ΝEΟ ΤΟΠΙΟ ΣΤΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ:
Θεοδωρίδου Αλεξάνδρα
Οι αλλαγές που συντελούνται τα τελευταία χρόνια στην ελληνική αγορά εργασίας με αφορμή την οικονομική κρίση και τα μνημόνια, τα οποία εφαρμόσθηκαν δήθεν για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας, έχουν ως αποτέλεσμα μια εκτεταμένη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Πρόκειται για αλλαγές στο εργασιακό πεδίο, με άξονα την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και τη μείωση του εργασιακού κόστους και με βασικό εργαλείο την ενθάρρυνση και την ανάπτυξη της ευελιξίας της εργασίας. Οι πολιτικές αυτές μην ξεχνάμε ότι εντάσσονται στο πλαίσιο της σημερινής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία υιοθετεί την ανάγκη της ριζικής μεταρρύθμισης της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας, με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Στο πλαίσιο της νέας αυτής αντίληψης για τη λειτουργία της αγοράς εργασίας και των εργασιακών σχέσεων, η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων ανάγεται σε κυρίαρχη αξία σε βάρος των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Βασική συνέπεια της νέας αντίληψης αποτελεί το γεγονός της ενίσχυσης της θέσης του εργοδότη σε σχέση με τον αδύνατο πόλο της εργασιακής σχέσης που είναι ο εργαζόμενος. Οι αλλαγές στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων εκδηλώνονται σε πολλά επίπεδα:
1)Στην υποβάθμιση-συρρίκνωση του ρόλου της πλήρους και σταθερής εργασίας υπέρ των ευέλικτων μορφών εργασίας που αυτό συνεπάγεται μικρότερες αμοιβές και δικαιώματα,
2)Στην αποδιάρθρωση του τρόπου διαμόρφωσης των συλλογικών συμβάσεων και του τρόπου καθορισμού των αποδοχών των εργαζομένων,
3)Στην ελαστικοποίηση του εργασιακού χρόνου έτσι ώστε να υπάρχει απόλυτη προσαρμογή του στις ανάγκες της επιχείρησης και
4)Στη διευκόλυνση των απολύσεων.
Ειδικότερα στο χώρο των ασφαλιστικών επιχειρήσεων:
1)Ευέλικτες μορφές εργασίας:
Πολλές εταιρίες και εσχάτως και μικρά πρακτορεία παραγωγής ασφαλειών, απασχολούν ενοικιαζόμενους εργαζομένους, με συνέπεια αυτοί οι εργαζόμενοι να μην θεωρούνται ασφαλιστικοί υπάλληλοι, να μην έχουν κανένα απ τα όποια εργασιακά δικαιώματα απολαμβάνουμε οι υπόλοιποι και να μην καλύπτονται απ τις επιχειρησιακές συμβάσεις που έχουν καταφέρει οι κατά τόπους σύλλογοι και έχουν υπογράψει με τους εργοδότες τους. Οι «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι έχουν από πάνω τους ταυτόχρονα δύο μεγαλοεργοδότες: Το «δουλεμπορικό» με το οποίο υπογράφουν σύμβαση, αλλά και την εργοδοσία της εταιρίας στην οποία κάθε φορά καλούνται να δουλέψουν στην πραγματικότητα, με πλήρη «ευελιξία». Οι εργαζόμενοι αυτοί βρίσκονται «όμηροι», δουλεύοντας με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Ανάμεσα στις ανανεώσεις συχνά μεσολαβούν διαστήματα ανεργίας για ενάμιση περίπου μήνα, είτε εμφανίζεται κάθε φορά διαφορετικός εργοδότης. Έτσι, ακόμα κι αν ο εργαζόμενος δουλεύει στην ίδια επιχείρηση και κάνει την ίδια δουλειά για χρόνια, στερείται το δικαίωμα να μετατραπεί η σύμβασή του σε αορίστου χρόνου.
Ένα πολύ μικρό παράδειγμα εκμετάλλευσης αυτών των εργαζομένων είναι ότι αυτή την εποχή δίνουν εξετάσεις στην Τράπεζα της Ελλάδος προκειμένου να πιστοποιηθούν οι εργαζόμενοι οι οποίοι εκτελούν ασφαλιστικές εργασίες και ενώ στο μόνιμο προσωπικό έχει καλυφθεί απ την εταιρία το κόστος των εξετάσεων που είναι 80 ευρώ, στους ενοικιαζόμενους δεν τα κάλυψε κανείς, με αποτέλεσμα να βάλουν το χέρι στην τσέπη οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Ένα ακόμα πρόβλημα που είναι ακόμα στον κλάδο μας σε μικρό βαθμό, με συνεχείς όμως τάσεις αύξησης είναι η απομακρυσμένη απασχόληση ή αλλιώς τηλεργασία δηλ. η παροχή εργασίας χωρίς να είναι απαραίτητη η φυσική παρουσία του εργαζομένου στον χώρο εργασίας καθ’ όλη τη διάρκεια του ωραρίου του. Άλλη μια μορφή ευέλικτης εργασίας στην οποία δεν υπάρχει κανένας έλεγχος ούτε για τον όγκο της δουλειάς που σου αναθέτει ο εργοδότης ούτε για το ωράριο το οποίο θα χρειαστεί να δουλέψει ο εργαζόμενος.
2)Συλλογικές συμβάσεις: να επισημανθεί ότι οι αλλαγές στο σύστημα των συλλογικών συμβάσεων δεν επιδρούν μόνο στους κατώτατους μισθούς αλλά σε συνδυασμό με τα μέτρα των μνημονίων, συντελούν στη διολίσθηση του μέσου μισθού προς κατώτερα επίπεδα και αυτό έχει γίνει με τη νομοθετική καθιέρωση του παγώματος των αυξήσεων και με την αναστολή της επέκτασης της εφαρμογής των κλαδικών συμβάσεων στο σύνολο των εργαζόμενων του κλάδου. Σ αυτό το πλαίσιο οι εργοδότες μας που είναι η Ένωση Ελληνικών Ασφαλιστικών Εταιριών αρνείται να προσέλθει σε διάλογο για υπογραφή νέας σύμβασης (η τελευταία κλαδική μας σύμβαση με τη μετενέργειά της έληξε το 2010), με κυριότερο και χρονοβόρο για την επίλυσή του πρόβλημα, την αλλαγή του καταστατικού τους ώστε να μην θεωρούνται εργοδοτική οργάνωση, πράγμα μου μας στερούσε μέχρι σήμερα τη δυνατότητα της προσφυγής στον ΟΜΕΔ για διαιτησία. Αυτό σημαίνει ότι σήμερα στο χώρο έχουμε εργαζομένους 3 ταχυτήτων: τους παλαιούς εργαζομένους, τους νέους που έχουν μπει στον κλάδο μετά το 2010 και άρα δεν τους κάλυπτε καμία σύμβαση και τους ενοικιαζόμενους.
3)Τα πλάνα αναδιάρθρωσης που επιβλήθηκαν στις τράπεζες, έπληξαν σε σημαντικό βαθμό τους εργαζόμενους και στον δικό μας κλάδο. Έτσι από 3 ασφαλιστικές επιχειρήσεις-θυγατρικές τραπεζών, (της EFG, της Αγροτικής και της Εθνικής) σήμερα έμεινε μόνο η ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ, η οποία είναι εδώ και καιρό σε διαδικασία πώλησης. Δύο χρόνια παράταση, δηλαδή μέχρι το τέλος του 2020, εξασφάλισε η Εθνική Τράπεζα ώστε να προχωρήσει στην πώληση του 75% της θυγατρικής της, μετά από τρεις «αρραβώνες» (με το σχήμα CALAMOS-EXIN και στη συνέχεια με τις κινεζικές FOSUN και GONGBOA) που ευτυχώς δεν είχαν καλή κατάληξη και ναυάγησαν. Η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ε.Ε (DGcom) έκανε δεκτό το αίτημα που υπέβαλε η διοίκηση της Εθνικής τράπεζας (ΕΤΕ) να προχωρήσει στην αποεπένδυση που προβλέπει το Σχέδιο Αναδιάρθρωσης μέχρι το τέλος του 2020 ωστόσο μέχρι το τέλος του 2019 θα πρέπει να έχει αποφασίσει με ποιον τρόπο θα συμβεί αυτό. Αν δηλαδή θα πάει σε δημόσια προσφορά των μετοχών της ασφαλιστικής μέσω χρηματιστηρίου, διαδικασία που δεν διασφαλίζει εγγυημένο τίμημα ή αν θα επανεκκινήσει τον διαγωνισμό για την εύρεση αγοραστή.
