ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ κ. ΖΕΡΒΑ

ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ»

Σε σημερινή συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ο κ. Ζέρβας, άδραξε την ευκαιρία για να χρησιμοποιήσει, δήθεν παραφράζοντας, το κίνημα «Δεν πληρώνω», και να το παρομοιάσει με το – κατά τη δική του υπόθεση, κίνημα- «δεν κολλάω».

Να υπενθυμίσουμε ή και να ενημερώσουμε τον κ. Ζέρβα ότι, το κίνημα «Δεν πληρώνω» ήταν ένα υπαρκτό κίνημα, απέναντι σε σκληρά και πρωτοφανή μέτρα που πάρθηκαν στη χώρα μας, σε βάρος των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, και σηματοδότησε την πρόθεση και τους αγώνες τους, να μην πληρώσουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης οι φτωχοί, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικροαγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροεπαγγελματίες, οι άνεργοι.

Ήταν μια συλλογική προσπάθεια, μια πράξη αντίστασης, που ξεκίνησε από τα διόδια (που όλο και πληθαίνουν), το χαράτσι στη ΔΕΗ (που ακόμη να το καταργήσουν), γενικεύθηκε στις πλατείες, και σηματοδότησε τους αγώνες μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, απέναντι στις συγκεκριμένες μνημονιακές πολιτικές. Αγώνες, οι οποίοι έβαζαν στην κεφαλίδα τους τα αιτήματα για δημόσια υγεία (αυτήν που τώρα ασθμαίνοντας προσπαθούν να βγάλουν από την εντατική αυτοί που την έβαλαν εκεί, Ν.Δ. ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), δημόσια παιδεία (αυτήν που τώρα κάνει μαθήματα μέσω διαδικτύου – για την ιδιωτική δε γνωρίζουμε), δημόσιο τραπεζικό σύστημα (απέναντι στο ιδιωτικό, αυτό που ακόμη και σήμερα, στη φάση έξαρσης του κορωνοϊού, κάνει πλειστηριασμούς λαϊκής περιουσίας ) κτλ.

Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, στοιχειώνει την πολιτική σκέψη αρκετών η ύπαρξη των κινημάτων, και η πιθανή αναζωογόνησή τους, σε νέες, δύσκολες καταστάσεις, που όλοι προβλέπουν ότι θα έρθουν, και προστρέχουν να τα κατασυκοφαντήσουν.

Να ενημερώσουμε λοιπόν τον κ. Ζέρβα, ότι, όσοι σήμερα «μένουμε σπίτι» (ακολουθώντας το νήμα των αγώνων του «Δεν πληρώνω»),  δεν το κάνουμε με το αίσθημα της «ατομικής ευθύνης», την οποία ο κ. Ζέρβας και η κυβέρνηση της Ν.Δ. επικαλούνται, αλλά με το αίσθημα της συλλογικής υποχρέωσης, να σταματήσουμε την πανδημία.

Γι αυτό ακριβώς, ΔΕΝ βάζουμε το ατομικό μας δικαίωμα στην ψυχική ανάγκη για μετακίνηση, πάνω από τη συλλογική μας υποχρέωση και το αίσθημα αλληλεγγύης, να περιφρουρήσουμε την υγεία όλων, και κυρίως των ευάλωτων ομάδων.

Αυτό είναι άλλωστε, που κάνει τους ανθρώπους που είναι στη σωστή όχθη της ιστορίας, να μην είναι με το ατομικό τους συμφέρον, αλλά με το κοινό καλό. Το οποίο επιβάλει, όταν όλα θα τελειώσουν, να ξαναβγούμε στους δρόμους, για δημόσια υγεία, δημόσια παιδεία, δημόσιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, για ένα καλύτερο αύριο.

Το Γραφείο Τύπου

Θεσσαλονίκη 1 Απρίλη 2020