Του Λευτέρη Μαγιάκη
Σε καταστάσεις μεγάλων καταστροφών, όπως μας απόδειξε η Ναόμι Κλαϊν στο βιβλίο της ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ, το νεοφιλελεύθερο ιερατείο εκμεταλλεύεται τις συγκυρίες για να περάσει πολιτικές που σε διαφορετικές συνθήκες θα ήταν αδύνατο έως πολύ δύσκολο να επιτύχει.
Στη χώρα μας το ζήσαμε αυτό πριν από δέκα χρόνια, όταν στο όνομα της αποφυγής της χρεοκοπίας, εφαρμόστηκαν οι μνημονιακές πολιτικές με τις γνωστές συνέπειες στη μείωση του ΑΕΠ, την ανεργία, τη φτωχοποίηση μεγάλης μερίδας του λαού, την καταστροφή μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την εκτίναξη του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τους πλειστηριασμούς και ο κατάλογος τελειωμό δεν έχει. Στη μετατροπή της χώρας μας σε αποικία χρέους του χρηματιστικού κεφαλαίου.
Αύριο, εξ αιτίας της πραγματικής απειλής της δημόσιας υγείας από τον κορωνοϊό, τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα. Όλοι ευχόμαστε η επιδημία να περάσει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Συμβάλλουμε σε αυτό και με την προσωπική μας στάση. Και βέβαια δεν ξεχνάμε τις βαριές ευθύνες που έχουν για τις εξελίξεις όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ που κατασυκοφάντησαν και ξεχαρβάλωσαν το ΕΣΥ για τα ματωμένα δημοσιονομικά πλεονάσματα.
Είναι σίγουρο ότι την επόμενη ημέρα, όταν η οικονομική ύφεση θα είναι εδώ, θα προσπαθήσουν να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης ξανά στους εργαζόμενους. Τα επιδόματα που μοιράζουν τώρα σε όσους έμειναν άνεργοι θα κοπούν.
Οι όποιοι κρατικοί πόροι διατεθούν θα είναι ανεπαρκείς, στα πλαίσια της δημοσιονομικής σταθερότητας της ΕΕ και της τήρησης των πλεονασμάτων. Η ανεργία θα εκτιναχθεί ακόμα περισσότερο από τη σημερινή. Τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα θα περικοπούν και άλλο. Ο δημόσιος τομέας στη υγεία, την παιδεία και το πολιτισμό θα υποβαθμιστεί και πάλι. Οι όρκοι που δίνονται σήμερα για την αναβάθμιση του θα ξεχαστούν πολύ σύντομα. Οι όποιες κρατικές ενισχύσεις δοθούν στις τράπεζες και τις επιχειρήσεις για την επανεκκίνηση τους θα προέρχονται από δάνεια του ESM που θα προστεθούν στα 350 δις. του ήδη υπάρχοντος δημόσιου χρέους.
Και όλα αυτά θα παρουσιαστούν σαν αναπόφευκτα εξ αιτίας της επιδημίας του κορωνοϊού, μιας «φυσικής καταστροφής». Και βέβαια να μην ξεχνάμε και τις μεγάλες κρατικές δαπάνες για την απόκρουση της τουρκικής επιθετικότητας και του προσφυγικού που η ΕΕ μας έχει φορτώσει.
Η μεγάλη ποιοτική διαφορά σε σχέση με το 2010 είναι ότι τώρα ο λαός θα είναι φοβισμένος, απαγοητευμένος, πιο συντηρητικός και «εκπαιδευμένος» στη στέρηση των ατομικών του ελευθεριών, στην αστυνομοκρατία και την παρακολούθηση των κινήσεων του από το forma.gov.gr.
Για όλους τους παραπάνω λόγους είναι ανάγκη μέσα στο επόμενο διάστημα να επεξεργαστούμε μια συνολική εναλλακτική, ριζοσπαστική πολιτική πρόταση που θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει το λαό ώστε να ξεπεράσει τους δισταγμούς και να αγωνιστεί για να μην επαναληφθεί για άλλη μια φορά μέσα σε δέκα χρόνια το φόρτωμα της νέας οικονομικής κρίσης στις πλάτες του.
*Ο Λευτέρης Μαγιάκης είναι δημ. συμβούλου Αμαρουσίου, μέλους της ΚΕ του ΑΡ