4)Τα τελευταία χρόνια μειώθηκε ο συνολικός αριθμός εργαζομένων στο χώρο σε μεγάλο βαθμό, κυρίως λόγω των “εθελούσιων”, που μέχρι και σήμερα γίνονται όπως αυτή που γίνεται αυτές τις μέρες στην ΕΘΝΙΚΗ και σε πολλές περιπτώσεις δεν είχε καθόλου “εθελοντικό” χαρακτήρα. Στη μείωση επίσης βοήθησε ο περιορισμός των υποκαταστημάτων των εταιριών τόσο αυτών που λειτουργούσαν στην Αθήνα αλλά κυρίως αυτών που λειτουργούσαν στην επαρχία και βέβαια και το outsourcing. Τέλος η σκληρή πραγματικότητα της υπερωριακής αμισθί απασχόλησης είναι πια ένα συνηθισμένο φαινόμενο, στην αντίσταση του οποίου ο μεμονωμένος εργαζόμενος δεν έχει κανένα περιθώριο αντίστασης και οι Σύλλογοι Εργαζομένων με την αποσάθρωση του ΣΕΠΕ έχουν πολύ περιορισμένες δυνατότητες.
Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι η αλλαγή της πορείας υποβάθμισης του περιεχομένου των εργασιακών σχέσεων προϋποθέτει την υιοθέτηση μιας άλλης οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής που να βρίσκεται στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που ασκούνταν τόσο πριν, όσο και κατά την περίοδο της κρίσης και των μνημονίων, την οποία αλλαγή και άλλη πρόταση συζητάμε εμείς εδώ σήμερα.
Θέμα: Κόκκινα Δάνεια
Παρέμβαση στην Ημερίδα της Λαϊκή Ενότητα 26/02/2019 & ώρα 7
Αίθουσα ΕΣΗΕΑ
Παναγιώτα Καλαποθαράκου
Αντιπρόεδρος της ΕΚΠΟΙΖΩ & Μέλος του ΔΣ της Π.ΟΜ.Ε.Κ. “Η Παρέμβαση”
Η ΕΚΠΟΙΖΩ έχει διανύσει μια πορεία 30 χρόνων στην Ελληνική Κοινωνία, όπου με συνέπεια και συνέχεια προασπίζεται τα δικαιώματα και οικονομικά συμφέροντα των καταναλωτών. Έχει πετύχει αρκετά όχι όμως όσα θα θέλαμε…..
Την τελευταία 10ετία – της κρίσης- ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με την υποστήριξη των υπερχρεωμένων δανειοληπτών/καταναλωτών. Έχει διαχειριστεί περίπου 20.000 υπερχρεωμένων νοικοκυριών εξατομικευμένα και έχει μια τεράστια εμπειρία και τεχνογνωσία στο χώρο αυτό.
Το συμπέρασμα είναι ότι δεν έχουν δοθεί λύσεις ρεαλιστικές και βιώσιμες στην ελληνική κοινωνία από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά και από τις τράπεζες. Αντιθέτως αμφότεροι έκρυβαν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, αγνοώντας επιδεικτικά την κατάσταση που περιήλθαν τα ελληνικά νοικοκυριά αν υπαίτια (ανεργία, μείωση μισθών και συντάξεων, φοροεπιδρομή).
Και έρχομαι στο παρόν, τις τελευταίες ημέρες γίνεται μεγάλος θόρυβος για το θέμα της προστασίας της κύριας κατοικίας, την κατάργηση του ν. Κατσέλη και την αντικατάστασή του με έναν νέο νόμο δήθεν ευνοϊκό για τους δανειολήπτες
Αυτό που ανακοίνωσε η Κυβέρνηση δεν έχει καμία σχέση με το νόμο Κατσέλη. Ο Νόμος Κατσέλη δίνει τη δυνατότητα, σε όποιον αποδεδειγμένα περιέρχεται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής, να ρυθμίσει το σύνολο των χρεών του, με βάση τις πραγματικές του δυνατότητες, και να διασώσει την κατοικία του, αφού καταβάλλει στους πιστωτές τους, εντόκως, με μία μακρόχρονη ρύθμιση το ποσόν το οποίο θα εισέπρατταν από τη ρευστοποίησή της.
Στις ανακοινώσεις της Κυβέρνησης δεν πρόκειται για θεσμό συλλογικής ρύθμισης των χρεών του οφειλέτη αλλά για ένα τραπεζικό προϊόν, για ένα πρόγραμμα ρύθμισης κάποιων δανείων, το οποίο οι τράπεζες θα προσφέρουν ως συμβολικό αντίτιμο για την κατάργηση του Νόμου Κατσέλη όσον αφορά την προστασία της κύριας κατοικίας.
Όσον αφορά το νέο πρόγραμμα επιφυλασσόμαστε να το σχολιάσουμε όταν, μετά το στάδιο της διαφήμισης, εάν και εφόσον ακολουθήσει η ενημέρωση.
Επισημαίνουμε, ωστόσο, και προκειμένου να μην καλλιεργούνται αυταπάτες, προς το παρόν τα εξής:
- Αφορά ενυπόθηκα εξασφαλισμένες οφειλές που την 31.12.2018 ήταν ληξιπρόθεσμες. Επομένως, η ρύθμιση έχει προσωρινό χαρακτήρα και δεν αφορά οφειλέτες που θα είναι σε αδυναμία στο μέλλον να αποπληρώσουν τα χρέη τους.
Δεν αφορά οφειλέτες που είναι ήδη σε αδυναμία και βρίσκονται την 31.12.2018 σε μία προσωρινή ρύθμιση (π.χ. καταβολής μόνο τόκων) και συνεπώς δεν είναι η οφειλή τους ληξιπρόθεσμη.
Δεν αφορά υπερχρεωμένους οφειλέτες οι οποίοι έχουν πολλές άλλες ληξιπρόθεσμες οφειλές, όμως, το στεγαστικό τους δάνειο, για προφανείς λόγους, συνέχιζαν να το αποπληρώνουν.
- Το πρόγραμμα δεν εφαρμόζεται αν οι ενυπόθηκες εξασφαλισμένες οφειλές υπερβαίνουν στο σύνολό τους το ποσόν των 130.000 ευρώ.
Πρόκειται για την προϋπόθεση που αποκλείει τη μεγάλη κατηγορία των οφειλετών. Ας μην παραβλέπεται ότι στις περισσότερες κατοικίες δεν υπάρχει μόνο το βάρος από το στεγαστικό, αλλά και από διαταγές πληρωμής από καταναλωτικά κ.ά. Αντίστοιχη προϋπόθεση δεν γνωρίζει το κυπριακό πρόγραμμα ΕΣΤΙΑ.
- Προστατεύεται κατοικία με αξία έως 250.000 ευρώ, ωστόσο, η εν λόγω ρύθμιση έχει ελάχιστη πρακτική αξία, λαμβάνοντας υπόψη τους λοιπούς περιορισμούς, και ιδίως το ύψος των οφειλών και των εισοδημάτων.
- Το εισοδηματικό κριτήριο500 ευρώ για ένα άτομο, 21.000 ευρώ για ζευγάρι και 5.000 ευρώ για κάθε τέκνο και μέχρι 3, θα είναι ένας ακόμη κόφτης που δεν θα επιτρέψει την ένταξη στην εν λόγω ρύθμιση πολλών υπερχρεωμένων.
- Δεν προκύπτει καταρχήν καμία συμφωνία διαγραφής υπολοίπου οφειλής. Αυτό που αντίθετα προκύπτει είναι ότι το μη εντασσόμενο στη ρύθμιση ποσόν οφειλής παραμένει, η τράπεζα μπορεί να το διεκδικήσει με άλλους τρόπους (υπόλοιπη περιουσία, εγγυητές).
Οι τράπεζες θα αποφασίσουν αν θα το προσφέρουν, σε περιπτώσεις που διαφορετικά δεν μπορούν να το εισπράξουν, και μάλιστα υπό την προϋπόθεση τήρησης της ρύθμισης. Άλλωστε, και η όποια διαγραφή, λόγω των προϋποθέσεων υπαγωγής, δεν θα είναι μεγαλύτερη από μία μικρή έκπτωση επιβράβευσης.
- Το πρόγραμμα δεν ρυθμίζει τα μη εξασφαλισμένα δάνεια, οι οφειλές των οποίων θα εξακολουθούν να υφίστανται και να αυξάνονται στο ακέραιο.
Η ΕΚΠΟΙΖΩ εκφράζει ιδιαίτερα την ανησυχία της για τα όσα – αποκρουστικά και αντισυνταγματικά – λέγονται και γράφονται περί υποχρεωτικής ανάμιξης του εν λόγω προγράμματος με τις υφιστάμενες αιτήσεις ένταξης στο νόμο Κατσέλη.
Ας αφήσει η Κυβέρνηση ήσυχους τουλάχιστον αυτούς τους υπερχρεωμένους να προσπαθήσουν να σώσουν το σπίτι τους, ρυθμίζοντας όλα τους τα χρέη, δίχως να τους βάζει πρόσθετα εμπόδια.
