Απαράδεκτη, επικίνδυνη για τα δικαιώματα των κρατουμένων συνολικά και προϊόν άσκησης εξωδικαστικών εξωτερικών και εσωτερικών πολιτικών πιέσεων είναι η απόρριψη της αίτησης του  Δ. Κουφοντίνα για την 7η τακτική άδεια που δικαιούται ως κρατούμενος, η οποία προηγουμένως είχε γίνει δεκτή από το Συμβούλιο της Φυλακής με μειοψηφία του Εισαγγελέα, ο οποίος και προσέφυγε στο Δικαστικό Συμβούλιο.

Το Δικαστικό Συμβούλιο Βόλου, ενεργώντας ως Δικαστήριο Εκτέλεσης Ποινών, έθεσε στην ουσία πρόσθετες τυπικές προϋποθέσεις για την  χορήγηση άδειας στον Δ. Κουφοντίνα, οι οποίες, όμως, δεν απορρέουν από τον νόμο και είναι αντίθετες με την μέχρι τώρα θεωρία, πρακτική και νομολογία, «νομοθετώντας» επί της ουσίας, αυθαίρετα,  την άρνηση του δικαιώματος χορήγησης της άδειας για τους καταδικασμένους σε περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης, δηλαδή για να αρνηθούν την άδεια στο συγκεκριμένο πρόσωπο, νομολογούν για όλους.

Παράλληλα, έθεσε ως πρόσθετο ουσιαστικό κριτήριο για το δικαίωμα στην άδεια  την πολιτική δήλωση «μετανοίας» του κρατούμενου, κρίνοντας  ότι για τον λόγο αυτό ο Δ. Κουφοντίνας «είναι επικίνδυνος προς τέλεση νέων εγκληματών  κατά την διάρκεια της άδειας», παρότι δεν έχει παραβιάσει ποτέ τους όρους των αδειών που έχει λάβει και δεν έχει τελέσει κανένα αδίκημα κατά τις προηγούμενες εξόδους του από τη φυλακή.

Η απόφαση αυτή δημιουργεί ένα επικίνδυνο προηγούμενο δικαστικής αυθαιρεσίας και δυνατότητας των δικαστών να ερμηνεύουν τον νόμο κατά το δοκούν, πλήττοντας έτσι τα θεσμικά δικαιώματα των κρατουμένων.

Είναι παράλληλα μία εκδικητική στάση, που εκφράζει τα «δύο μέτρα και δύο σταθμά» που χρησιμοποιούν οι δικαστικοί μηχανισμοί, ανάλογα με τον πολιτικό χώρο και την κοινωνική τάξη από την οποίο προέρχονται οι κρινόμενοι με τις αποφάσεις τους.

Τα δικαιώματα των κρατουμένων δεν είναι αναλώσιμα, ούτε «α λα καρτ». Είναι μέρος του κράτους δικαίου που οφείλει να εφαρμόζει η Πολιτεία.

Επιτροπή Δικαιωμάτων ΛΑΕ