Το θέμα των συντάξεων, της περικοπής τους ή μη, μέσω του επανυπολογισμού που προβλέπεται στον αντικοινωνικό και αντιασφαλιστικό «νόμο Κατρούγκαλου», αποτελεί την αποθέωση της επικοινωνιακής τακτικής της κυβέρνησης. Πολύ απλά, αναδεικνύει τα μεγάλα και «κούφια» λόγια του μεγάρου Μαξίμου και των κυβερνητικών στελεχών περί εξόδου από τα μνημόνια.

Της Δέσποινας Σπανού, υπεύθυνης του Γραφείου Τύπου και μέλος Π.Γ. της Λαϊκής Ενότητας

Η κυβέρνηση παρουσίασε πριν λίγες ημέρες δύο εκδοχές μέσα στο σχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2019, που απέστειλε στους δανειστές προκειμένου να επιλέξουν και να αποφασίσουν τι θα γίνει. Αυτό το γεγονός, από μόνο του, αποδεικνύει περίτρανα ότι όχι μόνο δεν έχουμε βγει από τα μνημόνια αλλά αντιθέτως, η ασφυκτική για την πλειονότητα του λαού μνημονιακή επιτροπεία συνεχίζεται αμείωτη.

Τα σενάρια της κυβέρνησης βασίζονται στο δήθεν υψηλό πλεόνασμα του ΕΦΚΑ, που παρουσίασε η κυβέρνηση και το οποίο είναι εντελώς πλασματικό. Οι υποχρεώσεις του νέου φορέα προς τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους είναι πολλές και μάλιστα εκκρεμούν προς υλοποίηση αρκετές αποφάσεις Ανώτατων Δικαστηρίων.

Είναι χαρακτηριστική η απόφαση 264/2017 του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που αφορά την παράνομη παρακράτηση της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων σε περισσότερους από 200.000 συνταξιούχους του Δημοσίου, με ποσά που κυμαίνονται από 40 έως 270 ευρώ το μήνα και τα οποία πρέπει να επιστραφούν από τον Φεβρουάριο του 2017 και μετά (συνολικά η δαπάνη κυμαίνεται στα 500 εκατ. ευρώ).

Επίσης, η κυβέρνηση έχει παρανομήσει όσον αφορά στο ύψος της επικουρικής σύνταξης για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους. Οι μειώσεις που έγιναν το 2016 ήταν αυθαίρετες. Κανείς δεν γνωρίζει πώς επανυπολογίστηκαν επιβεβαιώνοντας όσους υποστηρίζουν ότι έγιναν «τυφλές» οριζόντιες μειώσεις, ενώ αυθαίρετα επιστράφηκε μόνο ένα μικρό μέρος από τις παράνομες κρατήσεις υπέρ ΑΚΑΓΕ.

Ιδιαίτερα πρέπει να τονίσουμε ότι η μη περικοπή των συντάξεων το 2019 αφορά στην αναστολή της περαιτέρω μείωσης των συντάξεων των «παλιών» συνταξιούχων, σύμφωνα με τους νόμους Αχτσιόγλου 4472/2017 και 4549/218. Οι «νέοι» συνταξιούχοι, όσοι δηλαδή συνταξιοδοτήθηκαν από τις 13 Μαΐου 2016 και μετά, οπότε τέθηκε σε ισχύ ο «νόμος Κατρούγκαλου», ήδη υπέστησαν τις τραγικές συνέπειες του με αποτέλεσμα να λαμβάνουν συντάξεις περίπου κατά 30% μειωμένες σε σχέση με τα ποσά που θα δικαιούνταν εάν συνταξιοδοτούνταν μέχρι και τις 12 Μαΐου του 2016!

Το δεδομένο αυτό αποδεικνύει ότι εκ των προτέρων, δημιουργείται ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα. Εάν οι συντάξεις δεν περικοπούν -όπως και δεν πρέπει να περικοπούν- για τους «παλιούς» συνταξιούχους, οι «νέοι» συνταξιούχοι θα έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν την εξίσωση των συντάξεων με τους, στα πλαίσια της ισότητας με βάση το ύψος των εισφορών που έχουν καταβάλει; Προφανώς λύση δεν θα δοθεί με κυβερνητική παρέμβαση αλλά θα εξαναγκαστούν χιλιάδες «νέοι» συνταξιούχοι να προσφύγουν στα δικαστήρια για να δικαιωθούν.

Φυσικά, τα κοινωνικά προβλήματα που προκαλούνται από τους νόμους της, τη σημερινή κυβέρνηση δεν την αφορούν. Δεν απασχολεί τον κ. Αλ. Τσίπρα ότι μπροστά στα «παιχνίδια εξουσίας» του, ετοιμάζεται πίσω του να αφήσει «καμμένη γη». Το μόνο που νοιάζει τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς είναι να «κλείσουν» τη συμφωνία των Πρεσπών, δεδομένων των εγγυήσεων που είναι εξόφθαλμα εμφανές ότι έχουν δώσει στις ΗΠΑ και στο Βερολίνο, μέσα από παρασκηνιακές διαβουλεύσεις.

Ο μοναδικός τρόπος για να ανατραπούν τα εξοντωτικά για τις επόμενες δεκαετίες σχέδια των δανειστών και των μνημονιακών κυβερνήσεων, είναι ο λαός να δώσει την απάντηση του μέσα από κοινωνικούς αγώνες αλλά και μέσα από τις κάλπες, που όπως όλα δείχνουν, δεν θα αργήσουν να στηθούν.

Αναδημοσίευση από την κυριακάτικη Kontranews (7/10)