Η Κυβέρνηση δεν διαπραγματεύτηκε με τις τράπεζες. Γι’ αυτό, άλλωστε, και ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να πληροφορηθεί τη θέση των καταναλωτικών ενώσεων. Αυτό που μόνο τελικά ζήτησε από τις τράπεζες είναι να τη βοηθήσουν να κρύψει ότι η κατοικία των υπερχρεωμένων είναι από 1.3.2019 παντελώς απροστάτευτη.
Η ΕΚΠΟΙΖΩ, έχοντας 30 χρόνια παρουσίας και αγώνων για την προστασία και την προαγωγή των συμφερόντων καταναλωτών, δεν θα ξεχάσει ΠΟΤΕ ότι η παρούσα Κυβέρνηση υποβάθμισε και οπισθοδρόμησε την προστασία των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και των καταναλωτών στη χώρα μας. Καθ’ όσον μάλιστα γνωρίζει, δεν υπάρχει άλλη Κυβέρνηση στην Ευρώπη που να έχει καταργήσει κεκτημένα πλαίσια προστασίας των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και των καταναλωτών.
Εν κατακλείδι η Κυβέρνηση είναι ταυτισμένη με τις τράπεζες και εμπαίζει τους υπερχρεωμένους δανειολήπτες με την δήθεν προστασία της κύριας κατοικίας που θα εξασφαλίσει το νέο πλαίσιο σε αντικατάσταση του ν. Κατσέλη
Φεβρουάριος 2019
ΟΜΙΛΙΑ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ-ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ-ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΛΑΕ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2019
Χαιρετίζω την σημερινή ημερίδα για τα κόκκινα δάνεια με διοργανώτρια τη Λαϊκή Ενότητα. Το θέμα των κόκκινων δανείων αποτελεί θέμα και σημείο αιχμής γιατί αφορά το μέλλον δεκάδων χιλιάδων οικογενειών δανειοληπτών και κατ’ επέκταση επηρεάζει τόσο την κοινωνική συνοχή όσο και την οικονομική ανάπτυξη.
Η τοποθέτηση μου θα έχει δικαιοπολιτική χροιά, διότι αντιμετωπίζω το θέμα τόσο με την επιστημονική μου ιδιότητα αυτή του πιστοποιημένου οικονομολόγου, όσο και σαν ενεργός πολίτης με την ιδιότητα του προέδρου της Εθνικής Ομοσπονδίας δανειοληπτών αλλά και σαν πολιτική οντότητα, διότι συμμετέχω στη διοικούσα επιτροπή του ΔΗΚΚΙ που συμμετέχει και στηρίζει με όλες της τις δυνάμεις το εγχείρημα της ΛΑΕ.
Θα Συμφωνήσω απόλυτα με τις τοποθετήσεις όλων των προηγούμενων ομιλητών και θα προσπαθήσω και εγώ με τη δική μου ομιλία να βάλω το δικό μου λιθαράκι.
Θα αναφερθώ στην προτεινόμενη λύση του θέματος των κόκκινων δανείων είτε κατά το ιταλικό μοντέλο είτε κατά το κυπριακό μοντέλο κλπ. . Αυτό που προωθείται είναι η δημιουργία ενός ενδιάμεσου φορέα, του asset protection scheme, στον οποίο θα μεταφερθούν κόκκινα δάνεια ύψους 20 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ο συγκεκριμένος ενδιάμεσος φορέας θα αναλάβει να εκδώσει ομόλογα με εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου που θα φτάσουν στο 30% ήτοι σε 5-6 δις. Έτσι οι 4 συστημικές τράπεζες για προβληματικά δάνεια ύψους 20 δις θα εκδώσου senior bonds, δηλαδή κύρια ομόλογα 6-8 δις με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Η κρατική εγγύηση θα χορηγείται μόνο στα ομόλογα πρώτης εξασφάλισης, δηλαδή στο κόστος διακράτησης. Επομένως μηδενίζεται το ρίσκο του senior ομολόγου (βλέπε CDS και CDO). Κατ’ αυτόν τον τρόπο τα senior ομόλογα θα γίνονται ratting. Θα ανεβαίνει η πιστοληπτική τους ικανότητα και ευκόλως θα είναι διαπραγματεύσιμα. Υπάρχει δε σφοδρά πιθανότητα να γίνει τιτλοποίηση μη εξυπηρετούμενων δανείων με αναδρομική ισχύ.
Μέχρι τώρα τι γινόταν; Όταν οι τράπεζες εξέδιδαν ένα senior ομόλογο, ο επόπτης τις αναγκάζει να το κρατήσουν, κρατώντας και το αντίστοιχο ρίσκο διότι ισομερώς αυξανόταν και το υπό κίνδυνο ενεργητικό τους, το λεγόμενο risk asset και επομένως επηρεάζονταν και τα κεφάλαιά τους.
Με το προτεινόμενο και υπό ψήφιση σχέδιο λύσης των κόκκινων δανείων, όλο το ρίσκο το παίρνει το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή οι Έλληνες φορολογούμενοι.
Όλα τα ανωτέρω πραγματοποιούνται γιατί στήνεται μια δευτερογενής αγορά κόκκινων δανείων, όπου θα γίνουν κερδοσκοπικά παιχνίδια δις ευρώ εις βάρος του ελληνικού λαού και της εθνικής οικονομίας.
Όπως είναι γνωστό τοις παροικούντες στην Ιερουσαλήμ, 9 παίκτες σορτάρουν τις μετοχές των 4 συστημικών τραπεζών στο χρηματιστήριο. Με τη δημιουργία της δευτερογενούς αγοράς, κάποιοι θα ποντάρουν στο αν εμείς θα αποπληρώσουμε.
Αυτή την στιγμή στήνεται μια καινούργια φούσκα που θα γυρίσει ύστερα από 2 ή 3 χρόνια και σαν τσουνάμι θα σκάσει επάνω μας, οδηγώντας τη χώρα σε καινούργιες περιπέτειες και σε καινούργια μνημόνια.
Αναφερόμενος στη δημιουργία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας που θα διαδεχθεί το νόμο Κατσέλη, αυτό που έχω να αναφέρω είναι ότι το γεγονός ότι η μέχρι σήμερα εμπειρία από τη λειτουργία της ηλεκτρονικής πλατφόρμας μέσω της οποίας γίνεται η διαχείριση του ν. 4469/2017, δηλαδή του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων έχει αποτύχει πλήρως και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ελάχιστες μερικές εκατοντάδες επιχειρήσεις έχουν υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου στον ενάμιση χρόνο λειτουργίας του, όταν οι αρχικά ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις έφταναν περίπου τις 65.000. Το πιο επικίνδυνο σημείο αποτελεί το γεγονός ότι όταν πραγματοποιήσεις την σχετική κλήση στην πλατφόρμα τότε υποχρεωτικά ανεβάζεις όλα τα στοιχεία της αιτούσης επιχείρησης, των φυσικών προσώπων που την απαρτίζουν, των εγγυητών, τριτεγγυητών, δηλ. όλα τα περιουσιακά στοιχεία, τα ακίνητα, κινητή περιουσία, τραπεζικές καταθέσεις κλπ. Και ως εδώ θα πω ότι συμφωνώ απολύτως γιατί έτσι και εντοπίζονται και αποκλείονται οι στρατηγικοί κακοπληρωτές. Τα προβλήματα εντοπίζονται στο γεγονός ότι αμέσως μόλις ολοκληρωθεί η παραπάνω διαδικασία οι τράπεζες εκδίδουν και κοινοποιούν είτε διαταγές πληρωμής, είτε κατασχετήρια, είτε προγράμματα πλειστηριασμού δηλαδή κατά τρόπο αθέμιτο, καταχρηστικό, ανήθικο και παράνομο εκμεταλλεύονται την παραπάνω διαδικασία αντί να συνεργαστούν σε μια διαδικασία βιώσιμης ρύθμισης. Δηλαδή ανέξοδα οι τράπεζες καπηλεύονται και εκμεταλλεύονται κρίσιμα στοιχεία που σε κάθε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να πληρώσουν εξειδικευμένους επιστήμονες όπως οικονομολόγους, δικηγόρους κτλ για να πραγματοποιήσουν διάφορες εργασίες όπως ελέγχους τίτλων κτλ για να τα αποκτήσουν.
