Της Δέσποινας Σπανού*

Το 2019 είχαμε εκλογές και αλλαγή κυβέρνησης.

Συνήθως πριν οποιαδήποτε κυβερνητική αλλαγή έχει προηγηθεί δημιουργία κλίματος υπέρ του προγράμματος  ενός συγκεκριμένου κόμματος, η εφαρμογή του οποίου παρουσιάζεται ότι θα επιλύσει βασικά προβλήματα της κοινωνίας.

Αυτό σε συνδυασμό με τη διάθεση του εκλογικού σώματος πάντα να τιμωρεί τον προηγούμενο για αθέτηση υποσχέσεων, ανεξάρτητα αν η νέα του επιλογή εγγυάται το καλύτερο, εναλλάσσει τις κυβερνήσεις, όχι όμως και τις πολιτικές, που συνήθως παραμένουν ίδιες.

Το ίδιο έγινε με την Ν.Δ. Η ψήφιση του 3^ου μνημονίου με πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ (το ψήφισε και η Ν.Δ.), οι συνέπειες των εφαρμοστικών νόμων, απογοήτευσαν τον λαό, απαξίωσαν την αριστερά και έδωσαν τη δυνατότητα στη Ν.Δ (με την βοήθεια των ΜΜΕ), να παρουσιασθεί ως «σωτήρας» επιχειρώντας όχι μόνο πολιτική αλλά και ιδεολογική παρέμβαση.

Το πλαίσιο είναι γνωστό. Προεκλογικές υποσχέσεις για ανάπτυξη και για ασφάλεια. Τα πεπραγμένα επίσης γνωστά, πρωτοφανείς διευκολύνσεις και φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο, συνέχιση της λιτότητας για τον λαό, καταστολή και αστυνομική βία, με ακραία φαινόμενα έκφρασής της. Όλα αυτά συνδεόμενα με υποσχέσεις ευημερίας και ανάπτυξης που .……έρχονται.

Συστηματικά καλλιεργείται μια παραποιημένη εικόνα της πραγματικότητας.

Σχεδόν καθημερινά ο Υπουργός Εργασίας, ανακοινώνει αυξήσεις στις συντάξεις, καλλιεργώντας την εντύπωση ότι θα είναι μεγάλες και θα αφορούν όλους τους συνταξιούχους.

Καμία σχέση με την αλήθεια. Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, η οποία ερμηνεύεται μονομερώς από την κυβέρνηση (το θέμα του επανυπολογισμού δεν θίγεται), από το 1.200.000 συνταξιούχους που δικαιούνται επικουρικής σύνταξης, μόνο περίπου 220.000 θα έχουν ουσιαστικές επιστροφές από τις μεγάλες μειώσεις, που είχαν υποστεί από την εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου.

Όσον αφορά τις υποσχέσεις της κυβέρνησης για αύξηση στις κύριες συντάξεις, λόγω αύξησης του ποσοστού αναπλήρωσης, αυτή αφορά μικρό αριθμό σε σχέση με το σύνολο των συνταξιούχων. Συγκεκριμένα επί συνόλου 2.800.000 συνταξιούχων περίπου 500.000 έχουν πάνω από 30 χρόνια και από αυτούς 250.000 πάνω από 35 χρόνια, 100.000 πάνω από 38 χρόνια και πάνω από 40 χρόνια περίπου 50.000.

Αυτό σημαίνει ότι οι αυξήσεις που θα δοθούν θα ξεκινούν από 10 ευρώ και μόνο για ένα μικρό αριθμό που έχουν πάνω από 40 χρόνια ασφάλισης, θα φτάνει τα 100 ευρώ.   Η μεγάλη πλειοψηφία των συνταξιούχων δεν θα έχουν αύξηση και αυτό προκύπτει και από τον προϋπολογισμό, στον οποίο όχι μόνο δεν προβλέπεται αύξηση, αλλά αντιθέτως προβλέπεται μείωση της δαπάνης για συντάξεις κοντά στα 200.000.000 ευρώ.

Η κυβέρνηση εκτός από τις αυξήσεις στις συντάξεις, διαφημίζει και φορολογικές ελαφρύνσεις οι οποίες όμως είναι απάτη. Η μείωση φορολογίας για μισθωτούς και συνταξιούχους είναι από μηδενική έως 10 – 12 ευρώ το μήνα, η οποία όμως θα εξαφανιστεί από την αύξηση του κόστους ζωής αλλά και από άλλες φορολογικές επιβαρύνσεις.

Συγκεκριμένα η αύξηση των αντικειμενικών αξιών κατά μέσο όρο 20% των τιμών  των ακινήτων, σε συνδυασμό με την ένταξη 3.500 περιοχών στο σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού, θα φέρει αύξηση των τιμών και η τελική επιβάρυνση θα είναι μεγάλη για διάφορους λόγους: α) Αύξηση του ΕΝΦΙΑ,   β) Αύξηση τιμολογίων ηλεκτρ. ρεύματος με βάση το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ), γ) Αύξηση τέλους μεταβίβασης, φόρου κληρονομίας, γονικών παροχών κλπ, περαιτέρω αυξήσεις των εμπορικών τιμών των ακινήτων και κατ’ επέκταση αύξηση των ενοικίων. δ) αύξηση στο τεκμήριο ιδιοκατοίκησης που συνεπάγεται μεγαλύτερο τεκμαρτό εισόδημα και άρα μεγαλύτερο φόρο, ανεξαρτήτως δηλωθέντος εισοδήματος. Συνολικά τα επιπλέον φορολογικά βάρη για τα λαϊκά στρώματα θα κυμανθούν από 800 εκ. έως 1 δις ευρώ. Οι πλειστηριασμοί που ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ, θα εντατικοποιηθούν μέσα στο 2020 (και για χρέη προς το Δημόσιο), αλλά  και η προσπάθεια καταστολής των λαϊκών αντιδράσεων.

Ήδη είναι σε εξέλιξη δίκες εναντίον αγωνιστών, αλλά και η πρόσφατη τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα (Ν. 4637/2019, άρθρο 334) προβλέπει φυλάκιση για όσους παρεμποδίζουν πλειστηριασμούς ακόμα και μόνο με την παρουσία τους!!!!

Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση, συνεχίζοντας τις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο ενισχύει την λιτότητα αλλά προσπαθεί με νομοθετικές ρυθμίσεις να καταστείλει την οποιαδήποτε αντίδραση!.

Για τον λόγο αυτό προωθεί νόμους όχι μόνο για τους πλειστηριασμούς, που ήδη έχουν ψηφιστεί, αλλά και για τον  περιορισμό και ουσιαστικά την απαγόρευση των διαδηλώσεων, που αναμένεται να περιλαμβάνονται σε επόμενο νομοσχέδιο.

Όλα αυτά βέβαια είναι νόμοι που ψηφίστηκαν και σχεδιασμοί του επόμενου χρονικού διαστήματος.

 Όλα όμως εξαρτώνται από την ανοχή ή τις αντιδράσεις της κοινωνίας.

Πολλές φορές οι κυβερνώντες σχεδιάζουν χωρίς τον ξενοδόχο και ξενοδόχος είναι πάντα ο λαός.

Στους επόμενους μήνες θα κριθούν πολλά πράγματα. Πιστεύουμε ότι μετά από το διάστημα της παθητικότητας θα ακολουθήσει η αντίδραση και οι αντιδράσεις πάντα φέρνουν ανατροπές.

Το 2020 θα είναι χρόνος ανατροπών

Η Δέσποινα Σπανού είναι στέλεχος της Λαϊκής Ενότητας, πρώην αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ.