δεν είναι μακριά η ώρα που στο όνομα των προβλημάτων αυτών θα μιλήσουν για νέες περικοπές. Αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι τα ταμεία κατά το μήνα Μάρτιο είχαν μείωση εσόδων ύψους 9% και κατά το μήνα Απρίλιο ύψους 30%. Οι πιο αισιόδοξες κυβερνητικές προβλέψεις που μιλάνε για ύφεση 4,7% προβλέπουν μείωση των εσόδων των ταμείων για το 2020 περίπου 2 δισεκατομμύρια €.
Τέλος λείπει παντελώς η οποιαδήποτε αναφορά σε λήψη μέτρων κατά των πλειστηριασμών, για απαγόρευση διακοπής βασικών υπηρεσιών στις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται (φως, νερό, τηλέφωνο). Λείπει επίσης η οποιαδήποτε αναφορά σε μείωση των τιμολογίων αυτών των υπηρεσιών οι οποίες και λόγω της καραντίνας είναι ιδιαίτερα αυξημένες.
Εμείς θα επαναλάβουμε ότι απαιτείται ένα άλλο πρόγραμμα για την επόμενη μέρα της εξόδου από την πανδημία. Ένα πρόγραμμα που στο επίκεντρό του θα έχει τις κοινωνικές αναγκαιότητες. Ένα πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης, που θα στηρίζει τους μισθούς, τις συντάξεις, τα λαϊκά εισοδήματα, τις θέσεις εργασίας, τη δημόσια υγεία, την παιδεία, την πρόνοια. Ένα πρόγραμμα που θα έχει στο επίκεντρο την ενίσχυση του ΕΣΥ, την κρατικοποίηση δομών και υπηρεσιών στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας. Ένα πρόγραμμα που δεν θα μείνει στα στενά πλαίσια που καθορίζουν οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί και που σε τελευταία ανάλυση η εφαρμογή του θα φέρει τη σύγκρουση και με την Ευρωπαϊκή ένωση και με την Ευρωζώνη.