Επανερχόμενος στον καινούργιο νόμο που θα αντικαταστήσει τον Νόμο Κατσέλη δεν θα σταθώ σε καμία άλλη προϋπόθεση-κόφτη ούτε στο ύψος της αντικειμενικής αξίας της πρώτης και κύριας κατοικίας ούτε στα εισοδηματικά κριτήρια, θα εστιάσω στην προϋπόθεση-κόφτη αυτή του υπολοίπου του κεφαλαίου των 130.000 ευρώ από ενυπόθηκα στεγαστικά ή άλλης φύσεως ενυπόθηκα δάνεια με βάση αυτόν τον κόφτη αποκλείεται το 80% των νοικοκυριών γιατί στις εποχές της ευμάρειας ένα μέσο σπίτι των 80τμ ή των 90τμ στην Νίκαια, στον Καρυδαλλό, στην Κυψέλη, στα Πατήσια είχε τιμή αγοράς από 180.000 ευρώ και άνω. Το πλέον σκανδαλώδες όμως αποτελεί το γεγονός της επιδότησης κατά 1/3 της δόσης των στεγαστικών δανείων και διερωτώμαι γιατί ένα χρεωκοπημένο κράτος να επιδοτεί το 1/3 της δόσης και να μην το διαγράφει όπως γινόταν μέχρι σήμερα με τον νόμο Κατσέλη και γιατί να επιδοτήσει με ζεστό δημόσιο χρήμα ιδιωτικές εταιρείες όπως είναι οι 4 συστημικές τράπεζες που το συνολικό ποσό των επιδοτήσεων σε βάθος χρόνου υπάρχει η πιθανότητα να φτάσει το ποσό των 5 δις ευρώ το μεγάλο σκάνδαλο όμως έγκειται στο γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο θα επιδοτεί το 1/3 της δόσης σε ένα υποτιθέμενο ποσό οφειλής που αυθαίρετα θα προσδιορίζεται από ιδιώτες ‘όπως είναι οι τραπεζίτες, τα Funds κλπ, δηλαδή το ελληνικό δημόσιο θα επιδοτεί με ζεστό δημόσιο χρήμα ένα ποσό που δεν θα έχει ελεγχτεί η ορθότητα και η νομιμότητα του για όσους δημόσιους λειτουργούς προσυπογράφουν κάτι τέτοιο είναι απολύτως βέβαιο ότι διαπράττουν πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα και ποινικά αδικήματα όπως παράβαση καθήκοντος, απιστία περί την υπηρεσία, βλάβη δημοσίου συμφέροντος.
Μιλώντας ως εξιδεικευμένους επιστήμονας σαν πιστοποιημένος οικονομολόγος στις 10 περιπτώσεις που γίνεται έλεγχος στα υπόλοιπα των οφειλών που εμφανίζουν οι τράπεζες στις 8 περιπτώσεις εμφανίζονται διαφορές από παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις και εκτοκισμους αναφέρομαι για τους γνωρίζοντες στο μη βέβαιο και εκκαθαρισμένο της απαίτησης.
Είμαστε αποφασισμένοι σαν Εθνική Ομοσπονδία Δανειοληπτών με τις επιστημονικές μας υπηρεσίες σε κάθε τέτοια περίπτωση να υποβάλλουμε μηνυτήριες αναφορές σε ολόκληρη της ιεραρχική αλυσίδα από τους κρατικούς λειτουργούς μέχρι τα στελέχη και τους υπαλλήλους των τραπεζών και κατ’ αυτόν τον τρόπο μέσα από εκατοντάδες μηνύσεις να αναπτυχθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων ένα δικαιοπολιτικό κίνημα που θα ανατρέψει τον κατεστημένο.
Ειλικρινά διαβάστε εδώ και 20 χρόνια ποιοι αποτελούν τις διοικήσεις των τραπεζών είναι τα ίδια ανακυκλώσιμα πρόσωπα που σαν ανακυκλώσιμα υλικά απλά αλλάζουν θέσεις και συντηρούν το σύστημα αλλά την ίδια στιγμή ευθύνονται για μεγάλο μέρος των δεινών που ταλανίζουν την Χώρα.
Στα παραπάνω προσθέστε το γεγονός ότι αυτό το 1/3 της επιδότησης της δόσης που δήθεν θα δίδεται προς ανακούφιση των νοικοκυριών την ίδια στιγμή θα το παίρνουν πίσω διαμέσου της αβάσταχτης υπερφορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Οι 4 συστημικές τράπεζες μόνο τράπεζες δεν είναι, πρόκειται για εταιρείες κελύφη που στην πραγματικότητα είναι εισπρακτικά κέντρα για λογαριασμό του δημοσίου και κέντρα χορήγησης συντάξεων και πάσης φύσεως και μορφής επιδομάτων, απέχουν δε παρασάγγης από τον κύριο ρόλο τους που είναι αυτός της χρηματοδοτησης των νοικοκυριών και επιχειρήσεων προς όφελος της ανάπτυξης και της εθνικής οικονομίας.
Η δική μας πρόταση για την επίλυση του προβλήματος των κόκκινων δανείων αποτελεί η οριζόντια σεισάχθεια δηλαδή η αποπληρωμή των οφειλών νοικοκυριών και επιχειρήσεων με βάση τις σημερινές εμπορικές αξίες επιχειρηματικών και αστικών ακινήτων που θα πρέπει να κλειδώσουν στο σήμερα η υπερβάλλουσα της εμπορικής αξίας οφειλή θα πρέπει να διαγράφεται και ότι απομένει θα πρέπει να αποπληρώνεται είτε άτοκα είτε με παρεμβατικό επιτοκιο ΕΚΤ 0,05 είτε σε 20 ή 25 χρόνια. Με μια λύση σαν την προτεινόμενη άπαντες θα προστρέξουν και θα προσπαθήσουν να αποπληρώσουν τα δάνεια τους, εάν λοιπόν οι τράπεζες θέλουν τα χρήματα ας συμφωνήσουν σε κάθε άλλη περίπτωση κινούνται εκ του πονηρού.
Σας ευχαριστών για την προσοχή και την υπομονή σας.
ΚΡΗΤΙΚΟΣ Σ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ
Κατασχέσεις και πλειστηριασμοί α’ κατοικίας για χρέη στο Δημόσιο
Φρόσω Σκλαβάκη, 28/02/2019
Σύντροφοι και συντρόφισσες φίλοι και φίλες
Έγινε και συνεχίζει να γίνεται μια μεγάλη συζήτηση για την προστασία της πρώτης κατοικίας, και της λαϊκής περιουσίας. Και η συζήτηση επικεντρώνεται κυρίως στους οφειλέτες των τραπεζών. Λείπει από αυτή την συζήτηση το θέμα της προστασίας των οφειλετών του δημοσίου. Το σημερινό πλαίσιο διαχείρισης του χρέους των Ιδιωτών προς το Δημόσιο, έχει διαμορφωθεί με μια σειρά νομοθετικών παρεμβάσεων όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων αλλά κυρίως μετά την ψήφιση του 3ΟΥ ΜΝΗΜΟΝΊΟΥ από την σημερινή κυβέρνηση.
Και εξηγώ:
Μέτρο Πρώτο : από την 1-1-2017 τα δημόσια Έσοδα, με νόμο που ψηφίστηκε το 2016 (ΙΔΡΥΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ) ΔΕΝ ΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ το Ελληνικό Δημόσιο όσο περίεργο και αν ακούγεται σε κάποιους. Τα δημόσια έσοδα μαζί με το σύνολο των δομών και του προσωπικού των εφοριών και τελωνείων της χώρας. Στην ανεξάρτητη αρχή η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τοποθέτησε Διοικητή τον κ. Πιτσιλή. Ποιος ήταν ο κ. Πιτσιλής πριν γίνει Διοικητής της ΑΑΔΕ??? Σύμβουλος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών!!!!!!!!!!!!
Μέτρο Δεύτερο: Με υπογραφή του τότε Αν. Υπουργού Τρύφωνα Αλεξιάδη, το 2016 διέλυσαν το ΣΔΟΕ, πώς?? Αφαίρεσαν από ΣΔΟΕ την δυνατότητα να προβαίνει σε Φορολογικούς Ελέγχους, δηλαδή του αφαίρεσαν την καρδιά της λειτουργίας του. Γιατί??? γιατί αυτό χειρίζονταν τις μεγάλες υποθέσεις μεγάλης φοροδιαφυγής, όπως το σύνολο των λιστών, του μαύρου πολιτικού χρήματος, υποθέσεις που είτε ήδη ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΚΑΝ ή που οδηγούνται τώρα σε ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ.
Μέτρο Τρίτο: Μετέφεραν την είσπραξη των Δημοσίων Εσόδων, από τα Ταμία των Εφοριών στις Τράπεζες Δηλαδή όποιος Έλληνας χρωστάει ΦΌΡΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ Ενφια κλπ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΤΟΝ ΠΛΗΡΏΣΕΙ ΣΤΟ Ταμείο της Εφορίας αλλά μπορεί είτε μέσω είτε e-banking είτε πηγαίνοντας στα ταμία των τραπεζών. Ο Πιτσιλής και η Κυβέρνηση, χάρισαν με αυτή την κίνηση 2 μεγάλες πηγές κερδών στις τράπεζες. Κέρδη που βγαίνουν πάλι από τις τσέπες του χειμαζόμενου λαού. Ποιες είναι αυτές οι πηγές? α) Για κάθε οφειλή η τράπεζα εισπράττει προμήθεια από 1,20 έως 1,50 ευρώ, προσέχτε για κάθε οφειλή, δηλαδή αν ένα φυσικό πρόσωπο χρωστάει και φόρο εισοδήματος και Ενφια τότε θα πληρώσει στην τράπεζα πάνω από 2,50 ευρώ προμήθεια και β) Οι τράπεζες τα εισπραττόμενα δημόσια έσοδα τα αποδίδουν μετά από 3-5 μέρες οπότε κερδίζουν και από κει τους τόκους.
Μέτρο Τέταρτο: Τον ίδιο χρόνο, το 2016, μεταβάλλουν άρθρα του ΚΕΔΕ (Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων), εννοείτε προς το δυσμενέστερο γιατί επιτρέπουν πλέον νομίμως το δημόσιο να ενεργεί ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και επιτρέπεται πλέον (μετά και την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων), να εκπλειστηριάζει το δημόσιο, ένα ακίνητο σε μικρότερη αξία από την αντικειμενική.
Μέτρο Πέμπτο: Καταργούν την ρύθμιση των 100 δόσεων, που με την συμβολή και των εφοριακών υπαλλήλων, είχε ψηφιστεί στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το 2015 και είχε βοηθήσει χιλιάδες νοικοκυριά, να ρυθμίσουν τις οφειλές τους. Πώς συνδέονται αυτά με τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς από χρέη στο δημόσιο? Κι όμως συνδέονται.
Μαζί με όλα τα παραπάνω εξακολουθεί και είναι σε ισχύ η έλλειψη προστασίας της Α’ κατοικίας για χρέη στο Δημόσιο. Δηλαδή πάντα και σήμερα που μιλάμε δυνητικά ένας εφοριακός του Δικαστικού Τμήματος της Δ.Ο.Υ είχε το δικαίωμα να διενεργήσει πλειστηριασμό Α΄ κατοικίας φορολογούμενου και μάλιστα για χρέη από 500 ευρώ. Να τονίσω εδώ ότι οι πλειστηριασμοί για οφειλές στο δημόσιο δεν είχαν ποτέ μέχρι σήμερα ενεργοποιηθεί.
Εδώ μια μικρή παρένθεση. Άλλο κατάσχεση και άλλο Πλειστηριασμός. Κατάσχεση (εγγραφή βάρους σε ακίνητο, σπίτι – οικόπεδο – αγροτεμάχιο – λογαριασμό) ανακόπτει την παραγραφή, δεν μπορείς να το μεταβιβάσεις κλπ Πλειστηριασμός είναι που αφαιρεί το ακίνητο από τον ιδιοκτήτη.
Οι εργαζόμενοι στα δικαστικά τμήματα των εφοριών, υποχρεώνονταν μέχρι σήμερα να προβούν στο πρώτο βήμα δηλαδή στην κατάσχεση γιατί αν δεν το έκαναν και παραγράφονταν το χρέος ΘΑ ΤΟ ΑΠΑΙΤΟΎΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ εφοριακό, αλλά σπάνια προχωρούσαν στον πλειστηριασμό. Ένα ενδεικτικό νούμερο, όλο το 2016, από όλες τις Δ.Ο.Υ της χώρας, διενεργήθηκαν 11 πλειστηριασμοί ακινήτων που δεν ήταν Α κατοικία και σε συμφωνία με τους ιδιοκτήτες των ακινήτων και το 2017 δεν διενεργήθηκε κανένας.
Σήμερα όμως το σκηνικό αλλάζει, Ενώ υποτίθεται ότι έχουμε βγει από τα μνημόνια και ενώ το συνολικό χρέος των ιδιωτών προς το δημόσιο διογκώνεται. Σήμερα μιλάμε για συνολικό ληξιπρόθεσμο χρέος των ιδιωτών προς το Δημόσιο πάνω από 104 δις και για αύξηση το τελευταίο δίμηνο του 2018 κατά 857 εκ ευρώ. Από αυτά το μεγαλύτερο μέρος κοντά στο 65% είναι ποσά που αφορούν μικρά και μεσαία χρέη, δηλαδή για κάθε φορολογούμενο από 500 ευρώ έως 50.000 ευρώ. Νούμερα ενδεικτικά της βαθύτατης κρίσης που χτυπάει τα χαμηλά και μεσαία στρώματα της Ελληνικής Κοινωνίας και επίσης δείχνουν πόσο αναγκαία είναι η προστασία αυτών των στρωμάτων.
Η σημερινή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και όλες οι προηγούμενες, αντί γι αυτό διασφαλίζουν αποκλειστικά και μόνο το μεγάλο κεφάλαιο που τα ακίνητά του τα έχει σε off shore ή που τα χρέη μπορούν να παραγραφούν μέσω ατέρμονων δικών ή μέσω πολιτικών επιλογών που βοηθούν την παραγραφή, όπως εξήγησα πιο πάνω. Η απόδειξη έρχεται, γιατί μαζί με τα παραπάνω μέτρα που περιέγραψα με την έναρξη του 2019 προχωράνε Κυβέρνηση και ΑΑΔΕ στα παρακάτω:
Α) Στην άρνηση να νομοθετήσουν ρύθμιση 120 δόσεων για χρέη στο Δημόσιο (Προσέχτε η ρύθμιση που πολύ συζήτηση γίνεται στα ΜΜΕ, αφορά ΜΟΝΟ τα χρέη προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία), που θα ελάφραινε τα μικρομεσαία νοικοκυριά. Η δικαιολογία της κυβέρνησης είναι ότι ΔΕΝ συμφώνησαν στην τελευταία επίσκεψή τους, αρχές Φεβρουαρίου οι Θεσμοί!!!!!!!!!! Και δείτε το δούλεμα, από την μία έχουμε βγει από τα μνημόνια, όπως διατυμπανίζει η Ελληνική Κυβέρνηση, αλλά οι τοκογλύφοι είναι εδώ και επιβάλλουν «μεταμνημονικά προαπαιτούμενα» όπως τα βαφτίζουν!!!!!!!!!
Β) ανακοινώθηκε στις Αρχές Φεβρουαρίου, από τον Πιτσιλή, μέσω της ΑΑΔΕ, η δημιουργία εισπρακτικών εταιρειών, που θα ξεκινήσει η λειτουργία τους μέχρι τον Μάϊο του 2019. Πώς ? Όπως πήρε την είσπραξη από τα Ταμεία των Εφοριών και την έδωσε στις Τράπεζες, τώρα παίρνει από τα δικαστικά τμήματα όλων των εφοριών τα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης (δηλαδή τις κατασχέσεις κινητών και ακινήτων και τους πλειστηριασμούς) δημιουργεί ένα ΚΕΝΤΡΟ στην Αθήνα για αρχή και πιθανά ένα δεύτερο αργότερα στην Θεσσαλονίκη. Το βαφτίζει ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ, θα είναι ανεξάρτητο, θα δίνει λόγο απευθείας και μόνο στον Πιτσιλή, η αρμοδιότητά του θα είναι πανελλαδική και έργο του θα είναι να εισπράττει τα βεβαιωμένα χρέη με κάθε δυνατό τρόπο. Θα στελεχωθεί από Εφοριακούς μεν, αλλά κατ’ επιλογήν μόνο του Πιτσιλή, δηλαδή εφοριακούς που εκτός του ότι θα είναι πρόθυμοι να υπηρετήσουν το σχέδιό του, θα υποχρεώνονται να «παράξουν έργο» αφού ο μισθός τους θα εξαρτάται από συμβόλαια ατομικών στόχων που αν δεν επιτευχθούν θα μειώνεται και που θα επικρέμεται στα κεφάλια τους μέχρι και η έξοδο από την ΑΑΔΕ αφού οι στόχοι θα είναι συνδεδεμένοι και με την αξιολόγησή τους ως ικανών ή μη υπαλλήλων.
Εφοριακούς που θα μετατρέπει σε γενίτσαρους που για να πληρωθούν τον μισθό τους θα τους υποχρεώνει να προβαίνουν σε σωρεία πλειστηριασμών εναντίον των φτωχών και μικρομεσαίων νοικοκυριών. Και αν οι Εφοριακοί με τα σωματεία τους, αρνηθούν να παίξουν αυτόν το ρόλο, θα έρχονται οι πρόθυμοι ιδιώτες να τον αναλαμβάνουν. Αλώστε το αποδεικνύει και έκθεση των θεσμών που εκφράζει τον προβληματισμό της γιατί η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό Ιδιοκατοίκησης, από όλες τις χώρες της Ευρώπης!!!!!!!!!!! Γίνεται λοιπόν ακόμα πιο σαφές, το τι λαίλαπα θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα, όποια κυβέρνηση και να προκύψει από τις επικείμενες εκλογές.
Γίνεται ακόμα πιο αναγκαίο, η ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ που μπόρεσε να κάνει τις παρεμβάσεις που έχει κάνει μέχρι τώρα, σε ότι αφορά το σταμάτημα των πλειστηριασμών, να μπορεί να τις κάνει και από τα βουλευτικά έδρανα. Γίνεται ακόμα πιο απαραίτητο το φούντωμα του κινήματος κατά των πλειστηριασμών.
*Ομιλία της Φρόσως Σκλαβάκη στην Ημερίδα της ΛΑ.Ε – Κόκκινα δάνεια (27/2)
**Η Φρόσω Σκλαβάκη είναι μέλος Διοίκησης Σωματείου Εφοριακών, Αττικής & Νήσων
Κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια και ΜΜ-Επιχειρήσεις
Γιώργος Τζαβέλλας, μέλος Συντονιστικού της ΡΑΚΕΒΕ (Ριζοσ.Ανεξ.Κινη.- ΕΒΕ)
Χωρίς κανένα είδος έπαρσης, η ΛΑΕ είναι η μόνη πολιτική δύναμη, που προσπαθεί να σώσει οικογένειες και επιχειρήσεις από την λαίλαπα των κόκκινων δανείων.
Κόκκινα δάνεια που για την δημιουργία τους, την αποκλειστική ευθύνη, έχουν οι τράπεζες με τον «καζινοκαπιταλισμό» που εφάρμοσαν τα προηγούμενα χρόνια και οι εκάστοτε κυβερνήσεις με την ανοχή ή και ακόμη την παρότρυνση τέτοιων πρακτικών από μέρους των τραπεζών. Δάνεια οικογενειών και επιχειρήσεων που έγιναν ξαφνικά ΚΟΚΚΙΝΑ όχι γιατί κάποιοι έγιναν ξαφνικά απατεώνες, αλλά γιατί αυτοί που ελέγχουν την ροή του χρήματος, θέλησαν μέσα στην απληστία τους να «τζογάρουν» για να αυξήσουν τα ήδη πολύ μεγάλα κέρδη τους. Το αποτέλεσμα αυτών των πρακτικών το έχουμε νιώσει εδώ και δέκα χρόνια με το πλέον οδυνηρό τρόπο όλοι εμείς.
Κύριος υπεύθυνος για το ότι η χώρα έχει πέσει σε μια άβυσσο, είναι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 και μετά που, η θα έπρεπε να είχαν αφήσει να χρεωκοπήσουν αυτά τα ιδιωτικά μαγαζιά που λέγονται τράπεζες, η να τις βοηθήσει όπως και έκανε αλλά να γίνει ο ιδιοκτήτης τους,πράγμα που δεν έκανε.
Γιατί φίλες και φίλοι, σύντρόφισσες και σύντροφοι, δεν είναι δυνατόν το κράτος να έχει δώσει το ιλιγγιώδες ποσό των 230 δις ευρώ βοήθεια στις τράπεζες και να μην είναι ο ιδιοκτήτης τους. Δεν μπορεί να έχει διαλυθεί ένα κράτος και μια κοινωνία για να σωθούν τα μαγαζιά μερικών τραπεζοληστών και αυτά να βρίσκονται ακόμα στην κατοχή τους.Να θυμηθούμε εδώ ότι τα χρήματα αυτά δόθηκαν με την αιτιολογία κάλυψης όλων των δανείων. Που στην πραγματικότητα τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει πολύ απλά ότι ΟΛΑ τα δάνεια έχουν ΕΞΩΦΛΗΘΕΙ από το κράτος. Μας έχουν κόψει μισθούς-συντάξεις, έχουν υπερχρεώσει και ξεπουλήσει την χώρα και την έχουν οδηγήσει σε τρία μνημόνια, στο όνομα κάλυψης των δανείων και έρχονται τώρα οι «τραπεζοληστές» με περίσσιο θράσος και απειλούν με πλειστηριασμούς οικογένειες και επιχειρήσεις.
Πάμε να δούμε κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία που δείχνουν με πολύ γλαφυρό τρόπο το πολύ μεγάλο μέγεθος του προβλήματος αλλά ταυτόχρονα δείχνουν και την μία και μοναδική λύση του.
Τραπεζικές πηγές αποδίδουν την αδυναμία απόδοσης των μέχρι τώρα ρυθμίσεων των δανείων σε μια σειρά από λόγους, που κοινή ρίζα έχουν την έλλειψη ικανοποιητικών εισοδημάτων των δανειοληπτών και την πολλαπλή υπερχρέωση τους με φόρους. Επισημαίνουν ότι εάν δεν υπάρξει ρυθμός ανάπτυξης 3-3,5% (νούμερο εξωπραγματικό σύμφωνα με την γνώμη πολλών ειδικών),εάν δεν δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας ΠΛΗΡΟΥΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ και όχι part time με ταυτόχρονη αύξηση μισθών και θεαματική μείωση φόρων, κανένας δεν πρόκειται να σηκώσει κεφάλι. Ο δε κλάδος των επαγγελματιών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων παρουσιάζει απορύθμιση ρυθμισμένων δανείων γύρω στο τετράμηνο. Σημειωτέον ότι η κατάσταση σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία είναι πολύ χειρότερη καθώς ελάχιστοι καταφέρνουν να τηρούν τις ρυθμίσεις.
Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας το 2017 ο λόγος των δανείων σε καθυστέρηση ως προς το σύνολο των δανείων ήταν 65,4% για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις,57% για τις μεσαίες και 29% για τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις. Το 2018 είχαμε 69,5% για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις,62,9 για τις μικρομεσαίες και 30,4% για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Όπως βλέπουμε λοιπόν υπάρχει μια αυξητική τάση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η αύξηση αυτή υπάρχει και για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Ας δούμε και κάποια στοιχεία του περιβόητου ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ που τόσο πολύ έχει διαφημίσει η κυβέρνηση, αλλά ποιεί την νίκησαν για τα αποτελέσματα αυτού. Σύμφωνα λοιπόν με τον Ειδικό Γραμματέα Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, έως 7-9-2018,αίτηση είχαν κάνει 52.073 επιχειρήσεις-ελλ.επαγγελματίες-αγρότες, πέρασαν στην επιλεξιμότητα 17.421 και τελικά ρύθμιση έκαναν 240.Δεν είναι λάθος, είναι πραγματικότητα, ΜΟΛΙΣ 240 σε 52.073 αιτήσεις.!
Τι μας δείχνουν λοιπόν αυτά τα στοιχεία. Οτι αν δεν υπάρξει ΡΙΖΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ οικονομικής πολιτικής με ταυτόχρονη ΣΤΗΡΙΞΗ μισθών-συντάξεων-μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ευρεία διαγραφή (ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ) χρεών, ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ ΜΗΔΕΝ. Να επισημάνω δε ότι την ραχοκοκαλιά της Ελληνικής οικονομίας την αποτελούν οι μισθωτοί και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και όχι οι πολυεθνικές και οι «στρατηγικοί επενδυτές», με τις offshore εταιρείες, τους λογαριασμούς στην Ελβετία. Μιά παρατήρηση σε σχέση με την ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ και τους αντιπάλους της που μιλάνε για επιβράβευση των κακοπληρωτών. Οι τράπεζες και το κράτος διαθέτουν πλήρη στοιχεία τόσο των δανειοληπτών, όσο και όλων των φορολογουμένων. Ας δούνε λοιπόν ποιοι ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις τους έως το κρίσιμο διάστημα(2011-12)που αυτοί έριξαν την χώρα και τους πολίτες στην άβυσσο και ας κάνουν τον διαχωρισμό.
Επίσης πολύ μεγάλο θέμα είναι το νομικό καθεστώς των ενυπόθηκων δανείωνΔεν είναι δυνατόν κάποιος να συνάπτει δάνειο με υποθήκη και για οποιοδήποτε λόγο, η υποθήκη να βγαίνει σε πλειστηριασμό και να συνεχίζει να χρωστάει.
Το θέμα λοιπόν των Κόκκινων Δανείων και της υπερχρέωσης των φορολογουμένων λύνεται με ΕΝΑ και ΜΟΝΟ τρόπο. Την Ευρεία ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΩΝ (τραπεζικών, ασφαλιστικών και φορολογικών) και ρύθμιση του υπόλοιπου ποσού με δόσεις που δεν θα ξεπερνούν το 30% του εισοδήματος του κάθε πολίτη. Φυσικά αυτονόητο θεωρείται το γεγονός ότι πριν απ’ όλα η χώρα πρέπει να επανακτήσει την εθνική και νομισματική της κυριαρχία, που έχει απολεσθεί όλα αυτά τα χρόνια, με έξοδο από την Ευρωζώνη, επαναφορά Εθνικού νομίσματος και εθνικοποίηση τραπεζών.
Το νέο «πλαίσιο» εκκαθάρισης των κόκκινων δανείων
και «προστασίας» της α’ κατοικίας
Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ Οικονομικών, μέλος Π.Γ. της ΛΑΕ
Εισαγωγή
Το ζήτημα της προστασίας της α’ κατοικίας βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής, με αφορμή το νέο πλαίσιο «εκκαθάρισης» των κόκκινων δανείων και την κατάργηση του λεγόμενου «νόμου Κατσέλη». Το ζήτημα εκτός από την κοινωνική, έχει ευρύτερα οικονομική διάσταση, διότι συνδέεται με τη βιωσιμότητα των τραπεζών, την παροχή ρευστότητας στην οικονομία και τη γενικότερη πορεία εξόδου από την κρίση. Θα συνοψίσουμε την ανάλυση μας σε πέντε σημεία.
- Ποια τα αποτελέσματα των πολιτικών στα «κόκκινα δάνεια»
Τα «κόκκινα δάνεια», μαζί με τα «κόκκινα χρέη» στις ΔΟΥ και στα Ασφαλιστικά Ταμεία, συνολικού ύψους 226 δις (87+104+35), αποτελούν μια ….«βραδυφλεγή βόμβα» στα θεμέλια της οικονομίας.! Τα διάφορα μέτρα πολιτικής που πάρθηκαν την τελευταία δεκαετία, με πυρήνα τα 3 Μνημόνια, δεν έλυσαν αλλά αντίθετα επιδείνωσαν το πρόβλημα.! Το συνολικό ύψος των «ιδιωτικών χρεών» αυξάνει, ενώ παράλληλα φτωχοποιείται ο ελληνικό λαός. Αρκεί μόνο να αναφέρουμε ότι στο όριο φτώχειας βρίσκεται σήμερα το 47% του πληθυσμού σε σχέση με το 18% που ήταν το 2010.!
Τα «κόκκινα δάνεια» σε αξία, επιμερίζονται σε «στεγαστικά» 28%, σε «καταναλωτικά» 12% και «επιχειρηματικά» 60% (από τα οποία 20% είναι ΜΜ-Επιχειρήσεων). Από την ψήφιση του νόμου «Κατσέλη» (2010) ως τέλος 2018, έγιναν πολλές νομοθετικές ρυθμίσεις, κατά κανόνα «τραπεζοκεντρικού» χαρακτήρα, χωρίς να πετύχουν άμβλυνση του προβλήματος.
Ανάμεσα στα μέτρα ξεχωρίζει το μέγα «σκάνδαλο» των τριών «ανακεφαλαιοποιήσεων» των τραπεζών, που φόρτωσαν στο δημόσιο χρέος και τελικά στον ελληνικό λαό βάρη ύψους 41 δις, με ταυτόχρονο πέρασμα του ελέγχου των τραπεζών στα χέρια εγχώριων και ξένων τραπεζιτών.! Επίσης πραγματοποιήθηκαν χιλιάδες πλειστηριασμοί ακινήτων χωρίς ουσιαστική προστασία της Α’ κατοικίας, ενώ βρίσκονται ακόμα σε εκκρεμότητα γύρω στις 170.000 αιτήσεις για την ένταξη στο καθεστώς προστασίας. Παρά τις αλλεπάλληλες «ανακεφαλαιοποιήσεις», η βιωσιμημότητα των τραπεζών δεν είναι εξασφαλισμένη (ανάγκη νέας «αιμοδοσίας» κεφαλαίων ύψους 7-8 δις).
Συμπερασματικά, τα μνημονιακά μέτρα και οι διάφορες ρυθμίσεις συμπυκνώνονται στις πολιτικές «Λιτότητας και Επιτροπείας», που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ στην περίοδο 2010-18 και αποτελούν τη βαθύτερη αιτία της διαιώνισης του προβλήματος των «κόκκινων δανείων» και της «παραγωγής» νέων «χρεών».!
Β. Τι προβλέπει το νέο πλαίσιο «προστασίας» της Α’ κατοικίας
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το «νομικό καθεστώς προστασίας» της α’ κατοικίας (με βάση το ν.Κατσέλη και τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις του) μέχρι ύψος 280.000 € αντικειμενικής αξίας, καταργείται και στη θέση του μπαίνει μια «ηλεκτρονική πλατφόρμα», η οποία θα ρυθμίζει αυτόματα με τραπεζικά κριτήρια, την αποδοχή ή την απόρριψη αίτησης, για ένταξη μιας κατοικίας σε καθεστώς προστασίας, από τους πλειστηριασμούς.! Όσοι μείνουν εκτός πλατφόρμας, θα είναι εκτός προστασίας.!
Επίσης στη συγκεκριμένη διαδικασία εντάσσονται μόνο «κόκκινα στεγαστικά δάνεια» και όχι όλα τα (πιθανά) χρέη ενός δανειολήπτη. Μέχρι τέλος Μάρτη ’19, προβλέπεται ειδικό νομοθέτημα για την πτωχευτική διαδικασία φυσικών προσώπων, που θα αφορά το σύνολο των χρεών τους.
Τα κριτήρια αποδοχής ή απόρριψης της αίτησης είναι τα εξής:
α) Οφειλόμενο ύψος δανείου μέχρι 130.000 € και αντικειμενική αξία ακινήτου μέχρι 250.000 €.
β) Ύψος εισοδήματος οφειλέτη 12.500 (άγαμος) και 21.000 (ζευγάρι) συν 500 € για κάθε παιδί, με ανώτατο ύψος τις 36.000 €.
γ) Μείωση δανείου (κούρεμα) μόνο αν το ύψος του δανείου ξεπερνά το 120% της εμπορικής αξίας ακινήτου.
δ) Επιδότηση από το δημόσιο μέχρι 1/3 της μηνιαίας δόσης δανείου για αδύναμους οφειλέτες, απ’ ευθείας στις τράπεζες. Πρόκειται στην ουσία για επιδότηση των τραπεζών συνολικού ύψος με 200 εκατ. το χρόνο (50 εκατ. κάθε τράπεζα), τα οποία θα προέλθουν από την περικοπή του κονδυλίου επιδότησης ενοικίου προσώπων χαμηλού εισοδήματος.!
ε) Eπιμήκυνση εξόφλησης δανείου μέχρι 25 χρόνια, με επιτόκιο euribor+2% (συνολικά 2,5-3%), όχι χαμηλό για στεγαστικό δάνειο.
στ) Ένταξη στη ρύθμιση των επιχειρηματικών δανείων που έχουν υποθήκη α’ κατοικία.
ζ) Η ένταξη δεν σταματά τα διωκτικά μέτρα κατά των δανειοληπτών (αν σταματήσει η καταβολή τριών δόσεων ο δανειολήπτης χάνει την προστασία της κατοικίας του η οποία βγαίνει αυτόματα σε πλειστηριασμό.
η) Η προστασία δεν είναι διαρκής, αλλά ανά χρονικά διαστήματα θα εξετάζεται η εισοδηματική και περιουσιακή κατάσταση του δανειολήπτη.
θ) Για την προσφυγή νοικοκυριών σε δικαστική προστασία, απαιτείται σημαντική δαπάνη, ενώ θα πρέπει να καταβάλλει το 30% της δόσης ως την εκδίκαση της αίτησης.
ι) Τέλος, το νέο «πλαίσιο» προστασίας, κατά απαίτηση των «θεσμών», ισχύει μόνο για ένα χρόνο, με εξαίρεση τους ανέργους και ΑμεΑ που είναι πέντε, γεγονός που αποκαλύπτει τον προεκλογικό στόχο της ρύθμισης, φέροντας στο νου το γνωστό στοίχο…. «άντε να αρρωστήσει ο άγιος-Πέτρος να τη βγάλουμε και φέτος»…!
Συμπέρασμα: Το νέο ρυθμιστικό «πλαίσιο» επιφέρει δραστική μείωση προστασίας, αυστηροποίηση κριτηρίων ένταξης, κατάργηση δικαστικής προστασίας και «τραπεζοκεντρική» λογική ρύθμισης. Το μεγαλύτερο μέρος των οφειλετών κόκκινων δανείων α’ κατοικίας μένουν απροστάτευτοι. Στην ουσία ανοίγει ο δρόμος σε μαζικές εξώσεις και …σε «μαζική παραγωγή» αστέγων.!!
Γ. Οι τράπεζες στον …«αστερισμό» νέας ‘ανακεφαλαιοποίησης’
Οι τράπεζες ακόμα κι αν πάρουν τα ακίνητα των οφειλετών δεν είναι και πάλι βιώσιμες. Μετατρέπονται πρακτικά σε εταιρίες «real estate» και δεν μπορούν να ασκήσουν τη βασική τους λειτουργία, δηλ. την παροχή πιστώσεων που αποτελεί και τη βασική πηγή κερδών. Από την άλλη η πώληση των ακινήτων έχει δύο προβλήματα. Η τιμή τους σε συνθήκες μεγάλης προσφοράς, μειώνει την εμπορική τους αξία, ενώ η πώληση «κόκκινων δανείων» σε χαμηλή τιμή προς διάφορα funds, έχει στο ίδιο αποτέλεσμα. Η συσσώρευση ακινήτων από πλειστηριασμούς, η περιορισμένη χορήγηση νέων δανείων και το μεγάλο απόθεμα «κόκκινων δανείων», οδηγούν σε μειωμένη κερδοφορία και σε μείωση της τιμής των μετοχών. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τα «stress test» των τραπεζών τον περασμένο χρόνο (30/4/18), ως τα μέσα Φλεβάρη ’19 (14/2/19), ο τραπεζικός δείκτης μετοχών μειώθηκε κατά -59,3%.!
Τρία «σχέδια» για εξασφάλιση ‘βιωσιμότητας’ των τραπεζών
Με βάση τα παραπάνω, υπάρχουν τρία σχέδια εξασφάλισης «βιωσιμότητας» των τραπεζών, τα οποία έχουν ως κοινό στοιχείο τη μεταφορά «κόκκινων δανείων» σε ξεχωριστό φορέα διαχείρισης (κάτι σαν bad-bank) με την αναγκαία κεφαλαιακή στήριξη.
Α) Το σχέδιο του ΤΧΣ (Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) προβλέπει «κρατική εγγύηση» για την κάλυψη του ποσοστού ζημιών που θα υποστούν οι τράπεζες, από τη μεταφορά μέρους των κόκκινων δανείων (το σχέδιο έχει κατατεθεί και εξετάζεται από τους «θεσμούς»).
Β) Το σχέδιο Τράπεζας Ελλάδος (ΤτΕ)κινείται στην ίδια λογική, αλλά είναι πιο «ριζοσπαστικό» όσον αφορά τον όγκο των μεταφερόμενων κόκκινων δανείων, ενώ προβλέπει την καταβολή από το δημόσιο των κονδυλίων του «αναβαλλόμενου φόρου» υπέρ των τραπεζών, ως πηγή κεφαλαιακής στήριξης του σχεδίου (προβλέπεται να κατατεθεί αργότερα στην ΕΕ).
Γ) Το σχέδιο Eurobank έχει ανάλογη λογική, αλλά στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις, μετά την επιλογή συγχώνευσης της με τη θυγατρική Grivalia.
Τα σχέδια ΤΧΣ & ΤτΕ (δημιουργίας «ειδικού φορέα» διαχείρισης κόκκινων δανείων με κεφαλαιακή στήριξη από το δημόσιο), αποτελεί ουσιαστικά έμμεση μορφή «ανακεφαλαιοποίησης», με ταυτόχρονη διατήρηση του ιδιοκτησιακού ελέγχου των τραπεζών από τους ιδιώτες.
Σε κάθε περίπτωση υπάρχει δέσμευση των τραπεζών προς τους «θεσμούς», για μείωση των κόκκινων δανείων κατά 50 δις ως 2021. Μεγάλα οφέλη προσδοκούν από τη διαδικασία της εκκαθάρισης τα εγχώρια και ξένα funds, με αρπαγή «αντί πινακίου φακής», κατοικιών και λαϊκής περιουσίας. Παράλληλα σχεδιάζεται κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών με την πώληση των μεριδίων του ΤΧΣ στις τράπεζες (δηλ. του δημοσίου) σε εγχώριους και ξένους κεφαλαιούχους.
Τέλος, μια ακόμα εξέλιξη, ιδιαίτερη κρίσιμη για τους εργαζόμενους στις τράπεζες, είναι το εργασιακό καθεστώς ανασφάλειας, για όσους υπαλλήλους αποσπαστούν τους «ειδικούς φορείς» διαχείρισης κόκκινων δανείων, η οποία αποκτά ευρύτερες διαστάσεις, με τη χρήση της «ψηφιακής τεχνολογίας» στο όνομα της ενίσχυσης της κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας, με μείωση προσωπικού και δικτύου καταστημάτων.!!
Δ. Με τις δεδομένες πολιτικές…. ποιές προοπτικές;
Η προώθηση των σχεδίων ΤΧΣ και ΤτΕ, από τη φύση τους θα εντείνουν τη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, την αύξηση του δημόσιου χρέους και δεν προωθούν την ανόρθωση της οικονομίας. Η πιστωτική ασφυξία προς ΜΜ-Επιχειρήσεις και Αγρότες δεν πρόκειται να χαλαρώσει, ενώ η δημιουργία της «Αναπτυξιακής Τράπεζας», θυμίζει το ….«Γιοφύρι της Άρτας». Από την άλλη οι στόχοι του «μεσοπρόθεσμου» (ΜΠΔΣ), για την περίοδο 2019-23 αναπροσαρμόζονται προς τα κάτω (επίπεδο ΑΕΠ, κατανάλωσης, επενδύσεων, απασχόλησης, κά), στενεύοντας το «δημοσιονομικό χώρο» την για εφαρμογή κοινωνικής και αναπτυξιακής πολιτικής. Τέλος η συνέχιση της πολιτικής «Λιτότητας και Επιτροπείας» με τα γνωστά προαπαιτούμενα (υπερπλεονάσματα, υπερφερολόγηση, ιδιωτικοποιήσεις, κά), αυξάνουν τα χρέη λαϊκών νοικοκυριών προς τράπεζες και ΔΥΟ, ενώ η παραγωγική παρακμή δεν δημιουργεί ελπιδοφόρα προοπτική στη νέα γενιά.
Η κυβέρνηση αξιοποιεί τις ρυθμίσεις στα «κόκκινα δάνεια» (ένα πλαίσιο χειρότερο από το υπάρχον), ως επικοινωνιακό προεκλογικό εργαλείο, ενώ επιστρατεύει το γνωστό «δίλημμα», «δεξιά-αντιδεξιά», «προοδευτικές και δεξιές/ακροδεξιές δυνάμεις», για εκβιασμό των ψηφοφόρων και την παραμονή στην εξουσία Από την άλλη τα κόμματα του Μνημονιακού τόξου, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, κά, κάνουν στην ουσία κούφια κριτική, αφού δεν αμφισβητούν τις νεοφιλελεύθερες συνταγές της «Λιτότητας και Επιτροπείας». Ειδικότερα στο θέμα των νέων ρυθμίσεων, παραμένουν στις επιλογές του παρελθόντος και στην λογική της «πάση θυσία» παραμονής στην Ευρωζώνη και στήριξης των συμφερόντων των τραπεζιτών.
Ε. Η εναλλακτική πρόταση της ΛΑΕ: Αναγκαία-Βιώσιμη-Ρεαλιστική
Για τη ΛΑΕ, η αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων, καθώς και των χρεών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, πρέπει να γίνει με λογική «Σεισάχθειας». Βασικά βήματα αυτής της πολιτικής είναι:
Απόλυτη προστασία της Α’ κατοικίας και διαγραφή χρεών σε λαϊκά νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα και μικρή περιουσία, καθώς και ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων (άνεργοι, ΑμεΑ κά) που αδυνατούν να εξοφλήσουν τα χρέη τους.
Ευνοϊκές ρυθμίσεις σε οφειλέτες μεσαίου εισοδήματος και περιουσίας, στη λογική των 120 δόσεων, με διασφάλιση ανεκτού επιπέδου διαβίωσης του οφειλέτη.
Δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικός έλεγχος των Τραπεζών και Κεντρικής Τράπεζας.
Παράλληλα χρειάζεται ευρύτερη δέσμη μέτρων φιλολαϊκής εξόδου από την κρίση :
-Διακοπή πληρωμής του δημόσιου χρέους και στόχο τη βαθιά διαγραφή
-Κατάργηση Λιτότητας και Επιτροπείας, αποδέσμευση από την ευρωζώνη και εφαρμογή προγράμματος ανόρθωσης της οικονομίας και τη δραστική μείωση της ανεργίας
-Φορολογική ανακούφιση λαϊκών στρωμάτων, κατάργηση φορολογικών και άλλων προνομίων της ολιγαρχίας, ενίσχυση αγοραστικής δύναμης μισθών, συντάξεων και λαϊκών εισοδημάτων.
-Διακοπή ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, επαναφορά στο δημόσιο κερδοφόρων ΔΕΚΟ, επέκταση τους σε στρατηγικούς τομείς, κά.
Εξυπακούεται ότι τα παραπάνω απαιτούν ανάπτυξη ισχυρού κινήματος αντίστασης και ανατροπής, που θα λειτουργεί ως «όχημα» συσπείρωσης ευρύτερων αριστερών, ριζοσπαστικών και πατριωτικών δυνάμεων, για ανάδειξη μια λαϊκής κυβέρνησης η οποία θα κάνει πράξη αυτές και άλλες ριζοσπαστικές επιλογές.!! Το κίνημα κατά των πλειστηριασμών είναι ένα …«μικρό ρυάκι», που η συνένωση με άλλα αντίστοιχα «ρυάκια», μπορεί να γίνει το μεγάλο «ποτάμι» μιας αληθινής κοινωνικής αλλαγής.!
(*) Βασικά σημεία εισήγησης στην Ημερίδα της ΛΑΕ με θέμα: «Το νέο θεσμικό πλαίσιο εκκαθάρισης των κόκκινων δανείων και προστασίας της α’ κατοικίας», που έγινε στις 26/2/19 στην ΕΣΗΕΑ
e–mail:ytolios@gmail.com https://ytoliosblog.wordpress.com